Na gisteren, zaterdag, de bevoorradingspost in Tavier bemand te hebben, was het vandaag onze beurt om de Willy Vannitsen Classic te rijden. Het lang rechtstaan om de vele dorstigen en hongerigen te bevoorraden, heeft me toch nie veel goeds gedaan. Amai, m'n arm beentjes vandaag. Er was afgesproken dat elke groep zijn afstand zou fietsen: wij zouden de 188km doen. Met 12 aan de start, doch Marnic, Marc ( terug in ons midden na z'n blessure ) en Reinaldo kozen voor de 135km. Bij iedere klim liepen m'n benen direct vol. Afzien, doorzetten; gelukkig waren de beenkes van Stefan ook nie dat vandaag. Zodat we vaak samen achteraan zaten te harken. Gelukkig konden  we dan op Luc rekenen om ons uit de wind te zetten en een hart onder de riem te steken. Ook Erwin moest soms een handje toesteken: letterlijk dan  Chapeau aan Rohnny om deze mooie tocht weer eens op kaart te zetten. Ook al moest hij hier en daar was veranderen omdat die andere rit blijkbaar voorrand van doortocht hadden in vele dorpjes en gemmenten. Mss dat DVV Cycling Tour met steekpenningen werkt Maar je hoort ons nie klagen, het parcours was weer om duimen en vingers af te likken. Zeker die extra lus die de 188 van de 165 scheidt tussen Borlon, Somme-Leuze, Méan, Bonsin. Na de maatste stop in Bodegnée werd er fameus door getrapt; een uurtje later waren we terug aan de finish. De zon was de ganse dag van de partij; de wind maakte de rit nog zwaarder. Doch hoe dichter bij St Truiden, hoe meer donkere wolken. Lang treuzelen was dan ook nie de beste optie. Ik kon ook nie lang blijven "hangen": er werd op kermis  Vliermaal op mij gewacht. Shit de laatste km voor ik thuis was, toch nog een bui over me. Maar da kon er ook nog wel bij.

Info: 202km; 29,1km/h; 2492hm