Het Brussels Senioren Forum richt tot alle senioren die zich maatschappelijk aangetrokken voelen in de strijd voor een identitair en rechts-nationalistisch Vlaanderen. Onze vereniging richt zich vooral naar mensen uit Brussel en de Vlaamse Rand
Recht op Veiligheid, Leefbaarheid en onafhankelijkheid !
02-09-2008
Allen daarheen
Hieronder een brief van Gerolf ANNEMANS aan Herman Van Rompuy, Voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, over het ontoelaatbaar gedrag van Jean-Jacques FLAHAUX (MR). Het Waalse kamerlid uitte immers doodsbedreigingen aan het adres van Willy DEWAELE, burgemeester van Lennik, die weigert de belgische vod uit te hangen.
Aan de heer Herman Van Rompuy
Voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers
Geachte voorzitter,
Ik maak van deze gelegenheid gebruik om u een geïnspireerd politiek jaar toe te wensen.
De reden van deze brief is een naar mijn oordeel zeer ernstig incident waarbij een collega-Kamerlid zich te buiten is gegaan aan iets wat volgens mij een zeer ernstige doodsbedreiging is.
Reeds enkele malen dat is u wellicht opgevallen zijn bij onze collega Jean-Jacques Flahaux alle stoppen aan het doorslaan, wellicht geïnspireerd door een Belgicisme met ietwat psychiatrische kantjes. Verschillende tussenkomsten van het Vlaams Belang, maar ook van de N-VA, heeft hij reeds onderbroken door met zijn falsetstem van op de achterbank luidkeels zaken te roepen zoals: Incivique! Dit heb ik voorlopig altijd geklasseerd onder de rubriek eigenaardige parlementaire fauna.
Maar na de recente bedreiging aan burgemeester Dewaele van Lennik waarbij Flahaux vermeldt: Na de oorlog kreeg men voor dergelijk gedrag een kogel tussen de twee ogen, wel verdiend. kan ik niet minder doen dan de Kamervoorzitter ernstig waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van het fanatisme waaraan de heer Flahaux is ten prooi gevallen. Ik denk dat als ikzelf of mijn partij iets dergelijks moest zeggen van gelijk welke politieke tegenstander, dan zou dit terecht niet zonder juridische gevolgen zijn.
Gelet op de voorgaanden uit de periode die Flahaux aanhaalt, nl. de repressieperiode en het onmenselijke karakter van sommige afrekeningen van geestesgenoten van Flahaux tegenover Vlaamsgezinden, kan ik de bedreigingen van Flahaux enkel zeer ernstig nemen.
Ik laat het aan uw wijsheid over om een eventuele gepaste reactie te bedenken, bij gebreke waarvan ikzelf wellicht zou overwegen om een strafrechtelijke klacht in te dienen tegen de betrokkene.
Ik denk dat dringend paal en perk moet worden gesteld aan de mentale uitwassen van de heer Flahaux.
Het zal ondertussen wel voor iedereen duidelijk geworden zijn dat met de aanval die de Georgische president Shaakasjvili op de opstandige provincie Zuid-Ossetië inzette, en die uiteindelijk leidde tot de inval van het Russische leger in Georgië, grote belangen gemoeid zijn. Het gaat inderdaad om wereldbelangen, want de aanval houdt natuurlijk zeer sterk verband met de gas- en olietoevoer vanuit de Kaspische en Kaukasische regios. Goed dus om te weten dat Russische en Amerikaanse belangen in deze hard met elkaar botsen.
In het Duits-conservatieve weekblad Junge Freiheit wordt ook even naar het historische verleden van de regio gekeken om enkele oorzaken van het conflict te ontdekken. In de 18de eeuw deinde het Russische tsarenrijk zijn grenzen uit en werden Abchazië, Ossetië en Georgië in het grote rijk opgenomen. Na de val van de tsaren en de daarop volgende Oktoberrevolutie werd een Transkaukasische Demokratische Federale Republiek opgericht, die echter al zeer snel terug uit elkaar viel. Na Azerbeidzjan en Armenië riep Georgië in 1919 zijn onafhankelijkheid uit met de hulp van Duitsland nota bene: Duitsland sloot een ondersteuningsverdrag met Georgië en stuurde, om het grondgebied en de veiligheid van Georgië te beschermen, 3.000 soldaten.
