Hoopelijk heb ik met de afgelopen uiteen zetting al wat duidelijkheid gebracht in hoe het daar ten tijde in ouderlijk huis van mezelf aan toeging,ik weet dat het niet al te duidelijk en foutloos geschreven is,het is dan ook om die redenen ik een co-ateur zoek,om alles meer vorm en overzichtelijk te maken.
Dat deze persoon welke ik zoek niet enkel bereid zal moeten zijn me te helpen,zal het ook een persoon moeten zijn die me aanvoeld en mede zich kan inleven in men bedoelingen welke vooral de wens uit drukken dit eens in boekvorm te kunnen laten verschijnen,ergens moet er wel iemand zijn die zich daartoe bereid voeld,daarom vraag ik aan deze lezers welke me zouden kunnen helpen het zij met een geschikt persoon te vinden welk dan mede te vertrouwen is,dit met een boodschap of reaktie achter te laten op men daarvoor bedoelde gastenboek.
Ook doe ik een oproep om men relaas meer in de kijker te zetten,hierbij denk ik aan iemand die goed zen weg weet op het internet,ondanks men erbarmelijke finacieele situatie, zie men minimum uitkering als invalide wil ik deze persoon vergoeden voor verichte zaken,en dan ook graag de prijs had geweten als BVB iemand maandelijks een bijdrage ter verbetering van men schrijven en streven levert.
Al enkele maanden lig ik ziek te bed dit vanwege een gecopliceerde ziekte waarvan de dokters-spesialisten zelf niet weten wat er in feite met mij aan de hand ,dokters menigen lopen uit elkaar,en bij dit alles ben ik het die uit de verschillend diagnozes de volgende concluzies trek. Als kind had heb ik een longonsteking opgelopen welke daarbij niet verzorgt werd en me deed belanden in tal van ziekenhuizen,met daarop volgende revalidatie centras,waar ik dan herstelde van tbc. Dus men longen zijn nooit het sterkste punt geweest van men gezondheid,het was ook zo, men dat kon merken aan de bouw van men lichaam doordat de rechter long niet het volume capasiteit had als men linkse long,die ook ziek was maar duidelijk streker was dnn de ingevallen rechterlong(dit heele voorval heb ik te danken aan men moeder?) Men later leven en in eerste instantie jeugd zouden er toe leiden,ik door de dagelijkse angst-stres en ontbering last kreeg van een angstsyphoze welk dan weer tot een hartkwaal leed zie fluter Men hartfalen in de vorm van een" fluter" is de aanleiding dat er een onregelmatige hartslag is,welke dan weer de aanleiding is voor een onregelmatige bloeddruk,voor dit alles krijg ik medicijnen zoals,kredex,zestril,lanocsine en dit vanaf men feertigste. Een hartkwaal als deze van mezelf brengen met zich mee dat als het hart niet goed werk welke dus de motor is van ons lichaam,er ook broblemen optreden met andere organen als maag,nieren en lever,zodat ik in 1987 voor een maagperforatie behandeld werd,voorheen in 1982 werdt ik al geopereedt voor een dicht geslipte slagader aan men rechterbeen,zie binnekant knie,ik zat dus al op vrij jonge leefdtijd aan de medicatie als deze er waren voor de maag het medisijn (dakar) ook nam ik toen al bloed verdunners en inspuitingen voor klontervorming in de bloedbaan,ook nam ik bijkomende hulp middelen voor verteerings problemen,zoals:motilium,maloxs,en imonogas voor opstapeling gassen in de maag en darmen. De waslijst van medicatie is door de jaren heen toegenomen,welke ik op dit huidig moment tracht af te bouwen,daar ik niet enkel na tien jaar tal van niet te begrijpen pijnen en kwalen kreeg. Zo heb ik zeker een tiental soorten medicatie genomen voor het hart,als laatste van die afgeschafte reeks medikatie behoord(encomcor)welke plots gestopt werdt door behandelende dokter. Op dit moment zit ik dagelijks op ongeveer 14 pillen per dag, wat nog niet zolang geleden dik boven de twintig was en dit gedurende een periode van 10 jaar wat me ook last bezorgde aan de nieren. Ik ben er