Nog een PS, met praktische tips voor toekomstige Canada-bezoekers !
Een tour door Canada is een onvergetelijke ervaring...een aanrader, in de eerste plaats voor al wie van overweldigende natuur houdt ! Hierbij enkele tips voor wie de oversteek wil wagen:
Tip 1: neem niet teveel kleren mee, maar wel omvormers voor de laders en extra geheugen voor je fototoestel In Canada mag je overal naar toegaan in de kleren waar je je goed in voelt, de sfeer is echt relax, voordeuren blijven open en je doet je schoenen uit als je bij mensen op bezoek gaat... Dus dat 'opkleden 's avonds om te gaan eten' zoals je dat doet, als je reist in Europa, hoeft echt niet. Je kan gewoon met je zwem- of trekkersshort en sloffen gaan eten ! Dat maakt dat je met weinig kleren voldoende hebt, handig om plaats te besparen in de valies Wat je wel zeker mee moet nemen, zijn omvormers voor de stopcontacten, want zonder die kan je geen laders inpluggen. Wij hebben heel hard moeten zoeken in Vancouver naar de juiste omvormers, want ze verkopen in Canada praktisch enkel omvormers voor hun toestellen naar Europese stopcontacten - logisch ! Breng ze dus mee van thuis...en neen, het zijn niet dezelfde als voor de UK. Breng ook best een extra geheugenkaart mee voor je fototoestel: er is zoveel moois dat je snel aan honderden foto's en video's zit !
Tip 2: verhoog je Visa-limiet Als je zo ver gaat, wil je natuurlijk van alles ten volle genieten...maar Canada is niet goedkoop. De oversteek heen en terug met de ferry naar Vancouver Island kost algauw 330 CAD, walvisspotting zo'n 380 CAD en paardrijden zo'n 200 CAD voor een gezin, elk natuurpark vraagt per dag dat je er verblijft een 'fee', enz. De prijs voor het eten in een gewoon restaurant is vergelijkbaar met België: zo'n 26 CAD voor steak, 17 CAD voor een kindermenu, zo kom je al gauw aan 130 CAD voor een avondje uit eten. Wie het budgetvriendelijker wil, kan wel makkelijk voor 30 CAD met 4 eten in een MacDonalds of voor 50 CAD in een 'family restaurant': zo'n typisch Amerikaans wegrestaurant met serveuses die met de kan koffie en water langskomen ! Water is wel overal gratis en als je eenmaal frisdrank hebt besteld, krijg je bijna altijd onbeperkt bij. Ook voor het tanken hebben wij bijna 1000 uitgegeven, weliswaar voor 3500 km, een liter 'regular' kost zo'n 1,35 CAD. Een camper is wellicht duurder om te reizen dan met de auto en motels, door de vele brandstof en je betaalt ook voor de campgrounds. Maar je krijgt er wel het zalige kampeergevoel extra voor bij én je hebt altijd alles bij de hand: een frigo met drank, vislijntjes en schepnetten, andere kledij, een toilet,...
Tip 3: reserveer voldoende op voorhand Wij dachten enkel de eerste haltes te reserveren en daarna 'op den bots' verder te reizen, maar Canadezen zijn ook gek op kamperen, vissen, bootje varen enz. en trekken daarom ook massaal in juli en augustus door hun Beautiful BC. We hebben meer dan één keer moeite gehad om nog een plaats te vinden op een campground en de ferry en dat geeft stress natuurlijk ! Om je relax-sfeer te kunnen aanhouden, boek je dus beter voldoende op voorhand...tenzij je buiten het hoogseizoen reist natuurlijk.
Tip 4: neem geen lifters mee Het lijkt wat wreed om lifters systematisch te laten staan aan de kant van de weg, zeker als je zo'n grote camper hebt als wij...maar liften is verboden in heel Canada en degene die ze meeneemt, wordt beboet ! Er zijn jaren veel mensen ontvoerd en vermoord bij het liften, er is zelfs een 'Road of Tears' in BC, en daarom is beslist dat het verboden werd. Toch proberen heel wat jonge mensen met beperkt budget hun kans te wagen op de toeristische routes - maak dan van je hart een steen, jammer genoeg...