Deze eerste moderne onafhankelijkheid van Georgië duurde tot in 1921, want Georgië werd door de maalstroom van de burgeroorlog tussen de Witten en de Roden meegesleurd en kwam uiteindelijk onder Sovjetregime, nadat zowel Abchazië als Ossetië hun onafhankelijkheid hadden uitgeroepen. Onder de Sovjets werden ze autonome provincies binnen de grote Transkaukasische republiek, waartoe ook Georgië behoorde. Tot Stalin aan de macht kwam en de grenzen nogal willekeurig wijzigde. Er kwam een nieuwe Georgische Socialistische Sovjetrepubliek (GSSR), die naast Georgië ook Abchazië en Zuid-Ossetië bevatte. De Osseten waren nu voor het eerst juridisch over twee staten verdeeld. Theoretisch, zo theoretisch dat er van de opdeling van Ossetië over een GSSR en USSR eigenlijk geen zware bedreiging uitging voor hun identiteit. Want eigenlijk had de GSSR binnen de USSR helemaal geen eigen beslissingsmacht of bevoegdheden. De bedreiging voor de Osseten kwam er echter wel op het moment dat de USSR uiteenviel. Georgië riep opnieuw zijn onafhankelijkheid uit en wel op basis van de grenzen van de GSSR. Er kwamen nu dus twee echte staten, waarover de Osseten verdeeld waren. De problemen konden beginnen.
Sakaasjvili, de president die in Amerika was opgeleid en die ook de volle steun van Amerika geniet, koos inzake Abchazië en Zuid-Ossetië voor de harde lijn, aldus Junge Freiheit. De toestand verbeterde niet, en de Georgische regering schermde voortdurend met de territoriale integriteit. Een afscheidingsoorlog brak niet onmiddellijk uit, maar er waren wel voortdurende schermutselingen tussen Georgië en Zuid-Ossetië.
Kon Georgië zich uit de wurggreep van het Sovjetrijk losmaken en zijn onafhankelijkheid uitroepen, dan kan men zich de vraag stellen waarom Ossetiërs en Achazen datzelfde recht niet zouden mogen uitoefenen, aldus de Russische overheid, die hiermee het argument waarmee Europa de onafhankelijkheid van Kosovo tegenover Servië en Rusland verdedigde, terugkaatst in de richting van Europa en Amerika. In eigen voordeel natuurlijk. Het kan niemand ontgaan dat Rusland in deze de stokebrand speelt, en er alles aan doet om afscheidingsbewegingen in die gebieden in de Kaukasus te ondersteunen, terwijl ze de Baltische landen in hun onafhankelijkheidsstreven bedreigde met geweld.
Volkerrechtelijk behoren zowel Abchazië als Zuid-Ossetië tot het Georgische grondgebied, en kunnen ze zonder toestemming van Georgië eigenlijk niet onmiddellijk onafhankelijk worden. Maar in feite gaat het al om twee quasionafhankelijke republieken, met Russische vredestroepen, die de veiligheid van het grondgebied verzekeren. Ze zijn natuurlijk maar quasionafhankelijk, want economisch, politiek en militair kunnen ze maar overleven dankzij de steun van de grote Russische broer. Staatkundig willen de Osseten, die een Indo-Europese taal spreken, een verenigd Ossetië in het leven roepen, bestaande uit Noord- en Zuid-Ossetië.
Dat er de wereld nog ettelijke Zuid-Ossetische toestanden in deze regio te wachten staan, tonen de kaarten van de Kaukasische regio die u op deze verwijzing kan raadplegen. Een etno-taalkundige kaart van de regio, waarbij opvalt dat dit gebied tussen de Kaspische en de Zwarte Zee bezaaid ligt met enclaves en enclaves binnen enclaves. Dat verbonden met de zware geopolitieke belangen. Meer is niet nodig om de Kaukasus aandachtig te blijven volgen.
ANP/RTR gepubliceerd op 20 augustus 2008 13:40, bijgewerkt op 20 augustus 2008 15:25
WASHINGTON - De Republikeinse presidentskandidaat John McCain heeft een verrassende voorsprong genomen op zijn Democratische tegenstrever Barack Obama. Dat blijkt een opiniepeiling van het Amerikaanse onderzoeksinstituut Zogby in opdracht van het Britse persbureau Reuters.
