Brochure maak je sterk tegen armoede

Wat kan een school doen om sterk te staan tegen armoede?

Er zijn 6 grote factoren waar een school aan kan werken om sterk te staan tegen kansarmoede

1. Oprichten van een werkgroep kostenbeheersing

Deze werkgroep kan de beheerskosten van de school bekijken en nieuwe maatregelen suggereren op het jaarlijks overleg. Zo krijgt de school een beter zicht over de problematiek van de school.

2. Organiseren van een kostenbeleid

Dit kan georganiseerd worden door een vast financieel team van de school. Er kunnen twee vaste vertrouwenspersonen aangesteld worden, die een aanspreek punt vormen voor de ouders. Ze kunnen een lijst opstellen van de verwachte schoolkosten per jaar, deze lijst moet jaarlijks bekeken en geoptimaliseerd worden. Het financieel team kan ook een sociale kas oprichten, deze kan aangesproken worden voor gezinnen die de rekeningen niet direct kunnen betalen. Hierdoor kunnen de gezinnen uitstel van betaling krijgen en kan er op een rustige manier gezocht worden naar een oplossing zonder dat de school in geldproblemen komt. De kas kan ook de kosten drukken van meerdaagse uitstappen. Als laatste kan het financieel team ook hulp bieden bij het invullen van de aanvragen voor schooltoelage.

3. Betrekken van de ouders

De school kan ervoor zorgen dat de kansarme ouders voldoende gehoord worden over het kostenbeleid van de school. Dit is echter niet evident omdat de ouders moeilijk te bereiken zijn via de klassieke kanalen. Dit komt door de schaamte. De school moet goed nadenken voor de deze stap zet, of de ouders wel voldoende kunnen gehoord worden. Als kansarme ouders hun mening gaan geven en hun situatie uitleggen, zonder gevolgen kan dit een negatief beeld geven over de school bij de ouders. Wat denk je dan over gratis onderwijs voor kansarme gezinnen? Dit is ook niet de oplossing, want ouders willen vaak betalen voor hun kinderen. Als ze niets moeten betalen zal de drempel nog hoger liggen. De eigenwaarde zal hierdoor ook aangetast worden. Het is beter om een kleine bijdrage te vragen aan de ouders. Als school kan je de ouders ook de keuze geven over waar ze hun aankopen doen voor de schoolspullen. Zo krijgen de ouders zelf de kans om een goedkoper alternatief te zoeken zonder direct aan de school te moeten meedelen dat ze het niet kunnen betalen. Scholen moeten ook vermijden om incassobureaus in te schakelen. Omdat deze bureaus vaak extra kosten aanrekenen en dreigen met gerechtelijke stappen. Een gezin in armoede zal de factoor vaak niet met opzet laten liggen, maar uit geldnood. Beter is om deze situaties te proberen regelen via sociale diensten of vertrouwenspersonen, deze kunnen in dialoog gaan met de ouders en naar een oplossing zoeken.

4. Aandacht voor schoolfacturen

Als een school meer betaalmethodes aanbieden voor de ouders (cash, overschrijven, domiciliering) merken we een daling van onbetaalde facturen. Deze positieve trend geld ook voor meerdere kleine facturen in plaat van enkele grote facturen. Te veel facturen is dan ook weer niet goed, de school moet hier een evenwicht in vinden. Facturen in het begin van de maand hebben ook meer kans om betaald te worden dan facturen op het einde van de maand. Gespreide betalingen kan ook een oplossing zijn voor ouders, want te veel facturen op korte termijn kan voor problemen zorgen. Naast het gespreid betalen kan een school overwegen om een spaarsysteem voor ouders in te voeren. Zo kunnen ouders elke maand een klein bedrag betalen in plaats van in een keer het hele bedrag. Een school moet ervan bewust zijn dat niet elke ouder controle heeft over zijn eigen inkomen. Hiervoor is het goed dat de school contact zoekt met de schuldbemiddelaars in samen spraak met de ouders. De ouders worden ook graag geïnformeerd over de afspraken. Stuur daarom ook al de facturen naar de ouders en de schuldbemiddelaars. Cash betalen kan ook een oplossing bieden voor sommige gezinnen in armoede, niet iedereen heeft echter een zichtrekening. Als school kan je vaste dagen en uren afspreken om cash te betalen.