Tip 5: less is more We hadden een erg vol programma, vooral de 2e week als we 2800km hebben gedaan richting Rockies en terug. Dat maakt de verplaatsing soms zwaar, zeker met een camper, en de tijd te kort om ten volle te genieten. Als je kleine kinderen hebt, raden we je aan om enkel Vancouver Island te doen. Daar heb je eigenlijk alle aspecten van Canada op een oppervlakte van Nederland: je hebt er meren en riviertjes, dennenwouden, regenwoud en strand, beren en walvissen, steden in het zuiden en het desolate gevoel in het noorden... Uiteraard mis je dan ook zaken, bv de prachtige hoogvlaktes rond de Thompson of Osoyoos met het woestijnklimaat, de gletsjers in The Rockies en de Wetlands langs de Colombia River. Maar je kan wel veel meer tijd maken om te 'hiken', op zoek naar beren en ander wild, je hoeft weinig te regelen qua overnachting en je spaart centen uit door de kleinere route.
Anderzijds, wij hebben nu echt al veel gezien wat heel wat Canadezen, die we onderweg ontmoetten, zelf nog nooit zagen ! Na deze maxi-tour weten we wat er allemaal te beleven valt...en hopelijk kunnen we eens terug om langer te genieten van 'the best of' !
Aan alle mooie liedjes komt een eind...na 3500 km cruisen door Canada, kwam het moment dat alles 'voor de laatste keer' was: de laatste keer een kampvuur, met marshmallows om te roosteren - dank u Janno & Berend om zo goed het hout te klieven de hele reis ! de laatste keer gaan vissen...en ja zenne, deze keer haalden ze alledrie minstens één vis boven - proficiat ! de laatste keer uit eten aan de haven: lekkere krab, die de kok rechtstreeks uit de oceaan boven haalde en na 15' op mijn bord lag, mmm ! de laatste keer een blik op The Pacific vanop de ferry, al eens dromen van welk huisje wij willen hebben op de Gulf Islands ;-) de laatste keer de camper opblinken en dan richting vlieghaven - let maar eens op hoeveel meer Aziatische maatschappijen in de internationale luchthaven toekomen van Vancouver, dan Europese ! en speciaal voor onze Janno: nog een laatste maxi hamburger van wel 3 etages hoog - ook mmmm !
Na meer dan 30u op (reizen, een eerste frikandel binnen steken, playstation...) dan eindelijk zalig in ons eigenste bed gekropen...tot je om 4u wakker schiet, véél te vroeg door de jetlag, maar ideaal om nog eens de blog af te ronden.
Bedankt voor alle fijne reacties die jullie richting Canada stuurden - we hebben genoten van de berichtjes van het thuisfront. Nu komt de tour van familie en vrienden terug zien en alle verhalen nog eens boven halen, want waar het hart van vol is...
Jaja, we hebben ze gezien gisteren, de grijze walvissen voor de kust van Vancouver Island...en hoe ! Boven The Pacific blijft het altijd mistig en koud, een dik pak moet je dan
ook standaard aandoen voor het vertrek, al was dat meer op volwassen maat gesneden dan voor zo'n
fijn manneke als onze Berend - lachen !! Wij gingen op walvis'cruise' met een snelle Zodiac - dat was trouwens al een attractie op zich, want als die snel ging,
vloog de neus hoog de lucht in en wie zat er op de eerste rij ? Mijn 3
mannen natuurlijk...en 't kon ni rap genoeg gaan voor hen ! Eenmaal verder van de kust moet je uitkijken naar opspuitend water en het duurde niet lang voor we prijs hadden... 2 kanjers van 20m vlakbij ons bootje. Er is zelfs één rakelings langs en onder onze Zodiac gedoken - ongelooflijk Als ik niet zo zeeziek was geweest, had ik er even hard van genoten als de jongens Ze op foto krijgen was minder evident, want die kerels duiken nogal snel en dat bootje wiebelt van hier naar daar...dus met hier of daar een stukske rug of staart moet je tevreden zijn... De zeerobben en zeeleeuwen trokken zich de aandacht van de toeristen op de bootjes ni echt aan - lekker kusjes uitdelen in 't water...of verder de macho uithangen door eens goed te brullen - cool. Kortom, 't was écht wel het hoogtepunt van onze reis !
