WE DID IT !!!! 2820 kilometer hebben we op onze fiets gereden. Een gemiddelde van iets meer dan 112 per dag. En het was de moeite waard. Uniek en fantastisch wat wij onder de weg gezien hebben. De vele dorpen, de unieke wegen en de natuur in zijn pracht. Het is zoals er gezegd wordt. Het is niet het doel dat telt, maar de weg erheen. Onze Compostela zullen ze ons nooit meer kunnen afnemen. De fietsen zijn ondertussen klaar voor de terugreis naar België, en wij ook. Santiago is echt wel een leuke stad om in rond te kuieren, veel kleine straatjes en gezellig. We zouden graag iedereen danken voor de steun en de toch wel talrijke volgers van onze tocht. Wij hebben er in ieder geval zeker van genoten. Morgen slapen we terug in ons eigen bed, en dat zal ook zeker welkom zijn. Bedankt iedereen en BUEN CAMINO
Het was mistig deze morgen, erg mistig zelfs. Op ons hoogte van +1300 meter is het net als in de wolken rijden. Verder was alles wel zoals voorzien. Na een 40 tal kilometer een leuk klimmetje. Zal wel een 8 tal kilometer geweest zijn, en redelijk steil. Verder valt het op dat we dichter bij Santiago komen. Met honderden komen we ze tegen, wandelaars. Fietsen wel iets minder. We hebben wel een eindje gezelschap gekregen van een mijnheer uit Mechelen. Is 71 jaar en doet Compostela voor de derde keer. Klasse de fysiek van die man. Morgen doen we onze rit Champs Elysees. Zal wel zonder de Champagne zijn. Nog één keer de fiets op morgen. Zijn gaan slapen met 2758 gereden kilometertjes
We hebben het weer geklaard. Het zijn de laatste loodjes. En ze wegen een beetje zoals het spreekwoord. Ons tochtje vandaag was rustig en op het gemakje tot rond een kilometer of 60. Het was wel warm, zeer warm. De laatste 35 kilometer waren er om bij te schrijven in de categorie....naar o´muge. Klimmen en klimmen...Van ongeveer 600 meter naar 1335 op 7 kilometer is redelijk duwen. Maar we hebben het gedaan. De panorama's zijn weer gewoon fenomenaal. We zijn er beiden mee akkoord dat we liever in die bergen hier zitten dan op de hoogvlakte in Spanje. Die ritjes waren eerlijk wel een beetje saai. Onze reis is nu echt bijna gedaan. Morgen hebben we nog één redelijk zware voor de boeg. Is de laatste normaal op de agenda. Jammer dat het weerbericht niet echt in ons voordeel spreekt. Vanaf woensdag spreken ze van regen. Hopelijk valt het allemaal een beetje mee. Ons trouwe tweewielers, we zijn gelukkig van breuken gespaard gebleven, slapen voor de eerste keer echt buiten. Vastgebonden aan een boom. Ze hebben ons ondertussen reeds 2667 kilometers verder van huis gebracht. Wij kruipen de wol onder.
Vandaag dag op dag 3 weken onderweg. Het begint echt te korten. Volgens google maps nog een 250 kilometer. Wij zullen er wel een paar meer hebben, maar daar zitten wij niet met in. Wel vriendelijk hier in Spanje. Ze hadden ons bergen gestolen, maar ze zijn zo vriendelijk geweest deze terug te brengen. Het is iets lastiger, maar constant wind op kop op ellelange wegen is ook niet alles. Het is weer prachtig om te zien hoe mooi de natuur kan zijn. We hebben ook eens kennis kunnen maken met Spaanse kasseistenen....ze zijn ook niet van de poes. Verder verliep alles rustig, en zijn we dankzij het Vrouwtje van Mario weer in een prachtig hotel toegekomen. Zwembad incluis. Wel jammer dat het water nog net iets te fris was.Pootje baden lukte natuurlijk wel. We gaan hier nog eens goed ons buikje vullen, en ons klaarmaken voor morgen. Hetbeloofd nog een zware te worden, maar dat zou de laatste keer moeten zijn. Daarna is het richting kust. De paardjes zijn gaan slapen met 2569km in de benen.
Dag is verteerd. Het was een echt ritje op grootmoeders wijze. Niet overdreven ver, een 70 kilometer, ideaal om de beentjes eens los te draaien. Regelmatig gestopt om een terrasje te doen. Kortom op het gemakje. We verdienen dit ook wel eens. Voor eens, dus ze bestaan, 2 zeer joviale Nederlanders ontmoet. Ze kwamen van Arnhem, ook met de fiets. Zij hadden wel niet de zware route door Frankrijk genomen, en we kregen veel complimenten. Verder was het de gewone gang van zaken in Spanje tot nu toe. Ellelange banen recht vooruit, en om de 100 meter rugzak toeristen. Wij rijden niet op hun pad, en zij lopen niet op onze weg. Voor iedereen gemakkelijk dus. Het was de dag van de ooievaars, regelmatig konden we een nest bespeuren, en ze zijn volop bezig hun jongen te leren vliegen. Morgen is het vroeg uit de veren,volgens dat we de route bekijken, nog een 50 kilometer vlak, en daarna springen we terug bergen in. Nog 4 dagen en we zouden er moeten zijn. Wij kijken er alvast naar uit. De fietsen staan in de garage met 2473 kilometers sinds het vertrek.
