28-01-2011 om 15:16 geschreven door Charlotte  

Hi guys,

I am back! Life is not always that kind to me...
Soms moet ik dan even wat tijd voor mezelf nemen voor wat reflexie...
Om na te denken over wat ik hier doe en wat ik eigenlijk zou willen doen, willen bereiken etc.

Pfieeeuw, véél te serieus... Dus we zullen het nog even over mijn desastreus liefdesleven hebben...
As I already told you, I am not unhappy, maar af en toe mis je toch wel een '+1' als klankbord, om tegen te praten of om lepeltje/lepeltje mee te liggen Dus ik blijf erin geloven... Dat er érgens iemand rondloopt met wie het ge-wel-dig goed klikt en van wie ik zou kunnen aanvaarden dat hij de vader van m'n kids wordt...
En dus blijf ik geregeld 'daten'...

Via via leerde ik een leuke man kennen, alleszins, zo kwam hij toch over aan de telefoon... We hadden eerst gezellig wat heen en weer gemaild en hij kon me wel boeien, 'triggeren' zelfs... Zo begon hij plots in het latijn... Ok, no problem, ik moest diep graven, maar het ging me nog af
We wisselden nummers uit en hij belde me...
Gedurende een week belde hij me élke avond en we hingen telkens zo'n 1,5u aan de lijn... Hij klonk tof, vlot, grappig (en dat laatste kwam vooral door z'n Gents accentje). Hij stuurde me ook een vriendschapsverzoek via 'smoelenboek' en ik kon z'n foto's bekijken...
Not bad, not bad at all... Beetje Al Pacino lookalike, neen, eerder Andy Garcia... Donker type, donkere ogen, sympathiek gezicht, lieve lach... en dan zag ik plots z'n dochter mee op een vakantiefoto staan... 16 jaar... Maar woont bij de mama... The story? Hij was op z'n 22ste papa geworden en z'n toenmalige vriendin had hem vergeten te vermelden dat ze liever een BOM was (bewust ongehuwde moeder). Dus de relatie werd reeds tijdens de zwangerschap beëindigd...  Allez, ook mannen kunnen dus dergelijke shitsituaties tegenkomen...
OK, een rugzakje dus dat ik er eventueel zou 'kunnen' bijnemen als het voor al de rest zéér snor bleek te zitten...
Hij was intss 38 en zag er dus wel ok uit... Dus we besloten om af te spreken in een leuke kroeg in Antwerpen. Ik had eerst nog een ander feestje dus ik haastte me rond 22h naar m'n 'blind date'... SPANNEND...
Ik kwam de bar binnen en zag hem aan het uiteinde van de toog staan...
Hij kwam amper met z'n hoofd boven de bar uit...   WHY? Oh God WHY? Waarom kon dat nu eens geen normale grote aantrekkelijke man zijn... Ik was overwhelmed door m'n eigen oppervlakkige reactie en besloot er dan toch maar het beste van te maken...
Hij was wél onder de indruk van me en stierf haast van de zenuwen... We besloten er dan maar ene te drinken 'ter ontspanning' ;-)
We werkten ons keurig door zo'n 5 mojito's heen, denk ik, en we lachten -uiteraard- heel wat af... Toen kreeg ik plots een smsje van m'n vriendin Dominique of ik nog naar daar kwam... Ze zaten in een ander café iets verderop... Ach ja, waarom niet... (waarom lijkt alles een ge-wél-dig idee als je gedronken hebt????)
Dus ik nam m'n kabouter bij de hand en we gingen m'n vrienden opzoeken... Maar die waren intussen alweer verder getrokken... Ook in de buurt... Helaas kwam ik daar andere bekenden tegen die dachten dat ik met m'n nieuwe vriend op stap was...
Erger nog, we kwamen ook m'n broer tegen die toen ook al redelijk gelanceerd was ;-) en die arme kerel geloofde niet dat hij écht m'n broer was...
Om het nog wat erger te maken kocht m'n broer rozen van zo'n leurder voor me... Hilarisch... Ah ja, zei ik al dat we intss al wel wat hadden gekust (waarom leek dat toen een goed idee????? ) DRANK is definitely DEN DUVEL! ;-) Ha! Enfin, wij dus naar het volgende café...
en inderdaad daar was Dominique met nog wat vrienden en die waren ondertussen ook al 'bien soigné'
Mini-me en ik waren intussen helemaal 'into the kissing scene' en we stonden elkaars gezicht half op te eten in die club... Heel netjes allemaal ;-) We waren echt wel een beetje beschonken...
Dus ik besloot een 'BERT' te doen ipv een BOB (Beschonken En Rij Toch)
En hij kon ook niet echt meer naar Gent rijden dus ha! Why not, dan blijf je toch gewoon logeren...???? God damn...   Die hield gewoon z'n sokken aan in bed!  Nothing happened -thank God dat er toch nog één hersencel bij me actief was- en de volgende morgen kreeg ik bijna een hartaanval toen ik in de spiegel keek... Mijn hals stond volledig vol met zuigplekken... Dat had ik nog nooit eerder gehad... Was voor hem waarschijnlijk de ideale hoogte... ;-) Deze keer was ik echter zo beschaafd om die arme jongen ook nog een ontbijtje te serveren alvorens ik hem vriendelijk verzocht om op te krassen want ik moest m'n koffers nog pakken voor Cuba etc.  Dus bye bye... De volgende dag vertrok ik naar Cuba en ik had hem ook niet meer gehoord... Goh, lekker makkelijk dacht ik zo... Op dinsdag (onze date was vrijdag geweest) besloot ik toch om iets van me te laten horen en ik stuurde een smsje om te laten weten dat ik een héél fijne avond had gehad (dat was niet gelogen... daar zat de drank waarschijnlijk dan ook weer voor iets tussen) maar dat ik een relatie niet zag zitten en indien hij dat wou vrienden wou blijven etc.
Hij schreef terug dat hij er net hetzelfde over dacht dus... MOOI! no harm done! eens terug in België wou hij toch nog eens met me afspreken...
Tja, why not, als vrienden uiteraard. Hij zou naar m'n rommelmarkt komen en we zouden samen iets gaan eten...
He never showed... Bizar! Dus ik was wat ongerust en had een paar keer getracht om hem te bellen... Dacht al dat hij ergens dood lag te gaan want het was dichte mist die avond... Pas de volgende ochtend stuurde hij me sms om 'sorry' te zeggen dat hij niet kwam opdagen maar dat hij een baaldag had en of hij me later mocht bellen... Doh!!  Ok, diezelfde avond dus telefoon... Hij zou het me wel eens uitleggen als we elkaar nog eens zagen etc. Whatever! Enkele dagen later zag ik dat hij me van z'n facebook had verwijderd... En ik heb niets meer gehoord! How strange is that!
Wat mij betreft: no problem, maar hoe meer mannen ik ontmoet hoe minder ik ervan snap! Hoe denken die lui? Very strange!

Groetjes,

Charlotte

05-12-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Impressions of Cuba

Bij Cuba denk je meteen aan muziek, rum, sigaren, oldtimers en Fidel Castro... Maar er is meer, veel meer!