zeker van dat het ondanks men sterk gestel is dit vol gehouden werd,ik heb altijd aangevoeld dat ik een soort van exspiriment-persoon was en bindelinks de voorgeschreven medicatie door de dokters nam,toch de laatste jaren ben ik het niet langer eens met wat er gebeurt,zodat ik op bazis van klachten begon te ransoeneren in voor geschreven medikatie. Wel ben ik nu het slachtoffer van een verbrande schildklier zie het medikament (cordarone)met een overgevoeligheid voor rechtstreekse zon en dus bij het minste zon contakt brandvlekken opliep, ook ben ik soms erg depresief door wisselende heumeur schommelingen waar voor ik thangs tranzolan en serocsat neem. Men grootste zorg is op dit ogenblik,ik haast niet meer kan lopen,en dit doordat men voeten erg pijnlijk zijn,volgens de diagnoze van de dokter zou dit te maken hebben met een gecombineerde factor van een slechte doorbloeding alsook een zenuwziekte?...de pijn bestaad uit een stekende en verbrand gevoel van pijn alsof ik bloodvoets in de sneeuw heb gelopen,wat dan ook weer het tegenover gestelde gevoel van bevroren voeten laat voelen,ook zijn men voeten erg opgezwollen wat laat verstaan ik vocht in de voeten heb. Ik neem voor deze pijnen het medicament lyrica,welke veelle bij verschijnselen heeft,zoals gewicht toename met verstoring van de hormonen zodat ik vooral vetophoping krijg aan de borsten. Mag ik eens klagen,vroeg ik bovenaan men schrijven,wel dat deed ik dus,maar men klaagzang is vooral bedoeld voor mensen die ook door deze ziekte zijn gekluistert aan hun bed,daar lopen-stappen zo pijnlijk is dat men het hem naderhand zo beklaagd gelopen of gestapt te hebben,zie verdubeling van het pijn gevoel,en ik graag zou weten of er hier iets is aan te doen? Vriendelijke groeten jlp
Aan allen die op men blog een kijkje komen nemen heet ik van harte welkom. Men blog is bedoeld voor het schrijven van waar gebeurde verhalen uit men leven,een leven welk ontspoorde van bij de aanvang,en wat dus laat verstaan dit tot nu toe geen gemakkelijk leven was.
Weet ik geen schrijver ben en amper de lagere school heb gelopen,dus schrijffouten zullen zeker voorkomen,waarvoor men verondschuldeging,ondanks dit gegeven schrijf ik erg graag en is het een droom en wens om ooit een boek te publiseren,..dat ik zolang met dit schrijven heb gewacht heeft verschillende redenen,de belangerijkste zal deze wel zijn ik erg ziek ben geworden,en nu een lang uitgesteld voornemen wil inlossen een voornemen waarmee ik tracht aan te tonen dat we,ik en men broer het leven niet in de hand hadden,maar door de stroom van omstandigheden zijn meegesleurd in wat voor vele mensen niet begrepen en afgekeurd werdt. Ik draag deze verhaal bundel op aan men broer Danny en men dochter Reninca welke de twee belangerijkste personen zijn in men bestaan,en dit ondanks het onbegrip welk hierover bestaad,ook aan deze mensen welke nooit de moeite hebben gedaan men broer en ikzelf te aanvaarden zoals we zijn-waren,wetende we niet" waren "als dorsnee burgers.
Zie me maar als een overvolle doos gevuld tot aan de rand met problemen,problemen die me niet meer loslaten en welke diverse namen hebben het is dan ook zo ik er al heel lang mee worstel alsof ik in een steeds grotere sspiraal terecht kom waar ik niet meer uitraak en waar er blijkbaar geen hulp voor bestaad, TOT ik
Na enkele weken der gebeuren zie relaas 1 tot 5,werdt ik weder door men vader gevraagd mee te gaan naar die slager?waar ik al voorheen had moeten solesiteren,wat opzich wel vreemd was daar ik dacht dit niet meer zou ter sprake komen en dit daar zen maria er zo tegen was...nu was het wel zo dat ik min of meer op de hoogte was van dat dit zo gaan gebeuren, daar de dochter van maria uit haar vorig huwelijk genaamd martine me had ingelicht,....ziehier hoe dat tot stand kwam.
