London baby! Na een stage van 6 maanden in Londen, verloor ik mijn hart in deze geweldige stad. Daarom besloot ik om een vervolg te breien aan die geweldige maanden...
03-04-2012
6 maanden later...
6 maanden na mijn terugkeer uit Londen is het tijd om weer even een overzichtje te maken..
Ik werk ondertussen al 6 maanden als zaalverantwoordelijke in restaurant Tot Straks. Dit is nooit echt 'mijn ding' geweest maar was een welgekome afwisseling na Londen.Na dit toch wel met plezier te hebben gedaan, heb ik nu de nood om iets anders te doen.. Ik solliciteerde dan ook als cabin crew member aka stewardess bij Jetair. Als alles goed zou gaan, zou ik vanaf april tot oktober op een vliegtuig werken.
De dag na mijn online sollicitatie werd ik opgebeld en uitgenodigd voor een eerste selectiedag. Ik werd om 10 uur verwacht in het hoofdgebouw van Jetair in Zaventem. Daar kregen we in kleine groepjes van 8 tot 15 man (mijn groepje bestond uit 8 personen) een presentatie over Jetair en werken als cabin crew. Na deze presentatie moesten we een groepsdiscussie houden over een opgegeven onderwerp. Dit ging over de vliegtuigmaaltijden, hoe die te verbeteren. Ieder kreeg ook nog een apart kaartje met daarop dingen die hij of zij zeker aan bod moest brengen.
Na een korte voorbereidingstijd begonnen we onze discussie in het nederlands, 10 minuten later schakelden we over in het frans, nog eens 10 minuten later naar het engels. Na deze groepsdiscussie mochten we buiten wachten op de uitslag. Ze vertelde ons wie er direct naar huis mocht en met wie ze naar de volgende ronden wilde gaan. Ik was bij de gelukkige om naar de volgende ronde te gaan. Dus werden we naar de mock up begeleid. Dit is een ruimte dat nagebouwd is als een vliegtuig. Hierin moesten we per 2 cabin crew spelen. er waren 2 coaches die klanten speelden en verschillende situaties naspeelden. Wij moesten daar dan op reageren. De klanten kwamen aan boord na 2 uur te wachten op het vliegveld zonder enige uitleg over de lange vertraging... dus daar begon het al. Vermoeide klanten die aan boord wilden en die vooral een uitleg wilde hebben. Klanten met speciale vragen of noden, en iemand die ziek werd en flauwviel op het vliegtuig... en ook dit in de 3 verschillende talen. Na dit rollenspel mochten we naar huis. Indien positief zouden we op het einde van de week een telefoon krijgen, indien negatief kregen we een mailtje. Ik was thuis alles aan het vertellen aan mijn mama, toen ik telefoon kreeg. ze wilden me graag uitnodigen voor de 3de ronde, dit was een individueel gesprek met de human resources en een van de coaches. Ook dit gesprek was in de 3 talen en ook hier was weer een klein rollenspel aan verbonden.
Na dit gepsrek was het weer wachten op een telefoon of e-mail... Vandaag heb ik dan een e-mail gekregen dat ik een sterke kandidaat was, maar helaas niet de juiste voor in dit profiel. Jammer maar helaas, ik zal jullie deze zomer niet naar zonnigere oorden vervoeren. Maar vond het wel een super ervaring.. en heb nu ook alle respect gekregen voor die stewardessen die dag in dag uit heeeeel vroeg opstaan, en zoooo veel moeten kunnen/weten...
Na het sollicitatiegesprek had ik een goed gevoel, maar dacht toch ergens dat ik een e-mail mocht verwachten, aangezien ik heb gemerkt dat mijn frans toch niet zo goed meer is, na 2 jaar alleen maar engels te hebben gesproken. Daarom had ik ondertussen ook nog gesolliciteerd als receptioniste in het radisson blu hotel in antwerpen. 5 minuten na het versturen van die e-mail kreeg ik wederom een telefoon en werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Gisteren dit gesprekje gehad en hoop dat ik hier snel een positief antwoord van mag verwachten. De mevrouw van human resources was enorm blij met mijn CV en was onder de indruk van mijn ervaringen op mijn leeftijd...
Dus alle duimen de lucht in voor een positief telefoontje deze week.. XXX
Na 3 maanden in Belgie plande ik een kersttripje terug naar londen. Ik zag er enorm naar uit om 3 dagen lang te genieten van al datgene wat ik hier al zooo lang mis, de pubs, sushi, goedkope boeken, cd's en dvd's, camden, covent garden, primark... en natuurlijk de mensen daar!!
Maandag was ik dan ook enorm zenuwachtig en was ik enorm opgewonden toen de trein richting londen vertrok. Daar aangekomen was alsof niets was gebeurd.. Meteen was de knop omgedraaid en dacht ik weer in het Engels... nog snel even mijn gsm en oyster kaart opladen en ik kon vertrekken.. als een echte londenaar ergerde ik me alweer aan "al die toeristen", hoewel ik er op dat moment echt wel zelf een was. Maar ik wist mijn weg nog wel, en wist direct welke weg op te gaan in de tube! Aangekomen in South Kensington, mijn werkomgeving voor anderhalf jaar... voelde ik me al helemaal thuis. Even gedag gaan zeggen aan mijn ex collegaatjes en al direct afgesproken om de dag erna iets te gaan drinken.. aangezien ik maar een korte 3 dagen ging blijven.. Nadien mijn favoriete sandwich gaan eten in Pret a Manger! En dan was het tijd om mijn allerliefste hugootje te omarmen na zijn early shift!!! Dan naar zijn palace gegaan en me geinstalleerd in zijn bed. Nadien nog heerlijke soep gemaakt en kip gegrild in de oven. Zaten we daar gezellig met z'n tweetjes toen alle andere flatmates thuiskwamen.. was leuk om hen terug te zien.. kende er al 2 van, de andere 2 heb ik leren kennen. En het is daar weer een hechte familie! Na een lange eerste dag op tijd ons bedje in, want de dag erna had hugo weer een early shift, dat wil dus zeggen dat om 5 uur het eerste alarm afgaat, en dat zo elke 15 minuten door, tot kwart na 6 half 7! Nadien had ik nog even de tijd om verder te slapen tot de zon kwam piepen, want hugo heeft geen gordijnen.