Ons reisgezelschap bestond uit mezelf, mijn mama, Juliette (mijn beste vriendin) en Margriet (mama's beste vriendin) en we boekten een 4-sterrenhotel in het populaire vakantieoord Varadero om van daaruit Cuba te verkennen! Wij deden eerder al Isla Margarita aan met ons 4-en en dat was héél goed meegevallen! Dat was intussen echter al héél lang geleden... Ik had toen nog een relatie en Juliette was kinderloos én vrijgezel... Oh yes, in the life you never know... Nu ben ik de vrijgezel

We boekten via Neckerman en werden netjes opgewacht aan de luchthaven en naar ons hotel gebracht! We wisten al dat 4 sterren-hotels hier niet te vergelijken zijn met die van bij ons en dat was zeker niet gelogen. 75% van het hotel werd automatisch eigendom vd staat waardoor er onvoldoende middelen zijn voor het nodige onderhoud en dat uit zich in allerlei details! Het vochtige klimaat zorgt niet alleen voor mijn 'prachtige' afro-kapsel, maar ook voor schimmellucht in de kamer met bijhorende vlekken op de muur waar je de haren zo van kan afscheren...
Alles ziet er oud, gebruikt en vervallen uit, maar we kunnen er begrip voor opbrengen
Het strand, de zee, het zicht zijn prachtig en dat maakt veel goed! 

Misschien toch even kort de geschiedenis induiken om één en ander te verduidelijken:
Cuba werd oorspronkelijk bewoond door Indianen en werd al gauw 'hot' als kolonie voor oa. de Spaanse conquistadores. Door het toedoen van deze wrede, goudzoekende en godpredikende veroveraars is veel van de oorspronkelijke inheemse cultuur verwoest. Helaas voor hen was er in Cuba geen goud te vinden. De Indianen stierven door meegebrachte ziektes en uitputting zodat de Spaanse indringers slaven uit Afrikaanse landen als werkkrachten gingen gebruiken voor de handel in vee, tabak en suikerriet. De Spanjaarden veroverden verder-met Cuba als basis- Mexico en Peru. Ook Frankrijk, Nederland en Engeland kwamen een deel halen en lijfden Cuba in als 'hun' kolonie. Nadien bleef Cuba onder Spaanse plak totdat in 1898 de VS de oorlog aan Spanje verklaarde en Cuba in handen kreeg. Halverwege de jaren '20 domineerden Amerikaanse bedrijven de Cubaanse economie terwijl Amerikaanse gangsters Havana als vakantieoord gebruikten! In 1952 roept de corrupte sergeant Batista zich uit als dictator en buitte Cuba uit voor zichzelf en zijn Amerikaanse vrienden.

In 1959 -na een langdurige guerilla- slaagt Fidel Castro er samen met Che Guevara en een heleboel jonge revolutionairen in om Batista te verjagen. Intussen kan iedereen zien dat het economische proces dat door de revolutie in gang is gezet, volledig heeft gefaald. Cuba is veel armer dan nodig zou zijn door de slechte socialistische economie. Ook de Amerikaanse blokkade speelt een rol. De Cubanen willen niet dat hun land eigendom wordt van de VS. Maw, ze zijn trots op de revolutie maar ook oprecht wanhopig over de economische en maatschappelijke toestand. Ze zullen zeer waarschijnlijk blij zijn als Castro en het daarbijhorende communisme -op natuurlijke wijze- verdwijnt... Maar je zal geen enkele Cubaan zover krijgen dat hij dit daadwerkelijk luidop zegt...

Greetz,

Charlotte

15-11-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Liefste bloggers,

Als kind was ik al helemaal gek op Calimero... Zou het daarom zijn dat ik zo'n moeite heb met onrechtvaardigheid??

Ik geraakte onlangs redelijk verhit in een gesprek over het al dan niet benoemen van een 'sexueel actieve single vrouw'... en besloot hier alvast een blogstukje over te schrijven... En er is blijkbaar al héél wat research over gedaan... Ik moest dan ook behoorlijk lachen toen ik onderstaande definitie terugvond:

Definition of slut: a woman with the moral of a man... or a Sexually Liberated Woman

Ik vraag me af waarom vrouwen sneller een slet zijn dan mannen en men dus met twee gewichten gaat meten... Bye, bye emancipatie of gelijkwaardigheid! Hallo discriminatie! Er zijn heel wat boeken over het onderwerp verschenen en het opvallende is dat enkel vrouwen hierover vallen… As usual is een man daar niet echt mee bezig…

De meningen zijn divers…

Nature is nasty: A man who sleeps with "many" women gets high fives from his buddies and sexual interest from girls who can’t help their burning loins... But girls who sleep around are socially ostracized, used by men and shunned by women...

I think the stud/slut double standard is the worst!
I think that it relates to so many other forms of discrimination, it hits women the hardest.
It is the fear of men of female sexuality.

The guy gets all the glory the more he can score while the girl can do the same and yet you call her a whore. I don't understand why it's okay that the guy can get away with it and the girl gets named.

I don’t think a girl’s a slut if she enjoys sex. I could have a one-night stand, and I’m the kind of girl who looks over in the morning and thinks "Do you really have to be here? I don’t need to cuddle and do all that stuff!" I don’t really have a problem with wanting sex. Never have…

De moderne opvatting is meer, dat je een rund bent als je niet eerst leuk wat rondspeelt en uitprobeert voordat je je bindt. Dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. Ik heb meerdere vriendinnen die helemaal klaar zijn met vaste relaties en er gewoon een paar leuke hapjes op na houden voor het fysieke vertier. Ik heb er nooit een onvertogen woord over horen vallen en dat is denk ik gewoon een kwestie van respect voor de keuzes en levensstijl van anderen. Mensen die zo’n vrouw een slet noemen, hebben dus naar mijn idee zelf een probleem...

Is het iemand ooit opgevallen hoe makkelijk vrouwen een welwillende vent vinden? En hoe makkelijk ze dan het label “slet” krijgen?

In mijn ogen is een “slet” niet meteen een hoer, of een arrogant wijf maar wel een vrouw die misbruik maakt van haar voordeel. Het voordeel dat een man zijn lul achterna loopt en dat een vrouw dit gedrag bijzonder gemakkelijk in haar voordeel kan gebruiken...

Tja, misschien moeten we als vrouw gewoon wat ‘stiekemer’ zijn als het ‘onze’ tour de hoer betreft…

In elk geval: een slimme meid is ALTIJD voorbereid! En misschien toch nog even een cliché om mee af te sluiten… Een verwittigde vrouw is er twee waard!

Have a great weekend, ladies! Full of sexual activity! Ha!

Greetz,

Charlotte

15-10-2010 om 17:51 geschreven door Charlotte  

12-10-2010 om 17:44 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggertjes,

It has been a while... Ik heb het razend druk op het werk! En weinig tijd dus voor andere zaken... Alhoewel Ik heb weer heel veel geleerd de laatste weken... Over mezelf, mijn keuzes, m'n vriendinnen, het leven... Dus ik klaag niet en ik verveel me nooit!!!

Ik had een fijne, bewogen en drukke week! Maandag hebben we typisch boyfriendmateriaal gedumpt en moest ik met het broertje bij de mams gaan eten... Dinsdag Ladies @ the movies (wat een commerce) en avant-première Zot van A gezien (strange story, maar goede cast en toplocatie ;-)), woensdag een 'miskoop-exchange'-avond bij mij thuis... (mijn God, zelden zoveel kleren en accesoires bij elkaar gezien, er was precies een bom ontploft in mijn woonkamer! Enig!), donderdag met m'n konijntje naar de dierenarts voor inentingen en gisteren doodmoe thuisgebleven!

