Ik ben Jacobs Maria
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Rentenier.
Ik ben geboren op 05/12/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen.
Over mijzelf
Ik ben Walter Potters
Ik ben een man en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Vrije vogel.
Ik ben geboren op 30/04/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie.
Schilderen met licht en verf
Kunstgewrochten van een actief echtpaar
15-05-2011
Mieke
In de jaren zeventig sierden grote tekeningen van de blubberige
klassieke monsters in psychedelische kleuren de muren van mijn slaapkamer.
Het artistieke duiveltje zat toen al te poken.
Maar zo als bij velen sloeg de verliefdheid toe en namen
twee koters en een eigen zaak alle tijd in beslag.
Toen het huis leger werd, mijnheer de deur op het werk
achter zich dichttrok en ik de winkel sloot stond niets die vroegere droom nog
in de weg.
Intussen had ik al wel de voorbereidende jaren gevolgd in de
academie te Morstel.
Om daarna met veel enthousiasme de afdeling modeltekenen in
St Lucas te Kapellen te bestormen.
Louis Strijbos en Erik Nagels waren mijn inspirerende
leerkrachten.
Maar het was steeds een race tegen de tijd en ik voelde niet
altijd de voldoening die ik zocht.
Ik wilde absoluut mijn gevoelens overdragen via mijn
schilderwerk, de kijker moest zich kunnen inleven in mijn wereld.
De laatste twee jaar schaaf ik mijn olieverftechniek bij onder
het waakzame oog van Cindy Wright.
Het blijft worstelen om een eigen stijl te ontwikkelen.
Jack Vettriano, Tjarko ten Have, Terry Rodgers, maar ook
Lucien Freud en Aegon Schiele wijzen de weg.
Ik kan nu meer tijd spenderen aan het schilderen, het
gevecht met de materie zal langzaam maar zeker leiden tot een eigen schriftuur.
In een ver verleden herinner in me de aanwezigheid van mijn
vaders fototoestel bij vakanties, speciale gelegenheden en heel af en toe
occasioneel, hetgeen de obligate familiekiekjes voortbracht.
Maar die kleine zwart-wit foto's hadden iets magisch.
Verzameld in oude blikken koekendozen, doorspekt met beelden
van onwezenlijke jonge ouderlingen en nobele onbekende voorvaderen.
Kodak Box, Duitse Voigtländer en ... passeerden de revue.
De sixties en seventies stonden voor kampvuurmomenten
waarbij we levensgroot op doek werden geprojecteerd.
Het eerste toestel dat we deelden was een Russische Zenit,
een eenvoudig apparaat dat wonderwel mooie foto"s fabriceerde.
In mijn eigen nest, tijdens onze vakantieperiodes, had elk
familielid zijn eigen toestel en werd er lustig op los geschoten om nadien de
albums samen te stellen.
Het gevoel het leven even vast te houden en op te slaan,
bang dat we het zullen vergeten en vergeten worden.
Na mijn afzwaaien had ik eindelijk tijd en schreef me in voor
de opleiding fotografie in de Academie Noord te Brasschaat.
De techniek wordt bijgeschaafd en foto's anders bekeken en
gecreëerd.