Dag 2 begon met een ontbijtje in Starbucks en een bezoekje aan Piccadilly, Regent street, Oxford street en Pirmark. Algauw kwam het besef dat ik de volgende dag alweer naar huis zou moeten en dat ik een aantal mensen niet zo kunnen zien... en dat wou ik nog niet. Dus mijn volgende stop van de dag was Kings cross St Pancras waar ik mijn treinticket kon inruilen voor een nieuw ticket op vrijdag. Ik moest wel een beetje bijbetalen aangezien ticket op vrijdag duurder was dan dat van woensdag! Snel nog een sms gestuurd naar hugo om te vragen of het mogelijk was mijn verblijf in Hotel Hugo te verlengen... Van daar dan naar Westfield gegaan om daar Sarah van haar werk te gaan oppikken. Heerlijke Sushi gegeten in westfield en nog wat geshopt. Dan weer naar huis, al mijn zakken afzetten, om me dan weer te gaan haasten naar de pub waar ik met de collega's had afgesproken. Nadien nog eens eventjes langs het hotel, om ook de nightmanager en het pensoneel dat een late shift hadden gedag te zeggen! Naar huis en daar nog een pizza gegeten en hup, weer het bed in...
Dag 3 begon hetzelfde als dag 2, alarm na alarm... en dan een hugo die na het zoveelste alarm rechtspringt omdat die te laat is... Op dag 3 heb ik een bezoekje gebracht aan de heerlijke lichamen en geuren in Abercrombie & Fitch. Met het verlanglijstje van mijn broer, de knapste man op de jongensafdeling aangesproken die me dan verder hielp met het zoeken van de juiste kledingstukken. Met een nieuwe dosis mooie jongens en heerlijke geuren afgezakt naar Camden town. Nadien Hugo gaan ophalen van het werk en richting Huis gegaan, waar een van de flatgenoten jarig was. Dus gingen we met z'n allen eten en voetbal kijken. Bayern tegen manchester city en basel tegen manchester United... geeft elke keer weer een leuke sfeer in Londen.
Donderdag konden we dan EINDELIJK uitslapen want Hugo was vrij, en hoefde dus niet om 5 uur op te staan. Had vrijdag ook met Jenny en Marina afgesproken om te gaan lunchen. Hadden afgepsproken in Covent garden en hebben daar in een italiaans restaurantje, heel erg lekker gegeten, nadien nog wat in covent garden gebleven en Marina aan een "smart look" geholpen. Nadien moest Jenny weg.. maar aangezien Hugo die avond een dinner met het hotel had, zou ik de avond alleen moeten doorbrengen.. daarom met Marina naar de cinema geweest en een heerlijke kerstfilm gezien met de titel "hugo", hoe kan het ook anders. Na de film terug naar huis, en daar nog een gezellig avondje gehad met de flatmates van hugo. Hadden het wat gezellig gemaakt met kaarsjes en hapjes. Toen hugo thuiskwam lag iedereen dan ook al in bed... en hebben we nog genoten van onze laatste avond samen... De dag nadien nog extra lang in bed blijven liggen, om dan de trein terug te moeten nemen (met vertraging) richting Belgie om dan direct terug een drukke shift te moeten draaien in Tot straks. In Tot straks zeiden ze dat ik weer straalde... en vond het ook echt super leuk in londen. Nu ben ik weer meer dan ooit aan het twijfelen wat ik moet doen. Mijn hart is verdeeld over 2 landen.. en ik krijg ze maar niet samen... Mijn verstand ligt hier in Belgie, maar als het verstand en het hart elkaar tegenspreken... dan krijgen we .. TWIJFEL!!
7 september nam ik "voorgoed" afscheid van londen. Na een geweldig leuke maar emotionele avond in de pub met de mensen die belangrijk voor me zijn was het tijd om met de eurostar naar belgie terug te keren... maar ander half jaar Londen, dat krijg je niet zo gemakkelijk in 1 of 2 valiezen.. daarom deed ik ervoor een oproep of iemand naar londen kon komen om dan alvast wat spullen mee te nemen... Mijn papa is dan met de auto een dagje heen en weer naar Londen gegaan.. en heb ik echt letterlijk ALLES meegegeven.. had nog net kleren voor de laatste week opzij gelegd en enkel nog de spullen die ik echt nodig had... Daardoor had ik 7 september niet zoveel meer te dragen.. had mijn grote roze valies, en dan nog een kleinere handbagage, kwestie van al het gewicht wat te kunnen verdelen. Wist dat het wederom een emotionele dag ging worden, dus had al een filmpje klaargezet in de laptop zodat ik mijn zinnen kon verzetten in de trein, A kings Speech. Toen de trein uit de tunnel reed, werd het me duidelijk dat ik officieel afscheid had genomen van Londen, een Kijkje op mijn GSM bevestigde dat ik van T-mobile in engeland, naar Orange in Frankrijk was overgeschakeld! Toen rolde er toch een traantje over mijn wangen, stak het dan maar op de film, moest iemand het hebben gezien. In brussel aangekomen met de trein naar antwerpen. Daar zou mijn mama me staan opwachten. In de trein was er geen filmpje en dus ook geen afleiding. Zat echt met een dubbel gevoel, en dubbele tranen. Een mama met haar dochtertje zaten over mij. Het dochtertje zei tegen haar mama; mama, dat meisje weent... waarom? haha.. In antwerpen Berchem aangekomen stond de mama daar... Had me nog zo voorgenomen om sterk te zijn... maar dat ik toen ook niet echt gelukt. had van de ganse dag nog niets gegeten door de spanning en emoties, dus zijn we even iets gaan eten in Panos, daar zaten we allebei te bleiten.. De meneer enkele tafeltjes verder kon er nog wel om lachen.
De eerste week op sleeptouw genomen door mama, aangezien me alleen laten niet echt een goed plan was. En ook vragen of het niet moeilijk was om londen achter te laten was "not done".
