Vakantie wordt weer school. Ontspannen wordt weer werken. Besneeuwde bergtoppen worden weer 'mon plat pays'. Canada wordt weer België. Avonturen worden herinneringen. Mooie herinneringen! De prachtige natuur, de Canadese way of life, de gastvrijheid, ... we zullen er voor altijd aan terugdenken, en het blijft voor altijd in ons hart. Een glimlach komt op mijn mond waneer ik terugdenk aan de 'Please' van Evelien en de fratsen van Rob. Rob zal vanaf 2014 het project verder zetten. Ik had zelf een moeilijk moment in Tofino... zo veel natuurpracht! Ik werd er emotioneel van. Dit, en al het andere van Canada, moeten we in de toekomst blijven delen met onze leerlingen van Mariagaard. Met Rob aan het stuur zal dit zeker lukken. Thanks Eileen, Alex, Beth, Ken, Rob, Lee, Fred, and the Canadian host families. Dank aan de toffe groep leerlingen en sympathieke collega's... Ambiance! Dank voor de vele reacties op de berichten op deze blog. Dank aan allen die in het verleden en in de toekomst dit prachtig project steunden of zullen steunen.
Het was weer vroeg dag vandaag. Iedereen was stipt op tijd om 6u. Valiezen ingeladen in de schoolbus. Mooi op tijd aangekomen op de luchthaven. Het inchecken met de groep verliep vlekkeloos. Binnen 10' kunnen we boarden. Moe zijn we allemaal. Waarschijnlijk zal het heel stilletjes zijn op het vliegtuig. Betreft onze aankomst in België: - onze vlucht komt aan om 8.35u in Zaventem - onze trein is in Wetteren om 11.24u. Dit alles onder voorbehoud van vertragingen van de vlucht Montreal-Brussels. Indien we later zouden opstijgen, dan probeer ik dat nog op de blog te plaatsen in Montreal ( enkel indien ik hiervoor de tijd heb!). In ieder geval kunnen onze studenten een belletje naar huis doen vanaf wanneer we geland zijn in Zaventem. Gelieve ook in de agenda te noteren dat er op vrijdagavond 11 mei, een film- en fotovoorstelling van deze Canadareis zal doorgaan op Mariagaard.
Kort berichtje, want binnen 5 uur moeten we opstaan. We zijn afgesproken om 6u op school, om van daar met de bus naar de luchthaven van Vancouver te gaan. De ziplining is tegengevallen. Was helemaal niet te vergelijken met de ziplining die we 2 jaar geleden gedaan hebben in Whistler. Spijtig, want het had de ideale afsluiter moeten zijn van een prachtige Canada-reis. Maar we hebben genoeg goede dingen om te onthouden. Deze avond nog de potluck goodbye georganiseerd op school. Het was best gezellig: veel Thai food, en de ouders brachten heel wat extra's mee zoals slaatjes en een uitgebreid assortiment desserts. Ik probeer om morgen nog een berichtje te schrijven vanop de luchthaven van Vancouver en/of Montreal.
Gisteren brachten we eerst een bezoek aan één van de Olympische stadions die gebouwd werden voor de Olympische Winterspelen van 2010. Het is fantastisch om zien hoe men er in slaagt om zo'n sportcomplex telkens weer om te bouwen voor verschillende sporten. Tijdens de spelen was het stadion er enkel voor shorttrack en snelheidswedstrijden en lange-afstand-schaatswedstrijden. Gisteren was de zaal helemaal anders gemoduleerd: men speelde er basketbal, volleybal en tafeltennis. Men deed er aan indoor-muurklimmen, figuurschaatsen en indoor atletiek. En dit allemaal onder één dak! Indrukwekkend. Pech dat we geen curling konden spelen. Op de meeste plaatsen was het ijs al weggehaald voor 1 april. De enige plaats waar we nog konden gaan vroeg evenwel woekerprijzen. Niet dus. Alex, onze LO-leerkracht van Port Moody, nam dan maar zelf het heft in handen, en entertainde ons met een aantal leuke sportactiviteiten. 'This game needs skills and you have to be smart"... wel, Andy won 3 keer na mekaar hetzelfde spel. Met de leerkrachten zijn we gisteravond nog naar de country-bar gegaan. Yeehaa. Vandaag heeft iedereen een vrije dag om te spenderen met het gastgezin. Pasen is ook hier een familiedag.
