Waar is de tijd gebleven waar alles zo vredig was

dat je veilig over straat kon lopen zonder dat je achterom hoefde te kijken of je wel veilig was.

waar is de tijd gebleven dat kinderen lekker buiten spelletjes gingen spelen of  belletje gingen lellen en dat,dat gewoon kon omdat de mensen dachten laat ze maar lekker spelen nu kan het noch.

waar is de tijd gebleven dat mensen elkaar hielpen zonder te veroordelen hoe iemand eruit zag

dat je mocht zijn wie je echt was.

waar is de tijd gebleven dat er respect voor de hulpverleners/diensten was waarom worden sommigen nu behandelt als stank voor dank.

waar is de tijd gebleven voor respect voor elkaar?

nu als je naar sommige "verkeerd" kijkt krijg je een tots of wordt je huid vol gescholden voor alles wat lief is.

al de pijn al het verdriet het is triest dat een kind geen kind meer kan zijn.

dat je als puper je al moet gedragen als een volwassene en je daar naar ook moet kleden anders hoor je er niet bij

het voelt alsof mensen zichzelf niet meer mogen zijn.

geen kind en geen puper

toen ik in groep 2 zat haalden we ondeugd uit en hoefden we noch geen engels te kunnen dat kregen we pas later we konden heerlijk heel de middag op het schoolplein buiten spelen en nu?

je moet haast perfect zijn je moet een goed IQ hebben zo niet dan kijk je maar hoe je het red.

het doet me pijn om te zien dat mensen die minder begaafd zijn of een leerprobleem hebben haast geen kans maken in deze "perfecte" maatschappij je wordt gewoon gekeurd als een soort opject jij bent wel goed en jij niet

we worden als nummers in hokjes geplaatst.

ik weet dat het nooit meer anders wordt dat het nu deze tijd is 2016!

maar ik mis de tijd wel van toen alles anders was.