We waren nu al enkele weken in de grote school-vakantie,het moet rond de periode van men 14 de verjaardag zijn geweest,dus julie 1970.......toen ik zoals gewoontelijk weer aan het grasmaaien was,iets wat ik haatte daar dat stuk weide vol ongedierte zat en vooral inscketen,spinnen en de zwermen muggen die als je het gras maaide te voorschijn kwamen welke dan verschrik rond zwermden en heel men hoofd hadden vol beten gezet zodat de jeuk ondraagelijk was en het ook wel zo was ik dokwijls ziek werd....Martine welke meestal in de omgeving was van haar moeder om deze met alles en nog wat te helpen wenkte me met een psssss,waarbij ik rond kijkent en met vragende ogen naar martine toe vroeg waar is "ZE" was, deze me op fluisterende toon toeriep, ze voeld haar niet goed fluisterde martine me toe en ze ligd even op haar bed,ik moest beneden een asperine komen nemen,maar weet je dat ze de laatste tijd nu ruzie maakt tegen u vader om de rede dat hij met u naar die slager moet gaan?...,hoe kan dat nu vroeg ik martine ze is toch altijd tegen het feit geweest ik daar zou gaan werken. Wel verklaarde martine,je weet dat zij daar altijd achter vlees gaat,maar sedert die kwestie,is ze daar buiten gebleven...tot hij die slager haar verlede week had geroepen dit terwijl ze daar paseerde met hare fiets,en naar wat ze me vertelde was ze zo geafronteert daardoor dat deze man aar zo maar op de straat toeriep, maar die slager bleef maar aandringen zodoende is ze binnen gegaan,en is de vraag daar gesteld geweest waarom hare man niet was komen opdagen met U ,en Maria dan maar had geantwoord ,ze daarmee niets te maken had?waarop dat hij haar gratis vlees had meegegeven,en dit op een wijze ze het niet kon wijgeren,en gezegdt had stuur ze maar naar ier e zult het u niet beklagen?JA JA, ging martine verder ZE had gezegd,hij die slager dit niet moest doen maar hij bleef maar vleien en lieve woordjes geven DIENE BOCK,had maria daar aan toegevoegd iets welk ze wel meer over haar lippen liet komen als de persoon waarmee ze in contakt kwam haar niet beviel... daar zen vriendelijkheid er zo strooperig afliep,dat ze nu er niet meer onderuit kon,en tegen u vader gezegt heeft hij moet gaan om van dat gezaag vanaf te zijn?dus verwacht er u maar aan want binnekort is't zover,ben je content? vroeg ze martine me nog,waarop ik wat vreemd lachte daar ik niet wist wat ik daar van denken moest.
En ja die zelfde avond was het zover, toen men vader van zen werk als bouwvakker tuiskwam en me dus aanmaande om mee te gaan wist ik meteen waar het naartoe ging,met het verschil dat er nu geen woord gezegdt werd en we ook de straatomliepen welke voorheen de aanleiding had geweest met die man die tussen mij en men vaders woede van een paar afgelopen weken was tussengekomen...zodat ik even later voor de deur van die bedoelde slager stond waar eene zekere Edegard en deze zij vrouw christiane,welke er een beenhouwerij winkel hadden zoals men dat toen noemde .
Ha!!! ben je daar MONG?is afkorting van edmond,kom binnen kom binnen, men vader welke duidelijk verbaast was van de vriendelijkheid waarmee hij ontvangen werd keek wat naar beneden als teken van onderdannigeid en neerbuigent tegenover het zelfvertrouwen welke de man die hem aansprak wel had,...zet u maar ...en wat wil je drinken, vroeg edegard men toekomstig leermeester en werkgever aan men vader op een manier dat men vader zich een belangerijk persoon voelde,eene exspor antwoorde men vader nadat hij eerst gezegd had,EEN GLAS WATER IS GOED? en edegard had gezegdt "dat water voor de vakens was. Men vader welke nu twijfelende de kamer opserveerde en welke ingericht was volgens de normen van die tijd maar voor mezelf en men vader iets had wat we nog nooit gezien hadden liet zich verbaast de woorden ontvallen,waarop edegard antwoorde het niets speciaal was en met een grapje der aantoevoegde dit het domein van de vrouw des huize was en voegde der aan toe ... het zal ook hier zijn uwe zoon met ons de tafel zal delen hij zal hier niets tekort komen, driemaal daags zen eten waarbij men vrouw voor voldoende eten zal zorgen alsof uwe zoon de onze is,maar we moeten eerst tot een akkoord moeten komen he ging edegard nu weer wat geslepener verder. Ja ?sprak men vader een akkoord dat zal er toch wel inzitten zeker,trouwens ik zou niet weten wat ik anders met hem moet aanvangen,hij is tot niets in staad en ik durf hem niet mee te nemen op de treavou,hij is vroeger ziek geweest en heeft zwakke longen,voor de school is hij ook niet goed zijn raport is overladen van nullen,...he zuld er u werk me hebben ging me vader maar verder en dit terwijl nu ook edegard zen vrouw was binnengekomen en deze me begon te verdedigen met de woorden,ge moogt dat niet doen mong dat ventje is nog deels een kind en je kan nu nog niet weten hij voor niets deugt dat zal de toekomst uitwijzen,JA..maar wij hadden het toch niet zo makkelijk in "ONZEN TIJD" ging men vader verder welke hiermee de periode van juist na de oorlog bedoelde,toen ik 12 jaar was mocht ik a de kabas van mij vour(vader) dragen en mocht ik mee op traevou men kloten gaan afdraaien voor een sneede brood?... die tijden zijn voorbij he mong antwoorde christiane,waaraan edegard insprong met de woorden zo dom is hij toch ook niet he mong???de ondertussen binnen gekomen oudste dochter marie christine,en dit op het moment edegard zij/zo dom is hij toch ook niet?kon haar spottent lachje niet onder drukken , christine welke haar vader een kus gaf voor het vertrekken naar de avondschool en geamuzeert de woonkamer verliet,....ach das niets kwam christiane de vrouw van edegard nu tussen, het kunnen allemaal geen studenten zijn zoals ons marie-christine welke een primus is maar dan ook geen intrese heeft voor het vak of wat wij doen... , als hij een beetje kan werken of liever wil werken waarbij christiane nu in men richting keek alsof ze een antwoord van me verwachte?toch had ik al die tijd ineengekropen geluistert en was zeker niet van plan om iets te antwoorden,ik durde zelfs niet van men cola te drinken welke daar nu al een kwartier voor men neus stond zo verlegen en teruggetokken was ik,niet verwonderlijk als je haast geen contakt heb met andere volwassen mensen en dit als bij wijze mocht aanzien worden als een nieuwe ervaring op alle gebied dus ook deze conversatie.
