Onlangs vond ik een omslag met daarin enkele oude klasfoto's. Een bruin-oranje mapje met op de linkerzijde de foto van een schoolgebouw, de directeur (mijnheer Hoebrechts) achter zijn bureau en op de rechterzijde de klasfoto zelf. 31 meisjes en jongens, knokige knietjes en korte broeken... Een van die kleine meisjes keek wat onzeker in de lens. Geen probleem echter, de leraar (mijnheer Beuze als ik me goed herinner) heeft zijn hand geruststellend op haar schouder gelegd. Dat was schooljaar 1959-60. Plaats: Euskirchen. Enkele van die gezichtjes ken ik nog, Marie-Helene Philips (nog heimelijk een boontje voor gehad) en Frankie Vermeersch. Deze zou ik later nog in het atheneum van Rösrath terugzien. Daarna, niets meer... Maar ja, hoe gaat het als je vader bij het leger is. Mutatie naar een andere eenheid gebeurt nu eenmaal en adressen uitwisselen met je klasgenootjes, daar denk je op die leeftijd nog niet aan. Voor mij ging het in 1961, na de grote vakantie, plots van Euskirchen naar Troisdorf, Heerstrasse 63. We gingen met de bus naar school in Siegburg waar de heren Destailleur en Put 'werk' hadden met ons... De eerste had ik in het 3de en 4de leerjaar, de laatste in het 5de en 6de. Eddy Vanlaer, Jozef Thomassen, Roland Swerts, Ronny Moechaers, Constant Nijsen, om er maar enkelen te noemen. We waren vrienden die samen dikwijls de boel op stelten zetten. Nu zijn het brave burgers, Eddy en Ronny zijn bij de Rijkswacht, Jozef bij de Luchtmacht, Constant zit bij het Vredescorps in Geneve en van Roland weet ik het niet precies. Via een zoekertje in de krant heb ik toevallig ook Olga Zels en Monique Dierckx aan de lijn gehad. De gebroeders Rogghe heb ik al eens ontmoet, helaas is Norbert kort daarna overleden. Zelfs 'mijnheer Put' zijn stem nog eens gehoord. Nog even streng en gebiedend als toen... Zal wel nooit veranderen denk ik dan. Wanneer ik de laatste keer van hen iets hoorde? Een paar jaar al geleden? Dankzij mijn legerdienst, die ik in Altenrath deed, heb ik ook nog eens contact gehad met onze godsdienstjuf van toen, mevrouw Vandevelde. Nog altijd een toffe madam. Hoe zou het met iedereen van die foto's nu zijn? Wat is er van hen geworden? Heb je zelf die vraag nog nooit gesteld? Het is best mogelijk dat we elkaar, zonder het te beseffen, al gezien hebben op straat, misschien wonen we wel in dezelfde stad, hebben we naast elkaar gestaan in de file, noem maar op... Waarom niet eens contact nemen met elkaar? We zijn allen rustige (?) vijtigers geworden, de ene met een buikje, de andere kalend en/of al grijs. De meisjes van toen zijn nu dames waarvoor jonge sloebers nu rechtstaan op de bus, tenminste, wij zouden dat toch gedaan hebben... Herken je jezelf op een van de foto's http://users.telenet.be/josg, voel je dan vrij om te reageren. Of ook niet, wat ik zou betreuren... Ikzelf sta in het rode cirkeltje...