Maar dan de almost a new boyfriend-story... je ontmoet een leuke niet-onaantrekkelijke man waarmee het klikt en je denkt, ok, we'll see let's date... Date number one is zeer gezellig al is het vrij duidelijk dat hij erg zenuwachtig is... We spraken af om gezellig wat te eten en praten over vanalles en nog wat in het Spaans en het Engels... want hij is Spanjaard, afkomstig uit Valladolid en woont sinds 3 jaar in Brussel.
Getrouwd geweest met een Française die Franse les geeft in Alicante, hem bedroog met de rechter die dan (zo bleek achteraf) ook de scheiding uitsprak in haar voordeel... Balans: huis in Alicante kwijt en nog eens zo'n slordige 120.000 €... Er lopen dus ook stoute vrouwtjes rond...
Hij was daar redelijk van van z'n melk en besloot Spanje te verlaten... Hij was toen al een vrij bekend architect in Spanje en daarbuiten en wou weer wat op z'n positieven komen na de divorce en tja, waarom niet even 'zen' gaan doen in Japan... Nadien koos hij voor Brussel en België bevalt hem waardoor hij besloot om hier te blijven... Enfin, ook een rugzakje dus, gescheiden, no kids...
Date nummer 2 volgde 2 dagen later, hij wilde me absoluut onmiddellijk terug zien
Hij was duidelijk al een beetje verliefd aan het worden... Maar -helaas- bij mij 'no feelings' buiten een zéér grote sympathie én m'n Spaans ging er met rasse schreden op vooruit! ;-) Ook dan was het weer supergezellig en het was zeer comfortabel, ik kon helemaal m'n prettig gestoorde zelf zijn... Maar ik had uiteraard weer een zeer drukke week (hoe kan het ook anders) en kon hem pas zaterdag terugzien...
Er was nog steeds NIETS gebeurd, geen zoentje, NIKS!!  Aan aandacht geen gebrek, hij belt dagelijks en stuurt me zo'n 12 sms'en (alles wat die andere klojo's NOOIT doen) en het voelt goed... Op naar date 3 dus... Weekend, zaterdag, GEVAARLIJK...
Mijnheer had zin in tapas (hoe kan het ook anders ) en ik koos De Negen Vaten... De sangría is daar nl héél lekker (en supergevaarlijk) en de tapas zijn er ook lekker dus... Wij daar afgesproken... En het was weer héél gezellig, het voelde bijna té goed... Maar van verliefdheid was er bij geen sprake... Bij hem duidelijk wel... één sangría, twee,... een derde en dan aan de bar (tafels gaan weg voor de dansers!!) en dan -why not- eens een witte sangría... zei ik al dat ik ook het fruit opeet? ;-))))) Enfin, lekker in de wind dus... en ja, van het een komt het ander en we beginnen héél voorzichtig te zoenen (aan de bar)... Ok, ready to move... Wat nu? Trendy of volks? Hij kiest voor volks en we duiken met 2 Café Beveren in... daar waar de klok is blijven stilstaan... ZALIG! Het zit er weer vol vrijgezellen die hun feestje vieren en voor de rest de habitués die reeds lange tijd bij het meubilair horen... Ok, bestel jij maar iets... VODKA! Uiteraard... hopla met cola light... en het SMAAKT! Dan start Dos cervezas por favor en ik vertel hem wat er zo allemaal wordt gezegd over Conchita en de Spanjaarden... Hij amuseert zich als buitenlander met een zotte mus op stap in één van de marginaalste keten van A'pen... Allez, nog eentje om af te sluiten... Hij wil gaan waar ik normaal naartoe ga... mijn stamcafé dus... dus wij daarnaartoe... ikke rijden aiaiai! Nie goe, Charlotte, nie goe! Dus wij binnen in m'n favoriete keet met een heleboel mensen die ik ken... Wat zullen we drinken? Nog een vodka, zeker? Hopla... Wel raar, daar zo met hem in 'mijn kroeg'... een beetje als een tang op een varken... hij had een jeans, wit hemd en donkere veston aan... Tja, mag er best wezen... Maar hoog tijd dus om naar huis te gaan...
ik zet hem af aan zijn auto en vermits het niet meer zo verantwoord was om naar Brussel te rijden... Enfin, ik moet er geen tekeningetje bij maken neem ik aan...
The next morning word ik wakker met een GIGA-kater en het idee van... die man moet hier zo SNEL mogelijk m'n bed én m'n huis uit... Een niet te verklaren ongemakkelijk gevoel bekruipt me en ik zeg dat ik DRINGEND moet bijslapen, dat dat niet lukt met hem in m'n bed... Dat ik m'n bomma moet gaan bezoeken etc. etc. Ontbijt? So sorry, was hier niet op voorzien, niets in huis... Pain quotidien? Sorry, mijne kop doet te zeer...
Ik was zo opgedraaid als wat en had nog nooit zo'n behoefte gehad om alleen te zijn... GET OUT OF MY HOUSE, mister...
Uiteindelijk maakt hij aanstalten om te vertrekken en kruipt hij -eveneens met een MEGAkater- in z'n auto om terug naar Brussel te karren...
Toen wist ik het al zeker: 't is em nie... HET IS 'M WEER NIET!
Damn, die man heeft alles wat een vrouw zich kan wensen... een carrière, humor, the looks, groot, goed gebouwd, goed voorzien , lief, attent, genereus,... ah ja, met oudjaar wou hij met me naar New York en San Francisco... Geen geld?, no problem, ik betaal...
Ik lijk wel gek?!!! Waarom val ik telkens op de mannen die altijd net het tegenovergestelde doen? Die niet bellen, niet smsen, niet stapelverliefd worden? Het lijkt wel of ik het fijn vind om 'mis'handeld te worden... Strange, strange...
Ik weet het, klinkt boring, maar ik heb een 'challenge' nodig, een uitdaging... en die was er niet... Ik kies blijkbaar altijd mannen die ik wil 'redden'...
Die zondag kreeg ik uiteraard de ene sms na de andere van hem... of ik me niet schuldig voel omdat ik hem uit bed heb gejaagd... Hij dacht dat we de dag samen zouden doorbrengen, romantisch... blablabla...
Damn, Charlotte, waar ben je nu weer in verzeild geraakt... Je kent die man net een week en je hebt het gevoel dat je z'n hart gaat breken... Morgen... Maandag dus... ik word wakker zonder stem... Straf van God, must be... Charlotte de hartenbreekster! Ik haat het... ik weet nl héél goed hoe dat voelt... Ik kan hem dus niet bellen om hem de bons te geven... Ik had al een mail van hem gehad dus tja, wat kon ik anders... ik stuur dus ook een mail met het verdict... Hopla... verstuurd!
ik krijg gelijk een sms... hij is er kapot van, snapt het niet... wat deed ik fout, was het de sex, iets dat ik zei...
Maar neen man, it's not you, it's me... I am stupid, but I know that you are not the father of my children... I like you a lot, but that's it... I don't want to waste your or my time... Hopla, pak aan... Ik voel me SLECHT! HEEL SLECHT... Zeker tot woensdag... Hij blijft me smsen en mailen, snapt het niet, zoekt de fout bij zichzelf... Totdat ik terug een beetje stem heb, hem bel en hem zeg wat ik maandag al had moeten zeggen.
Deze keer lijkt hij het te begrijpen... Of ik vrienden wil blijven? Etc. Etc.
Damn, Charlotte, eigenlijk heb je het zo slecht nog niet alleen!!!  Vanwaar dat verlangen om lepeltje lepeltje te liggen??
Conclusie: Best friends are MUCH better than Boyfriends!
Dikke zoen,
Charlotte
xxx

09-10-2010 om 19:20 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggers,

Ik kwam gisteravond terug van het oh zo zonnige Spanje en landde in een koud en winderig België!
Mae en Josh waren me al aan het opwachten in de cafetaria van de luchthaven en brachten me heelhuids terug thuis!
Wat een aanpassing! Tegen dat ik goed en wel thuis was was het beginnen regenen!
Wat een reality check!

