12-10-2010 om 17:44 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggertjes,

It has been a while... Ik heb het razend druk op het werk! En weinig tijd dus voor andere zaken... Alhoewel Ik heb weer heel veel geleerd de laatste weken... Over mezelf, mijn keuzes, m'n vriendinnen, het leven... Dus ik klaag niet en ik verveel me nooit!!!

Ik had een fijne, bewogen en drukke week! Maandag hebben we typisch boyfriendmateriaal gedumpt en moest ik met het broertje bij de mams gaan eten... Dinsdag Ladies @ the movies (wat een commerce) en avant-première Zot van A gezien (strange story, maar goede cast en toplocatie ;-)), woensdag een 'miskoop-exchange'-avond bij mij thuis... (mijn God, zelden zoveel kleren en accesoires bij elkaar gezien, er was precies een bom ontploft in mijn woonkamer! Enig!), donderdag met m'n konijntje naar de dierenarts voor inentingen en gisteren doodmoe thuisgebleven!

Maar dan de almost a new boyfriend-story... je ontmoet een leuke niet-onaantrekkelijke man waarmee het klikt en je denkt, ok, we'll see let's date... Date number one is zeer gezellig al is het vrij duidelijk dat hij erg zenuwachtig is... We spraken af om gezellig wat te eten en praten over vanalles en nog wat in het Spaans en het Engels... want hij is Spanjaard, afkomstig uit Valladolid en woont sinds 3 jaar in Brussel.
Getrouwd geweest met een Française die Franse les geeft in Alicante, hem bedroog met de rechter die dan (zo bleek achteraf) ook de scheiding uitsprak in haar voordeel... Balans: huis in Alicante kwijt en nog eens zo'n slordige 120.000 €... Er lopen dus ook stoute vrouwtjes rond...
Hij was daar redelijk van van z'n melk en besloot Spanje te verlaten... Hij was toen al een vrij bekend architect in Spanje en daarbuiten en wou weer wat op z'n positieven komen na de divorce en tja, waarom niet even 'zen' gaan doen in Japan... Nadien koos hij voor Brussel en België bevalt hem waardoor hij besloot om hier te blijven... Enfin, ook een rugzakje dus, gescheiden, no kids...
Date nummer 2 volgde 2 dagen later, hij wilde me absoluut onmiddellijk terug zien
Hij was duidelijk al een beetje verliefd aan het worden... Maar -helaas- bij mij 'no feelings' buiten een zéér grote sympathie én m'n Spaans ging er met rasse schreden op vooruit! ;-) Ook dan was het weer supergezellig en het was zeer comfortabel, ik kon helemaal m'n prettig gestoorde zelf zijn... Maar ik had uiteraard weer een zeer drukke week (hoe kan het ook anders) en kon hem pas zaterdag terugzien...
Er was nog steeds NIETS gebeurd, geen zoentje, NIKS!!  Aan aandacht geen gebrek, hij belt dagelijks en stuurt me zo'n 12 sms'en (alles wat die andere klojo's NOOIT doen) en het voelt goed... Op naar date 3 dus... Weekend, zaterdag, GEVAARLIJK...
Mijnheer had zin in tapas (hoe kan het ook anders ) en ik koos De Negen Vaten... De sangría is daar nl héél lekker (en supergevaarlijk) en de tapas zijn er ook lekker dus... Wij daar afgesproken... En het was weer héél gezellig, het voelde bijna té goed... Maar van verliefdheid was er bij geen sprake... Bij hem duidelijk wel... één sangría, twee,... een derde en dan aan de bar (tafels gaan weg voor de dansers!!) en dan -why not- eens een witte sangría... zei ik al dat ik ook het fruit opeet? ;-))))) Enfin, lekker in de wind dus... en ja, van het een komt het ander en we beginnen héél voorzichtig te zoenen (aan de bar)... Ok, ready to move... Wat nu? Trendy of volks? Hij kiest voor volks en we duiken met 2 Café Beveren in... daar waar de klok is blijven stilstaan... ZALIG! Het zit er weer vol vrijgezellen die hun feestje vieren en voor de rest de habitués die reeds lange tijd bij het meubilair horen... Ok, bestel jij maar iets... VODKA! Uiteraard... hopla met cola light... en het SMAAKT! Dan start Dos cervezas por favor en ik vertel hem wat er zo allemaal wordt gezegd over Conchita en de Spanjaarden... Hij amuseert zich als buitenlander met een zotte mus op stap in één van de marginaalste keten van A'pen... Allez, nog eentje om af te sluiten... Hij wil gaan waar ik normaal naartoe ga... mijn stamcafé dus... dus wij daarnaartoe... ikke rijden aiaiai! Nie goe, Charlotte, nie goe! Dus wij binnen in m'n favoriete keet met een heleboel mensen die ik ken... Wat zullen we drinken? Nog een vodka, zeker? Hopla... Wel raar, daar zo met hem in 'mijn kroeg'... een beetje als een tang op een varken... hij had een jeans, wit hemd en donkere veston aan... Tja, mag er best wezen... Maar hoog tijd dus om naar huis te gaan...
ik zet hem af aan zijn auto en vermits het niet meer zo verantwoord was om naar Brussel te rijden... Enfin, ik moet er geen tekeningetje bij maken neem ik aan...
The next morning word ik wakker met een GIGA-kater en het idee van... die man moet hier zo SNEL mogelijk m'n bed én m'n huis uit... Een niet te verklaren ongemakkelijk gevoel bekruipt me en ik zeg dat ik DRINGEND moet bijslapen, dat dat niet lukt met hem in m'n bed... Dat ik m'n bomma moet gaan bezoeken etc. etc. Ontbijt? So sorry, was hier niet op voorzien, niets in huis... Pain quotidien? Sorry, mijne kop doet te zeer...
Ik was zo opgedraaid als wat en had nog nooit zo'n behoefte gehad om alleen te zijn... GET OUT OF MY HOUSE, mister...
Uiteindelijk maakt hij aanstalten om te vertrekken en kruipt hij -eveneens met een MEGAkater- in z'n auto om terug naar Brussel te karren...
Toen wist ik het al zeker: 't is em nie... HET IS 'M WEER NIET!
Damn, die man heeft alles wat een vrouw zich kan wensen... een carrière, humor, the looks, groot, goed gebouwd, goed voorzien , lief, attent, genereus,... ah ja, met oudjaar wou hij met me naar New York en San Francisco... Geen geld?, no problem, ik betaal...
Ik lijk wel gek?!!! Waarom val ik telkens op de mannen die altijd net het tegenovergestelde doen? Die niet bellen, niet smsen, niet stapelverliefd worden? Het lijkt wel of ik het fijn vind om 'mis'handeld te worden... Strange, strange...
Ik weet het, klinkt boring, maar ik heb een 'challenge' nodig, een uitdaging... en die was er niet... Ik kies blijkbaar altijd mannen die ik wil 'redden'...
Die zondag kreeg ik uiteraard de ene sms na de andere van hem... of ik me niet schuldig voel omdat ik hem uit bed heb gejaagd... Hij dacht dat we de dag samen zouden doorbrengen, romantisch... blablabla...
Damn, Charlotte, waar ben je nu weer in verzeild geraakt... Je kent die man net een week en je hebt het gevoel dat je z'n hart gaat breken... Morgen... Maandag dus... ik word wakker zonder stem... Straf van God, must be... Charlotte de hartenbreekster! Ik haat het... ik weet nl héél goed hoe dat voelt... Ik kan hem dus niet bellen om hem de bons te geven... Ik had al een mail van hem gehad dus tja, wat kon ik anders... ik stuur dus ook een mail met het verdict... Hopla... verstuurd!
ik krijg gelijk een sms... hij is er kapot van, snapt het niet... wat deed ik fout, was het de sex, iets dat ik zei...
Maar neen man, it's not you, it's me... I am stupid, but I know that you are not the father of my children... I like you a lot, but that's it... I don't want to waste your or my time... Hopla, pak aan... Ik voel me SLECHT! HEEL SLECHT... Zeker tot woensdag... Hij blijft me smsen en mailen, snapt het niet, zoekt de fout bij zichzelf... Totdat ik terug een beetje stem heb, hem bel en hem zeg wat ik maandag al had moeten zeggen.
Deze keer lijkt hij het te begrijpen... Of ik vrienden wil blijven? Etc. Etc.
Damn, Charlotte, eigenlijk heb je het zo slecht nog niet alleen!!!  Vanwaar dat verlangen om lepeltje lepeltje te liggen??
Conclusie: Best friends are MUCH better than Boyfriends!
Dikke zoen,
Charlotte
xxx