Vandaag de Pacific Rim gedaan: het regenwoud op Vancouver Island. Speciaal hoor, want 't is er super vochtig en de mist trekt er maar langzaam op...maar eenmaal het zonnetje er is, is het echt genieten... Ons kodakske (en de fotografe) doet goed zijn best om de vogels hoog in de bomen toch goed in beeld te krijgen
Vandaag dan aangekomen in Port Alberni, een havenstadje van waaruit vooral cederhout wordt verscheept...waarschijnlijk naar de rest van de wereld, want hoeveel hout er in die tanker kon - niet normaal ! Als de bosbeheerders maar goed aanvullen, hoop ik... De kleinere boten slepen telkens met grote ringen vers hout aan naar het containerschip, toch iets speciaals om te zien voor een Europeaan 't Werd vandaag stillekes aan weer beter weer, zodat de jongens vanaf de middag op de pier zijn gaan vissen. Met uiteindelijk deze keer meer geluk ! 't Was nog geen grote, maar wel een speciale vis die Berend met zijn lijn naar boven haalde...èn fier natuurlijk Wie weet wat het is, mail ons. Wij hebben er geen gedacht van ?! Omdat we van dat viske niet met 4 onze honger kunnen stillen, zijn we 's avonds in een zalig 'seafood' restaurant gaan eten. Bistro Pescadores serveerde overheerlijke zalm op diverse wijzen (allemaal even lekker) en je moet es letten op de kleur: vééél dieper roze als bij ons, nu ziet die van thuis er toch verdacht bleekskes uit... Vanavond slapen we in een motel...niet omdat we de camper beu zijn, integendeel we hebben er al ons nestje van gemaakt, maar omdat er nergens een plaats was op campgrounds dit weekend. Een gewone kamer, het voelt toch raar - we missen ons gezellig huizeke al (dat trouwens veel stiller was tot hiertoe dan tussen dat gestommel van andere gasten hier naast ons).
Gisteren aangekomen op de campground van Living Forest bij Nanaimo, een prachtig uitgebate camping, super rustig, vlakbij een baai van de Street of Georgia... Daar hebben we ander wild kunnen spotten: reigers, zwaluwen (die moet je op de foto wel als stipje over het water zoeken, want die zijn razendsnel) en een of andere vogel met rode veren (we dachten eerst een specht, maar dat zijn we niet zeker). Wij zijn maar klein bier op de camping met onze camper, want de Canadezen komen met heel hun huishouden toe: een reuze-caravan achter de pick up, minstens 2 mountainbikes, 2 bootjes...en de honden horen er ook standaard bij. Eenmaal vertrokken richting Port Alberni stopten we nog bij het Little Qualicum Provincial Park, een bos van douglassparren en korstmossen van eeuwen oud - dat heet hier een 'old growh forest': een woud waar nog nooit in gekapt is. 't Was opnieuw iets totaal anders om te zien dan de wouden in The Rockies...je voelt de 'oer' van woud... Morgen gaan we naar echt regenwoud, the Pacific Rim, bij Ucluelet en Tofino. Ook daar kunnen we eeuwenoude bomen, levensbomen, zien. Overmorgen doen we dan de walvisspotting - spannend !