Vanmorgen moest ik alweer aan het werk! Ik ben er gelijk weer ingesmeten! Pikte vanmorgen wel een beetje!
Vanavond ga ik m'n NIEUWE iPhone 4 ophalen bij ex-collega van me!!
Zijn broer woont in Zwitserland en bracht 2 exemplaren mee... in België zijn ze alweer uitgeput!
Ben eens benieuwd! Dan kan ik -eindelijk- van overal bloggen, op het net, foto's maken, filmen etc...
 
Alsof het terugkeren naar de realitiet nog niet erg genoeg was... Ik heb een megakrater op m'n gezicht!
Ik ben iets te enthousiast geweest bij het verwijderen van een puistje en nu ligt m'n halve smoelwerk open!
Ik heb er zalf opgedaan en er een pleister overheen gekleefd! Ik zie er dus absoluut ridicuul uit!
Die plakker steekt geweldig af op m'n bruine snoet!
Hopelijk geneest het snel! Ik vertelde hier al lachend dat ik me gesneden had bij het scheren... hihihi!, tja, Conchita heeft een snor...

Ik bezorg jullie nog een update van onze Spaanse avonturen, maar ik moet nu -helaas- verderwerken!

Tot snel!

Charlotte
xxx

15-09-2010 om 13:51 geschreven door Charlotte  

Hola guapas!

Onze girlsholiday hier in het zonnige zuiden is weer de max!
Gisteren hebben we -helaas- afscheid genomen van Eline
We brachten haar met z'n allen naar de luchthaven van Alicante waar ze een vlucht had richting Eindhoven.
Helaas stond haar vriend Peter haar in Zaventem op te wachten... Ha!
Soms is single zijn toch nog zo slecht niet... ;-)
Ik hoop dat Mae mij dinsdag alleszins in Charleroi staat op te wachten...
Yvonne haar verjaardag hebben we erg fijn gevierd! We kochten een aardbeientaartje met 2 'hello Kitty'-kaarsjes
een 3 en een 8... yes, yes... 38 zomers...
' s avonds hebben we thuis op ons terras een feestje gebouwd, heel gezellig!!!
Woensdag zijn we weer een dagje naar het strand gegaan en zijn we 's avonds tapas gaan eten in zowat het beste tapasrestaurant van Altea nl. Ca Jaume... We dronken er een fleske lambrusco bij en lieten het niet aan ons hart komen.
Gisteren dus naar Alicante nadat we Eline gedropt hadden... Bo, Yvonne en Tita hadden zin om daar wat op het strand te gaan liggen en ik besloot om op m'n eentje de stad te verkennen... Zalig! Prachtige oude stad en leuke shops!
El Corte Inglès moest er -uiteraard- ook weer aan geloven... ik kocht er een stoere ceintuur, een hippe sjaal en een T-shirt met een rood hart vol blinkende steentjes met het opschrift 'I love Sex & the City' ha! Surprise, surprise!!!
Mijn duurste aankoop -ik ben er nog niet goed van- was een zonne-olie van Lancôme. Vorig jaar had ik zo'n flacon gekregen van een vriendin en bleek dat deze shimmering oil niet meer te verkrijgen was in België... Dus ik superenthousiast toen ik zag dat ze deze wel nog hadden in España...
Wat kon zoiets kosten? Max. 25 € ofzo en dat was ze zeker waard... Toen ik wou afrekenen bleek ze echter 38.60 € te kosten...
Damn! Big hole in my wallet!
Verder ben ik aan de trilogie van Stieg Larsson begonnen... Dedekke, dat is spannend! Voor het slapengaan vanavond lees ik het laatste hoofdstukje van boek 1 uit. En morgen start ik met het 2de deel! Ik ging er gister mee op een terrasje op de Esplanade de España zitten in Alicante... met een verse jus d'orange, pan con tomate en als afsluiter een hyperverse fruitsla... Zalig!
' s avonds kwamen we terug samen om onze koopwaar aan elkaar te showen en om gezellig een hapje te eten!
Ik had een heel fijn plekje ontdekt in het oude stadsgedeelte en we aten er fantastisch lekker!
Vandaag deden we het iets rustiger aan en lagen we de hele dag aan het zwembad van ons appartement!
Lekker rustig en met een prachtig zicht! We beginnen al een serieus kleurtje te ontwikkelen...
Ik stuurde ook wat zon naar jullie... als ik me niet vergis zou die morgen moeten arriveren
We hebben het hier uitstekend naar onze zin en lachen heel wat af! Zo ontstond volgende slogan: braaf is goed (uitspraak van Ludo, vriend van Yvonne) waarop ik zei: 'stout is beter'
Maar we zijn heel braaf, hoor! Stout zijn is leuker in België! Buiten een occasioneel sangriaatje of een glaasje lambrusco maken we hier geen misbruik van alcohol... We liggen ook steeds voor middernacht in bed en slapen tot 8 (de meisjes) à 9h (ik).
Ontbijten doen we steeds op ons terras met heerlijk Frans brood!
We genieten dus met een grote 'G'!
Fijn weekend allemaal en tot snel!

Charlotte
xxx

10-09-2010 om 22:22 geschreven door Charlotte  

07-09-2010 om 19:09 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggers,

News from Spain!
Het is hier prachtig weer! Clear blue sky en niet te warm, zalige zeebries en een uitnodigende zee!
Het was hoogtijd om België weer even te verlaten en nog een stukje zomer op te snuiven!
Hier zijn we dan: Tita, Eline, Bo, Yvonne en ik.
We vertrokken zaterdagavond vanuit Charleroi en landden op Alicante...
Via Hertz reserveerden we een huurwagen... of we veel bagage bijhadden? Ja, natuurlijk!! Anders konden we een upgrade krijgen, maar de BMW 1 heeft een kleine koffer... Het alternatief was een Renault Megane... Mmmmmmhhh... We hadden rap gekozen...
We dachten dat er mss 2 of 3 ladies met de bus zouden moeten gaan om op onze bestemming te geraken, maar neen hoor...
We propten onszelf, de bagage en de handbagage allemaal in onze schitterende witte BMW 1!
En dan cruisen op de highway van de Costa Blanca richting Mascarat... Onze uitvalsbasis voor de komende 10 dagen!
Zalig uitslapen, ontbijten op het terras met een fenomenaal zicht op de zee en de kliffen en boekjes lezen op het strand... Plonsen in de azuurblauwe zee, smeren met die zonnecrème en nadien genieten van tapas en sangria... Life can be pretty sometimes

Groetjes uit het zonnige zuiden!