Het is voor het eerst in de Zogby/Reuters-enquête dat McCain boven Obama staat. De senator uit Arizona krijgt in de laatste peiling de steun van 46 procent van de ondervraagden tegen 41 procent voor Obama. In juli had Obama in de enquête nog een voorsprong van 7 procentpunten. Ook in andere peilingen stond de senator uit Illinois de afgelopen maanden steevast boven McCain.
De ommekeer komt na een periode van harde aanvallen. Daarbij hamerden de 71-jarige McCain en andere Republikeinen voortdurend op onder meer het vermeende gebrek aan ervaring van de 47-jarige Obama om het land te kunnen leiden.
Ook blijkt dat de ondervraagde kiezers op dit moment meer vertrouwen hebben in McCain als het gaat om de economie, een cruciaal verkiezingsthema, waar de Republikeinse kandidaten vaak beter op scoren.
Er bestaat geen twijfel dat de campagne om Obama in diskrediet te brengen op dit moment loont voor McCain, aldus opiniepeiler John Zogby. Dit is een belangrijke achteruitgang voor Obama.
De enquête werd van donderdag tot zaterdag gehouden. In die periode was Obama op vakantie en stond McCain in de politieke schijnwerpers na de Russische invasie van Georgië.
Morgen zal het precies twee jaar geleden zijn dat 28 gedetineerden ontsnapten uit de gevangenis van Dendermonde. Zetten het op een lopen: vier Georgiërs, drie Letten, één Litouwer, één Armeniër, twee Kroaten, drie Joegoslaven, twee Roemenen en drie Belgen die luisteren naar de naam Zakaria Elagbaani, Ahmed Yakoubi en Mali Lassyani.
Vandaag zijn 6 criminelen nog altijd op vrije voeten. Met de ontsnapping van 28 criminelen mocht toenmalig Justitieminister Onkelinx (PS) zich, na Fehriye Erdal en Murat Kaplan, tot minister van ontsnappingen kronen. Opnieuw bleek de monsterontsnapping het resultaat van een opeenstapeling van blunders. De traditionele partijen kondigden forse veiligheidsinvesteringen aan, maar twee jaar later blijkt amper wat veranderd.
Volgens de directie van de Dendermondse gevangenis zijn er renovatiewerken uitgevoerd onder meer een aantal middeleeuwse houten celdeuren werd vervangen - die het gebouw een stuk veiliger hebben gemaakt. De cipiers, vandaag geciteerd in De Standaard, houden er een andere mening op na: De oude muren waarop de elektrische bedrading werd geplaatst, brokkelen af en de verankering zou het bij een ontsnapping makkelijk kunnen begeven. Bovendien werken niet alle cameras en blijft de overbevolking zorgwekkend. Een afgevaardigde van het VSOA treedt de cipiers bij. De meeste celdeuren zijn inderdaad vervangen, maar nog niet allemaal. ( ) Bovendien beginnen enkele deuren nu al te knellen omdat hun gewicht te zwaar is voor de deurlijsten. Er zijn cameras geplaatst, maar een deel ervan raakt maar niet aangesloten.
Toen CD&V ten tijde van de ontsnapping in Dendermonde federaal in de oppositie zat, leverde de partij (terecht) forse kritiek op het beleid van Onkelinx. Jo Vandeurzen (CD&V) beloofde als kersvers minister van Justitie maatregelen, maar van versterking kwam nog niets in huis. Of zoals een cipier het zegt: Het lijken alweer allemaal loze beloften te worden.
Journalist, auteur enliterair criticus Jean Sévilla geeft zijn mening over de normenvervaging in Frankrijk. Dat is natuurlijk ook van toepassing in dit kl ..land. De man is auteur van meerdere niet-correcte boeken.Sterk aan te raden literatuur.
Het einde van de Olympische Spelen nadert met rasse schreden en België heeft nog geen enkele medaille. De schuldige? België zelf. Het beleid in dit land - met liefst vijf ministers die bevoegd zijn voor Sport, Bloso, het BOIC en tal van andere structuren - is immers te versnipperd, zo geven een aantal specialisten vandaag aan in De Standaard.