5. Les en schoolmaterialen

Zoek als school niet te vlug naar digitale oplossingen, niet elk gezin beschikt over een computer, internet of een printer. De inkt is bovendien ook zeer duur. Digitale taken maken en afdrukken is voor de leerkrachten vaak handig, maar niet voor elke leerling evident. Zorg ervoor dat de leerlingen op school gebruik kunnen maken van een computer en een printer. Voor kansarme kinderen kan er een betaalsysteem bedacht worden waardoor het printen goedkoper is. Als school kan je kiezen voor slim schoolmateriaal. Dit wil zeggen materialen die zo lang mogelijk kunnen gebruikt worden in de verschillende jaren.

6. Activiteiten buiten school

Maak als school de uitstappen zo goedkoop mogelijk. Zoek naar creatieve oplossingen. Bijvoorbeeld met de fiets gaan, locaties in de buurt kiezen, locaties met interessante kortingen voor scholen,… . Wat je niet mag doen is aan de leerlingen een keuze aanbieden tussen een gratis en een betaalde activiteit. Hierdoor creëer je onbewust een mechanisme van uitsluiting.

Mijn mening

Het is een brochure met zeer veel tips voor scholen. Ik denk dat veel van deze maatregelen al toegepast worden door scholen en zeker hun effect bewijzen. Lang de andere kant zijn er ook maatregelen waar we ons extra vragen over moeten stellen. Zoals het sociale kas. Hoe wordt de sociale kas gevuld? Door initiatieven vanuit de school waar de winst in de sociale kas wordt gestoken, wie zorgt er voor de winst? De ouders die niet in armoede leven, is het aan deze ouders om de schoolloopbaan van de kansarme leerlingen te betalen? Moet de regering niet zorgen voor de sociale kas? Daarnaast moeten we ook nadenken of ieder gezin in armoede recht heeft op deze maatregelen. Er zijn gezinnen die in armoede leven omdat ze niet met geld kunnen omgaan, ze steken liever geld in een nieuwe auto, een tv, een xbox, heel veel huisdieren,… Is het dan aan de school om voor deze gezinnen te betalen? Langs de andere kant moeten we ons dan ook afvragen of deze kinderen hiervan het slachtoffer moeten worden. Mijn mening is dat scholen zeker maatregelingen moeten nemen en nieuwe maatregelingen moeten uittesten en evalueren. Een school moet enkel maatregelingen treffen die een positieve invloed hebben, de andere maatregelingen kunnen ze beter niet blijven invoeren. Omdat dit een verspilling van tijd en geld kan zijn. De efficiënte maatregelingen zullen dan ook per school verschillend zijn, hiervoor is informatie aan de scholen zeker belangrijk.

Bijlagen:
http://http://www.netwerktegenarmoede.be/documents/Maak-je-sterk-tegen-armoede-op-school.pdf   

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=fj356-Lcmyk   
http://www.youtube.com/watch?v=ieBOmuHtrM4   
http://www.youtube.com/watch?v=Zgos8oBhX7M   

4 standpunten van politieke partijen over religie in het onderwijs.

Bronnen:

http://meditatie-bij-jonge-kinderen.blogspot.be/2014/08/politieke-partijen-en-standpunten-over.html

http://www.kuleuven.be/thomas/page/politieke-standpunten/#73704

Samenvatting:

·         *NV- A

NV-A wil ouders laten beslissen in welke levensbeschouwing ze hun kind willen opvoeden. Hierdoor vindt de NV-A dat het onderwijs neutraal moet zijn en er een keuzevrijheid moet bestaan tussen erkende Godsdiensten en niet – confessionele zedenleer. Om dit te kunnen verwezenlijken moet het vrij gesubsidieerd onderwijs niet langer de volledige inhoud van het levensbeschouwelijk onderwijs bepalen.

