London baby! Na een stage van 6 maanden in Londen, verloor ik mijn hart in deze geweldige stad. Daarom besloot ik om een vervolg te breien aan die geweldige maanden...
10-06-2011
Niet altijd rozengeur en Manenschijn!
Of is het Maneschijn (zonder N) want met die nederlandse spelling altijd, haha!.. What Evah!!
Op het moment zit ik een beetje in een dipje. En dit komt door de recente gebeurtenissen op het werk...
Wij werken in het hotel met het programma "Expert Hotelier". Maar wij hadden altijd versie 5, maar je moet weten dat ze ondertussen al aan versie 10 zaten ofzo... dus ons programma was een "beetje" gedateerd. Wat ervoor zorgde dat de computers en het programma het soms begaven, on alles crashte.. nu is dat als hotel ondenkbaar! Stel je maar eens voor dat je op vakantie gaat, en wanneer je gaat inchecken geen computers worden gebruikt, maar iemand door duizenden papieren naar je naam aan het zoeken is... En zo ging het er hier dus van tijd tot tijd aan toe. Tijd dus voor een upgrade van het programma... En zo komt het dat op Zondag 5 juni vanaf 6 uur 's avonds alle gegevens werden overgezet naar het nieuwe programma en dus vanaf dan ook het papier werk weer begon, inchecken zoals ze in de jaren stilletjes deden... Gelukkig was ik die dag vrij! Maandag om 6.30 zou de early shift dan voor het eerst gebruik kunnen maken van het gloednieuwe systeem. De week voordien kreeg iedereen een training van hoe het nieuwe systeem werkte.. zag er allemaal veelbelovend uit... Tot we bij de realiteit kwamen uiteraard. Gelukkig was ik de eerste 2 dagen vrij... Ik dacht dat alles wel vlot zou verlopen wanneer ik woensdag terug zou komen met een early shift. Wishfull thinking.. Woensdag om 6.30 kwam ik aan de receptie en zag al direct wat foutjes in het systeem.
1. onze computers staan relatief laag, waardoor ik voordien al soms moest bukken om alles duidelijk te zien. Nu met het nieuwe systeem is dit nog meer het geval. Omdat je niet zeker bent of wat je doet wel juist is (voorheen deed ik alles automatisch, ik kende het programma door en door) en ook omdat het oude programma een MS Dos programma was, nu is alles met muis, die natuurlijk ook veel te laag staat.Met als gevolg dat IEDEREEN klaagt van rugpijn... en ik met mijn zwakke rug en langste benen nog het meest.. 90 % van de tijd sta ik met een gebogen rug.
2. Computers zijn VEEEEEEEEL te traag! Een gloednieuw programma op oude computers met windows uit weet ik welk jaar (een van de jaren stillekes), dat kan niet naar behoren werken. Nu werden vandaag nieuwe pc's geinstalleerd, dus hopelijk gaat dit al iets vlotter dan. Maar... het duurt meer dan 20 seconden om een reservatie in te gaan, dan duurt het nog eens meer dan 40 seconden om een rekening te printen voor de gast... Wat maakt dat je daar meer dan een minuut staat te wachten... met sommige gasten kan je dat verdoezelen door een gesprek aan te gaan.. maar na 30 keer te klagen over het weer, ben je dat ook wel beu, haha! Dit zorgt er ook voor dat een check out of check in 2 keer zolang duurt... en dat er heel vaak een ophoping is van gasten in de lobby die ofwel willen uitchecken of inchecken. Wanneer gasten al betaald hebben via een travel agent ofzo... moeten we die rekening al vereffenen voor de gast komt... Normaal gezien ben ik daar mee klaar rond 8 uur, soms 9 uur. Heb de afgelopen dagen niet eens kunnen starten voor die tijd... Wat dus maakt dat alles NOG langer duurt.
3. Sommige functies werken gewoon niet. Zo kan je uren wachten voor iets dat je moet doen... en blijkt dus dat dit gewoon niet mogelijk is..
Zo zijn er nog 10 000 argumenten die ik kan opnoemen, maar voor niet hoteliers misschien een beetje chinees... Maar vandaag, 5 dagen na het live gaan met het nieuwe programma... had iedereen er een beetje genoeg van denk ik. Ik had mijn dipje gisteren toen ik terug kwam van werk, en vandaag op het werk. Ik was moe, was gaan slapen en weer opgestaan met rugpijn, en dan kwam ik op het werk aan, en weet je dat er geen verbetering gaat in komen... elke gast die dan op een ongelegen moment komt, is een extra druppel...
Ik werkte vandaag met Gemma, een shift leader, Nikki de assistant front office manager en Leon, de front office manager.. en iedereen, echt Iedereen heeft op een bepaald moment met tranen gezeten, omdat het TEVEEL was... Iedereen op een ander moment... maar allemaal door die verdomde problemen met de computer en gasten die dan het onmogelijke komen vragen...
Dus ja... op het moment niet meer zo smiley op het werk, en blijf nu ook liever thuis in mijn bed, want ben echt uitgeput... stress kan echt vermoeiend zijn... En nu hebben ze mijn vrije dag van morgen ingepalmd en moet ik komen werken omdat ze het programma niet vertrouwen met maar 1 iemand in de late shift..
Hopelijk kan ik volgende keer een veel leuker berichtje posten... xx
Bijna 15 maanden geleden startte ik mijn stage in Londen. Ik zou hier minimaal 6 maanden blijven. Londen was een droom die uitkwam. Een bruisende stad dat zoveel mogelijkheden kan bieden! Toen ik in het middelbaar zat en zo graag hotelschool wou gaan doen, had ik me mijn hele leven al voorgesteld. Als men mij vroeg wat ik later graag zou doen; was mijn antwoord dat ik graag een hotel wou openen in Zuid Afrika, of ergens anders in de wereld!
Gedurende mijn stage begon ik in te zien dat ik na 6 maanden echt nog geen afscheid kon/mocht nemen van deze stad. Wat ben je met 6 maanden ervaring in deze stad? 6 maanden zijn voorbij gevlogen en stellen dus ook echt niets voor op een C.V. Want dit was toch een van de belangrijke redenen waarom ik hier in de eerste plaats aan mijn stage ben begonnen.
Wat eerst een must was voor mijn C.V. werd meer een meer een levensstijl.Ik kon me niet anders inbeelden dan dat ik in deze stad woonde. In het begin voel je je een vreemde in deze stad en zijn aparte manier van leven, maar al snel neem je al die gewoontes over en ben je één van hen.
In maart ben ik een weekje op vakantie geweest in België. Terug in Londen ben ik beginnen nadenken over hoe ik mijn toekomst zie. Nu, weer bijna 2 maanden verder (heb ik al vermeld dat de tijd hier vliegt?) denk ik dat ik weet wat ik met mijn leven wil doen.
Zoals eerder gezegd kwam ik hier in Londen aan met de gedachte hier de eerste stenen van de rest van mijn internationale carrière te leggen. Maar ik ben stilaan tot het besef gekomen dat dit misschien niet datgene is wat ik wil doen met de rest van mijn leven.
Stilaan kom ik tot het besef dat ik bepaalde mensen in België enorm mis, en heel veel dingen niet kan meemaken, omdat ik hier in Londen zit. En als ik dan toch niet die internationale carrière najaag, wat doe ik hier dan nog, en waarom zou ik al die dingen dan moeten missen, als ik dezelfde functies ook in België/Antwerpen kan doen.
Maar ik was vandaag via het internet aan het zoeken naar een baan in Antwerpen, en toen ik dan echt iets had gevonden wat me leuk leek, en bezig was online te solliciteren, heb ik plots alles heel snel gesloten. Ik was nog niet klaar om hier zo snel en zo plots alles achter te laten. Want hoe vreemd het ook mag klinken, ik heb hier een gans leven opgebouwd, en zal ook hier enorm veel mensen en dingen missen!
Ik heb daarom besloten om hier nog tot begin 2012 te blijven. Zo heb ik nog een hele zomer en een hele winter om van alles hier in Londen te doen. Zo ga ik binnenkort nog naar Kings Of Leon in Hyde park, wil ik nog genieten van de vele tripjes naar de vele leuke parken, uiteraard is er dan ook nog tijd genoeg om te feesten, en primark leeg te kopen. In december heb je de leuke kerstmarkten en de geweldige kerstsfeer in Londen. Rond kerst kan ik dan ook nog even werken in het restaurant tijdens de vele kerstfeestjes, en kan ik een centje extra verdienen. Ik vind het dan ook niet erg om tijdens kerst te werken, met het vooruitzicht dat ik toch snel thuis zal zijn, en dan Nieuwjaar in Londen te vieren, om dan voldaan terug te keren naar België
Ik kan daarna dan ook zeggen dat ik 2 jaar in Londen heb gewoond zonder een moment spijt te hebben, en dat dat ongetwijfeld de 2 mooiste en wildste jaren van mijn leven waren!
Tijdens het schrijven van dit berichtje kwamen de tranen ook voluit naar buiten, wat bevestigd wat ik voel, hoewel dit moeilijk op papier (of de moderne versie ervan) neer te schrijven is.
Nu is het tijd om dit bericht te beëindigen zodat ik alvast kan beginnen met afscheid te nemen hier Ik zie jullie snel weer!
Vrijdag 29 April kregen we hier in Engeland een extra dagje verlof. Maar aangezien ik in de horeca werk, was dit niet op mij van toepassing. Hoewel ik deze dag wel later zal opnemen. Vanaf de aankondiging van het huwelijk van Prins William Arthur Philip Louis, Hertog van Cambridge en Catherine Middleton tot aan het huwelijk zelf, werd dit gebeuren door de media enorm opgeblazen. Vele mensen kwamen van overal naar Londen om dit gebeuren mee te maken. Het blijft toch een speciale gebeurtenis wanneer een prins trouwt, en dan vooral wanneer het gaat over de zoon van prinses Diana die trouwt met een meisje van gewone afkomst. Diegenen die niet tot in Londen geraakten bleven thuis om alles vanop de eerste rij te kunnen meemaken dankzij de live uitzendingen op tv en internet. Zelfs wanneer ze daarvoor 's nachts moesten wakker blijven zoals vele amerikanen hebben gedaan.
Zoals eerder gezegd heeft de media dit tot het evenement gemaakt als wat het uiteindelijk is geworden. Vele toeristen kwamen met vlaggen, toeters, tiaras en prinsessenjurken de sfeer opsnuiven! Alle britten en inwoners van londen, hadden dat weekend dan ook snel een weekendje weg geboekt. Want waar dient die extra dag verlof anders voor als je toch niet bent uitgenodigd op het feest!
Naast de vele toeristen langs de weg van het paleis tot aan westminster abbey had je ook vele mensen die samentroepten in hyde park, kensington gardens of op trafalgar square waar grote schermen werden geplaatst. Overal in de stad waren ook straatfeesten georganiseerd. Zolang die britten maar een reden hebben om te feesten en om dronk te worden!
Maar, Caroline moest die dag dus werken van 6.30 tot 15.00. Maar omdat het zo enorm rustig was in het hotel (om 10 uur was iedereen buiten, of in de bar naar het grote scherm aan het kijken) kreeg ook ik de kans om dit evenement live te bekijken dankzij de livestream van BBC 1 op internet. Met 3 dames aan de receptie stonden we met z'n allen te wachten op het moment dat ons Kate uit de auto zou stappen! Net op dat moment kwamen er 4 spanjaarden om in te checken en een indier om uit te checken, was dat even stressen en coordineren om alles zo snel mogelijk af te handelen... Ik snel de man uitgecheckt en nikki heel snel de keycards overhandigd aan de spanjaarden! en dan terug naar het scherm, haha!!