Bestolen, we zijn bestolen. Deze nacht is er iemand de bergen komen stelen. Toen we het goed en wel beseften waren we in de polders aan het rond rijden. Uitgestrekte vlakten, bijna geen op en neer meer. Wel hebben we een nieuwe vriend ontmoet. We noemen hem de wind. Eerst was hij zeer vriendelijk en blies ons een 40 km aan een stuk vooruit. We waren zeer braaf en toch moet er iets gebeurd zijn. De laatste 60 kilometer draaide de wind zich tegen ons, en geloof ons. Het waait hier hard. Verder was de rit nogal saai. We hebben hem de "altijd rechtuit" rit gedoopt. Kilometers aan één stuk, altijd rechtdoor, banen waar we geen eind aan zagen. Op het einde wel nog een riviertje tegengekomen waar we een slang zagen. Kom je ook niet vaak tegen in België. Verder niet veel te melden. Morgen richting Léon. Paardjes op stal met 2399 kilometer.
Het is weer eens volbracht. Vanmorgen vertrokken rond kwart na negen, en het was nog redelijk frisjes. Zeg maar zeer frisjes. Carlo vertrok in zijn sandalen, maar had al vlug een paar kousen aan. We dachten net als gisteren een wandeling in het park...njet dus. We bleven een uur of 3 à 4 op ongeveer 1100 meter hangen, op en neer, en soms wel steil op. Na die bergen konden we afdalen richting Burgos. Mooie stad, en schitterende kathedraal. Wel jammer dat iedereen die siësta nogal letterlijk neemt. We zaten op een terrasje, kop koffie drinken. Wou stempel halen en nog 2 koffie. Gesloten zei de madam. Was terug open om 8 uur 's avonds....Verder gereden naar onze slaapplaats, voor 12 euro toch wel zeer lekker kunnen eten. Voorgerecht, hoofdgerecht, dessert en koffie. Nog een ijsje op terras en stilaan ons mandje opzoeken. Morgen doen we nog eens de 100. Ongeveer toch. Toen ons paardjes op stal gingen hadden ze netjes 2288 kilometer gegaloppeerd.
Koud, het was koud deze morgen toen we op ons paardje sprongen. Lichtjes overtrokken, maar nog geen regen in de lucht. Tot we een kilometer of 10 verder waren. Het begon te regenen, en we kunnen deze dag dan dopen als onze 2é regen dag. Op de 18 dagen die wij nu onderweg zijn valt dit echt wel mee. De ri zelf was een wandeling in het park. Precies een uitbol ritje. Is altijd leuk af en toe zo'n rit ertussen. We reden bijna de volledige weg in Parque Natural Sera de Cebolera. Prachtig om door te fietsen. Schitterende stuwdam gezien met een mega groot meer eraan. Ze weten wel hoe hun elektriciteit te maken, die Spanjaarden. Verder is er niet veel te melden. We slapen vanavond in een klein dorpje. Welgeteld 97 inwoners met een gemiddelde van 2 inwoners per m² km. Morgen rijden we verder richting Burgos. We zullen waarschijnlijk terug veel "rugzak toeristen" tegenkomen. Bij het op stal zetten van de paardjes stonden we op 2188 kilometer.
Alweer een ritje afgehaspeld. Ze beginnen stilaan door te wegen. We hebben besloten om de resterende ritten ongeveer allemaal dezelfde afstand te maken. We proberen het rond de 80 km te houden. De escapades van 130 en meer hebben we nu wel gehad. Het was frisjes deze morgen toen we op onze fiets kropen, en het is bijna de volledige dag frisjes gebleven. De laatste 2 uur kwam de zon er door piepen, en dat voel je toch direct. We zijn vandaag voor het eerst op het pad van de wandelende Compostela bezoekers terecht gekomen. Wat een bende is dat!! En met veel dat ze zijn. Je ziet van alle leeftijden, jong en oud. Proficiat ook aan die mensen, want te voet lijkt echt ook wel een uitdaging. Verder verliep de rit zoals te verwachten, op en neer. Precies of de Franse bergen zijn er terug. Het landschap is ook veranderd, echt mooi, en typisch Spaans. We zijn geland in een dorpje van 16m² met 1000 inwoners. Gelukkig hadden ze hier nog een restaurant, en hebben we lekker kunnen eten. Eens opgezocht met maps hoeveel kilometers er ons nog resten. De snelste weg zou 599 zijn. We zullen er wel meer hebben. Nu gaan we vroeg ons mand in en morgen staan we er weer. 2109 tikt de klok ondertussen.
De dag zit er weer op. We hebben vandaag bewust gekozen om eens niet de binnenwegen en offroad toestanden te nemen. We wilden vroeg op onze slaapplaats zijn,en dat is goed gelukt. Onderweg hebben we voor het eerst een aanwijzer naar Compostela gezien. Tis precies nog niet om de hoek. Wel iets leuks tegengekomen. Na ongeveer een km of 10 rijden steekt er een camionette voorbij en die trompt spontaan. Gebeurt wel meer dat mensen dit doen om ons aan te moedigen. Een kilometer verder zien we de camionette geparkeerd staan en die man komt naar ons toe gelopen. Maar dan wel lopen e. We stoppen omdat we dachten dat er iets scheelde, en wat krijgen we? Elk een vitaminen reep en een bric Jus de Orange. Echt wel sympathiek van die kerel. Verder was de rit een beetje saai. Ligt ook wel aan de weg die we genomen hebben. Morgen zijn we weer een dag verder en dichterbij. Afgeklopt op 2012 kilometer.