T'is zeker ne stillen vroeg christiane nu aan men vader aangezien ik niet op der vraag had geantwoord ,of ik zin had om te werken, zodat nu men vader op strengere toon me aansprak met de woorden, kan je niet antwoorden???,ben je u tong verloren?,,waarop ik van ja knikte in de hoop niet te moeten antwoorden,daar ik mezelf zo een sukkel vondt doorwat men vader voorheen over me had vertelt zodat ik nu vol schaamte en rood aangelopen de lippen op elkaar hield. Zo eene "stillen" is ook weer niet,als hij onder het zicht is verdwenen komen de streken boven,ging men vader verder,zodat ik nog meer verkleurde en wenste hier zo snel mogelijk buiten te zijn,voor mij had men vader het nu al verbrot?hoe kon of kan ik hier nu nog werken nadat hij me hier al op die manier had afgeschildertals een miskleun, wat ik was?omdat dit me nu altid en steeds weer gezegt werdt. Het komt allemaal wel goed en je kan niet teveel verwachten in den beginne laat die jongen de tijd om zichzelf te zijn en pas dan kunnen we zie of er wat inzit spak edegard nu welke min of meer al door had wat voor situatie ik doormaakte en dan meteen verder ging over een werk- overeenkomst welk als volgt werden overeengekomen dit wetende men vader alle speelkaarten reeds toegeschoven had aan edegard. Mong...? ge zuld ook wel weten dat zo iemand als uwe zoon niet veel kan,en hier alles zal moeten leren...dat wil zeggen ik en men vrouw daar onze tijd zullen moeten insteken voor dat we er iets zullen voor terug krijgen,wat nog altijd een vraagteken is, HIJ ZAL WEL MOETEN.... onderbrak men vader edegard zen rede, waarop edegard dan weer antwoorde,mong ge moogt doen wat ge wil?maar als het er niet inzit kan het er niet uitkomen en daarmee basta,maar vooralleer dit te weten moet ik proberen en te kijken of hij aanneemt wat ik hem als opdracht geef,AAA jaaa antwoorde men vader das juist,men vader welke nu voledig aan het relaas van edegard was gekluistert slikte het allemaal als zoete wijn en dit ondanks dat christiane hem zij tweede biertje of exspor voor de neus plante welke hij met minder afwijzende direkt aan de lippen zette achterovergoot alsof zen keel een sterfputje was zonder bodem en verder luisterde wat edegard welke men vader in de poket had.
Edegard had het nu over dat hij heel wat achterna geloop voor mij zou moeten gaan doen,wat onderandere inhield hij me zal moeten inschrijven in een school waar ik weekkelijks naartoe zal moeten gaan,ook dat hij edegard verandwoordelijkheid zal moeten tekenen en nakomen om als leermeester mij de knepen van het vak te leren,wat op bazis van een leer contrakt zou worden vastgelegd,men vader die nu zonder onderbreken had geluisterd kon niet antwoorden op de vraag van edegard als deze hem vroeg welke vergoeding hij had gewenst op de maand voor men zogezegde diensten had hij der bijvermeld,,,,,, te weten ik niets te kort zou komen en alle dagen gekookt eten zou krijgen...waarbij ik al bij de gedachte eraan zat te water tanden wat dan weer moet opgevallen zij bij de vrouw van edegard,welke enkele seconde later met een zestal droge worsten kwam aandraven welke ik met bevende hand aannam toe ze die in me richting aanbood,eet maar mene jongen voegde ze der aan toe eene jonge vent als jij kan dat gebruiken,waardoor ik met veel goesting en vooral honger aan de worst begon te bijten en al vlug een andere kreeg toegestop;alsof ze aanvoelde ik anders die tweede worst niet zo druven aannemen en ik pas na de vierde worst en afkeurende blikken van men vader ,de volgende aangeboden worst wijgerde............awel verduidelijkte edegard zich verder wat zo je der van denken als ik u zevenhonder frank op de maand geef,en ik verder voor alle kosten van inschrijving enz insta,waarop men vader in stilte antwoorde van JA,zodat ik de volgende morgen al kon komen werken,had edegard er aan toegevoegd en wat ook gebeurde zou.