Ondertussen ben ik alweer 2 maanden in Belgie. Heb het af en toe nog steeds wel moeilijk als ze vragen hoe het gaat en of ik me al thuisvoel.. En van tijd tot tijd hebben we nog eens een dipje! Een voorbeeldje: Ik was op een zondag thuis en had nog een verjaardagskaartje nodig, en had enorm veel zin in cola... ik ging dus opzoek naar die 2 items. In londen waren alle winkels open op zondag, dus had natuurlijk niet door dat dit niet zo ging zijn in Belgie. Kei lang rondgewandeld, maar helaas niets gevonden.. dan maar een frituur binnengestapt en gevraagd of ik daar een cola mocht kopen.
een ander voorbeeld: op bezoek in de belgische Hollister winkel... NIET hetzelfde als in londen.. Alles was al weg, geen knappe, goedriekende, halfnaakte mannen, veel te donker, en muziek veeel te luid! In londen is het ook donker en luide muziek, dat is hun marketing strategie.. maar in antwerpen is dit niet goed gedaan! Een domper... Wou ook graag naar We will rock you gaan zien.. Maar was wederom bang dat dit anders ging zijn.. Als ik hier buitenstap, ervaar ik stilte.. in londen moest ik maar buiten stappen en zat in een bruisende stad, er werden zelfs rellen gehouden voor mijn deur... alles was zo anders, .. en dat wilde ik niet!
Ik heb dan ook snel een citytripje naar londen terug geboekt. 5 december zal ik wederom de eurostar nemen richting londen en me weer een rasechte londenaar voelen. Helaas ga ik daar 7 december weer afscheid moeten nemen... Maar die 3 dagen ga ik vooral GENIETEN! Genieten van londen en alles wat die stad te bieden heeft, genieten van al mijn vriendjes daar!! wnat dat is toch de grootste reden waarom ik londen mis. Al mijn vriendjes van daar naar hier halen, en ik ben de gelukkigste mens op aarde!!
Snelle beslissingen, dat is tegenwoordig mijn ding wel. Zoals jullie al wel weten, had ik beslist om een einddatum te prikken voor mijn Londens avontuur. Dit was ten laatste eind Januari. Mocht ik vroeger een job in het Antwerpse vinden, zou ik vroeger terugkomen.Maar wie had gedacht dat alles zo snel zou gaan.
Enkele dagen geleden was het alweer tijd om na een deugddoende vakantie afscheid te nemen van alles en iedereen in België om dan nog een weekje te genieten van het geweldige Londen, samen met Daniela.Nog snel even gedag zeggen tegen enkele oud collegaatjes.. en hop, daar heb je een geweldige job aanbieding bengelen.Ik kon starten in Tot straks, het restaurant waar ik ook als student altijd zeer graag gewerkt heb. Dit voor een pak meer uren, aan een pak beter loon, en krijg hier ook net iets meer verantwoordelijkheden.. weer een nieuwe uitdaging dus. Ik moest hierover natuurlijk even nadenken, want het ging me toch allemaal eventjes te snel. Onderweg naar londen (ja hoor, de volle 2uur en 45 minuten (want de trein had nog eens een serieuze vertraging opgelopen)) heb ik zitten piekeren over wat ik zou doen. Aangekomen in londen de vraag voorgelegd aan mijn beste vrienden hier.. Maar uiteindelijk ben ik het zelf die een keuze moet maken.
Ik heb vandaag dan ook met een heel klein hartje besloten om ervoor te gaan. Als ik anyway van plan ben om naar Belgie te gaan, moet ik eens de stap zetten. Vandaag, of over 2 maanden.. het zal ALTIJD moeilijk zijn
Vandaag dan ook maar direct het hotel gaan inlichten, en dat was absoluut niet leuk! Heb daar ook altijd graag gewerkt en zal die mensen ook enorm hard missen.
Ze zien me daar niet graag vertrekken en zeiden dat ik gemist ging worden. Ze verwachten dan ook een grote party, want zo kennen ze me. Mijn baas had ook al gezegd dat hij me wel eentje ging trakteren.. Mijn laatste werkdag zal ergens rond 3 september zijn, en ja, mijn vakantie loopt ten einde op 31 Augustus.. dus moet ik niet veel meer werken.. ik zal de week erna dan weer in Belgie vertoeven.. op het moment nog niet zeker wanneer aangezien ik moet weten of ik mijn party kan plannen op vrijdag 2 september, of dat ik dat een weekje moet uitstellen
Ondertussen enorm hard aan het genieten van alle momenten met mijn vrienden hier en ben amper thuis.. enkel om te slapen ga ik af en toe nog eens naar mijn flatje
Maar nu is het tijd om me klaar te maken en alweer naar een andere flat te gaan dan de mijne.. Ik zie jullie snel!!!!
De week is nog niet eens om, of ik kan al een gans verhaal schrijven... Dinsdag 21 juli speelde er zich een heuse CSI aflevering af, net voor mijn deur in Londen. Ik had om 11 uur 's avonds gedaan met werken, en ging nog iets drinken met Daniela. We zijn dus naar haar huis gegaan en hebben daar een pizza gegeten en champagne gedronken, die ze de dag ervoor had gewonnen in een kwis. Rond 2 uur wou ik naar huis gaan, zodat ik nog genoeg kon slapen voor ik de dag erna terug moest gaan werken... ik wist toen ook nog niet of ik de dag erna om 2.30 of 12 uur moest beginnen.. dus wou toch op tijd mijn bed in... Daniela zei nog even te wachten, tot na haar laatste sigaret.. dus zo gezegd zo gedaan... nog even met haar meegegaan zodat ze haar sigaret niet alleen moest gaan roken... dan eindelijk de deur uit, kwam Hugo achter me aan, hij vertrok de dag erna voor een vergadering naar Nederland en vroeg of ik iets nodig had van daar... Dan maar snel voor paprika chips gevraagd.. En terug op weg naar huis. Het was toen alweer half 3.5 minuten later dan ook aangekomen aan het plein net voor mijn huisje, zag ik veel politiewagens, en het typische politie lint wanneer er een ongeval gebeurd is .. Er stond ook een ambulance. Dit alles net voor mijn deur... Ik vroeg aan een agent of ik doormocht, natuurlijk was dit niet het geval.. Toen ik vroeg wat er aan de hand was, zei hij dat er net iemand gestorven was, net voor de deur.. dus dat het nog wel even kon duren, aangezien het amper 10 minuten eerder was gebeurd.. Blijkbaar was politie en ambulance nog maar net aangekomen, en hadden ze net de tijd gehad om alles af te zetten. Nog steeds kwamen er nieuwe politiewagens aangereden. Toen werd ik toch een beetje nieuwsgierig en probeerde ik of ik iets kon zien.. en toen viel me het witte doek op, dat gespreid lag op de grond, inderdaad niet zo ver van de voordeur. En ja, daar lag iemand onder...