Soms prijst het boekske ook dingen aan die, volgens ons dan toch, niet echt de moeite zijn wegens over-toeristisch en alles behalve authentiek. Duncan bv is 2 keer niks, ook al schrijven ze in elk boekje over de totems die er staan. En de muurschilderingen in Chemainus vonden wij alleen maar leuk door in ganzenpas over de gele voetjes te lopen De tijd ontbreekt ons, maar waarschijnlijk is het noorden van het eiland beter om nog authentieke sporen te vinden van de Indianen. (Port Hardy en zo) We gaan ons dan ook concentreren op het natuurschoon op het eiland: de vislijnen en -vergunning zijn aangeschaft (Stephan komt niet naar huis voor hij een vis heeft gevangen) en hier kan je zowel gaan wandelen in het regenwoud als meevaren op één van de cruises richting walvissen of beren. De boys zijn alvast in de stemming met elk een pet: Stephan = Captain, Janno = First Mate, Berend = Crew. Hopelijk klaart het dan wel wat op de volgende dagen, want voor de eerste keer sinds ons vertrek hebben we regenweer
Canadezen zijn behalve zot van campers ook bezeten van bootjes. Naast de mega-caravan die ze meetrekken achter hun 4x4, ligt er bovenop het dak meestal een motorboot of kano/kayak. Bij de eerste stop op Vancouver Island kan je al meteen zien waarom: overal vind je schilderachtige plekskes om je bootje te water te laten, bv in Cowichan Bay, een vissersdorp op palen. Voor onze Kris ook nog wat extra bootjes getrokken om alvast wat te watertanden
Onderweg naar de ferry reden we nog door het zonnigste deel van BC: Fruit Valley, een beetje het Sint-Truiden van Canada met druiven voor de wijn en overal fruitbomen. Canadezen zijn ook super bezig met gezondheid: overal zie je 'organic fruit stands' vol biologisch geteelde groenten en fruit. En ook wie 'gluten free' eten moet hebben, moet in Canada geen moeite doen, de meeste bakkerijen, supermarkten enz hebben glutenvrije producten als standaard.
We hebben de ferry naar Vancouver Island tijdig gehaald - oef ! Uiteindelijk konden we zelfs mee met een ferry vroeger en zo konden we genieten van de mooie zonsondergang over de Gulf Islands. Een beetje romantiek was dan ook niet ver weg - let op de Titanic pose Ook binnenin de ferry was er interessant zicht voor de boys die van toys houden: de eerste keer dat we een automaat van smart phones, mini- en grote tablets zagen ! Geld insmijten en dan komt je nieuwe elektro-speelgoed er zomaar uit
Niet alles is rozegeur en maneschijn, op zo'n reis kom je al eens vervelende dingen tegen. Zo hebben we al een crash gehad van de computer (even dachten we alle foto's kwijt te zijn) en dan hebben we uren moeten rebooten om hem opnieuw aan de praat te krijgen ! Maar nog meer stress kregen we intussen van het feit dat in het hoogseizoen werkelijk alles volzet is, niet alleen campgrounds, maar ook de ferry's naar Vancouver Island zaten allemaal vol. Daar hadden we niet op gerekend toen we thuis nog dachten dag per dag te zien hoe het best uitkwam en niet teveel op voorhand vast te leggen. Daardoor hebben we al uren op internet moeten doorbrengen om nog een vrije plaats te vinden buiten de meest gekende plaatsen en onze planning voor Vancouver Island aan te passen. Omdat we van vrijdag tot en met maandag op geen enkele ferry meer mee konden, moeten we nu morgen, donderdag, om 9u 's avonds nog oversteken nar het eiland en dan nog vanaf de meest afgelegen haven op het vasteland, Tswawwassee... Dat wordt serieus doorrijden om er op tijd te geraken, want we moeten bijna 600km rijden met de camper, wat toch neerkomt op minstens 7 à 8u rijden, zonder stops. Vandaag hebben we dan ook de zenuwen trachten weg te werken door een halve dag aan het strand van Lake Christina te blijven en te genieten van het zonnetje. Vanavond nog een kampvuurke en dan duimen dat morgen alles loopt zoals het moet !