Charlotte en co
xxx

06-09-2010 om 16:08 geschreven door Charlotte  

01-09-2010 om 22:37 geschreven door Charlotte  

24-08-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Hello Belgium,

Miami calling... probably for the last time!

De dag nadien stond een boatride op de Everglades op het programma… Toon had de toeristische versie al eens gedaan en was toen niet echt onder de indruk… dus nu zouden we het anders aanpakken. We vonden een geschikte organisator en gingen op pad… Het was wel een eindje rijden, maar dankzij onze GPS hadden we het snel gevonden! Het was helemaal niet toeristisch, deed zelfs even héél Australisch aan… en dan die airboat op! We waren met 7. Wij met 3 en 2 bejaarde Amerikaanse koppels! We kregen oorbeschermers want zo’n airboat maakt idd wel wat lawaai! CSI Miami, maar dan in het echt! We zaten nog niet tegoei neer en het begint te drashen! We kregen allemaal een mooie lichtblauwe poncho… net als in Disneyland… hilarisch! Het heeft die dag wel geteld 1,5u gegoten, net wanneer wij op de boot zaten

En jammer genoeg houden aligators ook niet zo van de regen, dus konden we er maar enkelen zien (maar toch zeker voldoende… als je er één gezien hebt, dan heb je ze allemaal gezien, vind ik) Ze zijn pikzwart. Het was een leuke ervaring en zorgde weer voor een aantal leuke kiekjes… wij met zo’ne lelijke poncho en een rode koptelefoon… naajs! Nadien zijn we gaan shoppen in één van de grootste shopping centra in de omgeving. Dat is echt zo’n mall zoals in de film! Dat is 20 keer zo groot als het Wijnegem Shopping Centrum! Ongelooflijk! De week voor ik naar Miami vertrok ging ik met Zulma naar de film ‘A Single Man’ kijken met Colin Firth en ik kocht in de gauwte nog 3 cd’tjes voor mezelf. 2 CD’s van Daan en 1 dubbelCD van André Hazes, jawel! Tobias werd haast zot! Blijkbaar delen we de liefde voor de Nederlandse smartlap! Dus kan je je het je al voorstellen 3 zingende Belgen met luide Nederlandse muziek in een open knalrode Ford Mustang op de Amerikaanse wegen? Hi-la-risch! Bloed, Zweet en Tranen… Zij gelooft in mij… Gieren! Gelukkig hebben ze deze info niet gedeeld met die Nederlander… ;o) We zijn –voorlopig- nog niet tegengehouden door de wegpolitie! Nu zijn we onderweg naar het Kennedy Space Center op Cape Canaveral en dat is zo’n 2,5 u rijden… Dus ik zit gezellig m’n mails te typen op m’n laptop in de auto… Anders komt het er gewoon niet van! Ok, dit even geheel ter zijde…    

31-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Lieve bloggers,

And the show goes on...
Na onze geweldige schietervaring met H. de Kroatische Chief Engineer zijn we Toon en co terug gaan afzetten (ze moesten nog werken) en zijn Tobias en ik nog wat gaan ‘strollen’ op Las Olas Boulevard. Ze hebben daar wel wat leuke boetieks! Tobias kocht er enkele heel leuke T-Shirts. (met oa. het opschrift ‘Fuck rehab, buy me a drink!)  Dan zijn we -voor de verandering- een hapje gaan eten in The Cheesecake Factory, een zeer bekende Amerikaanse keten! Ze hebben er 30 soorten kaastaart, 10 soorten ‘glam’burgers etc. de moeite!   Dan zijn we ons gaan opfrissen om ’s avonds Miami South Beach onveilig te maken!   Dus wij met onze rode Mustang –natuurlijk met open dak- richting South Beach! We parkeerden knal op Ocean Drive (langs het strand) & that is where it all happens… daar is oa. ook de villa van Versace… waar hij op de trappen is neergeschoten… Het is er de ene foute tent na de andere en de muziek staat er overal ENORM luid! En de vrouwen… allemaal hun broek vergeten … en geen complexen! Dat levert leuke kiekjes op! We zijn er uiteraard ook weer in één van de klassieke 'tourist traps' gelopen… ik kreeg een echte albino python rond m’n nek (mijn vriendinnetjes weten intussen dat ik geen angst heb voor tamme slangen… ik vind het zelfs leuk aanvoelen…) en Toon kreeg een multicolored papegaai op z’n kruin… naajs! Om dan samen op de foto te gaan natuurlijk... En dan kreeg ik naast de slang ook nog die papegaai op m’n kop… die begon gelijk m’n diadeem op te eten… die man zag dat en die papegaai kreeg een klopke… Blijkbaar vond die dat niet zo geweldig en hij besloot om een souveniertje achter te laten… yep… (ik hoor Juliet al lachen tot hier) het was WEER zover! Dat beest had me gewoon op m’n kop gescheten! Erger nog, we moesten daar dan nog 20 $ voor betalen! Damn! Want ze hadden dit uiteraard vastgelegd op zo’n foute polaroid foto… Al die shit moet toch ooit eens geluk brengen, hé?!

Volgens een kennis van Toon moesten we de platgetreden toeristische paden verlaten en wat verder gaan om een hapje te eten… Ik had intussen gezien dat er een Gap was en een Armani Exchange enz. en ik had nog steeds NIETS gekocht… dus ik wou absoluut eens naar de winkeltjes gaan kijken…
Ah ja, zei ik al dat ik voor de gelegenheid (een avondje Miami) m’n high heels uit de kast had gehaald?
Dus T & T gingen alvast vooruit om er een aperitiefje te gaan drinken (het was intss 21h) en ik ging nog even shoppen… al gauw bleek dat alle shops om 21h sloten, behalve Armani Exchange… Daar heb ik dan ook de halve winkel gepast, hihi! Toch echt wel een leuke shop! Wel een beetje prijzig… zeker voor een arme reisgrage vrijgezel als ik  Enfin, toch een leuke dress gescoord én een nieuwe portefeuille voor Toon (Tobias en ik wilden hem absoluut een cadeautje geven…) Ondertussen kreeg ik een sms’je met de ‘directions’ van de heren… ik zwans niet, dat was 17 blokken verder! 17 blokken!!! On high heels! Na twee blokken heb ik die gewoon uitgezwierd en ikke in Miami op blote voetjes! Naajs! Links een paar schoenen, rechts een zak van Armani… Het leven zoals het is…
Nu moet ik eerlijk toegeven dat de resto in kwestie wel de moeite was!! We hebben er heerlijke pizza gegeten! Pizza carpaccio! Non-greasy, met échte rucola en parmesaan! Mmmmmm…
Daarna zijn we helemaal teruggewandeld en heb ik in een local souvenirshop flip flops (havaianas natuurlijk) gekocht om toch niet op blote voeten te moeten uitgaan in Miami…
Toon kende één of andere Latino nachtclub waar zowel mannelijke als vrouwelijke half ontklede dansers op de toog staan shaken… ALLEN DAARHEEN! Enfin, wij daarbinnen… 10 $ entree, waanzinnige muziek en 3 chicas op den toog & shake what your mama gave ya (al klopt dat laatste niet, want niemand kreeg dat van de mama, wel van de plastisch chirurg!) Daarna was het aan de mannen… Hellup… 3 Johnnen op den toog! Wat een teleurstelling… Maar toen kwam er een échte danser… (Chloé, het type dat ze in Ibiza uit de kast halen… yummie!  )Dat was al iets beter om naar te kijken… Man, man, man, dat benenwerk, die sixpack, de hele reutemeteut! Ik heb er speciaal voor jullie een filmpje van gemaakt!
Dan begon er een liveband met een zangeres à la Lady Gaga. Dat was dan ook hun eerste nummer, ‘a bad romance’… Ik had het intussen wel gezien… Vermits ik nog nuchter was heb ik de heren veilig thuisgebracht! Einde van dag twee in Miami! Zalig! Very happy to be here!