Om 3 uur had ik dan eindelijk gedaan met werken en met Marc en Hugo voor een lunch op een "spaans" uur te eten (lees late lunch). Hop naar piccadilly, waar de sfeer echt geweldig was! Iedereen was gelukkig, blij en vol liefde... wat moet een mens meer hebben.. tot het tijd was om naar huis te gaan. Rond 8 uur de bus genomen aan piccadilly. Na meer dan een half uur rijden wordt de volgende stop aangekondigd: Piccadilly circus! Excuse meeee.... Aangezien ik echt heel moe was een beetje in slaap gevallen op de bus, tot hugo me 3 kwartier later wakker maakt en zegt dat we moeten afstappen en een andere bus nemen. Op dat moment zijn we net over de brug. Deze rit duurt normaal gezien maximum een half uur met druk verkeer. Wij hebben er bijna een uur langer over gedaan... en dit allemaal omdat duizende straten werden afgezet.. BEDANKT, zeg ik dan! haha!
Tot zover mijn idee om de datum in mijn titel te zetten... Maar... HET WORDT ZOMER !!! Sinds deze ochtend ook officieel in zomertijd terecht gekomen.. joepie, langer licht! Maar bon, wat is er ondertussen allemaal nog gebeurd? Ben samen met Daniela naar Camden Town gegaan om mijn carnavals outfit te kopen. (waarover later meer) Die heb ik dan ook onder lichte dwang moeten aantrekken en moeten showen aan Hugo die ons al direct de stempel gaf van "Hostia, crazy girls" :-p
Op 25 februari begon mijn vakantie! Die dag nog maar eens gaan shoppen met Daniela, dit keer in Oxford street. Onze lunch hadden we in Mc Donalds. Aangezien er binnen geen plek was, hebben we ons buiten, tegen de raam gezet... en dat was de beste plek! Wat je allemaal ziet passeren? GE-WEL-DIG!!Hebben daar zeker 2 uur gezeten, mensen becritiseren... 26 februari was het dan mijn 22e verjaardag en tevens ook mijn eerste verjaardagsfeestje in London! Het was echt superleuk!! We zijn begonnen in the Lost Angel, een kei leuke pub in Battersea, de buurt waar ik tegenwoordig woon. Om half 2 daar doorgegaan richting Chelsea, de duurdere uitgaansbuurt in Londen.. maar omdat een vriedin van mij iemand kent die in een van die clubs werkt, gingen we proberen om gratis binnen te mogen. uiteindelijk is dit niet gelukt (Daniela en ik mochten wel gratis binnen in een andere club, maar ja, met 2 is ook niet zo leuk, als er nog 6 anderen buiten staan) Dan maar gewoon betaald.. en binnengegaan! Maar... drinken was daar ontzettend duur, 7 pond voor een flesje bier (en wij dachten dat we een goede zaak gingen doen met bier te bestellen, aangezien dat meestal het goedkoopste is) Dan maar beslist dat we iemand moeten vinden die ons zou trakteren.. dat is uiteindelijk gelukt, maar in plaats van de tequila die we gevraagd hadden, gaf hij ons sambuca... en dat... is VIES!!! Dan maar beslist om niets meer te drinken, had op zich al wel genoeg op na een halve liter cider, 2 mojitos, 1 volledige fles wijn, een glas water en een flesje bier...
27 en 28 februari heb ik dan mijn nieuw bed verhuisd... 27 februari hadden we om 12 uur afgesproken, maar omdat het maar bleef regenen, hebben we dit moeten uitstellen tot 3 uur. Uiteindelijk was alles tegen de avond verhuisd.. nu moest ik enkel nog mijn oud bed zien beneden te krijgen... Dat was een klusje voor de dag nadien. Net op tijd was alles verhuisd en terug een beetje aan kant gezet toen ik alweer doormoest naar St Pancras waar Nathalie, Leen en de mama aankwamen voor een 2-daagse London. 2 maart 's avonds stapten zij weer op de eurostar richting Belgie. 1 uurtje later stapte ik op het vliegtuig naar Duitsland, samen met Daniela, om daar Carnaval te vieren. In totaal ben ik daar 4 dagen geweest, waarvan ik alle dagen zat was! Dat is in het kort Carnaval! Maar... ik was dus verkleed als een roze vlinder.. Heb mijn duits weer wat kunnen bijschaven en heb helemaal niet meer zo een hekel aan die taal... wat een echte vooruitgang is! HET drankje met Carnaval daar is ongetwijfeld "Ficke" Een rode, zeer zoete likeur dat is shotjes wordt gedronken. Als je dan naar de bar gaat en je vraagt aan de geweldig knappe barman ficke bitte, dan zeg je eigenlijk, sex aub! Wat het allemaal wat grappig maakt, nadat je al enkele van die sexdrankjes op hebt...
6 maart dan terug naar huis, Trein van vliegveld naar london city was de hel, die had alweer Ander half uur vertraging, waardoor dat de metro al gesloten was wanneer ik aankwam.. Dan maar de nachtbus moeten nemen.. Ik heb ook altijd pech met treinen... De volgende dag dan ook uitgeput gaan werken, mijn collega was serieus ziek, en heb dat natuurlijk overgekregen.. van de 5 dagen dat ik moest werken heb ik er uiteindelijk 3 gewerkt om dat op zaterdag terug op vakantie te gaan naar Belgie. Ook dit weekje vakantie was super! Heb genoten van alle dingen die ik niet heb ik london: Janne en simon, de zus, de mama, de tv, de vriendjes en vriendinnetjes, het goede weer!
Hoewel toen ik terugkwam in londen ik het goede weer heb meegenomen.. het is hier nu al een weekje goed weer en de zomer komt er echt aan.. iedereen is goed gezind en je hoeft geen dikke jassen en sjaals meer te dragen.. ik kijk al uit naar de dagen dat ik kan gaan picknicken in het park !!! Deze week terug begonnen met werken, en kreeg een heuse verrassing.. Ik heb deze week 3 dagen verlof.. ok.. vreemd. Ik zei er iets over tegen Leon, de Front office manager, en die zei dat we dat dan voor volgende week gingen oplossen, maar.. guess what... die heeft me weer 3 dagen gegeven.. ik hoop nu wel niet dat die mij de weken daarna maar 1 dag geeft... want dan had hij dat wel eerst met mij mogen bespreken vind ik... Heb het hem nog niet kunnen vragen, maar dat gaat morgen wel gebeuren!
anyway... heel wat leesvoer terug... tot de volgende!
Ik heb besloten om de datum als titel van mijn blogberichten te gebruiken, aangezien ik hier precies niet meer zo vaak verschijn en al mijn berichten over duizend en 1 dingen gaan. Een gepaste titel vinden is dan ook niet altijd gemakkelijk...
Ondertussen is het al de 3de nacht dat ik in mijn nieuwe flat slaap. Gisteren hebben we ons contract in kensal rise vroegtijdig stopgezet door de aanwezigheid van muizen. De 3 weken durende 'behandeling' van pest control (wat eigenlijk alleen inhoud dat ze vallen zetten en elke week komen controleren) was voorbij.. Ik denk dat de meeste muizen wel weg zijn, maar zou toch nooit meer in mijn bed hebben durven slapen, nadat die muizen het briljante idee hadden om even samen met mij de lakens te delen.. Dus moest ik heel snel op huizenjacht.. Nu blijkt dit toch veeeel moeilijker dan eerst gedacht... vind maar iets dat niet te duur is, niet te ver en dat zo snel mogelijk beschikbaar was! Na vele e-mails bleek het ook dat vele advertenties ook gewoon niet echt zijn en bedoeld zijn om geld af te luizen van de brave naieve mensen... Vele advertenties staan ook nog steeds online wanneer deze al bezet is, dus vele negatieve antwoorden, of zelfs geen antwoord was een dagelijkse zaak. Ik werd echt hopeloos! tot toen had ik alleen maar gekeken naar advertenties met foto's. Aangezien iedereen die daar ooit een advertentie had geplaatst binnen een bepaalde prijscategorie en in de juiste locatie al een email van me had, werd het tijd om iets minder kieskeurig te zijn.. Ik beantwoorde tijdens het werk dan maar een advertentie zonder foto's en bij de omschijving stond ook niet veel uitleg. Enkel dat er geen woonkamer was... Had dit graag wel gehad, maar aangezien ik al een jaar in Londen verblijf zonder woonkamer, is dit geen hele grote ramp, haha! Ik mocht een kijkje komen nemen. Op het eerste zicht leek de flat me een beetje vuil. Kamer was groot genoeg, maar vloer was vuil, keuken was smerig en de vernieuwde badkamer, daar kon ik geen kijkje nemen, want iemand stond onder de douche... Maar... Flat was op de eerste en tweede verdieping, dus kans op muizen was al minder... en wanneer er niets van muizenvallen staat bij zo een troep, moet dit wel in orde zijn... Onderweg naar mijn afspraakje met de meiden, was ik erover aan het nadenken.. het vuil, kon ik gemakkelijk kuisen, en de kamer zou ik al snel zo maken dat ik me er wel thuisvoel, het is een ideale locatie en de prijs was fantastisch... ik heb die avond dan ook meteen teruggebeld en gezegd dat ik de kamer ging nemen! Ik had de afgelopen 3 dagen vrij. Vond het eerst niet zo leuk dat ze me 3 dgen hadden gegeven en me volgende week dan maar 1 dag... maar het kwam allemaal nogal goed uit. Donderdag kreeg ik de sleutels van het nieuwe appartement en mijn kamer. terug naar huis en daar alles beginnen opruimen en in mijn 2 valiezen steken, met daarop nog 2 grote winkelzakken. het meeste was dan al wel weg (dacht ik) Ik kreeg die dag hulp van een collega, dus samen alles naar de andere kant van londen verhuisd. De rest zou ik de dag erna wel zelf kunnen verhuizen... Nu bleek dat toch niet echt het gevall te zijn. Ik was vergeten dat ik nog een aantal kussens en een dons had liggen die ook verhuisd moesten worden... ben dus de afgelopen 3 dagen elke dag met een lege valies en zakken terug naar kensal rise getrokken, en zelfs vandaag heb ik nog een nachttafeltje en een badkamermeubeltje achtergelaten bij de buren, wat ik dan maandag terug meeneem wanneer ik voor een allerlaatste keer naar the agency moet voor het afhandelen van de rekeningen en het terugkrijgen van het voorschot!
Op het moment zijn 3 vrienden van me aan het city trippen in Brussel. Ik wou dat ik er ook bij kon zijn. had de dagen vrij gevraagd, maar ze hebben ze me niet gegeven... Dit is waarom leon, de front office manager me uiteindelijk 3 dagen had gegeven nu... hij had niet door dat ik de andere dagen nodig had, om naar belgie te gaan, wat ik nochtans had gezegd. Nu heb ik voor volgendn weekend zondag en maandag vrij gevraagd om dat Tine dan aankomt in Londen om aan haar stage te beginnen. Het zou leuk zijn om wat tijd met elkaar door te brengen voor ook zij begint te werken. Ik heb woensdag snel even een kijkje genomen op het uurrooster dat toen nog niet officieel was uitgegeven.. en daar zag ik alvast dat ik niet vrij was... maar iemand anders... sorry, maar ik heb die dagen al LANG geleden aangevraagd... als dit nog steeds niet is veranderd, zal ik toch eens een klapke moeten gaan doen op maandag!!
