Vandaag veel te laat vertrokken. De hitte steeg ons snel naar het hoofd, maar we zijn nog lang niet dood, ze hebben ons weer een peer gestoofd, veel warmer dan beloofd, niemand die ons gelooft.
hierboven lazen jullie een literaire interpretatie van Margot!
We hebben deze morgen inderdaad wat langer geslapen na de bijzonder vermoeiende dag van gisteren... Uiteindelijk hebben we een heerlijkenachtrust gehad in een veldje net buiten Astorga en zijn we wakker geworden tegen 8.00. Timingsgewijs was dit een problematisch probleem maar we lieten het niet aan ons hart komen. Vol goede moed trokken we op pad, en enthousiast verzamelden we onze eerste stempels voor ons stempelboekje. Langs de markt, de kathedraal en het bisschoppelijk paleis van Gaudi trokken we naar Murias in een toch al lekker warm zonnetje.
Het landschap ontplooide zich in al zijn grootsheid en schoonheid, en tegen een lekker tempo trokken we op pad. Murias maakte plaats voor een zacht golvend veld van groen en bruin. De zon begon steeds feller te schijnen en in Santa Catalina hebben we een stevig ontbijt tot ons genomen in een speeltuintje. Maar de Camino riep ons en we trokken verder... Onder een intussen loden zon door uitgestrekte velden ging de weg verder, aangeduid door stenen schelpen en gele pijlen. Bij sommigen onderons begon de zon toch schade aan te richten, maar enkele korte stopjes in de zelden voorkomende schaduw brachten voldoende soelaas om door te gaan.
In El Ganso hebben we een verfrissende stop gehouden met frisdrank en koffie in een plaatselijk rariteitenkabinet waar 'cowboys' het centrale thema waren. Maar verder ging de weg weer, al werd intussen duidelijk dat het vandaag geen 36 kilometer zou worden... De klim naar Rabanal del Camino onder een snoeihete zon was inspirerend maar ook wel een beetje vermoeiend... Toen we in een winkeltje ontbijt voor morgen gingen kopen had de lokale Spaanse schone een verleidelijk voorstel... We konden een tent huren met douche en badkamer ter beschikking én een warme maaltijd... We mochten zelf kiezen hoeveel we daarvoor wilden betalen! Dát, lieve vriendjes, laten wij ons geen twee keer zeggen!
intussen hebben we een bijzonder lekkere en uitgebreide maaltijd achter de kiezen en zitten we hier op een fijn terrasje dit verslag te bloggen. De eerste stapdag was boeiend en mooi. Enkele dingen om te onthouden: de teenslippers, het gevoel voor humor en het tempo van Margot... Het Rummikubgeweld van Peter en Peter, het enthousiasme en de onuitputtelijke inspiratie van Dirk... Maar vooral: het gevoel van samen op reis te zijn in een schitterend land, een heerlijke setting en waanzinnig boeiende geschiedenis!
En zo zijn we er helemaal klaar voor...Vrijdagavond vertrokken om 22.00 in Wijnegem, op het exacte uur dat we in gedachten hadden. de eerste drie uurtjes verliepen vlot, tot we in Parijs een eerste keer serieuze vertraging opliepen... het bleek de voorbode van meer onheil; wie vertrekt er dan ook in het 'zwarte weekend' naar het Zuiden?
We hebben exact 26 uur gereden om in Astorga te geraken... het is een beproeving waar de Middeleeuwse pelgrim geen idee van had... Maar de sfeer bleef uitstekend, de moraal hoog! 's Avonds hebben we een ruimere pauze genomen in Miranda de Ebro, waar de tapas zeer welgekomen waren. En dan weer verder in ons stalen ros, tot we tegen 00.40 aankwamen in Astorga. De albergues waren natuurlijk gesloten, maar een alleraardigst veldje lag uitnodigend te wachten. Eerst nog even de emoties doorgespoeld en dan onze slaapzak in.
Deze morgen werden we wakker, bedekt met een laagje verse dauw... heerlijk!! Nu staan we vertrekkensklaar na de administratieve start!
We gaan er hier een lap op geven vriendjes en vriendinnetjes!!
Drie jaar geleden trokken Peter en Peter op stap naar Santiago. Dit jaar gaan we voor een sequel.. Ons reisgezelschap is verdubbeld: naast Peter De Meyer en Peter Hoste gaan ook Margot De Meyer en Dirk Wyns mee stappen!
Normaal gezien gingen ook Bart Pilate en Matthias Hoste mee. Bart sukkelt echter met zijn gezondheid en Matthias voelde zich nog niet volledig klaar. In gedachten zijn ze er natuurlijk bij, en volgend jaar gaan we gewoon opnieuw!!
