Hier vind je informatie betreffende hybriden tussen echinopsis, trichocereus, hildewintera, (pseudo)lobivia, enz ... Deze blog is een onderdeel van mijn algemene blog : www.bloggen.be/marcscactussen. Je vind er nog meer over cactussen algemeen.
31-10-2017
Verrassingen bij het enten
Wie zich intensief bezighoudt met het kweken van (cactus)hybriden kan haast niet voorbij het thema 'enten'. De voornaamste reden is natuurlijk het snel vermeerderen van goeie hybriden. Zo kwam ik in het bezit van de Amerikaanse Schick-hybride 'Afterglow' die mijns inziens niet zo heel makkelijk te verkrijgen is. Het plantje was weliswaar nog niet zo groot, toch besloot ik het te vermeerderen. Ik heb het bovenste deel afgesneden en gedeeld in twee delen, die ik beiden op een onderstam heb gezet. Het onderste deel heb ik op eigen wortel laten staan, met de bedoeling om daar nieuwe scheuten aan te krijgen. De natuur laat zich echter niet zo maar commanderen. In plaats van een scheut kwam er op het onderste stuk een bloem, die ik bestoven heb met stuifmeel van een andere Schick-hybride: 'Impulse'. Dit was namelijk één van de 'geplande' kruisingen die ik wou doorvoeren. Het ene halve bovenstuk is beginnen verdergroeien en wordt als dusdanig een nieuwe mooie plant. Het andere bovenstuk kon het niet nalaten ook eerste te bloeien, werd eveneens bestoven (wel met een andere hybride dan 'Impulse'), maar is ondertussen toch ook begonnen met het aanmaken van een scheut. Op die manier heb ik in één jaar, twee verschillende kruisingen kunnen maken en heb ik ondertussen een viertal plantjes, want het 'onderstuk' gaf twee scheuten tegelijk. Zo zie je maar het nut van enten.
Het kweken van hybriden betekent dat je ook heel streng moet selecteren. Vaak gebeurt die selectie op de doorsnee van de bloem. Dat is niet altijd evident. Deze plant bloeide voor de eerste keer met een bloemdoorsnede van 10 cm. Geen hoogvlieger zou een terechte opmerking zijn. Omwille van de kleurcombinatie gaf ik een tweede kans. Met een bloem van 13 cm kan men al beter leven. Het gebeurt trouwens vaker dat een eerste bloem wat kleiner is dan de volgende bloemen. Het is bij mij al gebeurd dat de tweede bloem 5 cm (!) groter was dan de eerste bloem. Deze hybride kwam tot stand uit een kruising van de Schick-hybride 'Sorceress' (moeder) en de Wessner-hybride 46-94 (vader).
Deze mooi geelbloeiende hybride is net als 'Flying Saucer' in de laatste jaren heel veel gebruikt in kruisingen en vaak met succes. De hybride zou afkomstig zijn van een kruising tussen Trichocereus candicans en Echinopsis toralapana, de Duitse hybridenliefhebber Klaus Kornely zou de kruising gemaakt hebben. De bloem heeft een doorsnee die varieert tussen 17 en 19 cm. De naam 'cantora' is samengesteld uit delen van de moeder en de vader, zoals hierboven onderlijnd en in het vet weergegeven.
Eén van de beste en meest gebruikte hybriden om mee te kruisen is ongetwijfeld de uit Amerika afkomstige Trichocereushybride 'Flying Saucer'. Met een doorsnee van 23 cm en een bloem die vlak opengaat zijn in de laatste jaren heel veel mooie en nieuwe hybriden ontstaan.
