Still doing great here... ik zit hier aan de swimming pool van ons hotelletje/appartementencomplex en het doet me heel hard aan Melrose Place denken... you 'll see the pictures! Allemaal kamers en appartementen rondom een gemeenschappelijk zwembad! Tussen de mailtjes door ga ik zwemmen en nu zit ik hier te drogen en te typen met m'n laptop op m'n schoot! :o) Life can be great!
Dus, were where we... Ah ja... Chicago! De vlucht Chicago - Miami was 2,5h vliegen en we konden niet meer naast elkaar zitten, whatever... we waren al doodgetergd dus... verstand op nul en gaan! Onze baggage had de vorige vlucht ook niet gehaald en die was samen met ons met deze vlucht meegekomen! Toontje stond ons al op te wachten aan de 'luggage belt' helemaal rood verbrand van het mooie weer hier! Wat een fijn weerzien! Alle reismiserie op slag vergeten!
Toon had één vd pick-ups van de boot meegenomen om ons op te halen! Wat een auto! Dat zie je niet bij ons! Zo groot! Net een vrachtwagen! HUGE! En gieren! De luchthaven van Miami is zo'n 25 min. rijden van Fort Lauderdale waar wij ons hotelletje hadden geboekt! We zijn -uiteraard- eerst even naar Toon z'n bootje gaan kijken! Dat is voor de gelegenheid helemaal ingepakt omdat ze het aan het overspuiten zijn en er mag geen stofje aankomen! Je zou dat moeten zien! Een schip 10 maal zo groot als de Flandria, volledig ingepakt! Precies of Christo hier aan het werk is geweest! Wel jammer dat we het mega-yacht dus niet kunnen zien... Ook de bemanning mag dus momenteel niet aan boord. Ze liggen voor de gelegenheid ook allemaal op hotel! En hebben hier en daar wat dagjes vrij! Zo zijn we op dag één met een aantal gaan varen in Fort Lauderdale! Toon kwam ons 's ochtends ophalen om naar het schip te gaan en daar met een aantal crew-members met een motorbootje wat rond te varen! Bangelijk. Marc: 2de stuurman, een Tom Boonen lookalike uit Zuid-Afrika met een gebeeldhouwd lijf, 33 jaar, blond, werkt al 6 jaar samen met z'n lief voor de eigenaars van het schip. Steve: een 26-jarige Brit, single, op zoek naar een Amerikaanse vrouw om een green card te krijgen, hij wil zich hier vestigen en vissen tot hij oud en versleten is. Hij is timmerman aan boord. Mick, een 23-jarige Australiër, samen met Nicole, ook een Australische, allebei uit Sydney en werken beiden op het schip. En dan Toon, Tobias en ik... zéér leuke bende! We zijn met de boot gestopt om wat voorraad in te slaan, bier voor de heren, diet coke voor mij . En dan vollen bak zon, prachtig zicht, mangroves, villa's, yachten, pelikanen, arenden, prachtige gebouwen... alle mogelijke stijlen naast elkaar! Zodanig dat het belachelijk is! Maar enig om naar te kijken! Na 3 uur varen zijn we aangemeerd om te gaan lunchen, langs de rivier! Topper! En dan terug! Om dan vlak aan Las Olas Boulevard op het strand te gaan liggen! Ik heb nog nooit zoveel sixpacks en nepborsten gezien! Damn! Zelfs de etalagepoppen hebben onderaan size zero en bovenaan een dubbele D! Erg, echt erg! Elke griet heeft hier neptetten! I really stand out in the crowd and I am proud of it! We zijn met z'n allen gaan zwemmen, zalig en dan naar één vd populairste bars gegaan om te aperitieven, The Elbo Room... Al die opgeblazen kikkers staan daar in hun blote torso en al die grieten in hun bikini en high heels! Niet te doen! En vol tattoo's! Hier val je op als je er geen hebt! Ik lijk hier wel een TOPSEUT tussen al die trashy slettebakken! En die muziek staat hier overal loeihard! Duidelijk dat die Amerikanen niets zinnig te vertellen hebben! Je kan hier echt geen gesprek voeren... I am getting old! Ik heb hier wel al een prachtig marcelletje gekocht met het opschrift 'I'm in Miami, BITCH' I love it! Daarna zijn we een GIGA-raspberry margarita (ik denk dat er gemakkelijk 4 sterke inkunnen) gaan drinken in een andere bar voor een schamele 10 $ en dan wou Thierry absoluut gaan eten in 'Hooters' jaaaaaa, de naam alleen al... denk aan het eten van een TGIF en dan vrouwen in oranje hotpants met GIGAneptetten in spannende T-shirts, bruine panty's, witte sportsokken en sneakers... all American!! Ik had op dag 2 al genoeg van al die burgers en fries en ik dacht eens wat groentjes te eten ik bestelde een koolsla en pickles (augurk) deze laatste waren -uiteraard- gefrituurd en de koolsla moest je zoeken tss de mayo, maar allemaal wel zéér tasty! Niet te doen hoeveel caloriën we hier binnenkrijgen!