·        * Sp.a

Sp.a is voor vrije scholen te behouden die vanuit één levensbeschouwing werken. Eveneens wilt sp.a dat in het officieel onderwijs de keuze moet worden aangeboden tussen de verschillende erkende en de niet – confessionele zedenleer. Tevens wilt sp.a een gemeenschappelijke stam. In deze stam komen verschillende levensbeschouwelijke vakken aan bod. Hierdoor wilt men meer respect voor verscheidenheid bijbrengen en onverdraagzaamheid verminderen. 

·       *CD&V

CD&V is voor het behoud van de al bestaande wetgeving en organisatie in het onderwijs te opzichten van religie. 

·       *  Vlaams belang

Eveneens als CD&V pleit het Vlaams Belang voor het behoud van de huidige wetgeving.

Vergelijking

* Gelijkenissen tussen de 4 partijen:

-         -  Levensbeschouwing behouden in het onderwijs.

* Gelijkenissen bij de Cd&V, het Vlaams Belang en de sp.a:

-        -   Behoud van vrije scholen die vanuit één levensbeschouwing werken.

-          - Officieel onderwijs de keuze tussen verschillende erkende en de niet – confessionele zedenleer.

-         -  Subsidies worden bepaald vanuit de bevoegde instanties van iedere levensbeschouwing.

* Wat wil NV-A anders zien:

-          - Onderwijs neutraal

Mijn mening:

Ik vind dat ouders in overleg met hun kinderen moeten bepalen naar welke school de kinderen gaan, en dus ook welke levensbeschouwing ze mee krijgen op die school. Naar mijn mening moet er voldoende keuze zijn voor de ouders. Bijvoorbeeld moeten ouders dat hun kind willen laten onderwijzen met de levensbeschouwing Hindoe geen 100 km rijden om een gepaste school te vinden. Ik ben voor het principe dat vandaag gehanteerd wordt in het GO! Onderwijs. Hier kunnen de leerlingen en ouders kiezen welke levensbeschouwing de kinderen krijgen. Hier zijn vaak ook geschikte leerkrachten voor aangeworven. Dat is natuurlijk ook noodzakelijk. De scholen moeten de nodige leerkrachten vinden om het vak te onderwijzen. Misschien is mijn idee niet haalbaar, maar het is wel mijn ideaalbeeld. Kinderen dat eender welke levensbeschouwing in een Vlaamse school kunnen kiezen en hierin onderwezen worden.

Toespraak van Obama over extremisme in het geloof.

Samenvatting van de toespraak:

Geloof inspireert om arme te helpen, vrede te sluiten,… . Geloof is onze drijfveer om goede daden te doen. Maar we zien ook dat geloof kan verdraaid worden en soms kan gebruikt worden als een wapen.
Van een school in Pakistan tot de straten van Parijs, hebben we geweld en terreur zien plegen door mensen die opkomen voor hun geloof. Ze komen op voor de Islam, maar eigenlijk verraden ze het geloof om hun daden goed te praten.
We zien de IS de brutale vereniging des doods in de naam van religie extreme barbaarse daden uitvoeren. Het terroriseren van religieuze minderheden, vrouwen verkrachten als wapen in de oorlog,… .
We zien religieuze oorlog in centraal Afrika, sektarische oorlog, de moord op Moslims en Christenen in Nigeria. Zo vaak worden deze daden gepleegd in de naam van religie.
Het goede, het sterke, de liefde van mensen die geloven, gaat gepaard met mensen die het geloof gebruiken voor hun eigen moorddaden goed te praten.
We mogen deze daden niet negeren omdat ze niet hier (Amerika) gebeuren. Vroeger werd de slavernij in Amerika ook goed gesproken in de naam van Jezus.
Het extremisme is niet uniek aan één soort groep mensen of één soort geloof. In elk mens schuilt de neiging om het geloof te verwoesten.
Menselijkheid een basisprincipe van geloof. Wij als gelovigen moeten opkomen tegen de mensen dat het geloof misbruiken. De vrijheid van religie en het uitoefenen van ons geloof moet kunnen zonder angst.