Al het huiswaarts keren kreeg ik wel nog een serieuze preek van men vader welke me het verwijt maakte ik vier worsten had opgegeten terwijl der thuis nog waren welke honger hadden,en ik voor straf geen avond eten meer kreeg,iets waar ik kon mee leven met de gedachte ik morgenvroeg aan de tafel van die slager zou zitten en naar wat men mezelf had verteld het niet op een boterhametje zou aankomen .
In tegenstelling van wat men zou denken na het lezen van men teksten welke ik tot nu toe publiseerde ben ik een vrolijk persoon,toch moet ik hier aan toevoegen dat het leven me getekend heeft,en dit niet altijd door het verleden en wat daar in is gebeurt,ook ik weet maar al te goed men het verleden niet met zich mag blijven meedragen en dit zeker geen hypotheek mag zijn in het huidige en de toekomst.
Erger vindt ik is,als het verleden onherroepelijke schade heeft aangericht welk me blijft achtervolgen,welk dan grootendeels is gebeurd door de stempel ik door de maatschappij en de daaraan verbonden media heb verworven,...als men zou denken ik een zielig persoon ben die zich achter zijn verleden wegsteekt alsook zou ontkennen dat hij niet deels schuldig is aan ???is verkeerd, daar juist men zwakste punt het uitkomen voor de feiten is,waarmee ik wil zeggen nooit er een punt heb van gemaakt te bekennen welk mag aanzien worden als een personlijke gave daar wie fout is of een feit heeft gepleegd op de blaren moet zitten. En de waarom ik het woordje" zwakste punt "in men vorige zin heb gebruikt heeft dan weer te maken,ik veelle malen een toegevelijke ja gezegd tegen iets waar ik niets mee te maken had en dus ook niet schuldig aan was,maar door de druk en onmacht welke op me werdt uitgeoefent er toe werdt verplicht.
Het is ook de waarheid als een koe,dat politie en gerechtelijke instanties eerder tevereden zijn met een makkelijk slachtoffer te zoeken dan de waarheid te achterhalen,wat ook geld voor een toegeving van het gerecht als blijkt ze een verkeerd persoon hebben achter de tralies gezet,men niet zoveel moeite doet dit in eer te herstellen wat nog een heel eind weg is van een schadevergoeding. Het zijn allemaal zaken welke ik meermaals aan de lijve heb ondervonden en waar ik best een boek kan overschrijven,maar ja wie ben ik ,een gewone jongen uit een arme wijk welk een leven zonder waarde leefde aan de onderste trap van de maatschappij en welke al veroordeelt was voor de rechtzaak begon een staal zonder waarde welk de gaten der verderf vulde in de maatschappij,wie treurt daar nu om.
Voor wie er nog mocht aan twijfelen heeft gemerkt dat hier men grootste fustratie zit,een fustratie me diepe sporen van leed en pijn ,niet enkel om mezelf maar ook voor men kind en broer welke hierin deels werden meegesleurt. Ik durf dan ook te schrijven dat ons gerechtelijk aparaat een smerige boel is van coruptie en partijtjes politiek,zij kunnen u zonder meer berechten tot onschuldig opsluiten en dit enkel op vermoeden,u daar en tegen moet geld neertellen om de onschuld en rechtvaardigheid te bekomen,rechtvaardiheid?een woord welk hier totaal verkracht wordt,door zij die er voor betaald worden.
Enkele mimuten later hoorde ik vanop men kamer welke achteraan het huis lag,en bij wijze aanpaalde aan de aangebouwde veranda door men vader en waar hij nu was aangekomen een hels lawaai opstijgen welk me wel bekend in de oren klonk en des te meer deed vrezen,
Een mengelmoes van vloekende woorden vlogen als kogels in het rond,de verwensingen stegen omhoog,zodat ik aan men oren genoeg had om me een voorstelling te maken van wat zich daar in de veranda aan het afspelen was,deuren en alles wat blijkbaar in de weg stond of eerst in de handen kwam bleek door de lucht te vliegen,zie je het nu domme kloot?..., wat je daarmee tegen komt?hoorde ik maria tegen men vader tieren welke blijkbaar zijn relaas en ruzie met die man had vertelt... nu kan je straks nog bij de politie trekken voor die stomme "jongeren"van u,..waarop men vader dan argeloos met een... ACH... JA,...en laat men hooft gerust antwoorde, volgde .
