Net 19 jaar en Elisabeth wordt ontmaagd. Van een laatkomer gesproken. De brave meid van weleer leert eindelijk de echte geneugten des levens kennen. En hoe? Wat een eerder beangstigende, onwennige en ietwat oncomfortabele ervaring zou moeten zijn, mondt uit in een spektakel van ervaringen, moeilijk bij te houden door haar zintuigen die op volle toeren werken. Is dit nu hetgeen waar ze zich al die tijd zorgen over heeft moeten maken? Waarvoor ze Laurens en bij nader inziens, ook zichzelf, maar heeft laten wachten. De schrik om het niet te kunnen, om niet goed genoeg te zijn zat er goed in. Kan ook moeilijk anders
De geur en de hitte in de kamer worden ondraaglijk, nu moet het gebeuren. Twee hete lijven tegen elkaar.Het gevoel is overweldigend. Begerige handen gaan tekeer op het ritme van Moby.De kleine jongenskamer verandert in een sexbox vol lust. Haar borsten kunnen de aanrakingen niet aan. Het wordt haar teveel. Maar ze wil meer.Hun monden versmachten elkaar bijna. Het bloed stijgt en daalt tegen een ijltempo. Tongen likken de meest geweldige plaatsen. En dan die vingers... Ze glijden langs de binnenkant van haar dijen, tot ze hun halt houden in haar meest intieme, nooit eerder betreden heiligdom. Laurens bespeelt haar viool met hoogst accurate precisie en passie. Elisabeth voelt een heerlijk tintelend gevoel opkomen. Ze geniet als nooit tevoren. Is dit geen handeling van ultiem egocentrisme? Hoe kan het anders dat je duizelingwekkende hersenen volledig van de wereld weg gefocust zijn? Waar een individu wordt weggetrokken uit de omringende chaos en zweeft in haar overheerlijke aura, waar er enkel plaats is voor absolute zelfgewaarwording en bewustzijn. Hoe kan het nu dat seks ook maar iets te maken heeft met liefde? Zo een strijdigheid die unaniem wordt aanzien als logisch gevolg van elkaar! Alweer een axioma ontkracht. Elisabeth, stop alsjeblieft met nadenken! Hoe kan je hier nu zitten filosoferen over het al dan niet egoïstische aspect van een spetterende eerste sekspartij die je nooit meer kan overdoen. Cut the crap, back to business
Laurens doet zijn ding lekker door en merkt dat zijn Elisabeth volledig in trance geraakt. Ze kan het niet meer aan en geeft zich lichamelijk volledig over.Laurens, die lieve Laurens toch, vraagt of het in orde is om ermee door te gaan. Wat had hij gedacht!? Nu nog terugkrabbelen? Elisabeth mag er niet aan denken dat het hier en nu zou stoppen. Ze kleedt ook Laurens uit; kwestie van gelijkheid in kwetsbaarheid te creëren. Ze ziet hoe ook hij bijna ontploft van de lust. Ze streelt zijn rug en achterste. Laurens begint eigenlijk wel een beetje koddig te hijgen. Nu is het niet het geschikte moment om daar een grapje over te maken, jongedame. Ze voelt hoe zijn penis smacht naar meer en begeleidt hem naar de donkere holte van de cave sacrée. Haar vagina zwelt van begeerte en omklemt Laurens liefdesdolk. Hij begint zachtjes te stoten en vraagt haar of het wel goed is voor haar? De blik in Elisabeths ogen onthult hem snel genoeg het antwoord en het liefdesspel, excuseer?, de passionele sekspartij, wordt onverstoord verder gezet. Ook zij vervalt in het ietwat lachwekkende gekreun, maar ze kan het echt niet laten. Geen enkele porie in haar lichaam is nog te stuiten. Go blijkt een geweldig goede invloed te hebben. Het sekshebbende duo verruilt het donzige bed voor de harde muur waar Laurens zijn verzameling puberposters heeft geëtaleerd. Het tempo wordt opgevoerd. Laurens stoot met alle kracht die hij kan produceren uit zijn robuuste kanjerlijf. Elisabeth voelt de punaises prikken in haar rug, maar kan alleen maar meer genieten. Dat rauwe kantje van pijn verheerlijkt nog meer het hete spel, seks genaamd. Laurens mond verplaatst zich naar haar borsten; zijn lippen zuigen zo hard dat haar tepels een intern signaal sturen naar haar diepste ziel en haar doen beven, doordrongen van bezetenheid. Sublimiteit ten top! Alle fysische prikkelingen komen samen, het duizelt in haar hoofd en ze wil het uitschreeuwen. Dank je, mijn lieve Laurens, is het enige wat ze kan uitbrengen en al snel besluit ze dat dit tijdverdrijfwel eens eennieuwe hobby zou kunnen worden. Koelbloedige passie.
08-09-2010 om 13:21
geschreven door A silly green canary
Hallo iedereen in de wondere wereld van het bloggen,
Ik ben een nieuwke, een bleuke, heb nog nooit in mijn leven een blog geopend, bekeken, bestudeerd, laat staan er een geschreven. Na mijn studies uberhaupt niks meer geschreven; wat toch redelijk bevreemdend is voor iemand die talen heeft gestudeerd. Maar ik moet toegeven: ik heb er ook nooit echt de behoefte toe gevoeld. En nooit de tijd voor gehad en vooral niet gemaakt. Je kent het wel: studeren, feesten, vriendjes, die verschillende vriendjes werden er 1 vaste , die zich op zijn beurt mijn man kon noemen, werken,... Tot sinds 2 jaar geleden, mijn geweldige zoon werd geboren. Ik belandde prompt in een soort van verijdelde pre midlife crisis. Vanaf het moment dat ik goed en wel hersteld was, overmande mij het gevoel van nu moet ik toch eens iets gaan aanvangen met mijn leven en die dingen doen die ik graag doe! Ik (her)ontdekte pas veel later dat dat het schrijven is. Want, ik ben nu eenmaal een madame van het geschreven woord. Je gedachten, fantasieën en ideeën tot leven laten komen in een verhaal waar letterlijk alles kan en alles mag. En mijn fantasie is niet te stuimen; ik kan me er behoorlijk ver in meegesleept voelen, zonder schroom en zonder grenzen.
Mag ik aan jullie bloggers vragen om mijn allereerste creatie sinds lange tijd te beoordelen, om ervan te genieten, om er schrik van te krijgen en om erdoor te gaan nadenken over het leven?
Veel plezier gewenst!
A silly green canary
08-09-2010 om 13:08
geschreven door A silly green canary
Een maagdelijk begin