09-10-2010 om 19:20 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggers,

Ik kwam gisteravond terug van het oh zo zonnige Spanje en landde in een koud en winderig België!
Mae en Josh waren me al aan het opwachten in de cafetaria van de luchthaven en brachten me heelhuids terug thuis!
Wat een aanpassing! Tegen dat ik goed en wel thuis was was het beginnen regenen!
Wat een reality check!

Vanmorgen moest ik alweer aan het werk! Ik ben er gelijk weer ingesmeten! Pikte vanmorgen wel een beetje!
Vanavond ga ik m'n NIEUWE iPhone 4 ophalen bij ex-collega van me!!
Zijn broer woont in Zwitserland en bracht 2 exemplaren mee... in België zijn ze alweer uitgeput!
Ben eens benieuwd! Dan kan ik -eindelijk- van overal bloggen, op het net, foto's maken, filmen etc...
 
Alsof het terugkeren naar de realitiet nog niet erg genoeg was... Ik heb een megakrater op m'n gezicht!
Ik ben iets te enthousiast geweest bij het verwijderen van een puistje en nu ligt m'n halve smoelwerk open!
Ik heb er zalf opgedaan en er een pleister overheen gekleefd! Ik zie er dus absoluut ridicuul uit!
Die plakker steekt geweldig af op m'n bruine snoet!
Hopelijk geneest het snel! Ik vertelde hier al lachend dat ik me gesneden had bij het scheren... hihihi!, tja, Conchita heeft een snor...

Ik bezorg jullie nog een update van onze Spaanse avonturen, maar ik moet nu -helaas- verderwerken!

Tot snel!

Charlotte
xxx

15-09-2010 om 13:51 geschreven door Charlotte  

Hola guapas!

Onze girlsholiday hier in het zonnige zuiden is weer de max!
Gisteren hebben we -helaas- afscheid genomen van Eline
We brachten haar met z'n allen naar de luchthaven van Alicante waar ze een vlucht had richting Eindhoven.
Helaas stond haar vriend Peter haar in Zaventem op te wachten... Ha!
Soms is single zijn toch nog zo slecht niet... ;-)
Ik hoop dat Mae mij dinsdag alleszins in Charleroi staat op te wachten...
Yvonne haar verjaardag hebben we erg fijn gevierd! We kochten een aardbeientaartje met 2 'hello Kitty'-kaarsjes
een 3 en een 8... yes, yes... 38 zomers...
' s avonds hebben we thuis op ons terras een feestje gebouwd, heel gezellig!!!
Woensdag zijn we weer een dagje naar het strand gegaan en zijn we 's avonds tapas gaan eten in zowat het beste tapasrestaurant van Altea nl. Ca Jaume... We dronken er een fleske lambrusco bij en lieten het niet aan ons hart komen.
Gisteren dus naar Alicante nadat we Eline gedropt hadden... Bo, Yvonne en Tita hadden zin om daar wat op het strand te gaan liggen en ik besloot om op m'n eentje de stad te verkennen... Zalig! Prachtige oude stad en leuke shops!
El Corte Inglès moest er -uiteraard- ook weer aan geloven... ik kocht er een stoere ceintuur, een hippe sjaal en een T-shirt met een rood hart vol blinkende steentjes met het opschrift 'I love Sex & the City' ha! Surprise, surprise!!!
Mijn duurste aankoop -ik ben er nog niet goed van- was een zonne-olie van Lancôme. Vorig jaar had ik zo'n flacon gekregen van een vriendin en bleek dat deze shimmering oil niet meer te verkrijgen was in België... Dus ik superenthousiast toen ik zag dat ze deze wel nog hadden in España...
Wat kon zoiets kosten? Max. 25 € ofzo en dat was ze zeker waard... Toen ik wou afrekenen bleek ze echter 38.60 € te kosten...
Damn! Big hole in my wallet!
Verder ben ik aan de trilogie van Stieg Larsson begonnen... Dedekke, dat is spannend! Voor het slapengaan vanavond lees ik het laatste hoofdstukje van boek 1 uit. En morgen start ik met het 2de deel! Ik ging er gister mee op een terrasje op de Esplanade de España zitten in Alicante... met een verse jus d'orange, pan con tomate en als afsluiter een hyperverse fruitsla... Zalig!
' s avonds kwamen we terug samen om onze koopwaar aan elkaar te showen en om gezellig een hapje te eten!
Ik had een heel fijn plekje ontdekt in het oude stadsgedeelte en we aten er fantastisch lekker!
Vandaag deden we het iets rustiger aan en lagen we de hele dag aan het zwembad van ons appartement!
Lekker rustig en met een prachtig zicht! We beginnen al een serieus kleurtje te ontwikkelen...
Ik stuurde ook wat zon naar jullie... als ik me niet vergis zou die morgen moeten arriveren
We hebben het hier uitstekend naar onze zin en lachen heel wat af! Zo ontstond volgende slogan: braaf is goed (uitspraak van Ludo, vriend van Yvonne) waarop ik zei: 'stout is beter'
Maar we zijn heel braaf, hoor! Stout zijn is leuker in België! Buiten een occasioneel sangriaatje of een glaasje lambrusco maken we hier geen misbruik van alcohol... We liggen ook steeds voor middernacht in bed en slapen tot 8 (de meisjes) à 9h (ik).
Ontbijten doen we steeds op ons terras met heerlijk Frans brood!
We genieten dus met een grote 'G'!
Fijn weekend allemaal en tot snel!

Charlotte
xxx

10-09-2010 om 22:22 geschreven door Charlotte  

07-09-2010 om 19:09 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggers,

News from Spain!
Het is hier prachtig weer! Clear blue sky en niet te warm, zalige zeebries en een uitnodigende zee!
Het was hoogtijd om België weer even te verlaten en nog een stukje zomer op te snuiven!
Hier zijn we dan: Tita, Eline, Bo, Yvonne en ik.
We vertrokken zaterdagavond vanuit Charleroi en landden op Alicante...
Via Hertz reserveerden we een huurwagen... of we veel bagage bijhadden? Ja, natuurlijk!! Anders konden we een upgrade krijgen, maar de BMW 1 heeft een kleine koffer... Het alternatief was een Renault Megane... Mmmmmmhhh... We hadden rap gekozen...
We dachten dat er mss 2 of 3 ladies met de bus zouden moeten gaan om op onze bestemming te geraken, maar neen hoor...
We propten onszelf, de bagage en de handbagage allemaal in onze schitterende witte BMW 1!
En dan cruisen op de highway van de Costa Blanca richting Mascarat... Onze uitvalsbasis voor de komende 10 dagen!
Zalig uitslapen, ontbijten op het terras met een fenomenaal zicht op de zee en de kliffen en boekjes lezen op het strand... Plonsen in de azuurblauwe zee, smeren met die zonnecrème en nadien genieten van tapas en sangria... Life can be pretty sometimes

Groetjes uit het zonnige zuiden!