Men vader die blijkbaar geen antwoord had op de ontvangen verwijten en de zaken trachte te sussen door niet meer op haar gekrijs te reageren,en wat blijkbaar toch in de smaak viel bij maria die nu ongestoort kon verder bomen met haar kritiek zag dit,als een soort van overwinnig zag ...tot ze door had dit niet meer werkte en het over een andere boeg gooide en in haar voort durende woede nu plots vertelde ik niet veel in zat met wat was gebeurt en zelfs al lachen naar huis was gekomen en vandaar men kamer was in getrokken,...wat dus een grove leugen was ...daar zij maria het was welke me naar men kamer had gestuurd toen ik thuis was gekomen ,....nu durf ik wel te schrijven ik opgelucht was toen zij me naar men kamer had gestuurt daar ik dacht er hiermee vanaf te zijn van deze situatie waarvan ik wist deze zou escaleren en ik dan best zover mogelijk uit de beurt kon zijn, ...maar gelachen had ik zeker niet,en dus totaal uit de lucht gegrepen welke de bedoeling had men vader tegen mij op te zetten,iets waar ze in slaagde daar ik iets later men vader hoorde de trap opkomen en deze dreigend voor me stond met de vraag...! waar ik zo men plezier in had toe ik thuis kwam.
Wat toen gebeurde kan ik kort in zijn,al van bij de intrede van men vader op men kamer wist ik wat zijn bedoeling was, hij stelde welgetelt "EEN" vraag welke luide als volgd, Awel?waar had je z'on plezier in toen je thuis kwam?,waarop ik trachte te andwoorden... maar niet verder kwam dan HEU-HEU ba neen?...maar toen zag ik hem zen vuist al zag ballen welke even later me trof op de schouder zodat ik niet meer aan een verklaring toe kwam en waarbij men schouder uit de "kom"schoot, een tweede bokslag volgde op men lichaam waarrbij ik neer viel en me kerment en brulend van de pijn deed op de kamervloer belanden zodat ik totaal geen oog meer had voor wat er nu nog zo volgen aan slagen en onbeschermt lag te krokelen,waardoor men vader de kans zag me te treffen waar hij wilde
De volgende reeks beukende stampen en knallen welke ik ontvieng ,kan vergeleken worden met deze van een wildeman welke zijn fustratie en onmacht in brute kracht om had omgezet,dit naar aanlijding van de ontvangen verwijten welke maria hem eerder had toegewenst. De inpakt welke zijn slagen op me hadden teweeg gebracht hadden men bewustzijn doen verliezen,zodat hij...,dan toch moet zijn gestopt met op me in te beuken en blijkbaar door had er iets ernstigs aan de hand was waardoor hij bij wijze van me weer bij te brengen, nu met zen voet tegen men hoofd stoote,...iets wat ik me toen op dat moment niet realizeerde,maar vaststelde toen ik bij kwam en zen voet als bij wijze op men hoofd stond.en deze lichte stoten toe bracht ...wat me nu doet denken aan een jager welke net een groote prooi heeft geschoten en deze met zen voet schekt of deze nog leeft.
Omdat hij nu luidkeel riep ik men BAKKES moest houden of die anders zou toe slaan,...en hij daarbij ook nog de woorden voegde,,, het net leek alsof er een varken werdt geslacht ?waarmee hij bedoelde het geluid welk ik maakte door de pijn welke ik voelde in men ribben, tachte ik zo goed en kwaad als het kon men geluid van pijn te onderdrukken, Ik wist hij dat wilde omdat de buren dit heele gebeuren wel zouden gehoord hebben , wat hem van zen stuk bracht met in gedachte wat er eerder was gebeurt in de straat toen ik wegliep en hij het aan de stok had met die voor mij onbekende man,welke hem toegeroepen had ! het met wat minder kon bedoelt op de agresie welke hij men vader tegen me had gebruikt. Eens ik min of meer geen pijnlijke geluiden meer maakte verdween men vader van de kamer,en liet me zo achter op de grond waar ik nog geruime tijd lag voor ik aanstalte maakte om in men bed te kruipen.
Ondanks ik toen nooit bij de dokter ben geweest,weet ik haast met zekerheid ik een geperforeede long had en minsten een paar ribben gebroken had welk nooit verzorgt werdt,zie de jaarlijke schoolvakantie welke aangetreden was en ik dan op men kamer werd opgesloten,zodat ik met niemand contakt had ,men schouder welke zelf weer in de "KOM" is geschoten heeft me enkel een lamme arm bezocht op het moment zelf.
Het heeft me enkel maar harder gemaakt,iets wat ik best kon gebreuken daar de toestand er niet zo op verbeteren.