Bert Anciaux, Vlaams minister van Sport, erkent het probleem en wil naar eigen zeggen een ultieme poging doen om alle actoren rond de tafel te krijgen. Om het demagogisch uit te drukken: voor de topsport zou Vlaanderen beter zelfstandig zijn, analyseert de journalist. Anciaux: Dat klopt. Maar zolang België bestaat, zal er één Belgisch Olympisch Comité zijn.
Dat landen als Denemarken, Georgië, Litouwen, Armenië en zelfs Bahrein met minder inwoners wél al succesvol waren, stemt tot nadenken. Verscheidene specialisten hekelen de Belgische wafelijzerpolitiek die elk beleid onmogelijk maakt. Zwemcoach Ronald Gaastra: Als er één woord is dat niet bij topsport past, is het wel het woord compromis. In België moet je daarentegen doorlopend compromissen sluiten. Je ziet het in de regering, je ziet het al op school. Kijk naar het zwemmen: we hebben een Franstalige en een Nederlandse federatie. De Nederlandstalige heeft dankzij Bloso meer financiële mogelijkheden. Als wij dan willen investeren in onze jeugdzwemmers en als we hen zes maanden op stage willen sturen naar Australië, dan kunnen de Franstaligen dat niet betalen en wordt er een gedrocht van een compromis uitgewerkt.
De conclusie ligt voor de hand. De splitsing van België zou een goede zaak zijn voor de topsport, want nu gaat er veel geld verloren, aldus Gaastra.
Het weekblad Knack berichtte gisteren op zijn webstek over gesprekken tussen het Vlaams Belang en Lijst Dedecker met het oog op een eventuele Forza Flandria. Zonder commentaar te geven op de inhoud van dat bericht, stelt Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers in een reactie dat het Vlaams Belang steeds voorstander is geweest van een breed Vlaams front. In de huidige politieke context de Belgische regimecrisis, het halsstarrige Waalse non en het Vlaamse verraad van Yves Leterme zou het onverantwoordelijk zijn om niet te pogen tot een maximale samenwerking tussen Vlaamsgezinden te komen.
Het Vlaams Belang is de tweede partij van Vlaanderen en is klaar om op eigen kracht naar de verkiezingen te gaan, of die nu vervroegd plaatsvinden of niet, aldus Valkeniers. De Forza Flandria is dan ook geen zwaktebod, integendeel: Vlaanderen heeft nood aan een oppositiefront dat weg wil uit de Belgische structuren en voluit kiest voor Vlaamse zelfstandigheid.
SP.A-rechter onpartijdig? Is dat nog rechtspraak ? Men kan zich vragen stellen bij de Belgische rechtspraak van het Hof van Cassatie. Eerst zag het Hof geen graten in het zeer betwistbare arrest van Gentse rechters die het Vlaams Blok na een schijnproces verboden, daarna bleef de veroordeling van ex-politiecommissaris Bart Debie wegens het creëren van een sfeer overeind, en nu heeft het Hof van Cassatie beslist dat een rechter die kandidaat is op een SP.A-verkiezingslijst perfect onpartijdig is.
Aanleiding is de vordering van een Vlaams Belang-militant en arbeider bij Ford Genk, die naar de Arbeidsrechtbank stapte om naast de traditionele vakbonden te kunnen deelnemen aan de sociale verkiezingen. Toen hij daar als rechter een ACV-secretaris aantrof, wraakte hij die bij het Arbeidshof wegens partijdigheid. Maar bij dat Arbeidshof werd het nog erger Daar zetelde een zekere Jozef Rits als rechter. Die man is niet alleen afdelingssecretaris van het ABVV, maar stond in oktober 2006 zelfs als kandidaat op de SP.A-verkiezingslijst in Geel.
Volgens het Europees mensenrechtenverdrag moet een rechter onafhankelijk zijn van de wetgevende macht: een actief militant van de SP.A is dat niet. En de rechter moet ook onpartijdig zijn: in een zaak tegen het monopolie van de socialistische partijvakbond ABVV is een ABVV-secretaris en SP.A-militant dat niet.
Dus trok de Ford-arbeider met een gerust gemoed naar het Hof van Cassatie, maar dat wees gisteren zijn wrakingsverzoek af: een SP.a-militant is perfect onpartijdig en onafhankelijk om te oordelen over de vordering van een VB-militant, zo besliste Cassatie in al zijn wijsheid. Het is te gek voor woorden.