Charlotte en co
xxx

06-09-2010 om 16:08 geschreven door Charlotte  

01-09-2010 om 22:37 geschreven door Charlotte  

24-08-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Hello Belgium,

Miami calling... probably for the last time!

De dag nadien stond een boatride op de Everglades op het programma… Toon had de toeristische versie al eens gedaan en was toen niet echt onder de indruk… dus nu zouden we het anders aanpakken. We vonden een geschikte organisator en gingen op pad… Het was wel een eindje rijden, maar dankzij onze GPS hadden we het snel gevonden! Het was helemaal niet toeristisch, deed zelfs even héél Australisch aan… en dan die airboat op! We waren met 7. Wij met 3 en 2 bejaarde Amerikaanse koppels! We kregen oorbeschermers want zo’n airboat maakt idd wel wat lawaai! CSI Miami, maar dan in het echt! We zaten nog niet tegoei neer en het begint te drashen! We kregen allemaal een mooie lichtblauwe poncho… net als in Disneyland… hilarisch! Het heeft die dag wel geteld 1,5u gegoten, net wanneer wij op de boot zaten

En jammer genoeg houden aligators ook niet zo van de regen, dus konden we er maar enkelen zien (maar toch zeker voldoende… als je er één gezien hebt, dan heb je ze allemaal gezien, vind ik) Ze zijn pikzwart. Het was een leuke ervaring en zorgde weer voor een aantal leuke kiekjes… wij met zo’ne lelijke poncho en een rode koptelefoon… naajs! Nadien zijn we gaan shoppen in één van de grootste shopping centra in de omgeving. Dat is echt zo’n mall zoals in de film! Dat is 20 keer zo groot als het Wijnegem Shopping Centrum! Ongelooflijk! De week voor ik naar Miami vertrok ging ik met Zulma naar de film ‘A Single Man’ kijken met Colin Firth en ik kocht in de gauwte nog 3 cd’tjes voor mezelf. 2 CD’s van Daan en 1 dubbelCD van André Hazes, jawel! Tobias werd haast zot! Blijkbaar delen we de liefde voor de Nederlandse smartlap! Dus kan je je het je al voorstellen 3 zingende Belgen met luide Nederlandse muziek in een open knalrode Ford Mustang op de Amerikaanse wegen? Hi-la-risch! Bloed, Zweet en Tranen… Zij gelooft in mij… Gieren! Gelukkig hebben ze deze info niet gedeeld met die Nederlander… ;o) We zijn –voorlopig- nog niet tegengehouden door de wegpolitie! Nu zijn we onderweg naar het Kennedy Space Center op Cape Canaveral en dat is zo’n 2,5 u rijden… Dus ik zit gezellig m’n mails te typen op m’n laptop in de auto… Anders komt het er gewoon niet van! Ok, dit even geheel ter zijde…    

31-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggers,

And the show goes on...
Na onze geweldige schietervaring met H. de Kroatische Chief Engineer zijn we Toon en co terug gaan afzetten (ze moesten nog werken) en zijn Tobias en ik nog wat gaan ‘strollen’ op Las Olas Boulevard. Ze hebben daar wel wat leuke boetieks! Tobias kocht er enkele heel leuke T-Shirts. (met oa. het opschrift ‘Fuck rehab, buy me a drink!)  Dan zijn we -voor de verandering- een hapje gaan eten in The Cheesecake Factory, een zeer bekende Amerikaanse keten! Ze hebben er 30 soorten kaastaart, 10 soorten ‘glam’burgers etc. de moeite!   Dan zijn we ons gaan opfrissen om ’s avonds Miami South Beach onveilig te maken!   Dus wij met onze rode Mustang –natuurlijk met open dak- richting South Beach! We parkeerden knal op Ocean Drive (langs het strand) & that is where it all happens… daar is oa. ook de villa van Versace… waar hij op de trappen is neergeschoten… Het is er de ene foute tent na de andere en de muziek staat er overal ENORM luid! En de vrouwen… allemaal hun broek vergeten … en geen complexen! Dat levert leuke kiekjes op! We zijn er uiteraard ook weer in één van de klassieke 'tourist traps' gelopen… ik kreeg een echte albino python rond m’n nek (mijn vriendinnetjes weten intussen dat ik geen angst heb voor tamme slangen… ik vind het zelfs leuk aanvoelen…) en Toon kreeg een multicolored papegaai op z’n kruin… naajs! Om dan samen op de foto te gaan natuurlijk... En dan kreeg ik naast de slang ook nog die papegaai op m’n kop… die begon gelijk m’n diadeem op te eten… die man zag dat en die papegaai kreeg een klopke… Blijkbaar vond die dat niet zo geweldig en hij besloot om een souveniertje achter te laten… yep… (ik hoor Juliet al lachen tot hier) het was WEER zover! Dat beest had me gewoon op m’n kop gescheten! Erger nog, we moesten daar dan nog 20 $ voor betalen! Damn! Want ze hadden dit uiteraard vastgelegd op zo’n foute polaroid foto… Al die shit moet toch ooit eens geluk brengen, hé?!

Volgens een kennis van Toon moesten we de platgetreden toeristische paden verlaten en wat verder gaan om een hapje te eten… Ik had intussen gezien dat er een Gap was en een Armani Exchange enz. en ik had nog steeds NIETS gekocht… dus ik wou absoluut eens naar de winkeltjes gaan kijken…
Ah ja, zei ik al dat ik voor de gelegenheid (een avondje Miami) m’n high heels uit de kast had gehaald?
Dus T & T gingen alvast vooruit om er een aperitiefje te gaan drinken (het was intss 21h) en ik ging nog even shoppen… al gauw bleek dat alle shops om 21h sloten, behalve Armani Exchange… Daar heb ik dan ook de halve winkel gepast, hihi! Toch echt wel een leuke shop! Wel een beetje prijzig… zeker voor een arme reisgrage vrijgezel als ik  Enfin, toch een leuke dress gescoord én een nieuwe portefeuille voor Toon (Tobias en ik wilden hem absoluut een cadeautje geven…) Ondertussen kreeg ik een sms’je met de ‘directions’ van de heren… ik zwans niet, dat was 17 blokken verder! 17 blokken!!! On high heels! Na twee blokken heb ik die gewoon uitgezwierd en ikke in Miami op blote voetjes! Naajs! Links een paar schoenen, rechts een zak van Armani… Het leven zoals het is…
Nu moet ik eerlijk toegeven dat de resto in kwestie wel de moeite was!! We hebben er heerlijke pizza gegeten! Pizza carpaccio! Non-greasy, met échte rucola en parmesaan! Mmmmmm…
Daarna zijn we helemaal teruggewandeld en heb ik in een local souvenirshop flip flops (havaianas natuurlijk) gekocht om toch niet op blote voeten te moeten uitgaan in Miami…
Toon kende één of andere Latino nachtclub waar zowel mannelijke als vrouwelijke half ontklede dansers op de toog staan shaken… ALLEN DAARHEEN! Enfin, wij daarbinnen… 10 $ entree, waanzinnige muziek en 3 chicas op den toog & shake what your mama gave ya (al klopt dat laatste niet, want niemand kreeg dat van de mama, wel van de plastisch chirurg!) Daarna was het aan de mannen… Hellup… 3 Johnnen op den toog! Wat een teleurstelling… Maar toen kwam er een échte danser… (Chloé, het type dat ze in Ibiza uit de kast halen… yummie!  )Dat was al iets beter om naar te kijken… Man, man, man, dat benenwerk, die sixpack, de hele reutemeteut! Ik heb er speciaal voor jullie een filmpje van gemaakt!
Dan begon er een liveband met een zangeres à la Lady Gaga. Dat was dan ook hun eerste nummer, ‘a bad romance’… Ik had het intussen wel gezien… Vermits ik nog nuchter was heb ik de heren veilig thuisgebracht! Einde van dag twee in Miami! Zalig! Very happy to be here!