Eigenlijk is de emigratiedrang Canada nog altijd zo hoog als in de 19e eeuw...Canada accepteert jaarlijks zo'n 200.000 nieuwe inwoners en naar 't schijnt moet je een beetje geluk hebben om erbij te zijn, er zijn meer kandidaten dan visums ! Er kan natuurlijk wel wat volk bij in dit uitgestrekte land, bv in de provincie Yukon leven amper 35000 mensen op een oppervlakte van België, Nederland, Denemarken en Duitsland samen... Canadezen die in Europa zijn geweest, vinden het er 'very dense' (te dicht opeen) en snakken gauw terug naar de weidsheid van hun land. 'We are so blessed', zeggen ze dan, en ze hebben gelijk ;-) Eén van Stephans ex-collega's, Stefaan, waagde na 17 jaar Volvo de oversteek en heeft het zich nog geen moment beklaagd. Hij had het geluk dat hij met een diploma als bakker Belgische specialiteiten kon introduceren in een bakkerij in Nelson. Hij staat er nu gekend voor z'n 'goat legs' (bokkepootjes), misérables en 'Moca's' (Javanais). Hij geeft bewust zijn kennis niet door aan de collega's in de bakkerij, zodat hij zeker is van werk. Nelson is trouwens een heerlijke plaats: suuuuper relax (Stefaan gaat werken in de bakkerij wanneer hij wil en hoeveel uren hij wil, dus als hij 's middags tussendoor wil snowboarden, doet hij dat gewoon), heel joviaal voor Europeanen (beetje hippie, minder stijf-Brits) en vol van activiteiten die de moeite zijn (snowboarden en skiën in de winter en mountainbiken en watersport in de zomer). Het klimaat is er erg goed: wel volle bak sneeuw van november tot maart (soms 50 cm op één dag), maar zomers weer vanaf april tot oktober. Enkel de huizen zijn verschrikkelijk duur, omdat iedereen er wil komen wonen. Daarom nemen de meesten extra huurders op één van hun kamers, bv studenten of andere emigranten, zodat ze hun woning kunnen betalen. Ook Stefaan moet dat doen, maar hij heeft het er graag voor over...die komt niet meer terug
Gisteren zijn we langs Fort Steele geweest, één van de bekende 'Heritage Towns' uit Canada - een soort Bokrijk over het Wilde Westen. Het fort is echt een mooie weergave over hoe de mensen leefden eind 19e eeuw en we verbaasden er ons over dat het nog een redelijk comfortabel leven was in zo'n stadje, toch mét bescherming van troopers tegen de Indianen die -terecht- hun territorium probeerden terug te veroveren. Sam Steele was de officier die de nieuwe bewoners (goudzoekers en handelaars) moest beschermen tegen de invallen onder leiding van de plaatselijke Chief Isadore. Het dorp groeide, ook dankzij een ferrydienst over de Kootenay River, uit tot 4000 bewoners maar stierf weer uit toen de spoorweg niet door Fort Steele, maar langs Cranbrook werd getrokken. Nu is het echt de moeite om te gaan bekijken, zelfs de gasten -niet echt cultuurliefhebbers- waren enthousiast over alles wat er te beleven viel: toneeltjes over het leven van toen, goud zeven, meerijden met de stoomtrein... Wel een geluk dat we 's morgens gingen, want nu we weg zijn uit de Rockies wordt het opnieuw heet tegen de middag !
Intussen hebben we al een flink eind afgelegd met de camper: van 24 juli tot nu, 29 juli, al zo'n 1800 km. Stephan vindt het leuk cruisen en de jongens houden zich bezig op bed met hun games, maar ik vind het best vermoeiend en soms voelt het als één lange citytrip, dus een chance dat ik daarna nog een paar weken kan rusten thuis Regelmatig stoppen om dingen te bekijken is dan ook de boodschap om het afgewisseld te houden. Zo zagen we al prachtige watervallen bij Wellsgray (Helmcken is de hoogste van BC en Dawson wordt het kleine Niagara genoemd) en heel de Icefield Parkway (Gletsjerroute van Jasper naar Banff) is uniek met helderblauwe meren en spectaculaire ijsmassa's ! Ik kan hier echt te weinig foto's opladen om al dat moois door te sturen ;-) Vandaag zakten we terug af van Alberta naar British Colombia, richting Cranbrook. We volgden de Colombia River, naast de Fraser en de Athabasca, de 3e grote rivier die ontspringt in The Rockies. Die is helemaal anders dan de overige 2, want veel minder woest en bijna overal zo breed dat je eerder 'wetlands' hebt dan echt een rivier. Hier wordt geboerd langs de oevers en hout verwerkt. De Canadezen zijn erg fier op hun land, overal zie je hun vlag - terecht, wij zijn ook voor altijd fan van Beautiful BC. We hebben de avond in schoonheid afgerond met een plons in natuurlijke hete water bronnen (stinken naar rotte eieren !), pal in de bergen, naast de rivier. Alleen de locals weten dit plekje normaal te vinden, want het ligt afgelegen, hoog in de bergen, na een onverharde weg van 18km - even 4x4'en met de camper ! Nu, moe maar voldaan, lekker eten bakken op de 'firepit' ! Da's het leven ;-)
Tijdens het weekend waren we in de natuurparken van Jasper en Lake Louise in The Rockies. Dé activiteit bij uitstek is er wild spotten, maar je moet een beetje geluk hebben - op de herten na, komen ze niet voor je voeten lopen natuurlijk. De opdracht is dan ook de stillere wegen af te rijden, 's avonds laat of ' s morgens vroeg en héél goed rondkijken of hopen dat je een troep auto's bijeen ziet en dat het wild nog niet weg gevlucht is. Wij hebben ons uitgesloofd tot we bijna alle soorten hebben gezien: de 'mule deers' (een soort herten met lange oren) en de eekhoorns zijn niet zo moeilijk, want die zoeken zelfs mensen op - de eland (er zijn er maar 6 in de hele vallei rond Jasper), de elk (het edelhert dat in de bossen leeft), de zwarte berin met jong en de grizzly zijn wel uitzonderlijk ! En dan hebben we nog het geluk gehad om een bergbok te zien en een coyote... Alles samen geeft het wel een kick !
