Veilige haven

Inhoud blog

	Het is voorbij...
	Eindelijk gelukkig
	Een nieuwe start
	De ontsnapping
	Help mij...

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Veilige haven

Kaat Carpentier

06-03-2016

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Eindelijk gelukkig

Liefste dagboek,

Ik ben het weer, Erin. Het is al een tijdje geleden hé? Ik woon nu al een paar maanden in southport en ik ben dolgelukkig. Alex en ik zijn een koppel. Hij wist dat ik op de vlucht was voor iemand nog voor ik hem alles verteld had over Kevin. Alex wist het omdat hij vroeger, toen hij bij het leger zat, getraind was om vrouwen te helpen die op de vlucht waren voor hun man. Alle kleine trekjes die ik had, zoals voelen aan mijn vinger waar ooit een ring zat, waren hem opgevallen en zo is hij erachter gekomen. Hij weet ook mijn echte naam maar hij noemt me nog steeds Katie. Dit vind ik niet erg, eigenlijk vind ik het fijn dan moet ik niet aan mijn verleden denken. Kristen is heel blij dat ik zo vaak met haar en haar poppen kan spelen, Josh daarentegen is nog steeds stil als ik er ben. Ik wil niet de plaats van hun overleden moeder innemen maar ik moet toegeven dat ik het fijn vind om voor ze te zorgen. Ik weet niet wat Alex met me doet maar telkens als ik bij hem ben vergeet ik mijn verleden en vergeet ik Kevin. Ik ben echt blij dat ik naar southport ben gekomen...

Veel liefs,
Erin.

Geef hier uw reactie door