Dag drie was eerder rustig, toen sliep ik lekker uit (Tobias was al vroeger op) en stuurde jullie van aan het zwembad een eerste mailtje… In de namiddag zijn we naar het strand gegaan, zalig en daarna gaan aperitieven… Tobias was ’s morgens aan het zwembad in slaap gevallen en zag kreeftenrood  en had dus genoeg zon gezien! We bestelden ‘apetizers’ quesadillas en chickenfingers… niet te doen! Die chickenfingers waren 3 hele kipfilets in een frakske (zoals Chloé en haar zus zouden zeggen) en die quesadillas waren zeker ook een volwaardige maaltijd… apetizers noemen ze dat dan… dan versteld staan dat die allemaal overgewicht hebben! Niet te doen! Reken daarbij nog een Margarita zo groot als een emmer en een normal size Mojito en je kan je een realistisch beeld voorstellen…
Die avond hadden we om 19h30 afgesproken aan het hotel van Toon en z’n crew om samen te gaan eten… We waren met 11, supergezellig! Allemaal héél leuke mensen! 

Voor het geval jullie het nog niet doorhadden, Amerika is a strange place… zo mag je hier niet gokken… maar ze hebben hier iets op gevonden… Bepaalde stukken land behoren nl nog tot de Indianen en zij mogen wél gokken, zij baten dus de casino’s uit… en bouwden hier heelder uitgaansdorpen rond… een beetje te vgl met Disneyland Parijs waar die cinema’s zijn ‘le village’ of Brupark… Heel fake allemaal! Ons Aziatisch restaurant ‘Tatu’ was in zo’n complex gelegen… Prachtig qua inrichting, te vergelijken met Velvet Lounge meets Little Buddha, zoiets… en heerlijke cocktails… ik nam een Watermelon Mojito… mmmmmm… ook heel lekker eten… wel lekker duur! Amai! But hey, who’s counting here? Ik zat naast Mick (Sydney) en Marc (Zuid-Afrika) en tegenover Nicole (vriendin van Mick, ex-cheerleader en ook van Sydney). Het was echt een supertoffe avond! Na het eten kregen we 2 glazen vol suikerspin om te verdelen… heel grappig. De meesten moesten de dag nadien werken, maar wij zijn er nog ene gaan pakken

30-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Hi guys,
 
Hier ben ik -eindelijk- nog eens met wat nieuws... Ik heb nog geen tijd gehad... Soooooooo much to do here and soooo little time
I am having a blast, the time of my life!
Dag twee dus... Tobias en ik hebben in onze 2 dubbele bedden geslapen als babies! We hadden -gelukkig- de wekker gezet om 9h30 en gingen op stap voor een real American breakfast. Dat kan je hier trouwens overal en ALL DAY krijgen... Ik ging -uiteraard- voor de banana pancakes en voor een mixed berry smoothy... Man, man, man,... Die porties hier... niet normaal... ik ben nu een goede eter, maar dat is hier écht zwaar overdreven! Ik kreeg 3 gigantische pancakes met ingebakken banaan en zowat een liter smoothy! Damn! Nadat Toon ons totnogtoe overal had naartoe gereden (alles ligt hier ver van elkaar en is absoluut NIET te voet te doen! héél anders dan in andere steden) vonden we het toch tijd om zelf een auto te huren... Tobias vond dat we dat dan beter ineens tegoei konden doen en hij wou absoluut een 'convertible'    Dus wij al online gekeken naar de mogelijkheden en we wilden 'all American' gaan dus de enige optie bleek een Chrysler... Op zich wel een heel mooie cabrio en nog redelijk betaalbaar... Dus wij online boeken...
Om 12h mochten we onze American convertible afhalen aan de luchthaven van Fort Lauderdale, jaja, hier is ook een luchthaven! Dus Toon is ons -weer- komen ophalen om ons af te zetten aan de rent-a-car! En daar aan de balie kwamen we terecht bij Miguel! Een Cubaanse inwijkeling behangen met goud (ketting, armband, the whole lot! van het type: put your money right where I can see it!   Rijbewijs, credit card, heel de rim ram... "de chrysler? Goh, we have a much nicer car for you! You must try the Mustang!"  Wij: no, no, the Chrysler is OK (we hadden al een mooi wit exemplaar zien staan in de garage, want hier mag je je rental gewoon KIEZEN!)... "Oh, you will regret it! I can do a special for you! For only forteen dollars more you can drive the Mustang... " Wij: Thank you, but we really like the Chrysler... Miguel: "Yeah, you are right the Chrysler is really nice, but EVERYONE loves the HORSES!"  OMG... We gingen er niet onderuit komen... Wij stonden daar al mega te lachen... Ok, so far so good! Of we de auto in de luchthaven van Miami konden achterlaten? Sure! Of we een GPS konden bijhuren? Sure, no problem! Allez, wij -eindelijk- met de nodige papieren de garage in... op zoek naar 'the HORSES'... DJEEZES!  Staat daar een KNALRODE FORD MUSTANG te blinken! Net terug van de carwash! Tobias zijn oogjes begonnen al te blinken!!! ha! Er was ook een donkergrijze... iets meer mijn ding, but I didn't stand a chance...
Wij allebei de slappe lach... zo'n pimpcar! Zalig! Ineens dak eraf en rijden! Dat ding rijdt dus fantastisch, hé! Dus wij twee toeristen in Miami met een knalrode Ford Mustang! Je zou het moeten zien! Hilarisch! 'cause everyone loves the horses... We hadden om 15h terug afgesproken met Toon om naar een shooting range te gaan, dus we hadden nog wat tijd om wat te gaan 'cruisen' met onze 'horses'... Dus wij naar LAS OLAS BOULEVARD... Zowat 'de MEIR' of KEIZERLEI van Fort Lauderdale... en we passeren zo'n gebouw met spiegels en ik zie ons zitten in onze pimped car... Mijn God! Gieren!
We zijn dan op Las Olas lekker Thais gaan eten (lekker healthy na dat copieus ontbijt) en zijn dan naar het hotel van Toon gereden... Daar werden we met veel gelach onthaald door de crew van het schip...  Ja, onze auto valt een klein beetje op!
Toon had intussen de Chief Engineer opgetrommeld... een ex-militair van een slordige 2 meter groot en waanzinnig breed! Hij zou ons leren schieten... Hij heeft nog moeten vechten in de oorlog in Afghanistan... die man had duidelijk al wat meegemaakt... Dus wij met 4 naar Pembroke (een gehucht iets verderop) waar de shooting range is... Best wel grellig... Je komt daar binnen en je kiest een wapen (die hangen allemaal tegen de muur, net als in de film...) Toon en H. hadden al een licence want ze hadden al eerder geschoten en Tobias en ik moesten nog een licence 'aanvragen' maw 'online kopen'... Voor 20 dollar waren we schietklaar en sturen ze ons 'Alaskan shooting & hunting licence' op naar ons thuisadres! Scary!
We kozen 2 pistolen uit: een Glock (Oostenrijks) en een Beretta (Italiaans) en 3 keer 50 kogels... En dan mochten we het 'target' kiezen... Ofwel (zoals in de film) zo'n profiel met punten op ofwel een foto van een gijzelaar met een gijzelnemer... we namen van elk eentje... Niet te doen!
Dan kregen we nog elk een bril om ons te beschermen tegen de rondvliegende hulzen en een oorbeschermer en we konden de schietbaan op!
H. legde ons haarfijn uit hoe het werkte, hoe we het pistool moesten laden, waar en hoe de kogels erin moesten etc. lijkt allemaal heel simpel, maar is best wel moeilijk en de veer is erg straf... it takes some practice om dit vlotjes te kunnen... en dan... le moment suprême... ik had nog nooit eerder een écht pistool van dicht gezien en daar stond ik dan... op m'n flip flops, met een diadeempje in m'n haar, een zonnekleedje en een blaffer in m'n hand... Damn, Charlotte! Goe bezig! Mijn eerste kogel was meteen goed raak! Los in de neus van de misdadiger! En wat een terugslag! Ik vloog gelijk een halve meter achteruit! Ik schoot enkele keren met de Beretta en ik schoot telkens raak, naajs! En dan wisselen... Nu eens met de Glock... dat vond ik héél wat minder! De terugslag is harder, en het voelt gewoon 'anders' dan de Italiaanse... Dus doe mij maar een Beretta... ondertussen schoten we al een paar keer op rij... zoals de echten... Marginaal eigenlijk... Die Amerikanen zijn echt gek! Kinderen staan daar hun revolver leeg te schieten... Vrouwen... Mannen worden aangespoord om te schieten met slogans als 'love her, protect her'... heel strange allemaal! Op de luchthaven word je verdorie binnenstebuitengekeerd en eens in het land mag je bellen achter het stuur, schieten, wapens kopen etc. Ah ja, de Beretta kost zo'n 575 € als je die mee naar huis wil nemen... The land of the free! Enfin, we waren weeral een 'American' experience' rijker...
 