Ondertussen had de agent al een notitieboekje boven gehaald en moest hij mij enkele vragen stellen: mijn naam, geboortedatum, nationaliteit, mijn adres (toen ik zei, euhm.. dit gebouw, duh!) wou hij de exacte postcode weten (elke straat/huis heeft zijn eigen postcode) en wou hij weten of ik een bewijs bij me had dat ik daar inderdaad woonde, wat ik natuurlijk niet bij had, want officieel woon ik hier stiekem niet.
Uiteindelijk wou hij een weerloos meisje in een mini rokje uiteraard niet onnodig op straat laten staan, zo in het midden van de nacht en vroeg hij of ik langs een andere kant het gebouw in kon.. en toen dacht ik ineens aan de trappen aan de zijkant van het gebouw, de "fire exit".. en dus heeft die agent me begeleid tot aan de ingang van die trappen.. en is pas weggegaan toen hij zag dat ik mijn sleutel bovenhaalde en die ook daadwerkelijk de deur opende. Uiteraard heb ik die nacht amper geslapen, wetende dat er 2 meter lager een heus onderzoek aan de gang was... Was 's morgens dan ook klaarwakker (zelfs na amper een paar uurtjes slaap, ben ik nog nooit zo wakker geweest als toen) en kon ik alles gadeslaan, want er was nog steeds politie, ambulance was er ook nog steeds en er was ook een heus onderzoeksteam (die mannen in hun witte ruimtepakjes) Er was zelfs ook een tent opgeslagen voor de deur.. nog steeds kon ik de voordeur niet gebruiken.. en aangezien ik een beetje gek werd van het zitten wachten in het midden van een "crime scene" ben ik veeeeel te vroeg richting werk vertrokken, heb me dan maar 2 uur in starbucks gezet en me daar wat bezig gehouden, aangezien ik toch een beetje in shock was. Als er de dag erna nog steeds zoveel mensen rond lopen, ging dit niet zomaar over iemand die een hartaanval had gekregen, of een verkeersongeval (wat eigenlijk niet kan, op het plein), dan ging het hier wel over iets serieuzer! Die avond was het blijkbaar ook in het nieuws, en was er inderdaad een kerel doodgeslagen.
Battersea fatal stabbing victim named as Mahad Mohammed
Mahad Mohammed suffered fatal stab wounds in the attack in Battersea
Police have named a 20-year-old man who was stabbed to death in south-west London.
Mahad Mohammed was found fatally wounded by police close to Pennethorne House on Wye Street, Battersea, at 0130 BST on Wednesday. The Metropolitan Police said officers were trying to trace a group of youths who had been nearby for about two hours before Mr Mohammed was attacked.A male teenager has been arrested on suspicion of murder.He remains in custody at a south London police station.
'Altercation' Police believe Mr Mohammed, from the Winstanley Estate, Battersea, may have been involved in a fight before he was stabbed. He was pronounced dead at the scene at 0205 BST. His next of kin have been informed and a post-mortem examination was due to take place on Thursday.
Det Ch Insp Dave Manning, who is leading the investigation, said: "We believe that Mahad may have had an altercation with a group of youths earlier in the evening and would like to hear from anyone who witnessed this or who may have seen this group in the local area.
"I urge the local community to contact us with information and assist us in finding the person/s responsible for Mahad's murder."
Dit is dus het nieuws dat ik op BBC website heb gevonden... Blijkbaar nu dus wel iemand opgepakt..
Maar.. Terug naar leukere dingen in Londen. Woensdag hadden we met de collega's van het werk afgesproken om met z'n allen iets te gaan drinken. De General Manager wou het voltallige receptie team bedanken voor het harde werk van de voorbije 3 weken, met het invoeren van het nieuwe programma... Want wij zijn toch diegene die het meeste werken met dit programma, en waar alles toch snel moet gaan, met de gasten voor je. Ik moest normaal gezien tot 11 uur werken, maar ik mocht van de front office manager al om 8 uur stoppen, zodat ik mee kon gaan. de Nacht manager moest het dan maar zonder mij doen. Om Half 9 kon ik me dan eindelijk gaan omkleden aangezien het even druk werd om 8 uur. En dan met z'n allen naar de pub net om de hoek. Ik samen met een andere receptioniste, een shift leader, de assistant front office manager en de front office manager en de nacht receptionist... alle drankjes op kosten van het hotel.. dat wordt gegarandeerd een feestje.. Om 11 uur dan ook met z'n allen nog naar piccadilly afgezakt (enkel de front office manager heeft hiervoor moeten passen omdat hij de dag erna nog moest werken (hoewel de 2 andere meiden die op het zelfde tijdstip (of zelfs vroeger) begonnen zijn meegegaan... Was echt een leuke avond, die we vaker gingen overdoen... want waren nog nooit met z'n allen weggegaan... en binnenkort gaan we ook nog met z'n allen eten (maar dan proberen we echt IEDEREEN) mee te krijgen, want enkelen waren nu niet aanwezig.. en ook dat gaat op kosten van het hotel zijn...
Maar.. de dag erna was het D-day... KINGS of LEON in Hyde Park!! Het beloofde een natte dag te worden.. dus had me voorzien van een poncho. ik wou ook nog botten gaan kopen, maar aangezien pay day de dag erna was, en ik dus nog steeds geen geld had, was dit niet aan de orde.. dan maar met mijn primark schoentjes, die toch ook vuil mogen worden...en vuil zijn ze inderdaad... Hoewel het heel zonnig begon, werd het voor de rest, trui aan, trui uit trui weer aan weer.. heel wisselvallig met 1 grote regenbui... maar tijdens Kings of Leon zelf was het geweldig weer.. frisjes, maar geen regen! En HET WAS GE WEL DIG !!!! Londen is een geweldige stad voor KOL, hier begon het allemaal. Londenaard waren in de ban van KOL, lang voor Amerika doorhad wat een geweldige band dit is... en voor hen is optreden in Hyde park een beetje als thuis komen.. het was dus echt geweldig om daarvan deel uit te maken... Video's en enkele foto's zijn terug te vinden op facebook!!