Oh ja, ik heb opslag gekregen, EINDELIJK!! En heb nu een vast contract van onbepaalde duur.... De concierge zei me dat er in het hotel vele doorgroeimogelijkheden zijn en dat ik die dan zeker moet grijpen, want dat ik de perfecte persoon ben om naar sales of reservations te gaan. Ik heb een aangename stem aan de telefoon en kan goed engels, haha! Hij zei me dat ik maar best goed overeen kan komen met Leon, want dat dat een slimme kerel is, en net met die persoon moet k een eitje pellen voor volgende week!!!
In 5 dagen komt ook onze allerbeste vriend Marc terug voor een bezoekje aan London!! begin Januari, Francisco kwam uit madrid voor een weekje londen en vertelde ons al dat marc londen echt mist.. wie weet vertelt hij wel dat hij terugkomt...
Anyway.. have to go... morgen om 6.30 werken en weet nog niet zo goed hoe lang de bus erover gaat doen, dus kan maar bter op tijd vertrekken...
Eerst en vooral wil ik iedereen nog eens een gelukkig nieuwjaar wensen! de beste wensen voor 2011 en dat dit jaar even goed (of zelfs beter) mag zijn dat het vorige!
Wat is er allemaal gebeurd sinds de laatste keer dat ik nog eens iets heb geschreven, euhm... veel te veel eigenlijk... Laten we er enkele opnoemen!
Marc is op bezoek geweest in Londen. Marc verhuisde de week na mijn afscheid naar Spanje, om daar te gaan werken in reservaties voor NH. Hij kwam zijn vrienden en zijn stad nog eens een bezoekje brengen. Ben dan samen met hem en marina iets gaan eten in KFC. Marc en Marina waren degenen die er van overtuigd waren dat ik perfect spaans sprak, dus vond Marc het een geweldig idee om heel de tijd spaans te praten met mij! Want hij had mijn "schattig spaans accent" gemist, zei hij... En ach, dat kan je dan toch niet weigeren waneer ze zulk een argument bovenhalen.. haha! Daarna met z'n allen gaan feesten in O'neill's. Om 3 u, wanneer alle lichten weer aangingen, stond ik met Daniela in de rij om onze jas te gaan halen. We stonden boven aan de trappen en de buitenwipper stond de trappen te blokeren wegens veiligheidsredenen. Je zou met je zatte botten elkaar maar eens moeten duwen... dus stonden we bovenaan te wachten, tot er plaats beneden was, om niet op de trappen te hoeven wachten. Nu was daar een kerel die daar niet mee akkoord ging en die buitenwipper wat aan het uitdagen was, door zijn gewicht tegen zijn arm te duwen, die de trappen blokkeerde. Nu was die kerel niet van de magerste, de buitenwipper kom hem niet meer tegenhouden, en de man viel naar beneden. in 1 klap lag die daar, en bewoog niet meer. Zelfs geen kreten van pijn! Dit was echt grellig. daniela en ik zijn dan snel rondgegaan, toen we doorhadden dat die man daar nog wel een tijdje ging liggen. Eenmaal buiten, kwam er 20 minuten later eindelijk een ambulance aan... Geen idee hoe het is afgelopen, maar heb het gevoel dat die kerel nooit meer hetelfde zal zijn... (als hij het al overleefd heeft)
Jordi, de Assistant Front Office manager in NH Harrington Hall, het hotel waar ik mijn stage heb gelopen, had het briljante idee om iedereen die ooit in NH in Londen gewerkt heeft uit te nodigen voor een "brotherhood diner". Er zijn zoveel mensen die hier 5 of 6 maanden zijn geweest en hier ook hechte vriendschappen hebben opgebouwd, maar die ze hier niet meer zo vaak zien... dit was dus de ideale gelegenheid om iedereen nog eens terug te zien. Volgens het 'facebook evenement' zouden we al gemakkelijk met 20 zijn.. dat werd dus een groot restaurant.... Uiteindelijk het diner veranderd in een drankje... aangezien het vrij moeilijk is om kort voor de dag een restaurant te vinden met een tafel voor 20 man vrij... Uiteindelijk dus gaan feesten in Covent garden (road house) met een stuk of 10 man... Later kwamen daar nog anderen bij, die met de late shift stonden. Het werd een GE WEL DIG feestje vol met hollanders, spanjaarden en duitsers... en ik alweer als enige belg! Maar ze stelden me dan ook maar gerust dat ik de enige was die wat uniek was, haha!
En toen kwam de sneeuw... en waren alle vluchten en treinen gecancelled. En toen ging Caroline naar Belgie! De dag voordien werd me gemeld dat mijn trein geannuleerd was, maar dat er een was om 6.30 PM, anderhalf uur later dus. Op het nieuws en in de kranten waarschuwden ze iedereen al dat er een rij was van zeker 6 uur! Dat betekende dus dat ik pas om 10 uur een trein zou kunnen hebben, en treinen rijden niet meer zo laat, maar koppig als ik ben, toch gaan aanschuiven. Om 3 uur gestopt met werken, en mijn taxi stond al klaar. Hij bracht me naar het station waar ik langs de ganse rij heb gereden, en die was ECHT lang! Heb nog geprobeerd me ergens stiekem in de rij in te voegen, maar natuurlijk was dat niet naar de zin van de mensen die ik dan voorstak, wat ik ook volkomen begrijp, zou exact het zelfde reageren! Dan toch maar op het einde gaan anschuiven, en zeker 2 tot 3 uur buiten in de sneeuw en regen gaan aanschuiven. Helemaal alleen al mijn moed aan het verliezen. Paraplu dat ik had gekregen van de concierge ging ook niet open, en mijn cadeautjes werden drijfnat! In de laatste rechte lijn, kregen we gratis koffie, thee en kip met curry saus aangeboden door het "leger des heils". Alleen jammer dat je daarvoor eerst 2 uur moet staan bevriezen, en dan wanneer je eindelijk weer wat moed krijgt, omdat je de verlichte ingang van het station kan zien, staan ze daar met hun bekertjes! Dan eindelijk binnen in het station, eindelijk droog, zie je daar nog eens een aanschuif van zeker nog eens 3 uur! Dit leek net de aanschuif voor een geweldige atractie in een of ander pretpark! Nu hoorde ik iedereen al de ganse tijd Frans praten, en haatte ik echt al het Frans... Toen er plots iemand in het midden van al die rijen in een fluo jasje stond en riep "brussels, 5 seats available"... Ik sprong dan ook meteen omhoog, mijn hand zo hoog mogelijk, onder alle touwen door, en mocht zomaar even iedereen voorbij steken! Er stond een trein naar Brussel vertrekkensklaar met nog enkele lege plaatsen. Ik kreeg dan ook een nieuw ticket en moest me heel snel door de check in begeven. Uiteindelijk kwam ik terecht in 1e klas en kreeg ik nog een gans diner voorgeschoteld. Eind goed al goed, maar vond toen de sneeuw toch niet zo leuk meer. Daarna een fantastisch weekje in Belgie beleefd dat echt veel te snel voorbij ging! 3 vette dagen tijdens de kerst periode... Genoeg eten voor de komende maanden van te leven...
En dan was het tijd voor nieuwjaar,... in Londen! 31 december moest ik tot 3 uur werken, en 1 januari startte ik om 10 uur. Uiteindelijk mocht ik de 31e al om 1 uur stoppen, dus nog snel wat bijgeslapen, want had een voorgevoel dat ik die nacht niet veel ging slapen. Hugo moest normaal gezien tot 4 uur werken, en dan zouden we samen iets eten, om dan daarna met nog andere mensen naar het vuurwerk te gaan kijken in Westminster aan de big ben. Uiteindelijk had hugo pas gedaan rond 7.30, dus vrij laat naar hugo thuis gegaan. Daar dan een eenvoudig etentje gehad, maar was wel heeeeel gezellig! wat hebben we gegeten? haha, niet achterover vallen... eens croque monsieur! maar dan daarna haalde hij alle spaanse tradities boven! Ze hebben daar een speciale chocolade met rijst (KEI LEKKER) en als traditie eten ze met oudjaar bij de koffie en de thee speciale "koeken". Beetje vergelijkbaar met nougat in snoeppapier. had dus al een gans spaans diner. Het klinkt allemaal nogal eenvoudig en arm, maar het was zo een leuke avond, met ons tweetjes. Nadien gingen we naar het vuurwerk en hadden we nadien een feestje bij floortje. Hugo moest de dag nadien om 7 uur werken, dus ook hij ging het niet TE laat maken. Ik ging dan ook bij hem blijven slapen, aangezien ik anders helemaal alleen naar huis moest, waar ik dan ook zeker nog een uur zou over doen! Het vuurwerk was Prachtig! We hadden ook een geweldige plek, en konden net tussen de Big Ben en the London Eye kijken. We konden 3/4 van het rad zien, waar al het vuurwerk ook werd afgeschoten wat echt geweldig was. We stonden er al rond 10 uur, en moesten dus nog zeker 2 uur wachten. Daarom besloten we om 11 uur alvast af te tellen voor onze eigen landen. We waren samen met Italianen, Hollanders, Duitsers, Spanjaarden en alweer was ik de Enige Belgische. 10 seconden voor 11 begonnen we dan ook allemaal af te tellen in onze eigen taal, om ter luidst! En wensten we elkaar een gelukkig nieuwjaar in onze eigen taal. Gelukkig Nieuwjaar, bueno ano, Feliz ano nuevo, en in het duits weet ik het niet meer! Om 12 uur deden we dit nog eens over, maar dan uitsluitend in het Engels! Nu hebben ze in Spanje uiteraard nog een traditie met oudjaar! De laatste 12 seconden, dus de 12 slagen van de klok, eet je bij elke slag een druif. Dit zou er voor zorgen dat het een gelukkig jaar wordt. Dit werd uitgevonden zo een 50 jaar geleden, toen er teveel druiven geoogst waren. Om deze toch nog te kunnen verkopen werd dit ingevoerd, en sindsdien een traditie die door iedereen wordt in stand gehouden in Spanje. Hugo had dan ook 3 blikjes mee met "12 gelukdruiven". Aangezien er maar 2 spanjaarden aanwezig waren, en ik al een gans spaanse avond had, kreeg ik het 3de blikje... Dus stonden we daar met 3 te wachten tot de big ben 12 keer zou slaan, met 12 druiven in ons glas, in plaats van champagne. Nu deed die big ben dat niet, en aangezien je met zoveel mensen nooit gelijk telt, waren we veeeel te laat begonnen met het eten van de druiven. Plots was daar het vuurwerk al, en nog steeds 6 druiven in mijn bekertje ofzo! Dan maar alles in een keer naar binnen! Het gevolg, om 12 uur stond caroline met een plakkerige mond vol druiven en plakkerige handjes versteld van het geweldige vuurwerk!! Dan was het tijd voor de kussen... en bijna de champagne vergeten, haha! Deze avond deed me nog maar eens beseffen hoezeer ik verliefd ben op deze wondermooie stad!
na het vuurwerk terug naar Battersea voor het feestje. Het duurde zooo lang eer dat we daar waren doordat al dat volk naar de tube en bussen ging... en er geen taxis vrij waren. Uiteindelijk toch nog 2 achter elkaar kunnen stoppen, en thuis geraakt. Op het feestje aangekomen vernam ik dat Hugo al was gaan slapen, en niet meer naar het feestje ging.. daar ging mijn logeer adres! Dan maar om 3 uur naar huis, samen met Cindy, die dezelfde richting uitmoest. Aan de bushalte een dame ontmoet dat ook dezelfde richting uitmoest... en omdat we niet in de kou wouden wachten op die bus, met z'n drieen een taxi genomen. Eenmaal aangekomen zei de dame: It's all right ladies, happy new year... Ok, gratis taxi dan maar! OLE!!
