Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht. Rijzend uit donker-koele vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer... Frederik van Eeden
De waterlelie is het symbool bij uitstek van schoonheid en zuivere liefde. Een gedicht blijft leven zolang het niet begrepen wordt. Een goed gedicht lees je daarom steeds opnieuw.