Zelf hybriden maken, het lijkt zo ver af, zo onbereikbaar. En toch, éénmaal men beschikt over goed uitgangsmateriaal kan men daadwerkelijk overgaan tot het zelf hybridizeren : dus proberen zelf nieuwe creaties te maken. Eenvoudig is het natuurlijk niet. Vooral veel geduld en uiteraard ook een portie geluk zijn twee factoren die van belang zijn om te rekenen op succes. Het geeft sowieso nog geen garantie als je twee respectabele ouders gaat kruisen met elkaar. En anderzijds is het ook handig om toch even rond te kijken hoever men met het kweken van hybriden al staat. Wat bedoel ik daar eigenlijk mee ? Wel, het heeft volgens mij weinig zin om iets te proberen te bereiken wat een ander je al heeft voorgedaan. Waarom energie steken in iets waar een ander al in geslaagd is ? Goed, ik hoor je al zeggen, maar hoe geraak ik daar aan ? Juist, we kunnen niet verwachten dat degelijke kruisingen ook in een handomdraai kunnen vermeerderd worden en op verschillende plaatsen toegepast worden. Een andere mogelijkheid bestaat erin om zelf zaden uit te zaaien van kruisingen verricht door anderen. Zo is er bvb bij de werkgroep 'Hybriden' van de grote duitse cactusvereniging 'Deutsche Kakteengesellschaft' (uitgever van de KuaS) jaarlijks een zaadaktie. Een aantal leden schenkt aan de werkgroep overtollige zaden van door hun verrichte kruisingen. Afkomst is gekend, maar geeft geen garantie tot succes. Zo heb ik al een viertal keer uitgezaaid van deze zaden. In 2006 kwamen de eerste 'zaailingen' tot bloei. Uiteraard is er heel wat kaf (voor de composthoop). Maar af en toe zit er ook weer iets moois tussen. Tussen deze zaailingen vond ik deze mooie bloem, die bovendien mooi contrasteert met zijn donkere keel. Ook de donkere meeldraden steken mooi af tegen de bloemkleur. In 2007 hoop ik meer van dit fraais te kunnen presenteren op mijn blog.
Naast de klassieke hybriden die we kennen, zoals de Echinopsis- en Trichocereushybriden, komen meer en meer vaak prachtige Hildewinterahybriden op het voorplan. Eén van de oudere Hildewinterahybriden is 'Otto Schultz'. Het is een prachtige bloeier zoals je ziet op de foto hier op het blog. De plant moet niet al te hoog zijn vooraleer ze bloeit. Bij mij bloeide ze al vanaf ongeveer 15 cm hoogte. In 2006 had ik tegelijkertijd 3 bloemen die alle 3 bestoven werden met verschillende hybriden. Dit leverde ook zaden op. Of ze kiemkrachtig zijn moeten we nog even afwachten. Bovendien levert dit nog niet gegarandeerd wat bruikbaars op. Naast deze 'Otto Schultz' is ook de Hildewinterahybride 'Helms Neue' reeds goed verspreid in onze verzamelingen. Iets minder verspreid (echter ook recenter van oorsprong) is de hybride 'Humke's Röschen'. Het is van deze hybride dat op mijn blogs een foto staat van de prille enting van een klein stukje met elastiek. Het is zoals 'Helms Neue' ook een zeer goede en regelmatige bloeier. Bij sommigen bloeit 'Helms Neue' vaak tot 11 maanden (!) per jaar, van een bloeier gesproken. In één der laatste hybridenjournaals (*) zijn weer enkele prachtige nieuwe Hildewinterahybriden boven de doopvont gehouden. Werkelijk juweeltjes ! Van 'Humkes Röschen' zie je hier in het berichtje een foto.
(*) : het hybridenjournaal is een uitgave van de Arbeitsgruppe (AG) Hybriden van de Deutsche Kakteengesellschaft (bekend van Kuas). Deze internationale vereniging van hybridenliefhebbers komt jaarlijks bijeen in het voorjaar in de buurt van Wiesbaden.
Cactushybriden kunnen eigenlijk maar vermeerderd worden door het enten of stekken. Aangezien cactushybriden uniek zijn (er bestaat geen tweede identieke hybride), moet men dus gaan vermeerderen van die ene plant zelf. Dit kan gebeuren door een stekje te bewortelen, wat vaak gebeurt bij echinopsis. Als een hybride weigert stekken te maken, gaat men dikwijls over tot het afsnijden van de kop. Die kan men bewortelen of enten. Het onderste gedeelte (wordt kontje genoemd) zal dan hoogstwaarschijnlijk een stek of meerdere stekken maken. Een manier die bvb. gebruikt wordt bij Hildewintera-hybriden is het enten van stukjes plant, zoals te zien is op de foto. Men neemt een stukje stam en snijdt het stammetje dwars in de lengte door, zodat je twee helften hebt. Zo kan men heel snel een hybride vermeerderen.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