Mijn mening:

Ik heb de toespraak enkele keren beluisterd. Ik vind het eveneens belangrijk om een onderscheid te maken tussen mensen die geloven en extremisten. We mogen door de recente gebeurtenissen door extremisten geen vooroordelen ontwikkelen. Iedereen verdient een eerlijke kans in de samenleving. Toch mogen we niet uit het oog verliezen dat iedereen vatbaar is voor extremisme. Het feit over vooroordelen wil ik ook reflecteren naar armoede. Mensen kunnen door verschillende omstandigheden in de armoede terecht komen en iedereen is een potentieel slachtoffer. Iedereen verdient een eerlijke kans in de samenleving, ook de mensen dat in de armoede terecht zijn gekomen. We kunnen al kansen beginnen bieden vanaf kinderen naar school gaan. Economische opvoeding, over het omgaan met geld. Als school letten op de uitgaven voor de ouders,… . We zijn allemaal mensen, we verdienen allemaal dezelfde kansen.

Bijlagen:
https://www.youtube.com/watch?v=E7LxBocwm-o   

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=AqCNw4lVfYQ   

Bron: L. Homans (2014). Beleidsnota armoede bestrijding 2014 – 2019.

Wat zijn de wettelijke bepalingen rond de armoede grens in België? (enkele cijfers op een rijtje).

Armoede is een netwerk van sociale uitsluiting dat zich uitstrekt over meerdere gebieden van het individuele en collectief bestaan.

Het risico op kansarmoeden ligt in Vlaanderen zeer hoog. 680.000 personen in Vlaanderen hun inkomen ligt lager dan de armoede grens. De armoede grens bedraagt in België €973/maand voor een alleenstaande en €2.044/maand voor een gezin met 2 kinderen. Van de 680.000 personen leven 50% in langdurig armoede. In 2012 gaven 15,3% (960.000 personen) mensen aan moeilijk rond te komen met hun inkomen.
Deze cijfers liggen nog hoger in Brussel. In Brussel leeft 1/3 van de personen onder de armoedegrens, hiervan is 5% afhankelijk van een inkomen van het OCMW. Kinderarmoede is in Brussel eveneens een groot probleem meer dan 1/5 kinderen leeft in een huishouden zonder inkomen uit werk. Kinderarmoede in cijfers: in 2012 leefde 10,9% en in 2013 11,2% kinderen in een huishouden zonder inkomen uit werk. 9,5% van de jongeren tussen 18 en 24 jaar leven van een leefloon.

EU2020 (tienjarenplan voor de groei van de Europese Unie) heeft als doel om tegen 2020 het aantal armen of sociaal uitgesloten in de hele Unie met 20 miljoen te verminderen. Hiervoor is een nieuwe armoede – indicator opgesteld. Iemand voldoet aan de nieuwe indicator als hij of zij aan minstens één van de drie voorwaarde voldoet. De voorwaarden:

-          - Hij of zij leeft in een gezin met een inkomen onder de nationale armoederisicodrempel.

-          - Hij of zij leeft in een gezin met ernstige materiële deprivatie (het gezin mist minstens vier items uit een lijst van negen basisitems wegens financiële redenen. De negen items zijn: een week vakantie buitenshuis per jaar, een maaltijd met vis, vlees, kip of vegetarisch alternatief om de twee dagen, een wasmachine, een kleuren-tv, een telefoon/GSM, een auto, de rekeningen voor huur, hypotheek, nutsvoorzieningen of andere aankopen kunnen betalen, het huis degelijk kunnen verwarmen, beperkte onverwachte financiële uitgave (900 euro) kunnen doen).