Nu heb ik sinds gisteren vrij voor 4 daagjes. Ik had nog veel verlof staan waar ik niets van af wist! Gisteren was het de leaving party van mijn opvolgster als duty manager... het deed mee des te meer beseffen hoe snel de tijd wel niet vooruit gaat!
Maar ik ga nu nog genieten van mijn vrije daagjes... xxxx
Het werd zo stilaan eens tijd om mijn blog zelf wat up to date te brengen.. de titel, internship 2010 is al even niet meer van toepassing, nu ik officieel ben afgestudeerd als "Bachelor in de Hotel Management" Dus... nu we alweer in starbucks zitten, hebben we iets sneller, en goedkoper internet om dit alles even op punt te stellen.
Het is nu donderdag 18 November, over 2 dagen begint hier dan ook officieel de "kerst periode". 20 november opent Winter Wonderland zijn deuren in Hyde park. Met een reuzerad, de grootste schaatsbaan in de UK en kerstmarktjes... Ook gaan dit weekend her en der kerstmarkten voor de eerste keer open... en dit blijft zo tot Januari, sommige zelfs tot Februari... Caroline zal hier eens gaan testen of ze hier ook heerlijke Cactus-jenever kennen.. zoniet, laat ik jullie dit zo snel mogelijk weten, zodat ik ze dat hier kan leren kennen!
Begin deze dagen ook sommige dingen echt te missen hier.. Enkele weken geleden stond er een kei groot artikel in de krant over Frieten... Met als ondertitel: Why do we eat our chips with something Belgian only use to clean their windows? Haha!!! Hier doen ze idd azijn of hun frieten, en daar doen ze dan zout op. Der stond ook een hele redenering in waarom ze dat nu eigenlijk doen, en uiteindelijk kreeg ik bijna de neiging om het zelf even te proberen.. haha, NOT !!! Maar... ze schreven ook dat wanneer je naar belgie gaat, het frietland bij uitstek, dat je zeker de andalouse saus moet proberen... NATUURLIJK!! dat was ik al gans vergeten... wat mis ik een heerlijk frietje (met satékruiden) met andalouse saus !! mhmmm...
Ook zie je hier niets van die Sinterklaas sfeer die in Belgie heerst... Maar werd vandaag dan toch verrast toen de postbode aanbelde met een pakketje. Mama had namelijk mijn kabel van mijn fototoestel opgestuurd, maar had daar ook als verrassing een chocolade ventje in gestoken... was zo blij, dat ik een kreet uitte van plezier/verrassing, dat mijn flatgenote het gehoord had..
Mijn 2 flatgenoten gaat met nieuwjaar ook naar Spanje, dus heb 10 dagen het huis voor mij alleen.. Afhankelijk van mijn uren met nieuwjaar, is iedereen van harte welkom .. :-p
Ben vorige week naar de musical Grease gaan kijken. Wou eigenlijk naar Mama Mia gaan, aangezien ik die in het nederlands gezien had en die toen echt wel goed vond, wou ik die graag eens in het engels zien... maar de prijzen waren zooo hoog. Ik ga altijd de dag zelf op zoek naar de goedkoopste tickets en wil niet meer dan 25 pond betalen. tickets voor mama mia waren dan ook meer dan 40 pond minimum. Voor grease kreeg ik dan een ticket te pakken voor 24.99 pond. Bij aankomst kreeg ik een "free upgrade" waardoor ik naast mensen zat die tickets hadden van 40 pond en meer... GOEDE KEUZE DACHT IK DUS... De dag erna ging Harry Potter in wereld premiere op Leicester squaere en had je dus al enkele "die hard fans" die hun tentje hadden neergezet en zich al helemaal in de harry potter sfeer hadden gekleed.. Enkele dagen erna stond er natuurlijk een uitgebreid artikel in de krant over die premiere en een foto met enkele grieten met een spandoek: "Harry, is that a wand in your trousers, or are you just happy to see me" ahum...
Maar bon, ik geniet hier verder van mijn dagelijkse leven, en wordt stilaan volwassen.. haha .. of toch niet.. Fotootjes van de voorbije maanden staan nu ook eindelijk op facebook.. dus... waar blijven die "I likes" en commentaren... Neem maar eens een kijkje in wat ik jullie de laatste maanden heb onthouden.. GENIET ERVAN!!
Na alweer even niets geschreven te hebben, heb ik eindelijk nog eens de tijd gevonden om jullie op de hoogte te houden van al die spannende avonturen hier in Londen! Ondertussen is ook het 3de en definitieve meisje van de flat gearriveerd, Sandra. Samen met haar en Silvia zal ik hier minstens 6 maanden -samenwonen in Noord-West Londen. Heb al ondervonden dat het een echt party animal is. Ikzelf ben sinds ik hier weer ben gearriveerd begin September nog niet gaan feesten. Of ik was gewoon te moe, of ik moest werken.. er was altijd wel iets... Maar de feestjes gaan zeker nog wel komen hoor... nu gewoon een beetje rustig aan doen in het begin... wat centjes sparen, want heb deze maand ook nog een halve maand moeten betalen voor mijn kamertje van het hotel, waardoor mijn loon wat minder spectaculair was dan gehoopt!!
Nu we met 3 single meiden samen in 1 flat wonen, en 10 huizen verder 3 single jongens, hebben we besloten om een triple date te houden! Het leuke daaraan is dat van die 3 jongens, er 2 koks zijn, dus het eten kan al niet slecht zijn. En het feit dat die ook nog eens italiaans zijn staat garant voor een heerlijke avond! Nu alleen nog een datum zoeken waarop we alle 6 kunnen!
Deze week ook een bekend gezicht tegen gekomen in het hotel. Een van de managers van NH Harrington Hall dook ineens op. Hij wist niet dat ik in dat hotel werkte, maar herkende me wel meteen. Hij vroeg me waarom ik daar werkte en waarom ik niet in NH had geprobeerd. ik vertelde hem dat ik dit wel degelijk had gedaan, maar dat er voor mij geen vacature was. Meteen daarop zei hij dat er NU wel een vrij is voor mij... haha! Ik denk dat ze me stiekem terug willen, nu dat er net 2 mensen zijn vertrokken in NH HH. Toen ik dit vertelde, vroeg Hugo me of ik zou terugkomen, moesten ze me het expliciet vragen... ik vertelde hem dat ik er mss zou over nadenken als ze me meer zouden betalen dan wat ik nu krijg, maar hun loon is minder, en zelfs wanneer het hetzelfde is, zou ik dit niet aannemen. Hoewel ik soms de sfeer van NHHH mis.. maar als ze me toen niet moesten hebben, hebben ze me nu ook niet nodig, denk ik dan... Laat me nog maar wat even zitten waar ik zit...
Gisteren zijn we met een hele bende (14 mensen in totaal) gaan eten in een heerlijk italiaans restaurant. Niet duur en echt gezellig. En het leuke is, dat als je allemaal verschillende pizza's besteld, je deze op 1 grote plank krijgt, die in het midden van de tafel op een verhoog wordt gezet. Op deze plank ligt dan een uitgerekte pizza. Alsof de verschillende pizza's met elkaar zijn versmolten!
Na het eten gingen we normaal gezien nog iets drinken en evt een stapje in de wereld zetten, maar plots kregen we telefoon van een vriendin. Ze was opgenomen in het ziekenhuis. Aangezien dat ziekenhuis net achter de hoek van het restaurant was, wilden Hugo en ik haar nog even zien. Het was toen ondertussen al half 12 ofzo, natuurlijk al lang geen bezoekuur meer. Maar we zijn toch nog binnen mogen gaan en uiteindelijk haar nog even kunnen spreken. Ondertussen is alles al terug in orde en is ze weer thuis. Maar ondertussen was het alweer half 1 ofzo toen we buiten waren. Aangezien ik nog niet van het nachtleven heb geproefd, vanaf dat ik in mijn flat woon, wist ik dus ook niet welke bus ik moest nemen en waar, om thuis te geraken... Uiteindelijk dan toch maar mee naar Hugo's thuis gegaan, maar die moest smorges om 7 uur werken. Veel te vroeg door het alarm wakker geworden, nog blijven liggen tot half 9, en dan snel naar huis om nog wat slaap in te halen die ik de nacht ervoor gemist had door het eindeloze gesnurk van mijn roommate ...
Maar bon, NU echt kapot, dus ga mijn oogjes sluiten, slaapwel, en tot gauw!
wat een week, wat een week... zoveel te vertellen, ... en dat is dan ook exact wat ik ga proberen nu te doen!! Zoals velen onder jullie al wel weten ben ik dus halsoverkop terug naar Londen gegaan, zonder echt afscheid te kunnen nemen van iedereen. Dit om geheel onverwachts en veel te vroeg aan mijn eerste vaste job te starten in Londen. Nu was het dus ook onmogelijk om op zulk een korte tijd een betaalbare flat/ kamer te zoeken. Zeker als je niet eens kan gaan kijken op voorhand, en als je een flat deelt, willen de flatmates normaal gezien ook wel eerst kennismaken alvorens een kamer te verhuren aan iemand... Ik mocht bij vrienden logeren, maar wou ook niet te lang van hun gastvrijheid gebruik maken, dus kreeg ik van het hotel een kamertje in "the staff house" Dit is een huisje aan de achterkant van het hotel met 7 kamers en een badkamer op de eerste verdieping. De gelijkvloers bestaat uit nog meer kamers en iets wat lijkt op een keuken, maar daar zijn ze aan het werken.. geen idee wat ze daar gaan doen.. maar dus elke ochtend om 8 uur werd ik dan ook wakker van geboor, geklop, ... net onder mijn raam. Met de raam dicht slapen was geen optie, want dan werd het algauw veel te warm in de kamer... Maar.. deze kamer was een tijdelijke oplossing. Hoewel ik hier maar 70 pond per week betaal, wat echt spotgoedkoop is in londen, had ik algauw door dat ik hier niet lang ging blijven...
Een vriend van me vertelde dat hij misschien londen ging verlaten, maar dat ik dan zijn kamer kon krijgen.. zijn flatgenote, een heel goede vriendin van mij hier, ging daarmee direct akkoord! Maar nu heeft deze vriend dan toch besloten om hier te blijven.. waardoor ik dus nog steeds niet had. Nu was ik niet echt gehaast... maar hunkerde toch naar mijn eigen plekje en mensen rondom me.
