Na 2 weken inactief, begon het toch zo stillekes aan meer dan te kribbelen. Zeker met zulks een zomers weerke. De blessure nog nie helemaal hersteld, doch vandaagkon ik nie aan de roep weerstand  met de Triple Mûr de Monty op het programma. Dat het afzien zou zijn, da wist ik zo wie zo: 14 dagen stil en 2 dozen antibiotica Maar ja, koersen is zere rijden. Onder een stralende blauwe hemel ( nog wa friskes, maar de vooruitzichten waren great) trok ons groepje van 20 man zich op gang onder leiding van Luc.

Rosoux-Braives-Héron-Landenne. Vézin-Wierde-Dave en dan die fameuse Triple Mûr de Monty: 1400m; 9%; 21,5%. Vorig jaar hebben we hem rechts laten liggen, doch dit maal was er geen ontkomen meer aan. Ik heb hem al beter beklommen dan vandaag Maar er waren er toch nog slechter dan ik.   Ondertussen had Rohnny ons verlaten om vroeger huiswaarts te keren. Via Lustin-Godinne naar Yvoir waar het op het pleintje in de zon, best te pruimen was. De terugweg via Maillen-Gesves-Sorée. Ondertussen waren we de kaap van de 120km voorbij en begon voor mij stilaan het lampke uit te gaan. Op iedere klim liepen m'n benen leeg, of moet ik vol zeggen  Gelukkig was er nog Dennis, Alex en Yves om me telkens weer bij te brengen. Die dekselse antibiotica kuur. Libois-Marchin op karakter  Eenmaal in Hoei en de kuitenbijters achter de rug, ging het me terug wa beter. Viemme-Berloz-Aalst. Moe, maar tegelijkertijd ook voldaan om de rit uit te fietsen.

Info: 201km; avg.29,5km/h; 2040hm