We,ik en men vader waren al honderd meter onze straat afgelopen vooralleer het achtena geroep van men vaders-vrouw welke de heele tijd met scheldwoorden hem had verwenst... verstomden, gevold door een knal wat aangaf ze de voordeur had dichtgegooid...moppelen hoorde ik men vader nu binnensmonds zen fustratie verwerken,"ik mag doen wat ik wil"klok het iets luider uit de mond van men vader;"ik zal nooit goed kunnen doen? waarop dan weer wat vloeken volgden alsof hij borrelende lava in de mond had. Ik die nu afgedwaald in gedachten bij de eerste kruising van onze straat was gekomen en zag dat men nichtje Miranda buiten stond,groete deze met een bescheiden handje,welk ik al even snel weer verborg daar ik maar al te goed wist dit verboden was,?ja het was namelijk zo dat Miranda de dochter van men tante en zus van men echte moeder juist om de hoek woonden,alsook de ouders van men moeder waarmee ik maar al te graag zou hereennigt worden maar dit niet toegestaan werdt door men vader welke sedert de echtscheiding van men echte moeder een soort van oorlog voerde,een domme reaktie van een man welke door eigen schuld zen huwelijk had verprust,en dit en de gevolgen ervan nu nog uitvergrootte door de kinderen uit dat huwelijk ieder contakt te ontzeggen met wat voor mij men echte familie was. Het vloeken uit vaders mond was blijven aanhoudenen alweer had GOD hier het grootste aandeel in,toen ik plots een flinke por kreeg welke me deed op men achterste belanden en alzo deels een haag invloog,miljaarde? miljaarde? brulde hij nu luidkeels waarom heb ik u toch op de wereld gezet?ik heb met jullie niet anders dan mizerie,waarbij ik bij de kraag opgetilt werdt en daarbij een flinke mep in het aangezicht kreeg en een flinke pijnscheut voelde in de bovenlip welke doorboord werdt door men tanden zodat het bloed eruit hutste. HELA_HELA ?riep nu iemand in de straat tegen men vader,welke me een trap had verkocht en daarbij vloekend riep ik naar huis moest,HET KAN ZEKER IETS MINDER ?hoorde ik de man nog tegen men vader roepen,welke daar op antwoorde met de woorden,hou jij je bakkes,en bemoei u in u eigen kot?OF...?waarop nu een ruzie onstond tussen bijde mannen,zodat ik me uit de voeten maakte en naar huis liep.....thuis aangekomen was het eerste geluid dit van een lachende en spottende vrouw die blijkbaar plezier had toen ze me zag met bloedende lip en mij meteen naar men kamer stuurde waar ik bevende als een riet de verdere gevolgen afwachte van deze voor me angst aan jaagdesituatie en wetende er nog wat volgde, ja het waren situaties waar ik dagelijks mee te maken had en er was wel altijd iets wat een van bijde ouders niet zinde welk dan weer aanlijding haf tot een conflikt,geloof me het was echt onleefbaar en dit had een groote invloed op mijn persoon welk constant onder druk en stres stond zodat ik ook een soort van spraakgebrek kreeg in de vorm, ik door angst niet meer uit de woorden kwam,dit ook op de school en onder vrienden,zodat ik soms bij het spelen plots stopte met men aktieviteiten welke het gevolg waren van beelden uit een meegemaakte situatie die dan onverwacht en ongewild opdoken en me deden verstijven,welk ook wel een soort van ongecontroleerde agresie met zich meebracht,die ik soms gebruikte tegen men vrienden zonder het zelf te weten of te willen.
Ge moet eens goed naar me luisteren,sprak men vader tegen me,ik wil u een kans geven om van dit werk hier af te komen? waarmee hij men vader bedoelde men dagelijkse opgelegde taak ik kreeg van zijn vrouw mijn zogezegde stiefmoeder die eingenlijk niet meer was dan een bijzit,zie men vader en deze vrouw niet gehuwd waren,, het maaien van een weide wat ik deed nadat ik van de school thuis kwam,....morgen ging men vader verder,gaan we naar een slagerij,waar ik u moet gaan presenteren om er te kunnen werken als leerjongen op leercontrakt,het zal echt je laatste kans zijn en als je daar niet geschikt voor bent,beklaag ik u? daar je dan mee moet op travou,waarmee men vader bedoelde de bouwsector,maak dat je morgenvroeg proper gewassen bent,en als maria(stiefmoeder)je iets vraagt over ons gesprek doe je alsof je van niets weet?zen woorden waren nog niet koud of daar stond maria al aan het achterdeurtje van de tuin,en riep met der borsten vooruit dit terwijl ze hare nek strekte en een lichte links rechtse beweging maakte met haar hoofd scheudende als of ze wilde laten zien zij het voor het zeggen had en de touwtjes in handen had,waarbij ze op een toon riep als dat van een leger offisier "wat zijn jullie daar allemaal aan het bekokstoven"?is er iets dat ik niet mag weten. Ja het moet gezegt,maria was een heel nieuwschierige en