Silvia, een collega gedurende de laatste 6 maanden kwam terug naar Londen om hier ook vast te beginnen. Zij sliep bij vrienden dus was ook op zoek naar een plek. Zij had een vriendin die ook naar Londen kwam, en dus gingen we samen op zoek naar een flatje voor 3. Aangezien flats hier ongelofelijk duur zijn, zochten we naar een flat met 2 slaapkamers waarvan we de living als 3de slaapkamer konden gebruiken. Dit om de kosten wat te beperken. Maar dit bleek toch niet zo gemakkelijk te vinden. Tot we de perfecte flat vonden in Kensal Green! Deze flat bestaat uit 2 slaapkamers, een afgesloten living (even groot als de slaapkamers) een badkamer met ligbad en wc en een keuken. Vanuit de keuken was er een deur die leidde naar een tuin. Veel koer, maar een een grasstukje en zand. Vanachter in de tuin was er zelfs plaats voor een tuinhuisje! PERFECT !! De mensen van wie we dit nu huren wilden ook met plezier de enkele bedden vervangen door gloednieuwe dubbele bedden en voorzagen ons van een extra bed en kleerkast voor in de living. We vroegen ook nog voor een nieuwe, grotere ijskast. Voor het moment is deze wens nog niet ingewilligd.. we zullen wel zien. Ook komt er snel iemand onze douche vervangen. want deze lekt wat. De eigenaar heeft ons ook gezegd dat hij met plezier onze tuin weer in orde wil brengen. Hij is namelijk op pensioen, en zo kan hij zijn tijd toch nog nuttig doorbrengen. De vorige eigenaars hadden dit namelijk wat als stort gebruikt... stenen en dergelijke liggen er nog, maar onze beste man gaat dit allemaal 'summer proof" maken... ideaal voor al die bbq's die ik de afgelopen zomer heb gemist!!
Maar nu, de eerste dag dat we hier introkken kregen we 2 sleutelbossen. Silvia was haar gerief gaan halen bij de vrienden waar ze verbleef, niet ver van ons en ik ging alvast wat ontbijt kopen... maar ik had een verkeerde sleutel gekregen waardoor ik dus niet binnenkon. Ik zat te wachten aan onze "oprit" en belde haar met mijn gsm. Wanneer ze aankwam gingen we naar binnen, en pas later op de avond merkte ik dat ik mijn gsm kwijt was... Ik was die dus buiten vergeten en NATUURLIJK was die weg!
De volgende dag krijgt mama telefoon van mijn engelse nr, en ook leticia een vriendin hier vertelde me dat ze telefoon had gekregen van een man die zei dat hij mijn gsm had gevonden. Hij had dan ook zijn nr gegeven... die ik dan ook meteen heb gebeld met mijn belgische nummer. In het midden van ons gesprek valt mijn gsm uit wegens te weinig geld... hij probeerde nog terug te bellen, maar ook dat lukte me niet daar me dat ook geld kost. Ondertussen zijn we al 5 dagen verder en heb nog steeds mijn gsm niet terug! Blijkbaar is hij al wel eens aan de deur geweest maar was er niemand thuis!
Samen met silvia ben ik Dinsdag naar Ikea gegaan (met de bus!!) Laten we zeggen dat dit niet de meest ideale oplossing is, haha! Wij ons kar maar volladen niet denkend aan de gevolgen... maar ja, we hadden geen zin om later nog eens terug te komen, want hadden in het heengaan ook al de verkeerde bus genomen, en dan wanneer we eindelijk de juiste bus hadden, waren we bij het afstappen de verkeerde kant op gegaan...
Als 2 onnozele grieten liepen we daar met 2 overvolle blauwe ikea zakken, een kast en nog iets groots voor in de badkamer... haha, wat een zicht... Nu moet het lukken dat we weer maar eens de bus in de verkeerde richting namen waardoor we nog langer onderweg waren... Eindelijk thuis aangekomen hebben we alles uitgeladen en met 1 blauwe zak en nog een kleinere zak richting lidl gegaan. Deze was ook niet zo ver dachten we, en goedkoper dan tesco.
Bleek deze Lidl toch verder te zijn dan gedacht.. Ook daar bleven we maar inladen, niet denkend aan de gevolgen... Het resultaat! Alweer een overvolle ikea zak (die echt niet gemakkelijk dragen) en 2 kleinere zakken...(ja hebben 1 moeten bijkopen) Uiteraard was dit veeeeeeel te zwaar.. maar doordat onze bus er net aankwam, vonden we toch nog de kracht om de zakken voort te slepen/ te dragen... Een vriend van silvia stond ons gelukkig aan de bushalte op te wachten met zijn auto, waardoor we niet zo ver moesten gaan.. hij zei zelf dat dit echt KEI zwaar was... Thuis aangekomen nemen we de zak van de zetel, blijkt dat er iets lekte! het grote brik ice tea, zat onderaan de ikea zak, en met het voortslepen was dit gescheurd...
Hebben die dag heel wat afgelachen, en wij niet alleen, al die mensen op de bus ook! Al de rest wat we niet in ikea hebben gekocht komt uit Primark. Dus hebben echt zeeeer goedkoop ons huisje kunnen vullen met leuke dingen..
Ondertussen ook de eerste frustraties op de tube waargenomen. Deze ochtend zonder zorgen vertrokken, blijft dat een bepaalde lijn niet reed! Stond ik daar, ergens in een station waar ik nog nooit was geweest! Dan 2 andere bussen moeten nemen, maar toch nog op tijd aangekomen! En dit te danken aan de vele problemen die de NMBS altijd met zich meebracht. Sindsdien vertrek ik altijd ruim op tijd!
Morgen (zondag) dus met de bus naar het werk. Deze gaat langs Notting Hill en ik weet nu al dat ik me dood ga ergeren aan al die duizenden toeristen die naar portobello market willen..
Internet begint al wat beter te werken nu (waardoor het ook mogelijk ik om deze blog eindelijk te posten) Fotootjes komen er snel genoeg aan. 12 Oktober ben ik terug in het land en kan ik mijn fotootjes posten, daar ik mijn kabeltje in belgie ben vergeten...
1e vrije dag, en eindelijk de tijd gevonden om met mijn pc naar Starbucks te gaan en daar te profiteren van het gratis internet dat ik 6 maanden geleden heb aangevraagd en niet erg veel heb gebruikt!!
Om jullie toch een zo gedetailleerd mogelijk idee te geven van mijn eerste dagen hier, had ik alvast iets geschreven op woensdag. Veel lees plezier:
Het is ondertussen
alweer woensdag. Ik heb geen internet in de kamer en moet nog eens navragen mij
mijn mede flatgenoten hoe die dat doen. Gisteren even langs Starbucks geweest
aangezien ik daar gratis internet heb. Maar helaas moest het weer lukken dat net
gisteren hun internetconnectie niet werkte!
Maar bon, Zondag, iets
na 7 uur s avonds ben ik dus aangekomen in het hotel en werd ik begeleid naar
het huis waar ik de komende tijd ging verblijven Deze flat bestaat uit 7
kamers en 1 badkamer op het 1e verdiep. De gelijkvloers zijn ze aan
het verbouwen, maar ik denk dat daar vroeger dan ook de keuken en living was.
De badkamer en kamer zijn erg basic maar OK. Ik was ook zeer blij dat ik een
bad zag!! Maar bij het nader bestuderen ga ik deze toch niet gebruiken, buiten
om te douchen. Ziet er namelijk nogal vuil uit. In de kamer heb ik veel opberg
ruimte. Maar aangezien hier geen living of keuken is, kan ik ook nergens anders
zitten dan in mijn kamer, en moet ik mijn eten ook hier bewaren (dit zonder
ijskast).
Ik mag wel 3 keer per
dag in het hotel gaan eten (in de kantine natuurlijk) s morgens kan ik daar
een boterham roosteren en wat thee nemen. s Middags kan ik aanschuiven aan het
kleine buffet in de kantine en s avonds is er een verkorte room service menu
waaruit ik een gerecht moet kiezen, deze aan de keuken geven waarop ze die dan
klaarmaken. Ze zeiden me ook dat ik altijd iets mag vragen wat niet op de lijst
staat.. en als het mogelijk is zal de keuken dit ook wel klaarmaken dus op
zich is dat niet slecht. Maar ik ontbijt hier op mijn kamer met wat cornflakes
en lunch hier met wat brood. Kwestie van weer geen 2 keer per dag warm te eten,
en je moet weten dat staff food in een hotel niet altijd even gezond is
De eerste avond zat ik
dan ook alleen in mijn kamer met een boek, toen plots een papier onder de deur
werd geschoven, en ik citeer: Dear
Caroline, Welcome to the Mews! Hope that you are
settling in ok. If you need anything please knock on room 1 or 7. Look forward
to working with you. See you tomorrow.Jane and Mercexx
Het huis wordt dus ook
wel the mews genoemd, dit omdat de straat naast het hotel, waar ge door moet
om naar mijn huisje te komen, de bla bla mews heet.
Jane en Mercedes zijn
beiden receptioniste in the Regency. Mercedes is van Spanje en Jane van noord
Engeland. Net zoals vele in het hotel ook uit engeland komen waardoor ik denk
ik binnenkort ook meteen een echt brits accent ga krijgen, haha!
Zondagavond nog even
dag gaan zeggen in NH Harrington Hall, wat op nog geen 500 meter van mijn
huisje ligt. Maandag begon ik om 10 uur aan mijn eerste werkdag. De eerste dag
is altijd een beetje anders, dus heb heel veel papieren moeten tekenen en
iedereen ontmoet, waarvan ik misschien de helft van heb onthouden. Voor de rest
heb ik wat gekeken hoe receptie werkte en kreeg ik natuurlijk ook mijn uniform.
In NH Harrington Hall had ik een uniform dat zeker 5 maten te groot was, hier
waren ze echt correct en gaven ze me een uniform die echt past! Maar.. het
probleem was dat AL die mouwen te kort waren. De jasjes die perfect pasten
hadden mouwen die tot net over mijn ellebogen kwamen. Ik dacht dan ook dat dit
de bedoeling was maar blijkbaar dus niet Dan maar op zoek gegaan naar jasjes
met iets langere mouwen. Uiteraard, hoe groter de jasjes, hoe langer de mouwen.
Maar omdat die extra grote jasjes niet echt flatteerde loop ik dus nu rond met
jasjes met 3 kwart mouwen. Ik kreeg al complexen over mijn armen, vooral omdat
Nikki, het meisje dat me opleidt zei dat haar mouwen altijd te lang waren..
euhm, excuse me?Ze zei ook dat de kleur
(donker rood achtig) me wel flatteerde haha! Mijn eerste dag mocht ik dan ook
beëindigen om 4 uur.
Na 4 uur met een lege
valies weer richting NH Harrington Hall om mijn ontbrekende spullen te gaan
ophalen. De 2 zakken die ik daar had achtergelaten pasten mooi in mijn valies.
Tegen 11.15 PM wanneer de late shift gedaan is, stond ik weer aan de inkom van
NH Harrington Hall. Dit keer had ik afgesproken om iets te gaan drinken met
Hugo. Hij zei namelijk dat we eens moesten praten
Mijn maatje gaat heel
waarschijnlijk Londen verlaten. Hij heeft namelijk een geweldig aanbod gekregen
wat hij niet mag laten liggen van mij! Hij kan starten in Spanje in een nieuw
hotel als Front Office Manager!Het
meemaken van een opening is een hele ervaring en staat prachtig op de cv. En
dit als Front Office Manager, is direct ook een hogere functie!
Maar dan zou hij in
Oktober al weg moeten Hij zei dat ik zijn kamer mag overnemen. Misschien dat
ik dat wel ga doen.. Ik ken die flatgenoten al wel wat en is echt een mooie
flat waar ik tenminste een bad durf nemen.. haha Maar natuurlijk moeten zijn flatgenoten daar
ook mee akkoord gaan, want dan zouden er 4 meisjes zijn en slechts 1 jongen.