Zo te lezen op facebook hebben onze gastjes een leuke party gehad gisterenavond. Foto's hiervan zullen ze wel voor henzelf houden, vermoed ik. Zoals beloofd, hieronder nog enkele foto's van Victoria.
Eerst een wandelingetje gemaakt langs de leukste plaatsen in Victoria. Nadien naar het Royal BC Museum, naar mijn idee het mooiste museum ter wereld. Het vertelt je de ganse geschiedenis van Brittisch Columbia: van de first native people, de komst van de westerlingen, de goudzoekers, tot de huidige beschaving. Er was ook een tijdelijke tentoonstelling van de mooiste natuurfoto's, die van overal in de wereld werden genomen. Vooral Martijn was door deze foto's onder de indruk. In de namiddag nog een leuke kayakervaring gehad, met nieuwsgierige zeehondjes die met hun kopje boven water kwamen kijken naar al dat jong geweld van de Belgians. Schitterend. Op de ferry genoten (gesmuld!) van het heerlijke pacific buffet. Nu terug in de gastgezinnen. Beetje moe, vandaar het korte bericht zonder foto's (komen later op de blog).
Eén persoon ontbrak op de groepsfoto op Long Beach, omdat hij verkoos om te blijven slapen op de bus. Veel zon deze morgen en betrekkelijk kalme oceaan. Slechts 3 dagen geleden werden hier golven gemeten van meer dan 11m hoog. Dit is niet voor niets een 'Tsunami Alarm Zone'. Tweede stop was in Coombs. Een aardig dorpje waar de geiten in de zomer op de daken lopen. In dit Bokrijk-achtig dorpje krijg je het gevoel van the Wild West, waar ook cowboys niet ontbreken. En als deze cowboys dan de opmerking krijgen, dat ze hun paard waren vergeten... wel,... het paard was rap of was het Rob gevonden. In Victoria namen we onze intrek in de plaatselijke jeugdherberg. Schitterend op zijn eigen manier omdat het er nog is zoals in vervlogen tijden. De jongens slapen er in een dorm met chambretten en met 44 bedden allen samen. Shoppingtime in Victoria. En het waren vooral onze vrouwtjes die hun dollars spendeerden in de plaatselijke boetiekskes. Tijdens het schrijven van dit berichtje is het hier een gezellige boel in de meetingrooms van het hostel. Enkelen zijn nog aan het kaarten, anderen aan het biljarten, een aantal bekijken de laatste foto's op onze laptops, sommigen zitten te kaarten, anderen zitten gezellig wat bij te praten.
Belgische pannenkoeken deze morgen. Iedereen mocht een keer uitslapen, beetje chillen deze voormiddag. 's Middags vertrokken met de zodiacs voor de whalewatching. Na de nodige uitleg over de veiligheidsvoorschriften, het bekijken van een DVD over de onderwaterwereld van de walvissen, en het aantrekken van de nodige kledij, konden we vertrekken in 3 groepjes, met 3 zodiacs. Eenmaal op de open zee werd het steeds woeliger water. Op onze boot was Martijn de eerste, gevolgd door Jona, die de pancakes teruggaf aan de whales. Of misschien wouden ze de walvissen wel van heel dichtbij bekijken (!?). Waarschijnlijk vonden deze beesten onze belgische pancakes best lekker en werden ze hierdoor aangetrokken, want plots verschenen ze zelfs heel dicht achter onze boot. In alle jaren Canada heb ik deze dieren nooit zo dichtbij kunnen bewonderen. Net als gisteren bij het aanschouwen van de mastadonten van bomen in de regenwouden, voelde ik mezelf opnieuw heel nietig bij het zien van deze kolossen van walvissen. Net op tijd, en vooraleer iedereen zou beginnen kotsen, kwamen we aan bij de aanlegsteiger voor de hotsprings. Na een wandeling van een half uur door een prachtig bos, kwamen we bij de natuurlijke bassins. Het water borrelt er zo maar uit de grond, vormt uiteindelijk een beekje, en vloeit nadien naar de oceaan. Na het baden, terug op de boot. We zagen kolonnes zeeleeuwen, en een zee-otter zwaaide naar ons met zijn staart. Ook heel veel watervogels gespot en bald eagles. Schitterende dag. Perfect hoogtepunt, en één van de redenen waarom we naar Canada komen. Iedereen was vandaag zeer 'impressed' door deze wonderbaarlijke natuur, die nergens anders op aarde zo impressionant is. Ook ikzelf was (weeral) zwaar onder de indruk van deze omgeving.