Het is nu wel definitief duidelijk, dat een Vlaamsnationalist in zaken die politiek getint zijn geen enkel vertrouwen meer kan hebben in het Belgische Hof van Cassatie. Dat de franskiljonse rechter die het Vlaams Blok in Gent veroordeelde, daarvoor beloond werd met een benoeming bij Cassatie was eigenlijk al een veeg teken aan de wand
Op 24 april stemden alle partijen in de Kamer - het Vlaams Belang uitgezonderd - voor de zoveelste massale naturalisatieronde (in totaal 5.337 Nouveaux Belges). Vandaag verneemt het Vlaams Belang dat bij die tot Belg genaturaliseerden een persoon van Afghaanse origine zit die sedert 4 oktober 2007 opgesloten is in de gevangenis van Dendermonde en een zware gevangenisstraf riskeert wegens mensenhandel.
Wie dacht dat men inzake de snel-Belg-wet het ergste had gezien, is er aan voor de moeite. Na de naturalisatie van Oostblok-maffiosi en islamitische terroristen, blijkt nu ook een persoon verdacht van mensensmokkel toch op de goedjonstigheid van de Belgische staat te kunnen rekenen.
Het Vlaams Belang eist dat onmiddellijk werk wordt gemaakt van een veel strengere nationaliteitswetgeving. CD&V/N-VA en VLD hebben dat aan de kiezer beloofd, het wordt tijd dat ze hun woord gestand doen. Het Vlaams Belang heeft alleszins zijn eigen wetsvoorstel tot invoering van een wetboek staatsburgerschap klaar.
Het Vlaams Belang eist verder dat de in april gestemde naturalisatiewet niet in het Staatsblad gepubliceerd wordt, tot volledige klaarheid wordt gegeven over deze zoveelste blunder.
"Vietnam is niets in vergelijking met wat jullie nu in onze landen te wachten staat. Vraag je moeder of je vrouw maar om alvast je doodskist te bestellen."
Malika El Aroud is een spilfiguur in de werking van Al Qaeda in België.
Zij geniet van een uitkering in dit onland !
The New York Times heeft België nog eens in de kijker gezet met een artikel dat ronduit vernietigend is voor het veiligheids- en justitiebeleid van dit verdoemde koninkrijkje. Alles draait rond de achtenveertigjarige Malika El Aroud, een Marokkaanse die de Belgische nationaliteit heeft gekregen. In 2001 maakte zij deel uit van een commando van Al Qaeda dat met Belgische paspoorten een dodelijke aanslag pleegde op Ahmed Shah Massoud, destijds één van de laatste Afghaanse leiders die zich verzette tegen het terreurregime van de Taliban. Dat was vlak in de periode van 11 september in New York en Washington.
Malika werd door de mannen van Ahmed Shah Massoud gearresteerd wegens medeplichtigheid aan de moord op hun leider, en daar had het verhaal kunnen eindigen. De Belgische autoriteiten spaarden echter kosten noch moeite om haar vrij te krijgen en terug naar België te laten overkomen. Malika El Aroud voert nu vanuit Brussel een ware internetoorlog in dienst van Al Qaeda. Ze leert haar aanhangers niet hoe ze bommen moeten monteren, maar ze zet hen ertoe aan deel te nemen aan de heilige oorlog en ze slaagt er beter dan wie ook in om vele vrouwen de mobiliseren. "Het is niet mijn taak om bommen tot ontploffing te brengen. Dat zou al te belachelijk zijn", zei ze ooit in een interview. "Ik heb een wapen. En dat is mijn pen. Ik kom op voor mijn mening. Dat is mijn jihad. Ook mijn artikels zijn bommen." Met een kleine référence naar Che Guevara schreef ze ooit over de terreur in Irak en Afghanistan: "Vietnam is niets in vergelijking met wat jullie nu in onze landen te wachten staat. Vraag je moeder of je vrouw maar om alvast je doodskist te bestellen."
