Laatste dag van onze Amerika-reis is aangebroken, wat willen we nog doen: Alcatraz bezoeken (tickets hadden we al geboekt in Belgie), vertrek aan pier 33 voorzien om 9u30 waar we met een boot richting eiland werden gebracht. We zijn niet de enigen, lange rijen staan al aan te schuiven om met de eerste boot te vertrekken en diegene die geen ticket op voorhand hebben gekocht hebben pech want 1st volgende mogelijkheid om mee te gaan was pas een week later!! Wat we niet wisten was dat Alcatraz ook behoorde tot de nationale parken, blijken er veel vogels, bloemen en planten het eiland te hebben ingepalmd . De audiotoer is geweldig, gevangenen, bewakers en familie van personeelsleden doen hun verhaal en vertellen hoe ze alles beleefden. T laat toch wel een indruk na, zien waar de laatste ontsnappingspogingen gebeurt zijn, hoe iedereen leefden en met wat ze zich bezich hielden. Eigenlijk is er nog steeds een grote gelijkenis volgens mij. De afstand van san francisco land tot het eiland is slechts 2km maar door het koude water en vooral de sterke stroming zou niemand het ooit hebben gehaald om zo te ontsnappen, hoewel men van de laatste 3 nooit hun lichamen hebben gevonden. Echt hele mooie foto's maken was bijna niet mogelijk, t was er echt een overrompeling van alle nationaliteiten die allemaal naar het meest bezochte san francisco monument kwamen zien. 3u hebben we rondgelopen maar de tijd stond ni stil en we moesten onze auto nog ophalen aan t hotel, leeg maken en binnen brengen voor 17u. We wilden nog een ritje met de cable car doen en over de golden gate brug rijden. Hmmm toen we meer dan een uur moesten aanschuiven kregen we toch wat stress maar we hebben het gehaald. Ingecheckt in ons hotel dicht bij de luchthaven, bagage daar afgegooid en naar dollar gereden om de auto met bijna helemaal lege benzinetank af te leveren. 5000km heeft de ford escape ons netjes en comfortable door californie, nevada, utah en arizona gebracht. De cruisecontrol en de automatique hebben het wat comfortabeler gemaakt en de gps van edmond en de roadbook van den danny wat minder stressy. Bij deze nog een bedankwoordje voor ineke die op de yutta heeft gepast, de senne die t gras heeft afgereden, familie mentens voor het gebruik van hun jaarpas v d nationale parken en voor mezelf ons ma die 3 weken voor onze quinten heeft gezorgd. Hopelijk hebben jullie wat mee kunnen genieten van ozne geweldige reis via deze blog maar dit is mijn voorlaatste berichtje. Morgenvroeg is t zover en keren we terug richting belgie. Vertrek is voorzien om 8u45, tussenstop in houston om hopelijk op tijd te landen in amsterdam s anderendaags om 8u40 waarna we de tgv richting antwerpen pakken. Toch nog enkele laatste bedenkingen: 1. amerikanen vinden alles awesome, vragen altijd how are you maar dat interesseert sommigen niet, ze zijn overdreven vriendelijk maar toch weer heel oppervlakkig. 2. eten is bijna overal hetzelfde, vooral continentaal ontbijt bestaat uit: een muffin of donut met koffie, al de rest wat erbij komt daar mag je heel blij mee zijn... 3. toiletten zitten lager (msschien is dit wel een betere positie;-)), douchekoppen staan altijd te laag, voor openbare toiletten moet je nergens betalen. Als afsluiter wil ik nog zeggen dat we een heel gevarieerd amerika hebben gezien: van grote steden als LA en SF met hun drukte tot de stilte op sommige trails in nationale parken, t heeft ons allemaal wel kunnen bekoren al was LA wel de minst aantrekkelijke spot voor ons. Kortom een geslaagde vakantie: een once in a lifetime...!!! Een aanrader.