trotse vrouw welke heel zelfzeker overkwam,en wat zij vertellde was meestal wet,men vader lag van bij hun kennismaking zowat vier jaar geleden meteen onder de sloef,dominat als maria was had ze toendertijd gezegt zij ons eens zou gaan opvoeden zoals dat moest?,daar we net beesten waren had ze toendertijd tegen men vader gezegt,welke dit allemaal slikte en als een hondje achter der aanliep als een kind,het was ook zo dat zij zo goed kon inspelen op men vader hij gehoorzaamde en ons dikwijls op boodschap sloeg,omdat ze vondt dit de juiste manier was van ons te behandelen daar beesten toch niets verstonden,en dit bij haar beeld stond van opvoedig. En voor wie denkt als ik het onderwerp "slagen"aanhaal dit iets was als een corigeerende tik of slag,heeft het goed mis,...slagen stonden bij ons voor een pak rammel met alles wat voor de hand lag,daarbij kwamen dan nog haar,exstreeme ideen waarbij ze graag een mes gebruikte welke eens recht door men broers hand werd gestoken welke dan wist te ontsnappen en later met men groodvader naar het ziekenhuis ging om het te hegten,hierop is dan een politie onderzoek geweest,maar dit belande snel in de doofpot daar madam maria die mannetjes van bij de politie wel kende en niet benauwt was van haar diensten aan te bieden,ze had trouwens een relatie met de wijkagent waarover er ook een pittig verhaal is over te vertellen. Wel heefdt ze haar gekke sprongen met messen welke sporen nalaten toch onder controle gekregen,al was er nog zo eens een incident maar dan met een schroevendraier, meestal gebruikte ze zweepslagen van een echte zweep met lederen bandjes vastgemaakt aan een dikke stoken waar ZE dan nog knopen in de lederen bandjes had gelegt,waarbij we ons meestal moesten ontkleden om dan naakt met onze benen open op bed te gaan liggen,de rest kan u zich wel voorstellen.
Wat ga je nu weer doen ging maria de volgende morgen tekeer tegen men vader, welke blijkbaar al de helft van zijn plannen om met me te gaan solisiteren in een slagerij aan haar had kenbaar gemaakt,en toen ze aan me vroeg wat we gingen doen,meteen wat klappen kreeg met als rede ik een leugenaar was,omdat ik gezegt had van niets af te weten,vaders idee,welke door zijn tekort koming als man ons dikwijls in de problemen bracht?... ge weet toch dat hij voor niets deugt,mij in afrond bregen das wat ge gaat doen waarmee ze bedoelde ik haar daar door schaamte zou bregen met daar te gaan werken,ik die oerdom was,en dat toegegeven deels ook wel was daar ik nog nooit met iemand buiten enkele schoolvrienden had gesproken en we meestal,ik en men broer opgesloten werden en geen contakt hadden met mensen buiten de vier muren van dit zogezegde ouderlijk huis wat voor mij en men broer meer een consentratie kamp was en onleefbaar,daarbij komt nog dat we,men broer en ikzelf altijd alleen hadden gewoon in een klein gehuurd huisje weg van bij men vaders ouderlijk huis welke voorheen voor ons hadden gezorgt en waar we dus wel een goede oppas hadden genoten,maar ja op gegeven moment kreeg men vader ruzie met zen ouders over het feit van finacieele bijdrage hij moest betalen voor onze oppas kleren,schoolgelden enz,waar hij niet akkoord me ging ,zodat hij met ons op staande voet in een woede vertrok en zoals gezegt ons onderbracht in een zeer kleine vervallen wonig welke hij had gehuird voor een zacht prijsje,we hebben in de tijd dat we daar woonden veel honger gehad en gingen nooit naar de school,wat we wel hadden was een vijheid die ik tot op heden nog koester,stel u voor alle dagen doen wat je zelf wil,niet naar school gaan als je der geen zin in had,en vader wel die was nooit thuis,die ging gaan werken al moet je dat met een korreltje zout nemen,daar hij dikwijls op gang was met vrienden en tot zelfs vier tot vijf dagen weg van huis was,waarbij hij dan tot in parijs en hamburg belande de ripperbaan weet je wel,en dit alles met twee kinderen welke toen zeven en drie jaar waren en ik dan de opdracht had op men broer danny te passen,geen gemakkelijke klus dat mag duidelijk zijn. Met al die vijheid we hadden genoten kan men begrijpen dat we nu geen leven meer hadden,zeker als men weet men broer dag en nacht aan de ketting lag,alweer een uitvinding van men vader,welke maria maar al te graag uitvoerde,er zijn daar heel erge dingen gebeurt welke de mensen zouden afshrikken wanneer ik deze zou op papier zetten,bijal het was daar een hel. Domme klootzak riep maria men vader na toen hij met mij de achterdeur uitstapte op weg naar die slager,ge gaat u weer eens belagelijk maken ging ze verder,dit terwijl men vader met afgezakte schouders stilzwijgent zen weg vervolgde....
Beste lezers,