Malika is absoluut geen geïsoleerde extremisme, die een kwijnend bestaan lijdt in de marge van de "verdraagzame en vredelievende" islam. Met haar vele artikels, haar alomtegenwoordigheid in chatrooms en haar verleden als weduwe van een beruchte terrorist kan ze rekenen op ontzettend veel lof en sympathie bij de Franstalige moslims in ons land. Haar haatpredikingen tegen het Westen worden in brede kring toegejuicht en voor vele islamitische vrouwen is zij een rolmodel geworden. En zij heeft natuurlijk het voordeel dat zij gebruik en misbruik kan maken van de laksheid, de inefficiëntie, de politieke correctheid en de valse sentimentaliteit tegenover immigranten die het Belgische veiligheids- en justitiesysteem volledig verlammen. Ze kent die impliciete en expliciete regels heel goed en ze maakt er optimaal gebruik van. "Ik schrijf op een legale manier", zei ze. "Ik weet heel goed wat ik doe. Ik ben een Belgische en ik ken het systeem." Claude xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />Moniquet, de directeur van het European Strategic Intelligence and Security Center zij over haar: "Ze speelt een heel belangrijke strategische rol als bron van inspiratie. Ze is heel verstandig. Maar ze is ook ontzettend gevaarlijk." Glenn Audenaert, gerechtelijk directeur van de federale politie, formuleerde het iets voorzichtiger: "Haar jihad bestaat er niet in om een operatie te leiden, maar om andere mensen ertoe aan te zetten om zich bij de jihad aan te sluiten. Ze geniet de bescherming die iedereen in België geniet. Tegelijkertijd vormt ze ook een mogelijke bedreiging." Dat is echt wel een prachtig eufemisme.
Malika El Aroud is een spilfiguur in de werking van Al Qaeda in België. Iedereen weet het: de politici, justitie, de politiediensten, de inlichtingendiensten. Maar niemand kan of wil haar tegenhouden. België is niet alleen communautair geblokkeerd. Het heeft zichzelf zo klemgezet en verstrikt in een kluwen van verkeerd begrepen mensenrechten, juridische restricties en politiek correcte dogma's dat het niet eens meer in staat is een agente van Al Qaeda te arresteren. Zelfs niet als ze er openlijk en onder haar eigen naam voor uitkomt dat ze een agente is. En om die tragische bespottelijkheid helemaal ten top te drijven: Malika El Aroud kan dat zelfs allemaal op onze kosten doen. Zij leeft namelijk van een werkloosheidsuitkering.
Bij een schietpartij in Anderlecht viel vrijdagavond een zwaargewonde. De dader werd snel weer vrijgelaten. De burgemeester reageert woedend. De feiten: een zwaar aangeschoten man, Minoun, wil in de buurt van het beruchte metrostation Sint-Guido een café binnenstappen, maar de toegang wordt hem geweigerd. Daarop haalt hij thuis een pistool, keert terug naar het café en lost er drie schoten, waarbij een klant in de dij geraakt wordt. Dezelfde avond nog wordt de man opgepakt door de politie, maar even later op last van het parket weer vrijgelaten.
Op basis van verschillende elementen in het dossier, zegt een woordvoerder in Het Laatste Nieuws. De man heeft vast werk, heeft geen recente geweldplegingen op zijn actief en de feiten waren niet helemaal duidelijk. Maar dat wordt door de burgemeester met klem tegengesproken. Bij een huiszoeking bleek dat het ging om een illegaal wapen en verschillende getuigen hebben de man zien schieten. Hij verwondde een onschuldig slachtoffer en had net zo goed iemand kunnen doden. Maar voor het parket volstaat dat niet om de schutter vast te houden. Of, zoals de burgemeester het zegt: dat begrijpt toch geen mens?
Er lijkt een systeem te zitten in de lakse aanpak van het gerecht. Herinner u de jongeren die vrijuit gingen nadat ze een politiecombi in Anderlecht hadden beschoten. Of de 190 relschoppers die na zware rellen met politie en voetbalsupporters administratief werden aangehouden. Dewael beloofde een lik-op-stuk-beleid, maar het parket besliste daar anders over. De amokmakers werden meteen vrijgelaten. Of de handtasdiefstal waar Europarlementslid Mia De Vits het slachtoffer werd. Ruit van de stilstaande auto ingeslagen op de hoek van de Zuidlaan en de Bergensesteenweg. Handtas weg, boeven weg. De Vits was niet het enige slachtoffer. Op dezelfde plaats gebeurde het vorig jaar maar liefst 188 keer. Moeilijk te stoppen, reageert de politie. Telkens als wij iemand aanhouden, lopen de daders de volgende dag weer vrij rond En zo gaat het van kwaad naar erger. In Anderlecht, maar ook elders.