Vanaf je in The Rockies bent, is internet geen evidentie meer...dus snel een kort bericht aan het Tourist Center van Jasper! Nochtans zijn de avonturen er niet minder om! Gisteren brak een hevig onweer los boven onze campground en er is een dikke den neer gekomen op een paar meter van onze trailer! Voor het zelfde geld konden we het niet navertellen... Iedereen ongerust natuurlijk, maar er was geen andere optie dan te blijven in de buurt van bomen, er staan nl overal bomen in zo'n natuurgebied uiteindelijk ging de storm liggen en hebben we heerlijk geslapen... Vandaag zijn we gaan paardrijden door Jasper national park en wild gaan spotten...super! We zagen al een berin met jong, een eland, berggeiten, dus we mogen niet klagen voor onze eerste dag 'wildlife hiking'. Morgen reizen we door naar Lake Louise bij Banff, het weer blijft onstabiel, dus hopelijk kunnen we de dagen zonder ongelukken door en verder genieten van al dat moois )
Gisteren onze camper opgepikt wat een beauty ! Het is de
moeite waard geweest om meer centen uit te geven aan dit soort mobilhome, want
hij is super uitgerust met airco, een mooie douche, redelijk grote bedden (zie
ook uitschuifbaar stuk) enz.
Maar we zijn direct met de realiteit geconfronteerd dat
450km rijden met zon gevaarte al een dagvullend programma is je doet er al
gauw 6u over en dan moet je nog af en toe een stop meerekenen. Onze route eens
herbekijken zal dan ook een must zijn, stukken van 600km op één dag zal zeker
teveel zijn van het goede. Gisteren waren we echt opgelucht als we aankwamen in
Heffley Lake, een prachtig meer weg van de beschaving en we kregen van eigenaar
Dave (a real Scotsman !) een premium
place. Wat een uitzicht !!! Vanmorgen werden we wakker met een blik op het
meer en Stephan is er zelfs al in gaan zwemmen, onze zotste van de bende...
Janno is er ook effe in gedoken, maar vond het toch wat friskes.
Onderweg werden we al getrakteerd op prachtige landschappen:
eerst nog het groene landschap onder invloed van het vochtige zeeklimaat langs
de machtige Fraser River, wat dan overgaat in een droger klimaat langs de
Thompson River. Persoonlijk vind ik de hete hoogvlakte met de typische grijze
salie het mooiste: je komt direct in de sfeer van uitgestrekte prairies met
hier en daar een houten cabin langs een beek, zoals in Dances with wolves.
We zijn ook even langs geweest op één van oudste ranches Hat Creek Ranch,
waar je zoals in Bokrijk kan zien hoe het vroeger was. Mensen beelden de manier
van leven uit van rond 1860 met de hitte die er in de zomer is, zal het niet
echt idyllisch geweest zijn, maar hard werk om van bij de kleine beekjes water
naar de kurkdroge grond te krijgen.