-         -  Hij of zij is jonger dan 60 jaar en leeft in een gezin met een zeer lage werkintensiteit.

Volgens de nieuwe armoede – indicator van de EU2020 leven 16% (ongeveer 1 000 000 mensen) van de Vlamingen in armoede. Zelfs 1% (80 000 personen) van de Vlamingen voldoen aan de drie voorwaarden. 

Mijn mening

In België zijn er meer mensen waarvan hun inkomen lager ligt als de armoede grens, dan ik had verwacht. Ik wist dat niet iedereen het in België eenvoudig heeft om rond te komen, toch hebben de cijfers mij overvallen. Dat de cijfers hoger liggen in Brussel had ik verwacht. De beleidsnota heeft dit echter bevestigd. Dat er zoveel kinderarmoede was in Brussel is een logisch gevolg, maar was voor mij toch een schok. 1 op de 5 jongeren leeft in een gezin zonder inkomen uit werk. Dan vraag ik mij af hoe deze jongeren hun schoolkansen liggen? Leven deze kinderen dan in een vicieuze cirkel? Wat kan het school hier aan doen? 

Ik vind het goed dat Europa een tienjarenplan heeft opgesteld met als doel de armoede te doen dalen. De vraag blijft of dit gaat werken? De cijfers zijn confronterend. Zeker als we weten dat niet alle mensen dat in armoede leven dit vertellen of tonen. Zijn deze cijfers dan juist? Of is er nog veel meer verdoken armoede?

Als onderwerp voor de taak van RZL heb ik gekozen voor ‘hoe omgaan met kansarmoede op school’. Ik heb verschillende aanleidingen om rond dit onderzoek te werken.

Als eerste heb ik voor dit onderwerp gekozen omdat de halve dag stage tijdens de Brusseldag mij enorm heeft aangegrepen. Ik heb de kans gekregen om een halve dag mee te lopen in kleuterschool in Woluwe. In de school voldeden 80% van de kinderen aan de normen om als kansarm beschouwd te worden. Ik ben zelf opgegroeid in een warm gezin, zonder enige geldnood. Tijdens mijn periode op school ben ik ook nog nooit geconfronteerd geworden door armoede. Daardoor was het bezoek aan de school des te schokkender. Toch merkte je dit niet aan de kinderen. De school had een heleboel maatregelen getroffen om de ouders zo goed mogelijk te begeleiden. Tijdens de uitleg van de directrice wou ik graag meer over de maatregelen weten.

Als tweede heb ik voor dit onderwerp gekozen omdat in de school waar ik nu stage loop, eveneens veel kinderen naar school gaan die het thuis moeilijker hebben. Mijn mentor heeft hiervoor enkele kleine maatregelen om niets te verspillen. Bijvoorbeeld: als een drankje nog niet leeg is, aan de kant zetten voor het volgende drink moment/ een fruitje of koek dat nog niet op is opnieuw in de boekentas steken. Hierdoor heb ik ontdekt dat je als persoon ook veel kleine dingen kan doen om ouders en hun kinderen te helpen. Alle beetjes helpen de mensen in een financieel moeilijke situatie vooruit.

Als derde heb ik voor het onderwerp gekozen omdat steeds meer immigranten het slachtoffer worden van de armoede. De mensen die hier in België een nieuwe start zoeken. Die mensen krijgen deze kans niet omdat ze vaak in de armoede terecht komen. Ik vind dan ook dat iedereen zijn steentje kan bijdragen. Iedereen verdient de kans op een mooi leven. De leerkrachten kunnen dus ook bijdragen aan het tegengaan van de armoede. 

Als laatste heb ik voor dit onderwerp gekozen omdat ik voor tijdens mijn carrière als kleuteronderwijzer zoveel mogelijk wil kunnen helpen voor de ouders die het moeilijker hebben. Door het onderzoek kan ik zelf een beeld vormen over hoe ik kansarmoede in mijn klas wil aanpakken. Ik heb armoede lang genoeg buitengesloten in mijn eigen wereld.