Uitgeslapen tot7u , ingepakt en eens een ontbijt gekregen met verse fruitsalade (hmm da was de eerste keer, aardbeien, ananas, meloen, appelsien,...) dat was een aangename onverwachte lekkernij in het land van de donuts en wafels. Carmel by the sea achter ons gelaten, in de mist aangekomen en ook weer verlaten, spijtig want een dagje strandwandeling en terrasje zag er mooi uit. Richting san francisco, 2u rijden en ook daar zagen we de donkere wolken weer hangen, smog, fog, mist, noem het zoals je wilt, t zag er niet uitnodigend uit maar eenmaal ter plaatsen kwam de zon er toch wel doorheen. Onze auto al gedropt aan ons hotel want we zaten redelijk centraal gelegen en te voet als volwaardige wandelaars de city verkend. De cable cars, lombardstreet, embarcadero, pier 1 tot 47, chinatown, unionstreet, broadway (waar totaal niks te zien was), ja we hebben wat afgesleft dus morgen hoeven we zelfs geen geld uit te geven aan de hop on hop off bus, huurfiets of go car met audiotour. Wat er nog wel op t programma staat, ons vooraf gereserveerde bezoek aan "the rock" alcatraz, al wel om 9u30 en moeten er een uurtje op voorhand zijn voor de tickets af te halen etc. s Avonds nog de omgeving verkend maar dat was het toch niet, te veel daklozen in de omgeving en geen echt gezellige caféetjes ofzo. Wel een paar leuke adresjes gekregen van iem in het castrodistrict maar niet tot daar gereden. In het achterhoofd de excursie en vooral de wektijd en het feit dat we nog wat moesten boeken voor de laatste nacht deed ons op tijd terug keren. Koffers moeten nog volledig op orde gemaakt worden, rommel dumpen, onze goedgediende foamen ijsbox laten verdwijnen, auto opruimen en leegmaken,... de dag gaat te kort zijn want zouden ook nog graag langs unionsquare gaan! Redden we niet vrees ik want bovenaan staat nog de goldengate bridge, we hebben hem al wel zien liggen blinken in de verte maar willen er ook nog overeen. De huurauto moeten we om 17u op tijd afgeleverd hebben met lege achterbank veronderstellen we . Ons laatste nachtje wordt er bijgevolg eentje vlak aan de luchthaven want moeten er al om 7u zijn geloof ik. Met het tijdverschil gaan we waarschijnlijk om 9u met een jetlag landen in amsterdam waar we de tgv richting antwerpen gaan nemen.
Om 6u liep de wekker al af want er stond ons een lange rit van 4u voor de boeg en we wilden in yosemite de reuze seqouia's nog zien vooraleer we richting kust reden.Carine had duidelijk te weinig geslapen en de koffie had nog niet veel aan haar humeur veranderd . De indruk die we al hadden dat in yosemite alles iets minder goed geregeld was dan in andere nationale parken werd voor ons nog maar eens bevestigd: we reden met de auto een uur naar de zuidelijke kant waar de mariposa grove met de gigantische bomen zich bevonden, bleken de miniparkings volzet en moesten we een héél eind terug rijden om daar een shuttlebus te nemen. Tja en als t humeur al niet goed zit helpt dat niet . Dan maar alleen het belangrijkste bekijken de giant grizzly, een 2500 jaar oude boom die volgens carine voldeed om levenslang te kunnen voorzien in de stook . Na de lange zware wandeling van gisteren was de 2km korte lichthellende wandeling er écht te veel aan. Als er al eens een lach verscheen op carine haar gezicht dan was die echt wel héél ver te zoeken nu. Ze had t gehad. T interesseerde haar niks dus wij direkt door. Wat slaap inhalen onderweg zal wel helpen hopen we dan . Richting carmel by the sea kwam er mist en grijze lucht opzetten, t zag er niet goed uit. Carine vroeg nog: wat komen wij hier eigenlijk doen??? Daar ging onze gezellige avond aan zee want daar aangekomen was het zicht wel heel beperkt. Een superlekkere pizza (waar een heel gezin van kan eten) met wat wijn afgehaald en ons terug getrokken in ons hotel... maar dont worry toen zat het humeur wel degelijk terug goed . Btw wat haar als eerste opviel bij het inchecken, ontbijt wordt pas geserveerd vanaf 8u, dus ik moest ni durven van een wekker te zetten... Hopelijk morgen wat beter weer want ik wil wel genieten van het mooie uitzicht van de zee richting san francisco.
. De audiotoer is geweldig, gevangenen, bewakers en familie van personeelsleden doen hun verhaal en vertellen hoe ze alles beleefden. T laat toch wel een indruk na, zien waar de laatste ontsnappingspogingen gebeurt zijn, hoe iedereen leefden en met wat ze zich bezich hielden. Eigenlijk is er nog steeds een grote gelijkenis volgens mij. De afstand van san francisco land tot het eiland is slechts 2km maar door het koude water en vooral de sterke stroming zou niemand het ooit hebben gehaald om zo te ontsnappen, hoewel men van de laatste 3 nooit hun lichamen hebben gevonden.
dus morgen hoeven we zelfs geen geld uit te geven aan de hop on hop off bus, huurfiets of go car met audiotour. Wat er nog wel op t programma staat, ons vooraf gereserveerde bezoek aan "the rock" alcatraz, al wel om 9u30 en moeten er een uurtje op voorhand zijn voor de tickets af te halen etc.
.
.
