Vandaag stond de rit Landen-Trois Ponts-Landen op de kalender. Als vanouds telkens een zeer mooie rit: weliswaar zwaar: 2970 hoogtemeters; maar door het prachtige landschap; het uitstekend weertje en de uitstekende organisatie; elk jaar een must om te rijden. Gezien het tamelijke vroege uur van vertrek ginds, was ik maar met de wagen naar Landen gereden. Even over 7h vertrokken we met z'n 14. Na een vlakke aanloop doorheen het Haspengouwse, kwamen we richting Amay en dan stijgt de lastigheidsgraad. De Maas over en Côte de Yernée: 7000m; 2,5%; 9%. Van dan af volgen ze elkaar goed op: Côte de Filot: 3800m; 4,5%; 6%. Côte de Saint Roch: 1850m; 6%; 10%. Côte de Ferriere; Col Roche-a-Frène: 2000m; 9,5%; 13%; Côte Basse Bodeux: 5400m; 4%; 9%. Pauze voor een koffietje aan de waterval van Coo. De terugtocht is nog moeilijker: Côte de la Gleize: 1900m; 5%; 8%; Côte de Meuville; Côte de Lorcé: 4100m; 5,5%; 12%; Côte Comblain au Pont: 3400m; 4%; 13%; Côte de Rotheux: 2500m; 4%; 8% en last but not least Côte les Cahottes: 4600m; 4%; 9%. Van rustig uitbollen was geen sprake, de vaart werd er goed ingehouden mede dankszij collegas van de Tiense Trappers. Zo kwamen we dan weer in de sporthal aan en stond er 229km op de teller en een avs van 29km/h.