Of is het Maneschijn (zonder N) want met die nederlandse spelling altijd, haha!.. What Evah!!
Op het moment zit ik een beetje in een dipje. En dit komt door de recente gebeurtenissen op het werk...
Wij werken in het hotel met het programma "Expert Hotelier". Maar wij hadden altijd versie 5, maar je moet weten dat ze ondertussen al aan versie 10 zaten ofzo... dus ons programma was een "beetje" gedateerd. Wat ervoor zorgde dat de computers en het programma het soms begaven, on alles crashte.. nu is dat als hotel ondenkbaar! Stel je maar eens voor dat je op vakantie gaat, en wanneer je gaat inchecken geen computers worden gebruikt, maar iemand door duizenden papieren naar je naam aan het zoeken is... En zo ging het er hier dus van tijd tot tijd aan toe. Tijd dus voor een upgrade van het programma... En zo komt het dat op Zondag 5 juni vanaf 6 uur 's avonds alle gegevens werden overgezet naar het nieuwe programma en dus vanaf dan ook het papier werk weer begon, inchecken zoals ze in de jaren stilletjes deden... Gelukkig was ik die dag vrij! Maandag om 6.30 zou de early shift dan voor het eerst gebruik kunnen maken van het gloednieuwe systeem. De week voordien kreeg iedereen een training van hoe het nieuwe systeem werkte.. zag er allemaal veelbelovend uit... Tot we bij de realiteit kwamen uiteraard. Gelukkig was ik de eerste 2 dagen vrij... Ik dacht dat alles wel vlot zou verlopen wanneer ik woensdag terug zou komen met een early shift. Wishfull thinking.. Woensdag om 6.30 kwam ik aan de receptie en zag al direct wat foutjes in het systeem.
1. onze computers staan relatief laag, waardoor ik voordien al soms moest bukken om alles duidelijk te zien. Nu met het nieuwe systeem is dit nog meer het geval. Omdat je niet zeker bent of wat je doet wel juist is (voorheen deed ik alles automatisch, ik kende het programma door en door) en ook omdat het oude programma een MS Dos programma was, nu is alles met muis, die natuurlijk ook veel te laag staat.Met als gevolg dat IEDEREEN klaagt van rugpijn... en ik met mijn zwakke rug en langste benen nog het meest.. 90 % van de tijd sta ik met een gebogen rug.
2. Computers zijn VEEEEEEEEL te traag! Een gloednieuw programma op oude computers met windows uit weet ik welk jaar (een van de jaren stillekes), dat kan niet naar behoren werken. Nu werden vandaag nieuwe pc's geinstalleerd, dus hopelijk gaat dit al iets vlotter dan. Maar... het duurt meer dan 20 seconden om een reservatie in te gaan, dan duurt het nog eens meer dan 40 seconden om een rekening te printen voor de gast... Wat maakt dat je daar meer dan een minuut staat te wachten... met sommige gasten kan je dat verdoezelen door een gesprek aan te gaan.. maar na 30 keer te klagen over het weer, ben je dat ook wel beu, haha! Dit zorgt er ook voor dat een check out of check in 2 keer zolang duurt... en dat er heel vaak een ophoping is van gasten in de lobby die ofwel willen uitchecken of inchecken. Wanneer gasten al betaald hebben via een travel agent ofzo... moeten we die rekening al vereffenen voor de gast komt... Normaal gezien ben ik daar mee klaar rond 8 uur, soms 9 uur. Heb de afgelopen dagen niet eens kunnen starten voor die tijd... Wat dus maakt dat alles NOG langer duurt.
3. Sommige functies werken gewoon niet. Zo kan je uren wachten voor iets dat je moet doen... en blijkt dus dat dit gewoon niet mogelijk is..
Zo zijn er nog 10 000 argumenten die ik kan opnoemen, maar voor niet hoteliers misschien een beetje chinees... Maar vandaag, 5 dagen na het live gaan met het nieuwe programma... had iedereen er een beetje genoeg van denk ik. Ik had mijn dipje gisteren toen ik terug kwam van werk, en vandaag op het werk. Ik was moe, was gaan slapen en weer opgestaan met rugpijn, en dan kwam ik op het werk aan, en weet je dat er geen verbetering gaat in komen... elke gast die dan op een ongelegen moment komt, is een extra druppel...
Ik werkte vandaag met Gemma, een shift leader, Nikki de assistant front office manager en Leon, de front office manager.. en iedereen, echt Iedereen heeft op een bepaald moment met tranen gezeten, omdat het TEVEEL was... Iedereen op een ander moment... maar allemaal door die verdomde problemen met de computer en gasten die dan het onmogelijke komen vragen...
Dus ja... op het moment niet meer zo smiley op het werk, en blijf nu ook liever thuis in mijn bed, want ben echt uitgeput... stress kan echt vermoeiend zijn... En nu hebben ze mijn vrije dag van morgen ingepalmd en moet ik komen werken omdat ze het programma niet vertrouwen met maar 1 iemand in de late shift..
Hopelijk kan ik volgende keer een veel leuker berichtje posten... xx
Bijna 15 maanden geleden startte ik mijn stage in Londen. Ik zou hier minimaal 6 maanden blijven. Londen was een droom die uitkwam. Een bruisende stad dat zoveel mogelijkheden kan bieden! Toen ik in het middelbaar zat en zo graag hotelschool wou gaan doen, had ik me mijn hele leven al voorgesteld. Als men mij vroeg wat ik later graag zou doen; was mijn antwoord dat ik graag een hotel wou openen in Zuid Afrika, of ergens anders in de wereld!