U herinnert zich nog hoe onlangs beslist werd dat de koninklijke familie dit jaar niet minder dan 640.000 euro extra van de belastingbetaler zal toegestopt krijgen In het kader van de goedkeuring van de zogenaamde civiele lijst diende het Vlaams Belang in de Kamer amendementen in om alvast de toelagen aan Fabiola, Astrid, Philippe en Laurent te schrappen. De parlementsleden van de N-VA stemden tégen!
Vlaamse republikeinen die zich akkoord verklaren met royale subsidies aan het Belgisch vorstenhuis wie nog volgt, mag het zeggen.
Dat is Brussel 2008! Dank u zelfverklaarde democraten.
Ora basta!
Terwijl dit land onder de regering-Leterme steeds verder opschuift naar een politiek van open grenzen, tekent zich in Zuid-Europa een omgekeerde beweging af. In Italië pakt de centrum-rechtse regering immers uit met een gevoelige verstrakking van de immigratiewetgeving, waarmee zij haar verkiezingsbelofte inlost. Zowel de Popolo della libertà (het kartel tussen Berlusconis Forza Italia en de Alleanza Nazionale van Fini) als de Lega Nord hadden van immigratie en criminaliteit de inzet van de voorbije verkiezingscampagne gemaakt, en werden daarvoor door de kiezers duidelijk beloond.
Met het pakket maatregelen dat de regering vandaag voorstelt, maakt zij in ieder geval duidelijk dat het haar menens is. Illegaal verblijf wordt beschouwd als een misdrijf waarop voortaan gevangenisstraffen van zes maand tot vier jaar staan. Wie een bevel om het land te verlaten naast zich neerlegt, riskeert een gevangenisstraf van één tot vier jaar. Vreemdelingen die worden veroordeeld tot een celstraf van twee jaar of meer, kunnen definitief het land worden uitgezet. Ook de regels voor gezinshereniging worden verstrakt. Enkel nog rechtstreekse gezinsleden komen in aanmerking en kandidaten zullen voortaan moeten bewijzen over een inkomen te beschikken waarmee ze hun gezin kunnen onderhouden. Daarnaast wordt ook de strijd tegen schijnhuwelijken drastisch opgevoerd. Vermelden we tenslotte nog dat ook vreemdelingen uit de EU geacht worden hun verblijf in Italië te melden en over een inkomen moeten beschikken. Bij niet-naleving van deze verplichting kunnen ze uitgewezen worden.
Daarmee komt een einde aan de jarenlange lakse immigratiepolitiek die van Italië de weke onderbuik van Europa maakte. Vandaag is het genoeg geweest. Ora basta!, zoals men in Italië zegt
21-05-2008
Den Dikke en den Dunne !
Leve de Molenbeekse multicul !
Op de site van VRT zelf was het bewuste fragment natuurlijk al snel gewist, maar niet vóór iemand er toch een deel ervan op youtube heeft kunnen zetten.
Het zal ondertussen wel voor iedereen duidelijk geworden zijn dat met de aanval die de Georgische president Shaakasjvili op de opstandige provincie Zuid-Ossetië inzette, en die uiteindelijk leidde tot de inval van het Russische leger in Georgië, grote belangen gemoeid zijn. Het gaat inderdaad om wereldbelangen, want de aanval houdt natuurlijk zeer sterk verband met de gas- en olietoevoer vanuit de Kaspische en Kaukasische regios. Goed dus om te weten dat Russische en Amerikaanse belangen in deze hard met elkaar botsen. 
Sakaasjvili, de president die in Amerika was opgeleid en die ook de volle steun van Amerika geniet, koos inzake Abchazië en Zuid-Ossetië voor de harde lijn, aldus Junge Freiheit. De toestand verbeterde niet, en de Georgische regering schermde voortdurend met de territoriale integriteit. Een afscheidingsoorlog brak niet onmiddellijk uit, maar er waren wel voortdurende schermutselingen tussen Georgië en Zuid-Ossetië. 