Dag drie was eerder rustig, toen sliep ik lekker uit (Tobias was al vroeger op) en stuurde jullie van aan het zwembad een eerste mailtje… In de namiddag zijn we naar het strand gegaan, zalig en daarna gaan aperitieven… Tobias was ’s morgens aan het zwembad in slaap gevallen en zag kreeftenrood  en had dus genoeg zon gezien! We bestelden ‘apetizers’ quesadillas en chickenfingers… niet te doen! Die chickenfingers waren 3 hele kipfilets in een frakske (zoals Chloé en haar zus zouden zeggen) en die quesadillas waren zeker ook een volwaardige maaltijd… apetizers noemen ze dat dan… dan versteld staan dat die allemaal overgewicht hebben! Niet te doen! Reken daarbij nog een Margarita zo groot als een emmer en een normal size Mojito en je kan je een realistisch beeld voorstellen…
Die avond hadden we om 19h30 afgesproken aan het hotel van Toon en z’n crew om samen te gaan eten… We waren met 11, supergezellig! Allemaal héél leuke mensen! 

Voor het geval jullie het nog niet doorhadden, Amerika is a strange place… zo mag je hier niet gokken… maar ze hebben hier iets op gevonden… Bepaalde stukken land behoren nl nog tot de Indianen en zij mogen wél gokken, zij baten dus de casino’s uit… en bouwden hier heelder uitgaansdorpen rond… een beetje te vgl met Disneyland Parijs waar die cinema’s zijn ‘le village’ of Brupark… Heel fake allemaal! Ons Aziatisch restaurant ‘Tatu’ was in zo’n complex gelegen… Prachtig qua inrichting, te vergelijken met Velvet Lounge meets Little Buddha, zoiets… en heerlijke cocktails… ik nam een Watermelon Mojito… mmmmmm… ook heel lekker eten… wel lekker duur! Amai! But hey, who’s counting here? Ik zat naast Mick (Sydney) en Marc (Zuid-Afrika) en tegenover Nicole (vriendin van Mick, ex-cheerleader en ook van Sydney). Het was echt een supertoffe avond! Na het eten kregen we 2 glazen vol suikerspin om te verdelen… heel grappig. De meesten moesten de dag nadien werken, maar wij zijn er nog ene gaan pakken

30-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Hi guys,
 
Hier ben ik -eindelijk- nog eens met wat nieuws... Ik heb nog geen tijd gehad... Soooooooo much to do here and soooo little time
I am having a blast, the time of my life!
Dag twee dus... Tobias en ik hebben in onze 2 dubbele bedden geslapen als babies! We hadden -gelukkig- de wekker gezet om 9h30 en gingen op stap voor een real American breakfast. Dat kan je hier trouwens overal en ALL DAY krijgen... Ik ging -uiteraard- voor de banana pancakes en voor een mixed berry smoothy... Man, man, man,... Die porties hier... niet normaal... ik ben nu een goede eter, maar dat is hier écht zwaar overdreven! Ik kreeg 3 gigantische pancakes met ingebakken banaan en zowat een liter smoothy! Damn! Nadat Toon ons totnogtoe overal had naartoe gereden (alles ligt hier ver van elkaar en is absoluut NIET te voet te doen! héél anders dan in andere steden) vonden we het toch tijd om zelf een auto te huren... Tobias vond dat we dat dan beter ineens tegoei konden doen en hij wou absoluut een 'convertible'    Dus wij al online gekeken naar de mogelijkheden en we wilden 'all American' gaan dus de enige optie bleek een Chrysler... Op zich wel een heel mooie cabrio en nog redelijk betaalbaar... Dus wij online boeken...
Om 12h mochten we onze American convertible afhalen aan de luchthaven van Fort Lauderdale, jaja, hier is ook een luchthaven! Dus Toon is ons -weer- komen ophalen om ons af te zetten aan de rent-a-car! En daar aan de balie kwamen we terecht bij Miguel! Een Cubaanse inwijkeling behangen met goud (ketting, armband, the whole lot! van het type: put your money right where I can see it!   Rijbewijs, credit card, heel de rim ram... "de chrysler? Goh, we have a much nicer car for you! You must try the Mustang!"  Wij: no, no, the Chrysler is OK (we hadden al een mooi wit exemplaar zien staan in de garage, want hier mag je je rental gewoon KIEZEN!)... "Oh, you will regret it! I can do a special for you! For only forteen dollars more you can drive the Mustang... " Wij: Thank you, but we really like the Chrysler... Miguel: "Yeah, you are right the Chrysler is really nice, but EVERYONE loves the HORSES!"  OMG... We gingen er niet onderuit komen... Wij stonden daar al mega te lachen... Ok, so far so good! Of we de auto in de luchthaven van Miami konden achterlaten? Sure! Of we een GPS konden bijhuren? Sure, no problem! Allez, wij -eindelijk- met de nodige papieren de garage in... op zoek naar 'the HORSES'... DJEEZES!  Staat daar een KNALRODE FORD MUSTANG te blinken! Net terug van de carwash! Tobias zijn oogjes begonnen al te blinken!!! ha! Er was ook een donkergrijze... iets meer mijn ding, but I didn't stand a chance...
Wij allebei de slappe lach... zo'n pimpcar! Zalig! Ineens dak eraf en rijden! Dat ding rijdt dus fantastisch, hé! Dus wij twee toeristen in Miami met een knalrode Ford Mustang! Je zou het moeten zien! Hilarisch! 'cause everyone loves the horses... We hadden om 15h terug afgesproken met Toon om naar een shooting range te gaan, dus we hadden nog wat tijd om wat te gaan 'cruisen' met onze 'horses'... Dus wij naar LAS OLAS BOULEVARD... Zowat 'de MEIR' of KEIZERLEI van Fort Lauderdale... en we passeren zo'n gebouw met spiegels en ik zie ons zitten in onze pimped car... Mijn God! Gieren!
We zijn dan op Las Olas lekker Thais gaan eten (lekker healthy na dat copieus ontbijt) en zijn dan naar het hotel van Toon gereden... Daar werden we met veel gelach onthaald door de crew van het schip...  Ja, onze auto valt een klein beetje op!
Toon had intussen de Chief Engineer opgetrommeld... een ex-militair van een slordige 2 meter groot en waanzinnig breed! Hij zou ons leren schieten... Hij heeft nog moeten vechten in de oorlog in Afghanistan... die man had duidelijk al wat meegemaakt... Dus wij met 4 naar Pembroke (een gehucht iets verderop) waar de shooting range is... Best wel grellig... Je komt daar binnen en je kiest een wapen (die hangen allemaal tegen de muur, net als in de film...) Toon en H. hadden al een licence want ze hadden al eerder geschoten en Tobias en ik moesten nog een licence 'aanvragen' maw 'online kopen'... Voor 20 dollar waren we schietklaar en sturen ze ons 'Alaskan shooting & hunting licence' op naar ons thuisadres! Scary!
We kozen 2 pistolen uit: een Glock (Oostenrijks) en een Beretta (Italiaans) en 3 keer 50 kogels... En dan mochten we het 'target' kiezen... Ofwel (zoals in de film) zo'n profiel met punten op ofwel een foto van een gijzelaar met een gijzelnemer... we namen van elk eentje... Niet te doen!
Dan kregen we nog elk een bril om ons te beschermen tegen de rondvliegende hulzen en een oorbeschermer en we konden de schietbaan op!
H. legde ons haarfijn uit hoe het werkte, hoe we het pistool moesten laden, waar en hoe de kogels erin moesten etc. lijkt allemaal heel simpel, maar is best wel moeilijk en de veer is erg straf... it takes some practice om dit vlotjes te kunnen... en dan... le moment suprême... ik had nog nooit eerder een écht pistool van dicht gezien en daar stond ik dan... op m'n flip flops, met een diadeempje in m'n haar, een zonnekleedje en een blaffer in m'n hand... Damn, Charlotte! Goe bezig! Mijn eerste kogel was meteen goed raak! Los in de neus van de misdadiger! En wat een terugslag! Ik vloog gelijk een halve meter achteruit! Ik schoot enkele keren met de Beretta en ik schoot telkens raak, naajs! En dan wisselen... Nu eens met de Glock... dat vond ik héél wat minder! De terugslag is harder, en het voelt gewoon 'anders' dan de Italiaanse... Dus doe mij maar een Beretta... ondertussen schoten we al een paar keer op rij... zoals de echten... Marginaal eigenlijk... Die Amerikanen zijn echt gek! Kinderen staan daar hun revolver leeg te schieten... Vrouwen... Mannen worden aangespoord om te schieten met slogans als 'love her, protect her'... heel strange allemaal! Op de luchthaven word je verdorie binnenstebuitengekeerd en eens in het land mag je bellen achter het stuur, schieten, wapens kopen etc. Ah ja, de Beretta kost zo'n 575 € als je die mee naar huis wil nemen... The land of the free! Enfin, we waren weeral een 'American' experience' rijker...
 