Lovely people, ik ga slaapjes doen... Het is nu voorbij middernacht en morgen gaan we cape canaveral bezoeken...
Greetz from the States

Charlotte
xxx

29-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Dear all,
 
Still doing great here... ik zit hier aan de swimming pool van ons hotelletje/appartementencomplex en het doet me heel hard aan Melrose Place denken... you 'll see the pictures! Allemaal kamers en appartementen rondom een gemeenschappelijk zwembad! Tussen de mailtjes door ga ik zwemmen en nu zit ik hier te drogen en te typen met m'n laptop op m'n schoot! :o) Life can be great!
 
Dus, were where we... Ah ja... Chicago! De vlucht Chicago - Miami was 2,5h vliegen en we konden niet meer naast elkaar zitten, whatever... we waren al doodgetergd dus... verstand op nul en gaan! Onze baggage had de vorige vlucht ook niet gehaald en die was samen met ons met deze vlucht meegekomen! Toontje stond ons al op te wachten aan de 'luggage belt' helemaal rood verbrand van het mooie weer hier! Wat een fijn weerzien! Alle reismiserie op slag vergeten!
 
Toon had één vd pick-ups van de boot meegenomen om ons op te halen! Wat een auto! Dat zie je niet bij ons! Zo groot! Net een vrachtwagen! HUGE! En gieren! De luchthaven van Miami is zo'n 25 min. rijden van Fort Lauderdale waar wij ons hotelletje hadden geboekt! We zijn -uiteraard- eerst even naar Toon z'n bootje gaan kijken!
Dat is voor de gelegenheid helemaal ingepakt omdat ze het aan het overspuiten zijn en er mag geen stofje aankomen! Je zou dat moeten zien! Een schip 10 maal zo groot als de Flandria, volledig ingepakt! Precies of Christo hier aan het werk is geweest! Wel jammer dat we het mega-yacht dus niet kunnen zien...
Ook de bemanning mag dus momenteel niet aan boord. Ze liggen voor de gelegenheid ook allemaal op hotel! En hebben hier en daar wat dagjes vrij! Zo zijn we op dag één met een aantal gaan varen in Fort Lauderdale!
Toon kwam ons 's ochtends ophalen om naar het schip te gaan en daar met een aantal crew-members met een motorbootje wat rond te varen! Bangelijk.
Marc: 2de stuurman, een Tom Boonen lookalike uit Zuid-Afrika met een gebeeldhouwd lijf, 33 jaar, blond, werkt al 6 jaar samen met z'n lief voor de eigenaars van het schip. Steve: een 26-jarige Brit, single, op zoek naar een Amerikaanse vrouw om een green card te krijgen, hij wil zich hier vestigen en vissen tot hij oud en versleten is. Hij is timmerman aan boord. Mick, een 23-jarige Australiër, samen met Nicole, ook een Australische, allebei uit Sydney en werken beiden op het schip.
En dan Toon, Tobias en ik... zéér leuke bende! We zijn met de boot gestopt om wat voorraad in te slaan, bier voor de heren, diet coke voor mij .
En dan vollen bak zon, prachtig zicht, mangroves, villa's, yachten, pelikanen, arenden, prachtige gebouwen... alle mogelijke stijlen naast elkaar! Zodanig dat het belachelijk is! Maar enig om naar te kijken! Na 3 uur varen zijn we aangemeerd om te gaan lunchen, langs de rivier! Topper! En dan terug! Om dan vlak aan Las Olas Boulevard op het strand te gaan liggen! Ik heb nog nooit zoveel sixpacks en nepborsten gezien! Damn! Zelfs de etalagepoppen hebben onderaan size zero en bovenaan een dubbele D! Erg, echt erg! Elke griet heeft hier neptetten!
 I really stand out in the crowd and I am proud of it! We zijn met z'n allen gaan zwemmen, zalig en dan naar één vd populairste bars gegaan om te aperitieven, The Elbo Room... Al die opgeblazen kikkers staan daar in hun blote torso en al die grieten in hun bikini en high heels! Niet te doen! En vol tattoo's! Hier val je op als je er geen hebt! Ik lijk hier wel een TOPSEUT tussen al die trashy slettebakken! 
En die muziek staat hier overal loeihard!

Duidelijk dat die Amerikanen niets zinnig te vertellen hebben! Je kan hier echt geen gesprek voeren...
I am getting old!   Ik heb hier wel al een prachtig marcelletje gekocht met het opschrift 'I'm in Miami, BITCH'  I love it! Daarna zijn we een GIGA-raspberry margarita (ik denk dat er gemakkelijk 4 sterke inkunnen) gaan drinken in een andere bar voor een schamele 10 $  en dan wou Thierry absoluut gaan eten in 'Hooters' jaaaaaa, de naam alleen al... denk aan het eten van een TGIF en dan vrouwen in oranje hotpants met GIGAneptetten in spannende T-shirts, bruine panty's, witte sportsokken en sneakers... all American!! Ik had op dag 2 al genoeg van al die burgers en fries en ik dacht eens wat groentjes te eten   ik bestelde een koolsla en pickles (augurk) deze laatste waren -uiteraard- gefrituurd en de koolsla moest je zoeken tss de mayo, maar allemaal wel zéér tasty! Niet te doen hoeveel caloriën we hier binnenkrijgen!
 
Ons hotel is vlak ah strand en vlakbij een Starbucks... need I say more? Ah ja, onze kamer... Of liever ons appartement... Ik had op zondagavnd nog een email naar het hotel gestuurd om te zeggen dat we laat zouden inchecken en dat ik echt wel een OK kamer verwachtte blablabla... ik kreeg gelijk een mail terug dat ik voor 20$ per nacht meer kon upgraden naar een DELUXE SUITE... OK DAN!  Nog steeds low budget (voor hier, want hotels zijn peperduur in Miami) maar echt wel ok. We hebben dus een écht Melrose appartementje met keuken, living, salon, slaapkamer met 2 dressings, 2 dubbele bedden en een badkamer met bad! Naajs! Basic, maar zeer ok! En zéér typisch art deco! I love it! Vandaag voor het eerst even wat ontspannen na al de activiteiten van de laatste dagen!
 
Wordt vervolgd...
 
Groetjes,
 

25-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Lieve schatten, this is me!
 
Hello Belgium! Miami calling from the US of A!!
 
Voor diegenen die gewoon willen weten hoe het met me gaat: I am doing GREAT! So no need to read any further! Goei weer, goei gezelschap, great food, nice hotel etc.
De rest mag nog even verder lezen!
 