Naar het schijnt wel een knappe Australiër, haha!! Dit zou wel allemaal iets
duurder uitkomen, maar ik ga me hier in the mews nooit thuis voelen.. hier heb
ik gewoon weer hetzelfde gevoel als wanneer ik in NH Harrington hall sliep.
Alleen moet ik deze keer echt buitenkomen om naar het hotel te gaan.
Jordi, de assistant
front office manager verhuist ook naar een andere flat, dus die vroeg ook al of
ik zijn kamer niet wou overnemen.. haha, keuze genoeg nog zou ik zeggen.
Gisteren mijn eerste
echte training gehad op het werk. Deze keer startte ik om 3PM en leerde ik het
systeem kennen. Wat echt heeeeel onduidelijk leek, wordt stilaan al wat
overzichtelijker.. hoewel ik voor het moment het systeem in NH nog steeds
gemakkelijker vind. Dit zal hopelijk nog wel veranderen, want 6 maanden geleden
vond ik dat van NH onmogelijk lijken ten opzichte van het systeem dat ik op
school had geleerd. Hotelier expert, het programma waarmee The Regency werkt
trekt wat op Fidelio, het school programma, dus dat zou nog wel in orde moeten
komen
Eshul, de enige
mannelijke collega in receptie was alvast onder de indruk van mijn kwaliteiten.
Hij zei dat het leek alsof ik hier al enkele maanden werkte. Maar ja, heb
ondertussen al wel wat ervaring aan receptie dus weet hoe gasten te helpen en
als duty manager heb ik heel vaak problemen moeten oplossen dus kon gasten ook
snel geruststellen. Ondertussen ook een eigen sleutel en username gekregen,
zodat ik snel zelf aan de slag kan gaan. Ik ging gisteren normaal gezien
telefoon training krijgen hoe telefoons te beantwoorden en dergelijke, maar
het was wat druk waardoor dit niet is doorgegaan. Maar heb toch al wat
telefoons opgenomen. Nikki vond dit echt geweldig en vond dat ik het echt goed
deed om 11 pm mocht ik dan ook naar huis gaan, en ben heel snel in slaap
gevallen na een vermoeiende dag met heel veel informatie. De laatste 6 maanden
sliep ik nooit direct na een late shift, maar dat was gisteren geen probleem.
Vandaag en morgen weer
dezelfde shift, vrijdag een dagje verlof en zaterdag een vroege shift van 7 tot
3.
Na de allerlaatste werkdag in NH Harrington Hall had ik nog 2 dagen in Londen. Dit om de kamer wat op te ruimen en alles te kunnen inpakken. Hugo was ook net terug uit barcelona toen ik mijn laatste werkdag beeindigde. Daarom de eerste avond ook nog wel wat tijd met hem doorgebracht. De dag daarna was het alweer mijn afscheidsfeestje en wou niet welkom terug en vaarwel zeggen op dezelfde avond! Het werd een emotioneel afscheidsfeestje want wou nog geen vaarwel zeggen aan deze leuke mensen die ik in deze 6 maanden heel goed heb leren kennen! Zaterdag was het dan ook tijd om het vliegtuig genomen.
Ik was bij het opstijgen een beetje emotioneel (alweer) en had kleine traantjes klaarzitten in mijn oogjes. Bij het "van de grond komen" was het echte afscheid gekomen.. er was geen weg meer terug! De dame naast mij had dit dan ook gemerkt en zei me dat ik geen bang moest hebben, dat het opstijgen helemaal niet zo eng was... Ik was nog helemaal in engelse stemming dus antwoorde ook in het engels dat dit niet de reden was... had ook helemaal niet door dat deze mensen nederlands spraken. Op het einde had ik dat dus wel door en sprak dan ook in het nederlands tegen hen. Die moeten ook gedacht hebben dat dit vreemd was.. haha!
Bij aankomst in zaventem stond de mama daar met Bert, de kleine broer met tiffany en nathalie met haar kids. Het was een heel leuk ontvangst en was enorm blij om iedereen weer te zien! Janne en Simon waren ook enorm gegroeid en veranderd, maar ze waren toch nog steeds even schattig, hihi!
De voorbije 2 weken dat ik terug thuis was heb ik vele mensen terug gezien, heb ik mijn allerlaatste examen afgelegd. Ik moest mijn eindwerk verdedigen en ben daar dan ook voor geslaagd. Ik moest, wanneer ik geslaagd was, ook bellen naar The Regency in Londen, zodat ze konden zien of ze me nog steeds in hun team wilden. Dit deed ik dan ook en woensdag kreeg ik terug telefoon om te vragen wanneer ik kon beginnen. Ik begin dan ook deze maandag in Londen! Allemaal veel sneller dan gepland, maar zo een kans kon ik niet laten liggen. Ik kreeg ook een job aangeboden in Tot straks, het restaurant waar ik het voorbije jaar in vakanties en weekends heb gewerkt. Maar als ik nu niet naar Londen ga, gebeurt dit nooit meer.
Ik wil via deze blog dan ook alreeds afscheid nemen.. en hopelijk zie ik jullie snel weer in Londen!!! Altijd welkom!!! en wie weet schrijf ik hier binnenkort mijn avonturen in een ander hotel, maar nog steeds diezelfde geweldige stad !
Het zit erop! En nu is het officieel. Caroline haar laatste werkdag zit erop! Gisteren om 11.15 PM locale tijd sloot ik voor het laatst de deur van de receptie achter mij met mijn uniform. Gisteren om 3 PM begon ik dus aan mijn allerlaatste shift als duty manager. Dit met een zeer vreemd gevoel. Alles wat ik deed was dan ook steeds de laatste keer. Voor sommige dingen was ik heel erg blij, dat dit de laatste keer zou zijn, maar voor andere had ik toch een dubbel gevoel. Gisteren nog geprobeerd zoveel mogelijk gasten een goed gevoel te geven. Nu moet je weten dat de Crew van Brussels Airlines hier elke dag komt overnachten. Je hebt 2 shiften die aankomen. 1 om 5 PM en de andere iets na 10 PM. Nu is daar toch wel nen hele knappe co-piloot bij zeker.. Mr Van Elegem, maar in mijn verhaal gaat die verder door het leven als MR. 103. Dit omdat de eerste maal ik hem zag ik al direct verloren was, en toen sliep die in kamer 103. Nu was het al geleden sinds Wimbledon dat ik Mr 103 nog gezien had en had al schrik dat ik helaas geen afscheid meer kon nemen... Gisteren, na het beeindigen van mijn laatste ronde rond 10.30PM ging ik dan ook teleurgesteld naar beneden want had geen 103 meer gezien. De late crew was ook al lang geariveerd, dus zou hem ook niet meer zien. EN ik wist ook dat die niet bij de late crew zat, want Marina had beloofd dat ze me zou bellen, als ze 103 zou zien... Ik kwam dus aan aan de receptie, en zie plots een schattig wit kopje met een Brussels Airline uniformpke... hihi... 103 was nog steeds aan het inchecken... Vlucht had wat vertraging.. hihi!!!! Je kan je dus mijn gezicht al wel voorstellen, heeeel erg happy met een open mond van verbazing... Maar dan... SPREEKT DIE MIJ AAN!!! haha!! Nog beter! Ha, ms Mertens, alles KITS? hihi, zo schattig, met zijn frans accent...Wat heb ik een zin om vandaag al naar Belgie te vertrekken en om 7 PM op te stijgen, tesamen met mijn MR 103 !! Dan had ik ook een kijkje kunnen nemen in de Cockpit!! OOOh, dit is zoooo jammer !!
Maar bon, kunnen dat nu niet meer veranderen, en ben ook wel blij dat ik pas zaterdag 5.15 vertrekt mr 103 weer richting belgie !!! en ik zal hem nog een keertje aanspreken! haha
haha, ik was helemaal vergeten om jullie nog een keertje in te lichten over mijn avonturen hier.. ik geniet hier dan ook nog ten volle van mijn laatste 2 weekjes waardoor mijn gedachten niet meer zoveel uitgaan naar mijn Blog.
Maar hier zijn we dus weer... Maandag had ik dus een afspraak met de Front Office Manager van het Regency hotel. Ze zei me dat ze waarschijnlijk dingen ging vragen die ik de week voordien al had gehoord van de Human Resources Manager, maar dat ze me graag zelf even wou zien en horen.. Omdat zij toch diegene is die weet wie er in haar team past uiteraard.
Op het einde vroeg ik of ik enkele kamers mocht zien, omdat ik wist dat deze onlangs gerenoveerd waren. Ik moet zeggen: De kamers zijn wel veeeeel kleiner dan NH Harrintgton hall (wat normaal is, want deze kamers zijn abnormaal groot voor in Londen) maar de vernieuwde kamers zijn wel heeeeel mooi.
De oudere kamers, lobby en andere "public areas" zijn nog in typische britse stijl, maar stilaan gingen ze ook de rest renoveren. Ik kreeg nog haar business kaartje (wat trouwens roos is, moet ik nog meer zeggen) en vertelde ze me dat ik haar moet bellen wanneer ik meer weet over de datum dat ik kan starten... en wanneer de job dan nog vrij is, vertrek ik hoogstwaarschijnlijk terug naar Londen! Het algemene business kaartje van het hotel zelf is trouwens een magneet, kwestie van elke morgend bij het openen van de ijskast herinnerd te worden aan die geweldige tijd in Londen in het Regency hotel. meer info vind je op www.londonregency.com
Volgende week vrijdag heb ik ook mijn allerlaatste evaluatie van mijn stage. Daarna mag ik dan het beest gaan uithangen want mijn punten zijn dan al gegeven! haha!!
Maar bon, tijd om mij deze laatste 14 dagen nog heel goed te amuseren.. en om mijn "leaving" party voor te bereiden!
Oke, even een snelle update net voordat ik ga eten.
Eergisteren dus de eerste sollicitatiebrieven verstuurd via e-mail naar de omliggende hotels die ik al wat ken door mijn gespioneer voor mijn eerste project hier in het hotel. Daaronder was er ook het Regency hotel. Een 4 sterren hotel met 203 kamers. Op de site stond niet zozeer welke vacatures er vrij waren, maar dat cv's altijd mochten doorgestuurd worden. Zo gezegd, zo gedaan. Caroline stuurt haar cv met motivatie brief met daarin de vraag naar de functie als receptioniste. Wanneer dit gebeurt is, is het al snel 3 uur en tijd om te gaan werken. De volgende ochtend rond 10 uur wordt Caroline wakker gebeld. Ik dacht eerst nog dat het mijn alarm was, waarvan ik toch zeker was dat ik dit NIET gezet had... maar toen zag ik een onbekend, veel te gemakkelijk nummer verschijnen.. dat kon niet anders dan een hotel zijn... want particuliere nummers zijn nooit zo gemakkelijk!!
Jawel hoor. De Human Resource Manager van the Regency wou me ontmoeten, en dat de volgende dag alreeds. Dus.. vandaag om iets voor 10 uur stond ik in de lobby van The Regency. De HR manager was een jonge, sympathieke dame waarbij ik me al direct op mijn gemak voelde. Het gesprek verliep ook zeer aangenaam en vlot. Ze wou graag dat ik een praatje deed met de Front Office manager, die toch met me zou moeten samenwerken, maar die was helaas in een vergadering en kon niet komen. Ze zei dat ze me nog zou bellen, zodat ik een afspraak kon maken met de front office manager.
Ze vertelde me ook wel dat ze een receptioniste zoeken die nu al kan beginnen, helaas kan ik ten vroegste midden september beginnen. Ze zei dan ook heel eerlijk, dat wanneer ze iemand anders vinden die vroeger kan beginnen, dat ze de voorkeur aan haar/hem zouden geven.