Gedurende mijn stage begon ik in te zien dat ik na 6 maanden echt nog geen afscheid kon/mocht nemen van deze stad. Wat ben je met 6 maanden ervaring in deze stad? 6 maanden zijn voorbij gevlogen en stellen dus ook echt niets voor op een C.V. Want dit was toch een van de belangrijke redenen waarom ik hier in de eerste plaats aan mijn stage ben begonnen.
Wat eerst een must was voor mijn C.V. werd meer een meer een levensstijl.Ik kon me niet anders inbeelden dan dat ik in deze stad woonde. In het begin voel je je een vreemde in deze stad en zijn aparte manier van leven, maar al snel neem je al die gewoontes over en ben je één van hen.
In maart ben ik een weekje op vakantie geweest in België. Terug in Londen ben ik beginnen nadenken over hoe ik mijn toekomst zie. Nu, weer bijna 2 maanden verder (heb ik al vermeld dat de tijd hier vliegt?) denk ik dat ik weet wat ik met mijn leven wil doen.
Zoals eerder gezegd kwam ik hier in Londen aan met de gedachte hier de eerste stenen van de rest van mijn internationale carrière te leggen. Maar ik ben stilaan tot het besef gekomen dat dit misschien niet datgene is wat ik wil doen met de rest van mijn leven.
Stilaan kom ik tot het besef dat ik bepaalde mensen in België enorm mis, en heel veel dingen niet kan meemaken, omdat ik hier in Londen zit. En als ik dan toch niet die internationale carrière najaag, wat doe ik hier dan nog, en waarom zou ik al die dingen dan moeten missen, als ik dezelfde functies ook in België/Antwerpen kan doen.
Maar ik was vandaag via het internet aan het zoeken naar een baan in Antwerpen, en toen ik dan echt iets had gevonden wat me leuk leek, en bezig was online te solliciteren, heb ik plots alles heel snel gesloten. Ik was nog niet klaar om hier zo snel en zo plots alles achter te laten. Want hoe vreemd het ook mag klinken, ik heb hier een gans leven opgebouwd, en zal ook hier enorm veel mensen en dingen missen!
Ik heb daarom besloten om hier nog tot begin 2012 te blijven. Zo heb ik nog een hele zomer en een hele winter om van alles hier in Londen te doen. Zo ga ik binnenkort nog naar Kings Of Leon in Hyde park, wil ik nog genieten van de vele tripjes naar de vele leuke parken, uiteraard is er dan ook nog tijd genoeg om te feesten, en primark leeg te kopen. In december heb je de leuke kerstmarkten en de geweldige kerstsfeer in Londen. Rond kerst kan ik dan ook nog even werken in het restaurant tijdens de vele kerstfeestjes, en kan ik een centje extra verdienen. Ik vind het dan ook niet erg om tijdens kerst te werken, met het vooruitzicht dat ik toch snel thuis zal zijn, en dan Nieuwjaar in Londen te vieren, om dan voldaan terug te keren naar België
Ik kan daarna dan ook zeggen dat ik 2 jaar in Londen heb gewoond zonder een moment spijt te hebben, en dat dat ongetwijfeld de 2 mooiste en wildste jaren van mijn leven waren!
Tijdens het schrijven van dit berichtje kwamen de tranen ook voluit naar buiten, wat bevestigd wat ik voel, hoewel dit moeilijk op papier (of de moderne versie ervan) neer te schrijven is.
Nu is het tijd om dit bericht te beëindigen zodat ik alvast kan beginnen met afscheid te nemen hier Ik zie jullie snel weer!
Vrijdag 29 April kregen we hier in Engeland een extra dagje verlof. Maar aangezien ik in de horeca werk, was dit niet op mij van toepassing. Hoewel ik deze dag wel later zal opnemen. Vanaf de aankondiging van het huwelijk van Prins William Arthur Philip Louis, Hertog van Cambridge en Catherine Middleton tot aan het huwelijk zelf, werd dit gebeuren door de media enorm opgeblazen. Vele mensen kwamen van overal naar Londen om dit gebeuren mee te maken. Het blijft toch een speciale gebeurtenis wanneer een prins trouwt, en dan vooral wanneer het gaat over de zoon van prinses Diana die trouwt met een meisje van gewone afkomst. Diegenen die niet tot in Londen geraakten bleven thuis om alles vanop de eerste rij te kunnen meemaken dankzij de live uitzendingen op tv en internet. Zelfs wanneer ze daarvoor 's nachts moesten wakker blijven zoals vele amerikanen hebben gedaan.
Zoals eerder gezegd heeft de media dit tot het evenement gemaakt als wat het uiteindelijk is geworden. Vele toeristen kwamen met vlaggen, toeters, tiaras en prinsessenjurken de sfeer opsnuiven! Alle britten en inwoners van londen, hadden dat weekend dan ook snel een weekendje weg geboekt. Want waar dient die extra dag verlof anders voor als je toch niet bent uitgenodigd op het feest!
Naast de vele toeristen langs de weg van het paleis tot aan westminster abbey had je ook vele mensen die samentroepten in hyde park, kensington gardens of op trafalgar square waar grote schermen werden geplaatst. Overal in de stad waren ook straatfeesten georganiseerd. Zolang die britten maar een reden hebben om te feesten en om dronk te worden!
Maar, Caroline moest die dag dus werken van 6.30 tot 15.00. Maar omdat het zo enorm rustig was in het hotel (om 10 uur was iedereen buiten, of in de bar naar het grote scherm aan het kijken) kreeg ook ik de kans om dit evenement live te bekijken dankzij de livestream van BBC 1 op internet. Met 3 dames aan de receptie stonden we met z'n allen te wachten op het moment dat ons Kate uit de auto zou stappen! Net op dat moment kwamen er 4 spanjaarden om in te checken en een indier om uit te checken, was dat even stressen en coordineren om alles zo snel mogelijk af te handelen... Ik snel de man uitgecheckt en nikki heel snel de keycards overhandigd aan de spanjaarden! en dan terug naar het scherm, haha!!