Ons hotel is vlak ah strand en vlakbij een Starbucks... need I say more? Ah ja, onze kamer... Of liever ons appartement... Ik had op zondagavnd nog een email naar het hotel gestuurd om te zeggen dat we laat zouden inchecken en dat ik echt wel een OK kamer verwachtte blablabla... ik kreeg gelijk een mail terug dat ik voor 20$ per nacht meer kon upgraden naar een DELUXE SUITE... OK DAN! Nog steeds low budget (voor hier, want hotels zijn peperduur in Miami) maar echt wel ok. We hebben dus een écht Melrose appartementje met keuken, living, salon, slaapkamer met 2 dressings, 2 dubbele bedden en een badkamer met bad! Naajs! Basic, maar zeer ok! En zéér typisch art deco! I love it! Vandaag voor het eerst even wat ontspannen na al de activiteiten van de laatste dagen!
Wordt vervolgd...
Groetjes,
Charlotte
25-03-2010 om 00:00
geschreven door Charlotte
24-03-2010
I'm in Miami Bitch - Part One
Lieve schatten, this is me!
Hello Belgium! Miami calling from the US of A!!
Voor diegenen die gewoon willen weten hoe het met me gaat: I am doing GREAT! So no need to read any further! Goei weer, goei gezelschap, great food, nice hotel etc. De rest mag nog even verder lezen!
I am having the time of my life here! Ikke surrounded by only boys! en natuurlijk the toys for boys! Ik zal proberen om een overzicht te schetsen van ons tripke so far... en ja, die Engelse termen daartussen, dat hoort zo!
Dus maandagmorgen om 6.45AM sharp zijn Tobias en z'n collega me komen afhalen thuis om ons zo af te zetten aan de luchthaven in Zaventem! Midden in de nacht voor mij! We waren ruimschoots 2 u voor het vertrek aanwezig en waren toch al de laatsten om in te checken op onze vlucht Brussel - Chicago... of het erg was of we niet naast elkaar konden zitten... euh... JAAAAAA! Geen zin om de komende 9h naast een 'total stranger' te zitten... Enfin, baggage ingecheckt, paspoortcontrole, you know the drill... Ik vertelde onlangs aan een goede vriend dat ik er TELKENS werd uitgepikt bij controles en die zei me dat het door m'n ogen kwam... Dat wou ik dus wel eens testen en ik hield m'n brilletje op... en guess what? Inderdaad! Tobias mocht alles uitladen en ikke niet! We zaten in de middenbeuk, ikke in 't midden, links Tobias en rechts van me een pikzwarte teenager uit Liberia... American Airlines is niet meer wat het geweest is... Volgens mij krijgen ze subsidies om mensen boven de 60 aan te werven... Geen enkele hostess onder de 60 jaar!!! Een eigen TV? No way! Om de drie rijen een oud en versleten toestel uit het plafond... ons toestel had wat problemen met de kleuren zodat het leek alsof we naar zo'n foute film uit de seventies keken... Ach ja, niet zagen, hé, als je voor 409 heen en terug naar the US of A kan vliegen...