Maar bon, nu kom ik hier net van de winkel, en plots krijg ik telefoon.. ik zie opnieuw hetzelfde nummer verschijnen... WAUW dat is snel, dacht ik. Dit keer was het de front office manager zelf, tevens een vrouw. Ze zei dat de HR manager zeer "pleased" of tevreden met me was, en dat ze graag met mij een praatje wou maken. Nu treft het net dat ik Maandag en Dinsdag weer vrij ben.. DUS... maandag om 14.00 uur sta ik terug aan de receptie, dit keer voor een praatje met de front office manager...
Ik ben benieuwd en hou jullie natuurlijk op de hoogte!! The regency is een onafhankelijk hotel en behoort dus ook niet tot een of andere grote keten. Dit wil zeggen geen goedkope hotelnachten voor mij, en ook niet voor jullie! en ook geen kansen om te worden overgeplaatst naar een ander land, maar ja.. het is een begin..
Ik zou ook meer verdienen dan wanneer ik in het hotel zou werken waar ik nu stage loop. Dus op zich maakt het dat wel wat gemakkelijker in mijn zoektocht naar een eigen plekje. Hoewel ik hiermee wacht tot ik daadwerkelijk een job vast heb!
Alweer een week voorbij, het einde nadert nu ontzettend snel! Met nog 24 dagen te gaan, en nog maar 15 dagen dat ik effectief moet werken, blijft er niet veel tijd meer over! Ondertussen ben ik ijverig bezig met het afmaken van mijn case study, die ik dan op 30 augustus zal moeten gaan verdedigen voor een 2 koppige jury in Brussel, Mijn leerkracht engels en een buitenstaander die actief is in de hotelsector. Ik ben eens benieuwd!
Deze week was het weer ontzettend druk! Vooral Dinsdag ging een hel worden. Al bij al hadden we heel veel geluk dat de mensen begripvol waren en uiteindelijk viel die dag nog wel mee. Op het einde nog wel de ambulance moeten bellen, wat voor een hele hoop stress zorgde... ten eerste al omdat ik plots niet meer wist welk nummer te bellen! Maar... voor moest ge binnenkort naar Londen komen en ambulance nodig hebben... het is dus 999!! En ja, wist natuurlijk niet wat te verwachten aan de andere kant, en ja, die spraken natuurlijk kei snel, en in korte "zinnen" waardoor ik even van slag was... maar me snel kunnen herpakken en rustig uitgelegd wat er aan de hand was, voor zover ik wist wat er gaande was natuurlijk. Want dan begon die allerlei vragen te stellen over de patient. Excuseer, maar ik heb die madam niet gezien... Maar bon, daar waren dan uiteindelijk de grappige ambulanciers die de patiente hebben meegenomen naar het ziekenhuis. De Tourleader die daar bij was, kwam van Amerika en vroeg of ik verder wou gaan in de hotelbusiness. ik zei dat dat wel de bedoeling was. Toen ze vroeg waarom ik naar londen kwam, zei ik dat mijn eerste plan Amerika was. Daarop geeft ze mij haar business kaartje: Hier, ik ben ook begonnen in een hotel en heb nu mijn eigen bedrijfje. Ik leid exclusieve tours voor enkel vrouwen! Misschien kan je me over een paar jaar bellen, en misschien kan je dan wel voor me komen werken.. TSJING TSJING !!!! Al die contacten die ik hier maak zijn echt geweldig!! Ze zei over enkele jaren, omdat ik als prille twintiger te jong zou zijn om een ganse groep 40 jarige dames te leiden!! haha!!
Maar wie weet...
Ondertussen gaat het leven wel verder.. Ik heb vernomen dat er in het hotel waar ik nu werk, geen vacature meer is als receptioniste of iets anders... dus heb gisteren dan ook al verschillende sollicitatie brieven en cv's verstuurd naar de omliggende hotels die ik al wat ken. Deze ochtend dan ook al meteen telefoon gekregen van een hotel, ze willen me morgen zien.. Dus ZEEEEER goed nieuws... Caroline heeft haar eerste engels sollicitatiegesprek voor een vaste job!! SPANNEND, het echte leven begint!
Nog exact een maand! Nog een maand en mijn stage van 6 maanden zit erop. Zaterdag 21 augustus zal ik terug landen op Belgische bodem. Wat gaat de tijd hier veel te snel. Gedurende 5 maanden zonder familie en vrienden van het thuisfront heb ik het er goed van afgebracht. Ik had niet echt het gevoel dat ik iemand echt mistte. Natuurlijk wou ik af en toe de mama hier, of de zus, of gewoon, enkele van de vriendjes en vriendinnetjes die je al zo lang kent.. en die jou ook echt kennen.. Maar nooit was dit gevoel overheersend. ik heb hier dan ook zoveel geweldige mensen leren kennen..
Maar vandaag kreeg ik het toch even moeilijk, en dat kwam ... door mijn Hond! Mijn broer, Olivier, had vandaag even de webcam opgezet, om me Babs te laten zien.. en ja hoor.. na 5 maanden zonder traantjes, kwamen daar de eerste traantjes van heimwee en gemis...
's Avonds tijdens het werk was ik aan het vertellen over mijn dag, en toen ik bij dat punt kwam was het weer zover.. Weet niet wat me overkwam vandaag, maar het werd me precies allemaal wat te veel.
Ik lig hier nu na mijn shift in mijn bed. En was even mijn dag aan het overlopen. Ik denk, dat ik zo emotioneel was, omdat ik weet dat het einde bijna in zicht is.. en dat ik hier absoluut nog niet weg wil. Natuurlijk wil ik iedereen in belgie graag terugzien.. en liefst voor een lange periode..
Maar tijdens een Erasmus periode in het buitenland leer je zoooveeel nieuwe mensen kennen. En in 6 maanden tijd leer je elkaar echt zeer goed kennen, omdat iedereen hier in hetzelfde schuitje zit. Geen ouders of familie hier en iedereen heeft hier een nieuw leven moeten opbouwen. Dat maakt al die vriendschapsbanden ook zo hecht.. vrienden voor het leven..
Maar ook vrienden die ik absoluut niet meer kan missen. Sommige van die mensen zijn zo veel voor me gaan betekenen.. dat het afscheid nemen hier waarschijnlijk nog zwaarder wordt dat 5 maanden geleden in Belgie, in Zaventem.
Nog een maand te gaan. Ga er deze laatste maand echt het allerbeste van maken en genieten van elk moment hier! Dit is een periode die ik koester in mijn hart, voor altijd!!!! Hopelijk krijg ik de kans om deze geweldig tijd te verlengen.. zodat ik nog geen definitief afscheid moet nemen van al deze geweldige mensen..
Zomer is in het land! En dat zullen we geweten hebben. Met de start van Wimbledon en het nieuwe stadion met nieuw dak, hebben we het dak hier nog niet veel moeten gebruiken.. en al zeker niet door de regen.. GE WEL DIG! Londen is zelfs nog geweldiger met wat zonneschijn dan wanneer het koud is en regent! Toen vond ik het hier al geweldig, dus je kan je wel inbeelden hoe euforisch ik hier ganser dagen rondloop! Nu Wimbledon ook zo dichtbij is volg ik wimbledon natuurlijk op de voet.. Met al die tennissers hier in het hotel is dat ook wel ergens normaal denk ik.. Leve KIM clijsters, hoop dat ze nog ver kan geraken! Helaas nog niet tot in wimbledon geraakt... ik vrees er ook een beetje voor dat dit niet meer zal lukken.. maar we zien wel!
Donderdag en vrijdag had ik 2 dagen verlof. Donderdag ben ik samen met een collega, Marina met de trein buiten Londen gegaan. Naar "Walton on Thames". Dit is een dorpje aan het water, maar heeft ook een kei mooi plekje, met pubs en eetgelegenheden vlak aan het water! Je kan er zo inspringen.. en pubs met een tuin. Dit is iets wat je hier in Londen niet vindt natuurlijk. Het enige terras dat je hier vindt zijn de terrasjes van de pubs op straat. In het midden van het voetpad, mooi naast elkaar langs de muur. Niet echt gezellig dus. Maar dus.. donderdag naar walton on thames geweest, naar de pub "the swan" en daar mijn eerste pimm's gedronken. Dit is uiteraard niet de pure versie van het drankje, maar op z'n engels. Had geen idee wat ik kon verwachten, maar het smaakte me zeer goed! Een ideaal zomerdrankje dat ik nog wel een paar keer zal drinken de komende zomermaanden. Dit is dus pimm's met witte limonade en schijfje citroen, appelsien, limoen.. en munt was er ook in.. met veeeel ijs. IDEAAL!!!
De dag nadien begon het festival "hard rock calling" in Hyde park. Dit is een jaarlijks 3-daags festival dat wordt georganiseerd door het hard rock cafe. Op de agenda stonden 4 bandjes waaronder the Hives en Pearl Jam. Ik kende geen enkel bandje, behalve pearl jam. Maar The Hives zijn me echt bijgebleven. we dachten, laten we nog even in het gras genieten van de zon, en een klein dutje doen voor pearl jam begint.. en voor we omver geduwd worden door de menigte! Plots schoten we beiden terug recht door een explosie van enthousiasme op het podium. De zanger beloofde ons een orgasme van 45 minuten.. En inderdaad.. het concert was geweldig! Zeker even opzoeken op youtube, ik weet zeker dat je begrijpt wat ik bedoel! Als laatste kwam uiteraard pearl jam.. En.. het was FAN TAS TISCH.. wel enorm veel volk, waardoor we op zich niet veel konden zien.. zijn dan maar wat naar achteren verhuisd zodat we toch nog op het scherm konden kijken.. want zelfs de 2 grote schermen naast het podium konden we niet zien wegens te grote mensen vlak voor ons..
Nadien nog naar een pub geweest en daar de avond afgesloten.
Zondag had ik normaal gezien de late shift, en Dean, een collega had early shift van duty manager. maar... omdat Engeland die dag begon te spelen om 15 uur, het tijdstip waarop zowel early als late aan het werken zijn.. vroeg die of ik het zag zitten om zondag zowel early als late te doen.. Hij zou dan zaterdag mijn late shift overnemen, waardoor hij zaterdag de ganse dag werkte. Ik vond dit geen probleem, wou altijd al wel weten hoe het voelde om 16 uur te werken. Dus had ik plots een extra dagje verlof op zaterdag
Dan maar naar het park gegaan, omdat het toch zo een geweldig goed weer was! Nadien belde Hugo en Mariano nog om te vragen of ik geen zin had om mee naar het park te gaan! Dus.. van park veranderd en richting Battersea gegaan, naar het park waar iedereen woont. Nadien kwamen ook de collega's van de early shift aan receptie naar het park waardoor we toch al gauw met 6 mensen waren met een kleine picknick.. wat stokbrood, witte wijn, aardbeien en m&m's. Ik moet zeggen, de schotse aardbeien zijn ook zeeer lekker!! Lekker sappig en zoet! Ik had met Hugo afgesproken dat we nadien nog gingen gaan zwemmen.. dus onderweg naar het zwembad realiseer ik me dat ik geen bh en onderbroek bijhad om na het zwemmen aan te doen.. dus geen zwempartij!! Dan maar nog even wat gaan rusten op het bed, aangezien Hugo met de nacht stond die avond. Nog snel een heerlijke fruitsalade met joghourt gemaakt als avond eten.. en dan richting hotel.. Hugo om te gaan werken, ik om te gaan slapen.. want de volgende dag zou ik hem dan aflossen!