Vandaag rusten we wat uit en proberen we één van de
mountainbikes hersteld te krijgen. De remmen werken niet echt goed en in Sun
Peaks, een skioord in de winter, kan je die laten maken door professionals, die
mountainbikes verhuren in de zomer voor een downhill parcours. Intussen probeer
ik dit stukje online te krijgen, want verbinding met GSM en internet heb je
hier amper hoera !
Over fietsen, zebrapaden, aziaten en...verwarming en elektriciteit (ik kan t ni laten :-))
Voor we Vancouver verlaten, nog deze extra speciallekes over de stad: -Fietsers: overal in de stad is er aandacht voor fietsers, van aparte stroken om op te rijden, tot fietsrekken vooraan op het front van de bus. -Zebrapaden: heb je niet of zelden in Canada, je loopt tussen 2 strepen als het handje op wit staat...lekker Amerikaans. -Aziaten: zo'n 50% van de mensen die je ziet zijn Aziaten, veel bordjes worden dan ook vertaald in het Chinees en in de winkels vind je veel maatjes XXS voor de fijne Chinese dames...al vertonen veel mannelijke Chinezen een gebrekkige dresscode ! -Verwarming en elekrticiteit: als Eandis'er kan ik het niet laten om ook iets te schrijven over verwarming en elektriciteit. Je ziet namelijk overal putten die stomen van de hete lucht of stoomverwarming onder de grond - iets wat vroeger ook bestond in Vlaanderen en nu overwogen wordt om terug in te voeren - en de elektriciteit loopt nog bovengronds in aparte smalle straten tussen de flatgebouwen in. Dat ziet er redelijk louche uit en staat weer in contrast met de mooie wolkenkrabbers ervoor... Eandis kan hier nog werk verrichten !
Vandaag iets meer over Canadese gebruiken: 's morgens ga je ontbijten in de stad, onze favoriete plek is Tim Horton's met tientallen soorten donuts en Danish rolls, de kartonnen bekers met koffie en brikjes melk. Op de foto zie je de Big John, Chocolate Dip, Chocolate glazed, Old Fashioned sugar en Danish strawberry roll. 's Middags trek je dan weer naar een food court: een hal, onderaan een kantoorgebouw met een tiental resto-winkeltjes en centraal tientallen tafeltjes waar je aanschuift. De meest voorkomende kramen zijn van Subway (broodjes zoals bij Panos), Thai, Japanse sushi, Grieks, Mac Donalds,... Dat is wel makkelijk met kinderen, want zij kunnen voor de hamburger/friet gaan, terwijl jij iets exotischer (of gezonder) eet. De maaltijden zijn rond de 10CAD, wat best meevalt (is 7,5). De zakenlui komen er massaal lunchen, al vanaf 11u30, maar de plastic borden en blikjes worden afgeruimd door daklozen en andere arme mensen, die eten dan de restjes of drinken de overschot uit de bekers. Erg om te zien hoeveel armoede er is tussen de blinkende wolkenkrabbers... Ik praatte met een Iranees die al 35 jaar een Grieks eetstalletje uitbaat en hij heeft de extremen in de stad alleen maar zien toenemen. De huizen werden erg duur (1 miljoen CAD voor een huis) en de lonen werden steeds lager naar zo'n 8CAD (6/uur), maar sommigen krijgen voor klusjes slechts zo'n 1,25 CAD per uur. Je ziet mensen met de meest onbenullige dingetjes bijverdienen, zoals de deur open doen, reclame uitdelen op strand, blikjes verzamelen enz. Heel wat personeel vraagt ook actief fooi bij de verleende diensten. Vanavond wilden we een beetje chic eten en we kozen voor Peroni: een Italiaan aan Canada Place met een prachtig terras. Maar ook daar wordt extra fooi verwacht, bv om een plaatsje te krijgen of op de rekening staat 'Gratitude not included'. Best raar voor ons om dat zo expliciet te lezen De beter gegoede klasse trekt met dit mooie weer naar Kitsilano Beach of English Bay. Je kan er in het park sporten of zwemmen in de Oceaan of een verwarmd zwembad ernaast (zie foto, de baan is wel 100m lang). Het is blijkbaar vreemd dat het hier al zolang mooi weer is, want blijkbaar zegt de volkswijsheid dat het in Vancouver altijd regent. Nu is het al 24 dagen droog en het record was ooit 29 dagen...op Weather Channel houden ze ons 'updated' of het record sneuvelt of niet. Morgen pakken we in richting Kamloops waar het zelfs 35 graden is ! Jammer genoeg voorspellen ze dan weer erg koud in Jasper dit weekend, zo'n 14 graden en regen...Afwachten of we onze plannen wat moeten bijsturen.