I am having the time of my life here! Ikke surrounded by only boys! en natuurlijk the toys for boys! Ik zal proberen om een overzicht te schetsen van ons tripke so far... en ja, die Engelse termen daartussen, dat hoort zo! 
 
Dus maandagmorgen om 6.45AM sharp zijn Tobias en z'n collega me komen afhalen thuis om ons zo af te zetten aan de luchthaven in Zaventem! Midden in de nacht voor mij! We waren ruimschoots 2 u voor het vertrek aanwezig en waren toch al de laatsten om in te checken op onze vlucht Brussel - Chicago... of het erg was of we niet naast elkaar konden zitten... euh... JAAAAAA! Geen zin om de komende 9h naast een 'total stranger' te zitten...
Enfin, baggage ingecheckt, paspoortcontrole, you know the drill... Ik vertelde onlangs aan een goede vriend dat ik er TELKENS werd uitgepikt bij controles en die zei me dat het door m'n ogen kwam... Dat wou ik dus wel eens testen en ik hield m'n brilletje op... en guess what? Inderdaad! Tobias mocht alles uitladen en ikke niet!
We zaten in de middenbeuk, ikke in 't midden, links Tobias en rechts van me een pikzwarte teenager uit Liberia... American Airlines is niet meer wat het geweest is... Volgens mij krijgen ze subsidies om mensen boven de 60 aan te werven... Geen enkele hostess onder de 60 jaar!!! Een eigen TV? No way! Om de drie rijen een oud en versleten toestel uit het plafond... ons toestel had wat problemen met de kleuren zodat het leek alsof we naar zo'n foute film uit de seventies keken... Ach ja, niet zagen, hé, als je voor 409 € heen en terug naar the US of A kan vliegen...

Mooi op tijd en na de nodige turbulentie geland in Chicago! Wow, wat een stad, en wat een GIGA-luchthaven (en ik heb er al heel wat gezien in m'n leven). Ik kom er dan ook nog achter dat alles 'huge' is in 'the States'! Dan uiteraard weer aanschuiven aan de pascontrole... Niet te doen... Echt zo van die 20-dubbele rijen zoals in Disneyland... Ah ja, had ik al gezegd dat we slecht 1h15 min hadden tss onze vluchten... NO STRESS, TRAVELING is SOOOOOOOOOOO MUCH FUN!
Als het dan eindelijk aan ons/mij was, dan krijg je een hele resem vragen... wat kom je hier doen? een vriend bezoeken... wat is zijn naam? Toon H. wat doet hij? kapitein op een schip... van waar ken je hem? euh... hoe lang blijf je? waar logeer je? wat doe je? euh? als beroep? ja! ik ben bediende. ja? ja! zeker? ja! ben je geen buikdanseres? neen, ik ben geen buikdanseres... Are you sure you are not a bellydancer? (ik begon al wat geïrriteerd te geraken en snapte niet zo goed waar dit heen ging en plots had ik het door...) ik had rond mijn nek het mooie sjaaltje met blinkende zilveren centjes dat ik in Egypte kocht en dat je idd normaal rond je heup draagt om te buikdansen... damned! Ik moest keihard lachen! Wat een humor... Al was ze bloedserieus! Dan moest ik m'n vingerafdrukken laten nemen! Links 4 vingers, dan de duim etc... Wat een gedoe!
 
Dan moest ook Tobias dezelfde vragentoestand ondergaan! En dan -het wordt nog erger- moesten we onze koffers van de band halen- gelijk ne zot naar de transferbalie racen- koffer terug inchecken, boarding pass laten zien aan de balie en dan kwam het: "you are going to miss this flight..." HELL YEAH, tell me about it! Die had ik wel zien aankomen! Dus wij blijven heel erg rustig en vragen wat we dan moeten doen...
De hostess zegt dat ze ons op de volgende vlucht zal boeken, een uurtje later, maar dat ze deze instapkaarten toch niet gaat annuleren omdat we misschien toch nog een waterkans hebben om de huidige vlucht te halen...  Wat met de baggage? Whatever! No worries! Gewoon lopen! Run, Forest, run!
Wij gelijk zotten door die luchthaven (ikke met m'n trolley en een grote handtas, Tobias met een rugzak)... Als we dan na 2 km lopen (ik had net geen asthma-aanval) eindelijk aan terminal K waren, dan moesten we nog door de handbagage-controle... weer zo'n 20-dubbele rij... de moed zonk ons in de schoenen...
Dus ik probeer met m'n charmantste glimlach (nog steeds met m'n lieftallig brilletje op m'n neus) zo'n zwaarlijvige vrouwelijke kleurlinge aan te spreken met de boodschap 'we are in a hurry, we might miss our connection' en we mochten naar de volgende doorgang waar 'iets' minder volk stond, maar toch... Daar deden ze dan lastig over m'n laptop, moesten onze schoenen uit... enfin, intussen stond het zweet op m'n bovenlip en had ik die securitybeamte bijna over z'n toog getrokken, maar we bleven rustig... Als we dan in gang K aankwamen bleek dat gate K15 nog 15 gates stappen was... Enfin, we waren net op tijd om de zuignap van de vlieger te zien komen en de piloot te zien zwaaien naar de grondbemanning! HELLEP! Welcome to America! The land of the free! 
  
Dan heb ik naar Toon gebeld met de boodschap dat we dus minstens een uurtje later zouden zijn... Intussen waren we al 15 uren onderweg!  We zijn dan gezellig iets gaan drinken en zijn dan weer de halve luchthaven doorgelopen om naar die andere gate te geraken (Dominique en Danny, ik denk dat ik nu ook getraind ben voor de dodentocht! 
 
Wordt vervolgd...
 
Dikke zoen uit het zeer warme en zonnige Miami!

Charlotte
xxx

24-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Bijlagen:
sincere.jpg (98 KB)   

07-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

"There was a very cautious man, who never laughed or cried.
He never risked, he never lost, he never won nor tried.
And when he one day passed away, his insurance was denied,
For since he never really lived, they claimed he never died."

06-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggers,

Deze boodschap kreeg ik onlangs toegestuurd van één van mijn 'zusters' en ik deel ze graag met jullie!

Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken. 
Ze  spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in
het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt
De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter:
“Vergeet je zusters niet. 
Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt. 
Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de
kinderen die je misschien zult krijgen zult houden, 
je zult altijd je zusters nodig hebben. 
Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en
dingen met ze te doen. 
En onthoud dat "zusters" alle vrouwen betekent.
Je  vriendinnen, je dochters, al je vrouwelijke familieleden. 
Je hebt vrouwen nodig. Zo is het met vrouwen”.

Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw. 
Ik ben een pasgetrouwde vrouw. 
Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles
zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken.

Toch, ze luisterde naar haar moeder. 
Ze hield contact met haar zusters
en maakte ieder jaar meer vriendinnen. 
Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder wist
waar ze het over had. 
Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een
vrouw groeien, zijn “zusters” de steunpilaren in haar leven.

    De tijd verstrijkt
    Het leven gebeurt
    Afstand scheidt
    Kinderen groeien op
    Liefde groeit en vergaat

    Geliefden overlijden
    Harten breken
    Ouders sterven
    Loopbanen eindigen

Maar ….. zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit. 
Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt.

En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan,
zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen, 
voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen 
en je aan het eind met open armen te ontvangen. 
Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je. 
Of komen ze om je eruit te tillen. 
Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters,
schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes, 
nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven.
De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen
vrouwen.
Toen we  dit “avontuur”, genaamd 'vrouw-zijn' begonnen,
hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde en het verdriet
dat ons te wachten zou staan. 
Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds
nodig hebben.
 
Voor alle vrouwen die mijn leven betekenis geven. Eer ze!
Wahine Toa!