Om 3 uur had ik dan eindelijk gedaan met werken en met Marc en Hugo voor een lunch op een "spaans" uur te eten (lees late lunch). Hop naar piccadilly, waar de sfeer echt geweldig was! Iedereen was gelukkig, blij en vol liefde... wat moet een mens meer hebben.. tot het tijd was om naar huis te gaan. Rond 8 uur de bus genomen aan piccadilly. Na meer dan een half uur rijden wordt de volgende stop aangekondigd: Piccadilly circus! Excuse meeee.... Aangezien ik echt heel moe was een beetje in slaap gevallen op de bus, tot hugo me 3 kwartier later wakker maakt en zegt dat we moeten afstappen en een andere bus nemen. Op dat moment zijn we net over de brug. Deze rit duurt normaal gezien maximum een half uur met druk verkeer. Wij hebben er bijna een uur langer over gedaan... en dit allemaal omdat duizende straten werden afgezet.. BEDANKT, zeg ik dan! haha!
Tot zover mijn idee om de datum in mijn titel te zetten... Maar... HET WORDT ZOMER !!! Sinds deze ochtend ook officieel in zomertijd terecht gekomen.. joepie, langer licht! Maar bon, wat is er ondertussen allemaal nog gebeurd? Ben samen met Daniela naar Camden Town gegaan om mijn carnavals outfit te kopen. (waarover later meer) Die heb ik dan ook onder lichte dwang moeten aantrekken en moeten showen aan Hugo die ons al direct de stempel gaf van "Hostia, crazy girls" :-p
Op 25 februari begon mijn vakantie! Die dag nog maar eens gaan shoppen met Daniela, dit keer in Oxford street. Onze lunch hadden we in Mc Donalds. Aangezien er binnen geen plek was, hebben we ons buiten, tegen de raam gezet... en dat was de beste plek! Wat je allemaal ziet passeren? GE-WEL-DIG!!Hebben daar zeker 2 uur gezeten, mensen becritiseren... 26 februari was het dan mijn 22e verjaardag en tevens ook mijn eerste verjaardagsfeestje in London! Het was echt superleuk!! We zijn begonnen in the Lost Angel, een kei leuke pub in Battersea, de buurt waar ik tegenwoordig woon. Om half 2 daar doorgegaan richting Chelsea, de duurdere uitgaansbuurt in Londen.. maar omdat een vriedin van mij iemand kent die in een van die clubs werkt, gingen we proberen om gratis binnen te mogen. uiteindelijk is dit niet gelukt (Daniela en ik mochten wel gratis binnen in een andere club, maar ja, met 2 is ook niet zo leuk, als er nog 6 anderen buiten staan) Dan maar gewoon betaald.. en binnengegaan! Maar... drinken was daar ontzettend duur, 7 pond voor een flesje bier (en wij dachten dat we een goede zaak gingen doen met bier te bestellen, aangezien dat meestal het goedkoopste is) Dan maar beslist dat we iemand moeten vinden die ons zou trakteren.. dat is uiteindelijk gelukt, maar in plaats van de tequila die we gevraagd hadden, gaf hij ons sambuca... en dat... is VIES!!! Dan maar beslist om niets meer te drinken, had op zich al wel genoeg op na een halve liter cider, 2 mojitos, 1 volledige fles wijn, een glas water en een flesje bier...
27 en 28 februari heb ik dan mijn nieuw bed verhuisd... 27 februari hadden we om 12 uur afgesproken, maar omdat het maar bleef regenen, hebben we dit moeten uitstellen tot 3 uur. Uiteindelijk was alles tegen de avond verhuisd.. nu moest ik enkel nog mijn oud bed zien beneden te krijgen... Dat was een klusje voor de dag nadien. Net op tijd was alles verhuisd en terug een beetje aan kant gezet toen ik alweer doormoest naar St Pancras waar Nathalie, Leen en de mama aankwamen voor een 2-daagse London. 2 maart 's avonds stapten zij weer op de eurostar richting Belgie. 1 uurtje later stapte ik op het vliegtuig naar Duitsland, samen met Daniela, om daar Carnaval te vieren. In totaal ben ik daar 4 dagen geweest, waarvan ik alle dagen zat was! Dat is in het kort Carnaval! Maar... ik was dus verkleed als een roze vlinder.. Heb mijn duits weer wat kunnen bijschaven en heb helemaal niet meer zo een hekel aan die taal... wat een echte vooruitgang is! HET drankje met Carnaval daar is ongetwijfeld "Ficke" Een rode, zeer zoete likeur dat is shotjes wordt gedronken. Als je dan naar de bar gaat en je vraagt aan de geweldig knappe barman ficke bitte, dan zeg je eigenlijk, sex aub! Wat het allemaal wat grappig maakt, nadat je al enkele van die sexdrankjes op hebt...
6 maart dan terug naar huis, Trein van vliegveld naar london city was de hel, die had alweer Ander half uur vertraging, waardoor dat de metro al gesloten was wanneer ik aankwam.. Dan maar de nachtbus moeten nemen.. Ik heb ook altijd pech met treinen... De volgende dag dan ook uitgeput gaan werken, mijn collega was serieus ziek, en heb dat natuurlijk overgekregen.. van de 5 dagen dat ik moest werken heb ik er uiteindelijk 3 gewerkt om dat op zaterdag terug op vakantie te gaan naar Belgie. Ook dit weekje vakantie was super! Heb genoten van alle dingen die ik niet heb ik london: Janne en simon, de zus, de mama, de tv, de vriendjes en vriendinnetjes, het goede weer!
Hoewel toen ik terugkwam in londen ik het goede weer heb meegenomen.. het is hier nu al een weekje goed weer en de zomer komt er echt aan.. iedereen is goed gezind en je hoeft geen dikke jassen en sjaals meer te dragen.. ik kijk al uit naar de dagen dat ik kan gaan picknicken in het park !!! Deze week terug begonnen met werken, en kreeg een heuse verrassing.. Ik heb deze week 3 dagen verlof.. ok.. vreemd. Ik zei er iets over tegen Leon, de Front office manager, en die zei dat we dat dan voor volgende week gingen oplossen, maar.. guess what... die heeft me weer 3 dagen gegeven.. ik hoop nu wel niet dat die mij de weken daarna maar 1 dag geeft... want dan had hij dat wel eerst met mij mogen bespreken vind ik... Heb het hem nog niet kunnen vragen, maar dat gaat morgen wel gebeuren!
anyway... heel wat leesvoer terug... tot de volgende!