Ik heb tijdens mijn opleiding al geleerd dat armoede een grote(re) rol begint te spelen in het onderwijs. Als leerkracht kan je u steentje bijdragen aan het bestrijden van armoede. Hoe? Dat wil ik gaan uitzoeken. De vierde wereld wordt steeds groter en groter. We mogen niemand vergeten en iedereen moet kansen krijgen om zich tot een persoon te ontwikkelen dat hij/ zij wilt zijn.

Scholen worden vangnet voor ‘nieuwe armen’

2 oktober 2013 

Steeds meer scholen in Vlaanderen zien de armoede bij hun leerlingen toenemen. Leerlingen komen met een lege maag of zonder boterhammen naar school, oudere leerlingen zoeken een bijjob… Vaak gaat het om ‘nieuwe armen’: gezinnen die hun levensstijl drastisch moeten aanpassen na een scheiding of werkloosheid. Omdat ze zich schamen om elders hulp te zoeken, is de school voor hen meestal het eerste vangnet.

“De ‘nieuwe armen’ bestaan, de groep groeit”

Een op de tien gezinnen in Vlaanderen loopt het risico om in armoede te verzeilen. Maar achter deze officiële cijfers gaat een groeiende groep gezinnen schuil die in verborgen armoede leven. ”Vijftien procent van de Vlamingen zegt dat ze het moeilijk hebben om rond te komen, bij eenoudergezinnen zelfs 39 procent”, zegt prof. Danielle Dierckx van het Centrum Ongelijkheid, Armoede, Sociale Uitsluiting en de Stad (OASES, Universiteit Antwerpen). “Steeds meer mensen stapelen de schulden op. Bovendien neemt het aantal faillissementen en echtscheidingen toe. De groep ‘nieuwe armen’ bestaat, en groeit steeds.”

’Nieuwe’ armen hebben het vroeger vaak goed gehad maar moeten zich plots afvragen hoe ze het financieel zullen beredderen. Ze moeten hun levensstijl aanpassen, hebben het gevoel dat ze niet meer mee kunnen. Dat ligt mentaal bijzonder moeilijk… De schaamte is groot. Sommige armen geraken geïsoleerd of sluiten zich op. Maar evengoed houden ouders de schone schijn zo lang mogelijk op en gaan daarvoor een lening aan. Daarom blijven veel nieuwe armen op school zeer lang onder de radar: je merkt er niks van. “Er is veel schaamte bij ouders, jonge kinderen flappen het er soms uit: ‘Papa heeft geen werk meer’. De school is een uitgelezen plek om die ouders te spotten”, zegt Erna De Roeck, directeur d’Oefenschool in Blankenberge.

“Zonder boterhammen naar school”

Steeds meer leerlingen komen zonder boterhammen of met een lege maag naar school. Veel scholen geven daarom gratis soep. Dat gebeurt ook in het TNA Londenstraat Antwerpen. “Soep kost zo goed als niets, dus krijgt iedereen hier een kommetje”, zegt Bart Crikemans, leraar schilderen en decoratie aan het TNA Londenstraat in Antwerpen.  Hij is actief in de armoede werking. “Op een voedselbedeling begon een mama van dertig te wenen. ‘Is het de eerste keer?’ vroeg ik. ‘Ja’, zei ze. Naast de derde en vierde wereld heb je nu ook de vijfde wereld: die van de verborgen armen.”

Nieuwe armoede zorgt ook voor andere problemen: jongeren zoeken bijvoorbeeld een bijjob om de thuiskas te spijzen (en spijbelen daarom soms). “Ik maak me zorgen over de ongekwalificeerde uitstroom: welk rolmodel heeft een leerling van achttien die zijn ouders nooit heeft zien werken?”, zegt Denis Vonckers, algemeen directeur Scholengroep 14 Maasland. Tegen eind 2014 gaan de fabrieken van Ford Genk definitief dicht.  “De netwerken rond de scholen worden steeds belangrijker: CLB, opvoedingswinkel, CAW , OCMW … Zij bereiden zich voor op meer ouders met een depressie of alcoholprobleem”, zegt hij. “Veel van onze scholen hebben vriendenkringen. Die zetten zich vroeger in om extra geld te genereren voor de school in het algemeen: het sinterklaasfeest, uitstappen, schoolmeubilair, opsmuk van de speelplaats. Meer en meer krijgen zij nu vragen van directeurs om individuele gezinnen te ondersteunen.”