Charlotte
xxx

05-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Dear all,
 
Mijn vakantie zit er bijna op en het jaar 2009 ook. Zoals velen onder jullie al weten was 2009 (in tegenstelling tot 2008) een rotjaar voor mij!
Op enkele zeer fijne momenten (with special thanks to the girlies!) en de vele vakanties na ;-)
Dus 2010 wordt mijn jaar! With loads of happiness en good health en ik wens jullie allemaal hetzelfde toe!
Hier staan we al 6 uurtjes voor op de timing van den Belgique... dus het aftellen kan beginnen!
 
Ik heb het jaar dan ook op een prachtige manier afgesloten...
Thailand is en blijft een fantastisch vakantieland! Ik denk dat ik dit na 3 keer (2006, 2008 en nu) wel al een beetje kan beoordelen!
Gisteren ben ik met Jasmine gaan kayakken! Superleuk! Uiteraard niet te veel sport (dat is naar 't schijnt niet goed voor je ;-)) maar gezellig the Andaman Sea op om dan rustig wat in het zonnetje te dobberen en te genieten van het ruisen van de zee... Very healing!
Nadien de zoveelste massage, maar die was een beetje teleurstellend... ik had de indruk dat die dame me een beetje pijn wou doen en dat deed ze ook! Auch...
Ze bleef maar duwen met haar duim op m'n kuitspier... en nog eens, en nog eens... tot ik vriendelijk bedankte... de tranen liepen al bijna uit m'n ogen van de pijn...
Dus vandaag even geen massage ;-) Wel heerlijke fruitshakes met watermeloen of banaan... mmmmmmmhhh Damn dat ga ik wel missen...
 
Het is me dan ook steeds duidelijker... ik ben een kind van de zon en de zee! De koude en de regen, dat is niets voor mij... Een skivakantie kan nog net (liefst in ideale omstandigheden: veel zon, goede sneeuw etc...) Maar we zijn niet veeleisend, zene... ;-)
 
Vandaag, de laatste dag van 2009 en tevens m'n laatste dag hier op Koh Lanta hebben we een snorkeltrip gedaan! We werden deze ochtend om 6u40 al opgehaald! Er stond heel wat wind en na een ontbijt in de diveshop -waar we nog andere mensen oppikten- vertrokken we met de speedboat (dus nee, deze keer geen typische longtailboat) naar de eerste dive- en snorkelspot. De trip was op z'n minst 'rough' te noemen... Ik heb echt een gevecht gevoerd met m'n ontbijt en heb gelukkig gewonnen! De zee was zo wild dat zelfs de bemanning wat last had van misselijkheid! Ik (en de meeste anderen) zag zo groen als een prei! Gelukkig was dit voorbij zodra we van de boot het sop ingingen!
 
Wauw! Echt de moeite! Een prachtige onderwaterwereld! Niet zo mooi als wat ik in Egypte zag, of langs de Whitsunday Islands in Australie, maar anders... Same, same but different zoals ze hier zeggen! ;-) Een groot verschil was ook het snorkelmateriaal dat we hier ter onzer beschikking kregen... allemaal TOP!
We kregen een Thaise lunch aan boord (voor mij betekent dit gewoon een bordje witte rijst met m'n allergie voor noten, seafood en vis...) en we deden 3 locaties aan! In het terugvaren zat ik helemaal alleen op de voorsteven, boeg, whatever they name it... en ik heb genoten!!! Een beetje zoals motorijden, maar dan zonder enige inspanning (buiten het feit dat ik me toch behoorlijk goed moest vasthouden). Zo mooi! De zon, de zee, wind in de haren, zout in de lucht en snelheid! I love it!
 
Dus ja, nu valies inpakken en feesten ;-) Morgen wordt een vermoeiende dag! Om 6u (bij jullie dus knallend vuurwerk en kussen alom) komen ze me (hopelijk) ophalen met een minibusje om me naar de luchthaven van Krabi te brengen. Dat zou zo'n 2,5u rijden zijn. Om 10u10 heb ik dan m'n vlucht richting Bangkok. Rond 11u30 kom ik daar aan en dan heb ik behoorlijk wat tijd (zo'n 14u) om m'n volgende vlucht te halen... Dus ik hoop dat ik m'n bagage daar ergens kwijt kan zodat ik met de taxi nog naar het centrum kan voor een laatste indruk op te doen (de 1ste banana pancake van 2010, een verse kokosjuice, een massage, ...). Rond middernacht moet ik dan weer inchecken voor m'n vlucht naar Dubai...
Van daaruit naar Düsseldorf en dan nog 2u karren naar huis... Tegen dan is het zaterdagavond voor jullie (en dus ook voor mij). Naargelang de vermoeidhied en de gemoedstoestand kom ik za-avond nog even buiten, dus laat me alvast jullie plannen weten...
 
Zondag platte rust en maandag back to work!
 
Bedankt trouwe lezers voor jullie reply op m'n mails en vooral bedankt aan iedereen die me het voorbije jaar heeft getroost, gesteund, geholpen en er gewoon was voor me!
Op zo'n momenten weet je wie je echte vrienden zijn!
 
Ik sluit dit jaar af in grote dankbaarheid (sorry voor het melige sausje...) en met een zeer positieve blik op de toekomst!
 
Happy New Year en tot snel!