Stephan kon maar niet slapen vorige nacht, dus heeft hij de zon zien opkomen aan de haven van Vancouver...een hippe plek vlakbij ons hotel, waar we 's morgens donuts hebben gegeten, terwijl we de cruiseschepen konden bewonderen. Het leukste van deze dag was een ritje op de fiets rond Stanley Park: 22 km genieten van prachtige uitzichten over de oceaan, de stranden van Vancouver en herinneringen aan hoe het vroeger was, met totempalen, oude scheepsdokken, een bevermeer enz.
Net terug wakker in Vancouver na een toch wel lange trip richting West. British Airways heeft het nochtans voortreffelijk gedaan: prima service, vlotte vlucht, leuke films...maar ja, 9u op een piepklein plekje, da's toch afzien... Af en toe zijn we getrakteerd op een prachtig zicht vanuit de lucht: onderweg zagen we Groenland en bij het aankomen de vele stapels hout op de Fraser River voor de grootste industrie uit Canada: bosbouw. (zie foto's) Oh ja, en voor de gasten was er een fijne verrassing in Londen: op Heathrow hebben we een babbel gedaan met Jan Vertonghen en Moussa Dembele. Zij gingen richting Hong Kong op stage, maar waren bereid om op de foto te gaan en een handtekening uit te delen! (daarvan heeft Berend een foto op z'n iPod)
Het is dit jaar geen all inclusive hotel, maar Annemie en Pol hebben toch voor een 'Canadese-dollar-inclusive'-gevoel gezorgd - dank u wel ! De dollars zijn uit erg vreemd materiaal, net plastic geld van een of ander gezelschapsspel Maar wel mooi én gelinkt aan de Europese roots...zo staat op het briefje van 10 dollar de Menenpoort en het beroemde vers over WOI: In Flanders Fields the poppies blow, between the crosses row on row...
Vandaag is het inpak-dag, maar het zit niet mee: eerst wordt de koffer niet geleverd die ik online had besteld, dus moest ik snel nog een extra XL-model halen in Dendermonde. Je zou denken dat 23 kg per persoon veel is, maar we hebben elk al een goeie 20 kg mee... Bij het testen van de sloten, ging het dan weer mis met de cijfercombinatie - zweten tot we de juiste combinatie terug vonden...'t wordt tijd dat we vertrekken, want anders gebeuren er ongelukken
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
Vandaag dan aangekomen in Port Alberni, een havenstadje van waaruit vooral cederhout wordt verscheept...waarschijnlijk naar de rest van de wereld, want hoeveel hout er in die tanker kon - niet normaal ! Als de bosbeheerders maar goed aanvullen, hoop ik...
 "Surprised"){kind=icon}
Vandaag iets meer over Canadese gebruiken: 's morgens ga je ontbijten in de stad, onze favoriete plek is Tim Horton's met tientallen soorten donuts en Danish rolls, de kartonnen bekers met koffie en brikjes melk. Op de foto zie je de Big John, Chocolate Dip, Chocolate glazed, Old Fashioned sugar en Danish strawberry roll. 
Net terug wakker in Vancouver na een toch wel lange trip richting West.
Vandaag is het inpak-dag, maar het zit niet mee: eerst wordt de koffer niet geleverd die ik online had besteld, dus moest ik snel nog een extra XL-model halen in Dendermonde. Je zou denken dat 23 kg per persoon veel is, maar we hebben elk al een goeie 20 kg mee... Bij het testen van de sloten, ging het dan weer mis met de cijfercombinatie - zweten tot we de juiste combinatie terug vonden...'t wordt tijd dat we vertrekken, want anders gebeuren er ongelukken 