Lovely people, ik ga slaapjes doen... Het is nu voorbij middernacht en morgen gaan we cape canaveral bezoeken...
Greetz from the States

Charlotte
xxx

29-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Dear all,
 
Still doing great here... ik zit hier aan de swimming pool van ons hotelletje/appartementencomplex en het doet me heel hard aan Melrose Place denken... you 'll see the pictures! Allemaal kamers en appartementen rondom een gemeenschappelijk zwembad! Tussen de mailtjes door ga ik zwemmen en nu zit ik hier te drogen en te typen met m'n laptop op m'n schoot! :o) Life can be great!
 
Dus, were where we... Ah ja... Chicago! De vlucht Chicago - Miami was 2,5h vliegen en we konden niet meer naast elkaar zitten, whatever... we waren al doodgetergd dus... verstand op nul en gaan! Onze baggage had de vorige vlucht ook niet gehaald en die was samen met ons met deze vlucht meegekomen! Toontje stond ons al op te wachten aan de 'luggage belt' helemaal rood verbrand van het mooie weer hier! Wat een fijn weerzien! Alle reismiserie op slag vergeten!
 
Toon had één vd pick-ups van de boot meegenomen om ons op te halen! Wat een auto! Dat zie je niet bij ons! Zo groot! Net een vrachtwagen! HUGE! En gieren! De luchthaven van Miami is zo'n 25 min. rijden van Fort Lauderdale waar wij ons hotelletje hadden geboekt! We zijn -uiteraard- eerst even naar Toon z'n bootje gaan kijken!
Dat is voor de gelegenheid helemaal ingepakt omdat ze het aan het overspuiten zijn en er mag geen stofje aankomen! Je zou dat moeten zien! Een schip 10 maal zo groot als de Flandria, volledig ingepakt! Precies of Christo hier aan het werk is geweest! Wel jammer dat we het mega-yacht dus niet kunnen zien...
Ook de bemanning mag dus momenteel niet aan boord. Ze liggen voor de gelegenheid ook allemaal op hotel! En hebben hier en daar wat dagjes vrij! Zo zijn we op dag één met een aantal gaan varen in Fort Lauderdale!
Toon kwam ons 's ochtends ophalen om naar het schip te gaan en daar met een aantal crew-members met een motorbootje wat rond te varen! Bangelijk.
Marc: 2de stuurman, een Tom Boonen lookalike uit Zuid-Afrika met een gebeeldhouwd lijf, 33 jaar, blond, werkt al 6 jaar samen met z'n lief voor de eigenaars van het schip. Steve: een 26-jarige Brit, single, op zoek naar een Amerikaanse vrouw om een green card te krijgen, hij wil zich hier vestigen en vissen tot hij oud en versleten is. Hij is timmerman aan boord. Mick, een 23-jarige Australiër, samen met Nicole, ook een Australische, allebei uit Sydney en werken beiden op het schip.
En dan Toon, Tobias en ik... zéér leuke bende! We zijn met de boot gestopt om wat voorraad in te slaan, bier voor de heren, diet coke voor mij .
En dan vollen bak zon, prachtig zicht, mangroves, villa's, yachten, pelikanen, arenden, prachtige gebouwen... alle mogelijke stijlen naast elkaar! Zodanig dat het belachelijk is! Maar enig om naar te kijken! Na 3 uur varen zijn we aangemeerd om te gaan lunchen, langs de rivier! Topper! En dan terug! Om dan vlak aan Las Olas Boulevard op het strand te gaan liggen! Ik heb nog nooit zoveel sixpacks en nepborsten gezien! Damn! Zelfs de etalagepoppen hebben onderaan size zero en bovenaan een dubbele D! Erg, echt erg! Elke griet heeft hier neptetten!
 I really stand out in the crowd and I am proud of it! We zijn met z'n allen gaan zwemmen, zalig en dan naar één vd populairste bars gegaan om te aperitieven, The Elbo Room... Al die opgeblazen kikkers staan daar in hun blote torso en al die grieten in hun bikini en high heels! Niet te doen! En vol tattoo's! Hier val je op als je er geen hebt! Ik lijk hier wel een TOPSEUT tussen al die trashy slettebakken! 
En die muziek staat hier overal loeihard!

Duidelijk dat die Amerikanen niets zinnig te vertellen hebben! Je kan hier echt geen gesprek voeren...
I am getting old!   Ik heb hier wel al een prachtig marcelletje gekocht met het opschrift 'I'm in Miami, BITCH'  I love it! Daarna zijn we een GIGA-raspberry margarita (ik denk dat er gemakkelijk 4 sterke inkunnen) gaan drinken in een andere bar voor een schamele 10 $  en dan wou Thierry absoluut gaan eten in 'Hooters' jaaaaaa, de naam alleen al... denk aan het eten van een TGIF en dan vrouwen in oranje hotpants met GIGAneptetten in spannende T-shirts, bruine panty's, witte sportsokken en sneakers... all American!! Ik had op dag 2 al genoeg van al die burgers en fries en ik dacht eens wat groentjes te eten   ik bestelde een koolsla en pickles (augurk) deze laatste waren -uiteraard- gefrituurd en de koolsla moest je zoeken tss de mayo, maar allemaal wel zéér tasty! Niet te doen hoeveel caloriën we hier binnenkrijgen!
 