Charlotte
xxx

31-12-2009 om 00:00 geschreven door Charlotte  

 
Jasmine en ik hebben enorm genoten van ons citytripke Bangkok!
Was echt héél relax!
De 23ste zijn we dan naar het treinstation gegaan... Het was een blij weerzien met Juliet, Max en de kleine Oli!
Ook Tamara & Dirk met hun dochtertje Daisy zijn dan mee vertrokken met de nachttrein richting Trang.
We hadden 2de klastickets, 1ste was uitverkocht en het viel eigenlijk héél goed mee! We hadden een reis van zo'n 15u voor de boeg!
Ik had me die reis véél erger voorgesteld... Vooral omdat we geen privé-coupé hadden. Wij hadden ook telkens het bovenste bedje! Onder ons sliepen Thaise mensen...
We konden onze bedjes afsluiten met een gordijntje. Rond 19h wilden de eerste Thai al gaan slapen dus werden onze zitjes omgebouwd tot echte bedden. En ik moet zeggen dat ik (en ook Oli ) goed geslapen heb!
Om 8h 's ochtends kwamen we aan in Trang. Daar hebben we met ons 6 + 2 kids een minibusje genomen naar Koh Lanta. 2 keer moesten we met het busje de ferry op om overgezet te worden en onze resort is vrij afgelegen op het eiland! Maar echt wel de moeite!
De eerste avond was meteen kerstavond. Grappig om te zien hoe al het personeel hier (bij 30 graden) een kerstmuts op had!
Ze hadden echt hun best gedaan qua versiering en verlichting! Ook de muziek werd aangepast... Gek werden we van al die jingle bells... op de één of andere manier past dat hier gewoonweg niet! Het diner was gelukkig voor mij in buffetvorm en héél lekker!
Er was een heuse show voorzien met westerse en thaise dansen enz. We mochten ook allemaal een vuurlampion oplaten en we kregen rotjes om te laten ontploffen...
Op het strand was er dan een vuurshow waar zowel een man als een vrouw allerlei trukken doen met een ketting met 2 vuurballen aan... Mooi, mooi, mooi!
Tamara & Juliet zijn samen met de kindjes gaan slapen en Jasmine, Dirk, Max en ik zijn nog verder afgezakt naar een leuk strandbarretje iets verderop!
De cocktails zijn hier heerlijk en zeer betaalbaar! Het was een gezellige avond!
Op kerstdag was er van de kerstsfeer niets meer te merken. Moet gezegd dat onze resort enorm veel gezinnen met kinderen ontvangt    Knappe backpackers heb ik hier -helaas- nog niet gezien! ;-)
Oli is superschattig en van Daisy vergeet je soms dat ze er is... zo braaf!
Gisteren (2de kerstdag) was het -dachten we- herdenking van de tsunami, die hier ook heel wat slachtoffers heeft gemaakt, maar daar was helemaal niets van te merken.
Dirk en Max hebben voor een hele week 2 scooters gehuurd waar we al dankbaar gebruik van hebben gemaakt!
In onze resort zelf kan je je ook heerlijk laten masseren en dat doen we bijna elke dag! De 'spa' is in open lucht en je hebt zicht op zee! de max!
Verdorie, het went allemaal veel te snel! Het zal pijn doen eens we terug thuis zijn...
Het eten hier in het hotel is ook heel lekker, maar -uiteraard- net iets duurder dan in de typische resto's.
Gisteren zijn we op het strand gaan dineren in een resto vlak naast ons hotel! Even wegdromen: je hoort de zee, je voelt zand, je ziet prachtige verlichting en je hoort bangelijke muziek (oa. Moby)... En dan drink je daarbij een heerlijke 'sex on the beach' voor de waanzinnige prijs van 100 bath! ;-)
jaja, life can be pretty sometimes!
Vandaag ben ik er alleen op uit getrokken en heb ik heel het eiland rondgecrost met een scooter (die dingen halen makkelijk 80 per uur), en uiteraard zonder helm!
Hell yeah! Living on the edge... Gisteren hebben we een eerste (zeer bizar gezien de rijstijl vd thai) ongeval gezien... Gelukkig enkel wat schaafwonden ed.
Volgens een Zweed die ik tegenkwam in een reisbureau is er eergisteren een andere Zweed omgekomen op Phuket doordat hij zonder helm met z'n scooter tegen een vrachtwagen was geknald... Nie goe!
Ik heb een oil massage laten doen wat verderop (is nog goedkoper dan in het hotel) en zie er nu uit zoals een gegrilde kreeft...
Ik had me uiteraard goed ingesmeerd, maar door die olie ben ik gewoon gefrituurd op m'n brommertje!! M'n short, tas en top staan er helemaal in! Auch!
Vandaag ook voor het eerst deze vakantie in de zee gezwommen. The Andaman Sea is dat hier... niet zo mooi als in Egypte, maar nog warmer... Het is zelfs niet verfrissend! Alhoewel... het is hier echt wel warm!
Man, man, man, die vrijheid op de scooter, prachtig uitzicht, wind in de haren, zon op je bol... Heerlijk!
Ik heb er echt van genoten! Ik heb bijna een volledige tank leeggereden!! Nu zit ik met m'n laptop -in de schaduw- aan het zwembad! Juliet ligt naast me in de laatste Dan Brown te lezen en Max is met Jasmine en Oli op Elephant Trekking (been there, done that... ;-))
De papa van Max is vandaag op z'n kamer gebleven wegens 'the usual' spijsverteringsproblemen ;-) en morgenavond komen de ouders van Juliet aan.
By the way... ik heb al heel wat leuke foto's ;-) of wat had je gedacht?
Iedereen blijft langer hier dan ik. Ik vertrek 1 januari om 6u 's ochtends richting Krabi... Dwz. net op het moment dat jullie oudjaar vieren!!!
Om 10h10 heb ik m'n vlucht naar Bangkok... Pas 's nachts om 1h55 heb ik dan m'n volgende vlucht naar Dubai...
Enfin, daar probeer ik nog even niet aan te denken! Eerst nog volop genieten!

Dikke knuffel uit het prachtige Thailand!
Charlotte

27-12-2009 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Hello snowwhite Belgium,
 
Bangkok speaking!
Na een lange & vermoeiende reis (24u onderweg van deur tot deur) door de vele vertragingen omwille van de weersomstandigheden in Europa, kwam ik eergisterenavond eindelijk aan in Bangkok! Ik was eigenlijk doodop want ik had niet echt veel kunnen slapen op de vlieger...
De vlucht van Düsseldorf naar Dubai had een dikke 2u vertraging omdat er nog andere vliegtuigen eerst moesten ge de-iced worden alvorens het onze toer was...
Ik kreeg een exitseat ondanks het feit dat ik pas om 20h aan de incheckbalie was en gelijk kon boarden!
't was 'ne nipte... Ook in Dubai had onze vlucht 2u vertraging omdat Emirates wou wachten op alle inkomende vluchten uit Europa en deze hadden allemaal vertraging door de hevige sneeuwval!
Enfin, toch heelhuids in Bangkok geraakt!
In het hotel -wat overigens hetzelfde was waar ik in de zomer van 2008 met m'n broer had gelogeerd- kreeg ik (weer) een héél mooie kamer en na een verkwikkende douche besloot ik om toch nog even m'n neus buiten te steken ('t was tenslotte zaterdagavond ) en sprak ik af met Jasmine (schoonzus van Juliet) aan het police station op Khao San Road (de backpackers straat). Het was toen al 21h30 local time en het was heerlijk druk en lekker warm met een zwoel briesje! We beloten een banana pancake te eten en nestelden ons op een terrasje van één van de vele cafeetjes om iets te drinken en wat bij te tetteren... de meeste toeristen bestellen daar een 'bucket' een emmertje vol sterke drank en frisdrank met een rietje... Dat kost hier dan ook niets... (80 bath en dat is ong. 80 oude Belgische franken!!!) Dat is wat anders dan de 10 € voor een sterke bij ons...
Ik vind dat zalig! Heerlijk gegeten en amper 60 bath kwijt... Tegen dan was het al half één en ik wou nog een massage! Een uur lang zalige 'oil massage' voor 250 bath! En dan taxi in en bed in! Nice to be back here!

Gisterenmorgen om 10h opgestaan, ontbeten en uitgecheckt om in te checken in onze 'gezamelijke' verblijfplaats... check it out:

Dan wat rondgelopen in de buurt van het hotel en taxi in richting MBK Shopping Center... Daar zit de Loréal kapper van Liz (vriendin van Mae die op Koh Tao woont). en dat is wat ik wou the full Bangkok Experience... dus waarom eens niet naar de kapper gaan? Het is helemaal anders dan bij ons!
Om te beginnen bleek de vrouw die mijn haar waste een man te zijn... met prachtige grote gemanicuurde handen, heel mooi opgemaakt (baard amper zichtbaar;-)), mooi lang haar,... en de lelijkste grote voeten ooit gezien geperst in een peeptoe platte schoen maat 43!!! Eek!!
En dan de wasbakken... je moet daarvoor dus gaan liggen en ze gebruiken hier enkel KOUD water om je haar te wassen... Ik schrok me rot! Ook Jasmine besloot om haar haar te laten wassen en brushen! Enig wat je daar allemaal ziet! We hebben ons waanzinnig geamuseerd.
We zijn eigenlijk heel de dag blijven hangen in dat shopping center totdat Tamara (vriendin van een vriend van Max) ons belde om te melden dat haar man naar het Thaiboxen ging kijken... We hebben dan met haar  afgesproken om met 4 (wij en haar dochtertje Daisy van 11 maanden) iets te gaan eten in de food court in het Siam Paragon Center. Heerlijk!!!
Jasmine en ik hebben daarna nog tot half vier getetterd in bed, we zijn blijkbaar nog niet echt op de lokale tijd ingesteld... We hebben vandaag dan ook tot 's middags in onze nest gelegen... Zalig, alles mag, niets moet! Dan wat sunbathing op ons rooftop sundeck met zicht op de swimming pool... Om te eten zijn we richting 'the bed supperclub' gegaan (ong. 15 min. wandelen van ons hotel) het is één van de meest trendy en hottest clubs in Bangkok. En het ziet eruit als een ruimtetuig met allemaal witte bedden erin. Je kan er eten en dansen, check it out op

21-12-2009 om 00:00 geschreven door Charlotte