(http://www.klasse.be/leraren/37933/scholen-worden-vangnet-voor-nieuwe-armen/)

Kansarmoede is een breed gegeven. De armoede grens is wettelijk bepaald in België. Is kansarmoede voor iedereen dan hetzelfde?
Volgens mij niet. Ik denk dat iedereen een eigen visie heeft op wat kansarmoede inhoud. Voor mij is leven in armoede wanneer je op het einde van de maand moet tellen om rond te komen. Als je niet elke dag een normale maaltijd kan klaarmaken, maar je moet uitrekenen wat je wel of niet kan klaarmaken. Dat is voor mij armoede. Voor andere mensen kan armoede iets helemaal anders inhouden.

Ik ben ervan overtuigd dat iedereen in de samenleving zijn steentje kan bijdragen om kansarmoede te bestrijden. De dag van vandaag zijn er veel meer risico gezinnen. Dit komt vooral door de crisis en de werkloosheid. Gezinnen dat vroeger rond kwamen, moeten nu meer letten op wat ze uitgeven.
Als ik nadenk over de vraag hoe ik mensen die in kansarmoede leven kan helpen, weet ik hier niet direct een antwoord op. Toch zullen er verschillende mogelijkheden bestaan. Daarom heb ik ook voor het onderwerp gekozen. Ik wil een beter zicht krijgen over hoe ik kan omgaan met kansarmoede. Niet enkel in het algemeen, maar voornamelijk in de klas. Hoe kan je kansarme ouders van kleuters hun financiële bijdrage zo minimaal mogelijk houden en zorgen voor geen verspilling.
In de kleuterklas kunnen we de basis leggen voor een financieel gunstig onderwijs voor de ouders.

Er bestaan veel vooroordelen rond kansarmoede. De vooroordelen bestaan er vaak uit dat die mensen hun kinderen verwaarlozen, of hun eigen verwaarlozen voor hun kinderen. Dat mensen in kansarmoede geen kansen krijgen in de maatschappij en in een vicieuze cirkel leven, hierdoor criminaliteit nooit ver weg is. Het is belangrijk om die vooroordelen los te laten. We zijn allemaal mensen en we verdienen allemaal dezelfde kansen.

Dit geldt ook voor mensen uit een andere cultuur. Vaak immigreren mensen naar België (Europa) en wordt hun het beloofde land beloofd. Tot ze hier eenmaal aankomen. Ze hebben niets en komen vaak in de armoede terecht. Ook deze mensen verdienen een kans in onze samenleving.

Is kansarmoede hetzelfde in andere culturen? Deze vraag stel ik mij. Mensen met een andere achtergrond of een ander geloof. Gaan zij hetzelfde om met armoede?

Ik heb een beeld wat kansarmoede kan zijn in ons land en onderwijs, maar volgens mij is mijn beeld nog lang niet volledig. Ik wil dan ook meer weten over hoe we met kansarmoede moeten omgaan. Hoe we iedereen gelijkwaardige kansen kunnen bieden.

Ik ben dan ook klaar om de confrontatie aan te gaan met een wereld waar ik mij 21 jaar lang voor het afgesloten.

1) Wat zijn de wettelijke bepalingen rond de armoede grens in België? (enkele cijfers op een rijtje).

2) Hoe omgaan als school met kansarmoede gezinnen in scholen met een groot aantal verschillende culturen en geloven?

3) Hoe omgaan als leerkracht met kansarmoede in de klas? (preventie, lessen geven,…)