Om 7 uur stond ik dan ook aan receptie, klaar voor een shift van 16 uur lang. Op zich ging dit nog redelijk goed.. op het einde werd ik wat moe, van 16 uur lang recht te staan.. want iemand van receptie was ziekgevallen, waardoor ik dus ook receptie moest doen en dus ganse dag heb rechtgestaan.
Na 16 uur was ik blij dat ik Hugo en Luis terug zag arriveren voor hun nacht shift! Had ook een reuze honger, dus eerst nog even een broodje gaan eten om 12 uur snachts, en dan snel mijn bed ingekropen...
Enkele uurtjes geleden vertrok de zus weer richting Belgie. Na een weekendje in Londen was het laatste wat ze zei: ik wil de foto's en een update nog voor ik terug thuis ben op het internet zien staan hé! Dus... zo gezegd zo gedaan! Op dit moment zou ze normaal gezien ergens tussen Antwerpen en Merksem moeten vertoeven. Foto's staan al op het internet (facebook) en nu rest me dus nog enkel een verslagje te maken van de voorbije dagen..
We beginnen bij het begin. Donderdag avond na mijn "late shift" ben ik samen met Daniela en Hugo naar hun huis gegaan. Eindelijk eens kunnen zien hoe de anderen wonen. Zeer gezellig.. Hebben enkele foto's bekeken van de spirit games. Het kampioenschap van de NH keten in Nederland. Nadien nog even wat prijzen van vluchten naar Spanje gecheckt, want misschien ga ik ergens in augustus nog wel een bezoekje brengen aan Barcelona. Hugo is dan voor 3 weken terug naar Barcelona en vroeg of ik geen zin had om ook eens te komen. NATUURLIJK wel!! Dus ja.. is nog allemaal niet zeker, omdat we ook nog niet zeker zijn of het barcelona wordt of ergens in de buurt.. en omdat het een gans gepuzzel is wie er allemaal mee komt en wie niet...
Maar bon, Rond 2 uur daar terug vertrokken om dan rond half 3 eindelijk de bus te hebben naar huis. Ik mocht ook blijven slapen, maar aangezien mijn lieftallig zusje al om 10.26 u aankwam te londen, moest ik op vroeg opstaan. En wou dit Hugo niet aandoen. Dus.. Om 3 uur thuis, bedje in.. en om Half 9 alweer het alarm dat afgaat. Caroline vertrekt naar Kings Cross. Daar stonden we dan om Nathalie op te wachten. Op dezelfde trein zaten ook T linda en N michel. Na het installeren op de kamer al direct beginnen aan onze shop-3-daagse. De zus is al helemaal weg van "Primark" en hebben ons dan ook ineens even laten gaan! Natuurlijk mocht een bezoek aan hamleys niet ontbreken. HET speelgoedparadijs fascineert me keer op keer, en ook dit keer was dit niet anders. Na het intrafelen van 2 goocheltrucs waren we een niet zo graag geziene gast aan de tafel van de goocheltrucs... 's Avonds hadden we afgesproken met Kira, Olivier en Ellen en haar vrienden om een hapje te gaan eten. Helaas konden Kira en Oli niet mee, maar T linda en N Michel waren er ook, samen met hun gezelschap. Na het eten een stapje in de wereld gezet!! Met z'n allen naar hereford arms, de plaatselijke pub, en nadien naar O'neill's waar de plaatselijke feestgangers wel ook hadden voor het belgische volk. Helaas ging onze aandacht vooral naar de 2 schotten die lustig stonden te zwieren met hun rokken. Daniela en ik wilden nu toch wel eens weten of die nu degelijk geen onderbroek dragen... We zijn het braaf gaan vragen, maar kregen het veelbetekende antwoord "maybe..." Daniela probeerde nog met paar puppy oogjes om de kerel zo ver te krijgen ons toch iets te vertellen. Maar ik ben nogal voor de directe aanpak. Met fototoestel in de aanslag was ik gereed om het bestbewaarde geheim eindelijk te ontdekken.. Razendsnel langs onderen even een foto getrokken.. en ja hoor! De verhalen zijn allemaal waar! Om de camera stond een niet zo flatterende foto...
Op zaterdag hebben we dan ons avontuur verder gezet. Het eerste bezoekje was aan Covent Garden. Veel straatartiesten en leuke winkeltjes.. haha.. Nadien doorgereden met de metro tot aan Camden Town. Een bizarre maar echt zeer fijne plek waar ik echt graag rondloop.. alweer leuke winkeltjes en marktjes... Na een vermoeiende dag een bezoekje gebracht aan BURGER KING!! en nog snel een filmpje gezien op de laptop. Na alweer een goede nachtrust was het tijd voor de laatste dag verlof en de laatste uurtjes met nathalie aan mijn zijde. Dan maar even langs Harrods geweest! Ik had al gezien op internet dat ze een roze mini verkopen.. en dit was nog niet zooo heel duur.. heb de mini gevonden, maar helaas was dit zeeeeer mini.. waardoor de prijs toch niet zo mini was... Zoals gezegd, de zus afgezet aan Kings Cross en nu vooral aan het uitrusten van 3 leuke, maar echt vermoeiende dagen!! Volgende donderdag en vrijdag weer verlof, dan ga ik een bezoekje brengen aan Wimbledon! Met een beetje chance zien we daar nog een of andere nadal of kim clijsters rondlopen...
Vandaag en Morgen 2 dagjes verlof, en plots is de zon daar terug! Geweldig nieuws dus. Ze zeggen hier allemaal: Als de zon er is, geniet er dan direct van. Ge moogt niet denken, ik zal binnen 2 uur naar buiten gaan, nee, want dan is de zon alweer weg en is er regen! DAT is londen. Maar vandaag dus geen regen gezien, Gans de dag stralend weer en echt superwarm. Zelfs nu, is het echt nog warm buiten.
Vandaag had ik afgesproken met Hugo om naar het park te gaan. Ondertussen kwamen we Marina, the birthday girl van vandaag nog tegen, dus hebben we die ook maar meegenomen! Een zeer leuke namiddag beleefd in Hyde park. Lekker zonnen in het gras, wat muziek luisteren, wat vechten, hihi.. echt leuk. Nadien nog even via High street Kensington gegaan, om even langs Zara te gaan. Dan.. wat normaal een etentje voor 3 was, voor Marina's verjaardag, werd een geweldige avond met 12 personen. We zijn in een gezellig, klein frans restaurantje in Earl's court gaan eten. De naam is dan ook simpelweg: "Little French Restaurant" £ 10 pond voor een 3 gangen menu. Echt heel lekker! Hier kom ik zeker nog terug!! Het werd een multiculturele avond met veel mensen uit spanje, maar ook vertegenwoordigers uit italie, portugal nederland, belgie en duitsland. het liedje gelukkige verjaardag werd dus meerdere malen gezongen. In alle talen, en dan uiteraard ook nog eens in het engels, aangezien dat de voornaamste taal is die we hier spreken hé.
De avond met z'n allen afgesloten in een pub en dan op tijd naar huis, want velen onder hen hebben morgen alweer een werkdag voor de boeg. Ik lig hier nu in mijn bed nog wat na te genieten van deze heerlijke dag. Morgen weer een dagje vrij, maar moet dan dringend mijn kleren gaan wassen want zit alweer bijna door mijn voorraad heen.
Wat mis ik toch ontzettend hard een eigen wasmachine. Nu probeer ik alles zoveel mogelijk uit te stellen, om niet al te veel geld te moeten uitgeven aan die stomme machines. We hebben hier een wasmachine, maar die wordt de ganse dag gebruikt door Housekeeping. Pas na 10 uur kan ik dit gebruiken, maar ik kan zolang niet wachten, want ben dan veeel te moe, om te wachten op de machine en dan alles nog in de droogkast te steken..
Ik doe trouwens mee aan een geweldige wedstrijd van de hotelketen Radisson. De wedstrijd duurt to 24 juli. Tot die dag kan je elke dag je stem uitbrengen op een kandidaat ( mezelf uiteraard) en diegene die op 24 juli op nummer 1 staat (en dus de meeste stemmen heeft) wint 365 overnachtingen in een dubbele kamer in meer dan 200 Radisson Hotels. Deze 365 dagen kunt ge opgebruiken in de komende 5 jaar. Dus... IEDEREEN.. STEMMEN!!! VOTE PLEASE!! Tussen elke stem moet 24 uur zijn. Dus maak er gewoon een vaste gewoonte van om elke dag op hetzelfde uur nog geen 2 minuten de tijd te nemen om even voor me te stemmen. Op het moment sta ik op de 9de plaats. Het zou echt fijn zijn moest ik hoger scoren!!
Gisteren startte mijn werkdag al om 9 uur. Ik mocht namelijk een crosstraining gaan doen in Human Resources. Ik had laten weten dat ik daarin geinteresseerd was, en met plezier wilden ze me daar meer van laten zien. Dus om 9 uur stond ik in het kantoor van human resources. In de voormiddag zat ik samen met Brygida die instaat voor recruitment. Ik mocht een job advertentie maken voor de volgende stagiair als duty manager en ook nog eentje voor Front Office. Dan hebben we wat cv's bekeken, en moest ik zeggen wat ik zeker zou vragen bij een gesprek met de desbetreffende persoon. Ik deed het uitstekend. Ze vroeg me of ik nog stages moest volbrengen, want dan was de plaats als HR stagiaire zoiezo voor mij zei ze! JOEPIE! Helaas moet ik geen stage meer doen, dus zal dit niet gebeuren.
Na de lunch legde de huidige stagiaire me uit wat zijn taak was. Maar als ik hem zo bezig zag dacht ik dat ik dat echt wel beter kan.. Ik werd al zenuwachtig van hem bezig te zien.. zo traag! haha! Nadien legde de Human resource manager, Jennifer, me uit wat zij doet, ze legde me het systeem uit waarmee ze werkt en toonde me met wat ze allemaal rekening moet houden in Londen.
Een zeer leerrijke dag die ik om 3 uur helaas moest beeindigen om dan te beginnen aan mijn DM shift. Deze duurde tot half 12. Dus heb heeeel lang gewerkt gisteren. Maar op zich voelde het zo niet aan, misschien omdat de uren tussen 9 en 3 voorbij zijn gevlogen. Dit zie ik me echt nog wel doen... Horeca is super, maar misschien niet haalbaar om een gans leven te doen, als ge een beetje een leven wilt hebben.. een 9 to 5 job als HR in een hotel.. klinkt echt geweldig!! Ge hebt alle voordelen van een 9 to 5 zoals geen weekends werken, en .. ge krijgt nog eens overal in de hotels een employee rate.. dat zijn dus ook nog eens goedkopere vakanties. PERFECT dus!!
Vandaag dan een dagje vrij. Gisteren is ook mijn roommate vertrokken naar huis. Over 14 dagen komt ze terug, maar slaapt dan in haar nieuwe stulpje, aangezien ze dan vast begint te werken. Vandaag dan vooral bezig geweest met de volledige kamer te kuisen, stofzuigen, en natuurlijk ook van mijn campingbedje te verhuizen naar het geweldig grote bed. Ik ga deze nacht verloren lopen in mijn ben denk ik!! Maar het ziet er hier echt super uit nu!! Fotootjes nieuwe plekjes gegeven, .. Foto's van de kamer vind je op facebook!