Ik heb besloten om de datum als titel van mijn blogberichten te gebruiken, aangezien ik hier precies niet meer zo vaak verschijn en al mijn berichten over duizend en 1 dingen gaan. Een gepaste titel vinden is dan ook niet altijd gemakkelijk...
Ondertussen is het al de 3de nacht dat ik in mijn nieuwe flat slaap. Gisteren hebben we ons contract in kensal rise vroegtijdig stopgezet door de aanwezigheid van muizen. De 3 weken durende 'behandeling' van pest control (wat eigenlijk alleen inhoud dat ze vallen zetten en elke week komen controleren) was voorbij.. Ik denk dat de meeste muizen wel weg zijn, maar zou toch nooit meer in mijn bed hebben durven slapen, nadat die muizen het briljante idee hadden om even samen met mij de lakens te delen.. Dus moest ik heel snel op huizenjacht.. Nu blijkt dit toch veeeel moeilijker dan eerst gedacht... vind maar iets dat niet te duur is, niet te ver en dat zo snel mogelijk beschikbaar was! Na vele e-mails bleek het ook dat vele advertenties ook gewoon niet echt zijn en bedoeld zijn om geld af te luizen van de brave naieve mensen... Vele advertenties staan ook nog steeds online wanneer deze al bezet is, dus vele negatieve antwoorden, of zelfs geen antwoord was een dagelijkse zaak. Ik werd echt hopeloos! tot toen had ik alleen maar gekeken naar advertenties met foto's. Aangezien iedereen die daar ooit een advertentie had geplaatst binnen een bepaalde prijscategorie en in de juiste locatie al een email van me had, werd het tijd om iets minder kieskeurig te zijn.. Ik beantwoorde tijdens het werk dan maar een advertentie zonder foto's en bij de omschijving stond ook niet veel uitleg. Enkel dat er geen woonkamer was... Had dit graag wel gehad, maar aangezien ik al een jaar in Londen verblijf zonder woonkamer, is dit geen hele grote ramp, haha! Ik mocht een kijkje komen nemen. Op het eerste zicht leek de flat me een beetje vuil. Kamer was groot genoeg, maar vloer was vuil, keuken was smerig en de vernieuwde badkamer, daar kon ik geen kijkje nemen, want iemand stond onder de douche... Maar... Flat was op de eerste en tweede verdieping, dus kans op muizen was al minder... en wanneer er niets van muizenvallen staat bij zo een troep, moet dit wel in orde zijn... Onderweg naar mijn afspraakje met de meiden, was ik erover aan het nadenken.. het vuil, kon ik gemakkelijk kuisen, en de kamer zou ik al snel zo maken dat ik me er wel thuisvoel, het is een ideale locatie en de prijs was fantastisch... ik heb die avond dan ook meteen teruggebeld en gezegd dat ik de kamer ging nemen! Ik had de afgelopen 3 dagen vrij. Vond het eerst niet zo leuk dat ze me 3 dgen hadden gegeven en me volgende week dan maar 1 dag... maar het kwam allemaal nogal goed uit. Donderdag kreeg ik de sleutels van het nieuwe appartement en mijn kamer. terug naar huis en daar alles beginnen opruimen en in mijn 2 valiezen steken, met daarop nog 2 grote winkelzakken. het meeste was dan al wel weg (dacht ik) Ik kreeg die dag hulp van een collega, dus samen alles naar de andere kant van londen verhuisd. De rest zou ik de dag erna wel zelf kunnen verhuizen... Nu bleek dat toch niet echt het gevall te zijn. Ik was vergeten dat ik nog een aantal kussens en een dons had liggen die ook verhuisd moesten worden... ben dus de afgelopen 3 dagen elke dag met een lege valies en zakken terug naar kensal rise getrokken, en zelfs vandaag heb ik nog een nachttafeltje en een badkamermeubeltje achtergelaten bij de buren, wat ik dan maandag terug meeneem wanneer ik voor een allerlaatste keer naar the agency moet voor het afhandelen van de rekeningen en het terugkrijgen van het voorschot!
Op het moment zijn 3 vrienden van me aan het city trippen in Brussel. Ik wou dat ik er ook bij kon zijn. had de dagen vrij gevraagd, maar ze hebben ze me niet gegeven... Dit is waarom leon, de front office manager me uiteindelijk 3 dagen had gegeven nu... hij had niet door dat ik de andere dagen nodig had, om naar belgie te gaan, wat ik nochtans had gezegd. Nu heb ik voor volgendn weekend zondag en maandag vrij gevraagd om dat Tine dan aankomt in Londen om aan haar stage te beginnen. Het zou leuk zijn om wat tijd met elkaar door te brengen voor ook zij begint te werken. Ik heb woensdag snel even een kijkje genomen op het uurrooster dat toen nog niet officieel was uitgegeven.. en daar zag ik alvast dat ik niet vrij was... maar iemand anders... sorry, maar ik heb die dagen al LANG geleden aangevraagd... als dit nog steeds niet is veranderd, zal ik toch eens een klapke moeten gaan doen op maandag!!
Oh ja, ik heb opslag gekregen, EINDELIJK!! En heb nu een vast contract van onbepaalde duur.... De concierge zei me dat er in het hotel vele doorgroeimogelijkheden zijn en dat ik die dan zeker moet grijpen, want dat ik de perfecte persoon ben om naar sales of reservations te gaan. Ik heb een aangename stem aan de telefoon en kan goed engels, haha! Hij zei me dat ik maar best goed overeen kan komen met Leon, want dat dat een slimme kerel is, en net met die persoon moet k een eitje pellen voor volgende week!!!
In 5 dagen komt ook onze allerbeste vriend Marc terug voor een bezoekje aan London!! begin Januari, Francisco kwam uit madrid voor een weekje londen en vertelde ons al dat marc londen echt mist.. wie weet vertelt hij wel dat hij terugkomt...
Anyway.. have to go... morgen om 6.30 werken en weet nog niet zo goed hoe lang de bus erover gaat doen, dus kan maar bter op tijd vertrekken...