Mooi op tijd en na de nodige turbulentie geland in Chicago! Wow, wat een stad, en wat een GIGA-luchthaven (en ik heb er al heel wat gezien in m'n leven). Ik kom er dan ook nog achter dat alles 'huge' is in 'the States'! Dan uiteraard weer aanschuiven aan de pascontrole... Niet te doen... Echt zo van die 20-dubbele rijen zoals in Disneyland... Ah ja, had ik al gezegd dat we slecht 1h15 min hadden tss onze vluchten... NO STRESS, TRAVELING is SOOOOOOOOOOO MUCH FUN! Als het dan eindelijk aan ons/mij was, dan krijg je een hele resem vragen... wat kom je hier doen? een vriend bezoeken... wat is zijn naam? Toon H. wat doet hij? kapitein op een schip... van waar ken je hem? euh... hoe lang blijf je? waar logeer je? wat doe je? euh? als beroep? ja! ik ben bediende. ja? ja! zeker? ja! ben je geen buikdanseres? neen, ik ben geen buikdanseres... Are you sure you are not a bellydancer? (ik begon al wat geïrriteerd te geraken en snapte niet zo goed waar dit heen ging en plots had ik het door...) ik had rond mijn nek het mooie sjaaltje met blinkende zilveren centjes dat ik in Egypte kocht en dat je idd normaal rond je heup draagt om te buikdansen... damned! Ik moest keihard lachen! Wat een humor... Al was ze bloedserieus! Dan moest ik m'n vingerafdrukken laten nemen! Links 4 vingers, dan de duim etc... Wat een gedoe!
Dan moest ook Tobias dezelfde vragentoestand ondergaan! En dan -het wordt nog erger- moesten we onze koffers van de band halen- gelijk ne zot naar de transferbalie racen- koffer terug inchecken, boarding pass laten zien aan de balie en dan kwam het: "you are going to miss this flight..." HELL YEAH, tell me about it! Die had ik wel zien aankomen! Dus wij blijven heel erg rustig en vragen wat we dan moeten doen... De hostess zegt dat ze ons op de volgende vlucht zal boeken, een uurtje later, maar dat ze deze instapkaarten toch niet gaat annuleren omdat we misschien toch nog een waterkans hebben om de huidige vlucht te halen... Wat met de baggage? Whatever! No worries! Gewoon lopen! Run, Forest, run! Wij gelijk zotten door die luchthaven (ikke met m'n trolley en een grote handtas, Tobias met een rugzak)... Als we dan na 2 km lopen (ik had net geen asthma-aanval) eindelijk aan terminal K waren, dan moesten we nog door de handbagage-controle... weer zo'n 20-dubbele rij... de moed zonk ons in de schoenen... Dus ik probeer met m'n charmantste glimlach (nog steeds met m'n lieftallig brilletje op m'n neus) zo'n zwaarlijvige vrouwelijke kleurlinge aan te spreken met de boodschap 'we are in a hurry, we might miss our connection' en we mochten naar de volgende doorgang waar 'iets' minder volk stond, maar toch... Daar deden ze dan lastig over m'n laptop, moesten onze schoenen uit... enfin, intussen stond het zweet op m'n bovenlip en had ik die securitybeamte bijna over z'n toog getrokken, maar we bleven rustig... Als we dan in gang K aankwamen bleek dat gate K15 nog 15 gates stappen was... Enfin, we waren net op tijd om de zuignap van de vlieger te zien komen en de piloot te zien zwaaien naar de grondbemanning! HELLEP! Welcome to America! The land of the free!
Dan heb ik naar Toon gebeld met de boodschap dat we dus minstens een uurtje later zouden zijn... Intussen waren we al 15 uren onderweg! We zijn dan gezellig iets gaan drinken en zijn dan weer de halve luchthaven doorgelopen om naar die andere gate te geraken (Dominique en Danny, ik denk dat ik nu ook getraind ben voor de dodentocht!
. 
I love it! Daarna zijn we een GIGA-raspberry margarita (ik denk dat er gemakkelijk 4 sterke inkunnen) gaan drinken in een andere bar voor een schamele 10 $ 
Nog steeds low budget (voor hier, want hotels zijn peperduur in Miami) maar echt wel ok. We hebben dus een écht Melrose appartementje met keuken, living, salon, slaapkamer met 2 dressings, 2 dubbele bedden en een badkamer met bad! Naajs! Basic, maar zeer ok! En zéér typisch art deco! I love it! Vandaag voor het eerst even wat ontspannen 