Ons hotel is vlak ah strand en vlakbij een Starbucks... need I say more? Ah ja, onze kamer... Of liever ons appartement... Ik had op zondagavnd nog een email naar het hotel gestuurd om te zeggen dat we laat zouden inchecken en dat ik echt wel een OK kamer verwachtte blablabla... ik kreeg gelijk een mail terug dat ik voor 20$ per nacht meer kon upgraden naar een DELUXE SUITE... OK DAN!  Nog steeds low budget (voor hier, want hotels zijn peperduur in Miami) maar echt wel ok. We hebben dus een écht Melrose appartementje met keuken, living, salon, slaapkamer met 2 dressings, 2 dubbele bedden en een badkamer met bad! Naajs! Basic, maar zeer ok! En zéér typisch art deco! I love it! Vandaag voor het eerst even wat ontspannen na al de activiteiten van de laatste dagen!
 
Wordt vervolgd...
 
Groetjes,
 

25-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Lieve schatten, this is me!
 
Hello Belgium! Miami calling from the US of A!!
 
Voor diegenen die gewoon willen weten hoe het met me gaat: I am doing GREAT! So no need to read any further! Goei weer, goei gezelschap, great food, nice hotel etc.
De rest mag nog even verder lezen!
 
I am having the time of my life here! Ikke surrounded by only boys! en natuurlijk the toys for boys! Ik zal proberen om een overzicht te schetsen van ons tripke so far... en ja, die Engelse termen daartussen, dat hoort zo! 
 
Dus maandagmorgen om 6.45AM sharp zijn Tobias en z'n collega me komen afhalen thuis om ons zo af te zetten aan de luchthaven in Zaventem! Midden in de nacht voor mij! We waren ruimschoots 2 u voor het vertrek aanwezig en waren toch al de laatsten om in te checken op onze vlucht Brussel - Chicago... of het erg was of we niet naast elkaar konden zitten... euh... JAAAAAA! Geen zin om de komende 9h naast een 'total stranger' te zitten...
Enfin, baggage ingecheckt, paspoortcontrole, you know the drill... Ik vertelde onlangs aan een goede vriend dat ik er TELKENS werd uitgepikt bij controles en die zei me dat het door m'n ogen kwam... Dat wou ik dus wel eens testen en ik hield m'n brilletje op... en guess what? Inderdaad! Tobias mocht alles uitladen en ikke niet!
We zaten in de middenbeuk, ikke in 't midden, links Tobias en rechts van me een pikzwarte teenager uit Liberia... American Airlines is niet meer wat het geweest is... Volgens mij krijgen ze subsidies om mensen boven de 60 aan te werven... Geen enkele hostess onder de 60 jaar!!! Een eigen TV? No way! Om de drie rijen een oud en versleten toestel uit het plafond... ons toestel had wat problemen met de kleuren zodat het leek alsof we naar zo'n foute film uit de seventies keken... Ach ja, niet zagen, hé, als je voor 409 € heen en terug naar the US of A kan vliegen...

Mooi op tijd en na de nodige turbulentie geland in Chicago! Wow, wat een stad, en wat een GIGA-luchthaven (en ik heb er al heel wat gezien in m'n leven). Ik kom er dan ook nog achter dat alles 'huge' is in 'the States'! Dan uiteraard weer aanschuiven aan de pascontrole... Niet te doen... Echt zo van die 20-dubbele rijen zoals in Disneyland... Ah ja, had ik al gezegd dat we slecht 1h15 min hadden tss onze vluchten... NO STRESS, TRAVELING is SOOOOOOOOOOO MUCH FUN!
Als het dan eindelijk aan ons/mij was, dan krijg je een hele resem vragen... wat kom je hier doen? een vriend bezoeken... wat is zijn naam? Toon H. wat doet hij? kapitein op een schip... van waar ken je hem? euh... hoe lang blijf je? waar logeer je? wat doe je? euh? als beroep? ja! ik ben bediende. ja? ja! zeker? ja! ben je geen buikdanseres? neen, ik ben geen buikdanseres... Are you sure you are not a bellydancer? (ik begon al wat geïrriteerd te geraken en snapte niet zo goed waar dit heen ging en plots had ik het door...) ik had rond mijn nek het mooie sjaaltje met blinkende zilveren centjes dat ik in Egypte kocht en dat je idd normaal rond je heup draagt om te buikdansen... damned! Ik moest keihard lachen! Wat een humor... Al was ze bloedserieus! Dan moest ik m'n vingerafdrukken laten nemen! Links 4 vingers, dan de duim etc... Wat een gedoe!
 
Dan moest ook Tobias dezelfde vragentoestand ondergaan! En dan -het wordt nog erger- moesten we onze koffers van de band halen- gelijk ne zot naar de transferbalie racen- koffer terug inchecken, boarding pass laten zien aan de balie en dan kwam het: "you are going to miss this flight..." HELL YEAH, tell me about it! Die had ik wel zien aankomen! Dus wij blijven heel erg rustig en vragen wat we dan moeten doen...
De hostess zegt dat ze ons op de volgende vlucht zal boeken, een uurtje later, maar dat ze deze instapkaarten toch niet gaat annuleren omdat we misschien toch nog een waterkans hebben om de huidige vlucht te halen...  Wat met de baggage? Whatever! No worries! Gewoon lopen! Run, Forest, run!
Wij gelijk zotten door die luchthaven (ikke met m'n trolley en een grote handtas, Tobias met een rugzak)... Als we dan na 2 km lopen (ik had net geen asthma-aanval) eindelijk aan terminal K waren, dan moesten we nog door de handbagage-controle... weer zo'n 20-dubbele rij... de moed zonk ons in de schoenen...
Dus ik probeer met m'n charmantste glimlach (nog steeds met m'n lieftallig brilletje op m'n neus) zo'n zwaarlijvige vrouwelijke kleurlinge aan te spreken met de boodschap 'we are in a hurry, we might miss our connection' en we mochten naar de volgende doorgang waar 'iets' minder volk stond, maar toch... Daar deden ze dan lastig over m'n laptop, moesten onze schoenen uit... enfin, intussen stond het zweet op m'n bovenlip en had ik die securitybeamte bijna over z'n toog getrokken, maar we bleven rustig... Als we dan in gang K aankwamen bleek dat gate K15 nog 15 gates stappen was... Enfin, we waren net op tijd om de zuignap van de vlieger te zien komen en de piloot te zien zwaaien naar de grondbemanning! HELLEP! Welcome to America! The land of the free! 
  
Dan heb ik naar Toon gebeld met de boodschap dat we dus minstens een uurtje later zouden zijn... Intussen waren we al 15 uren onderweg!  We zijn dan gezellig iets gaan drinken en zijn dan weer de halve luchthaven doorgelopen om naar die andere gate te geraken (Dominique en Danny, ik denk dat ik nu ook getraind ben voor de dodentocht! 
 
Wordt vervolgd...
 
Dikke zoen uit het zeer warme en zonnige Miami!

Charlotte
xxx

24-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

Bijlagen:
sincere.jpg (98 KB)   

07-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte  

"There was a very cautious man, who never laughed or cried.
He never risked, he never lost, he never won nor tried.
And when he one day passed away, his insurance was denied,
For since he never really lived, they claimed he never died."

06-03-2010 om 00:00 geschreven door Charlotte