Fietsreis in 2013 van Brugge naar Baku (Azerbeidzjan) via Istanbul
06-07-2013
Rit 8 Melk-Wenen
Vandaag kort ritje. Deze morgen was het warm maar bewolkt. Eén kuitenbijter onderweg maar niet zo lang. Even over halfweg begon het wat te druppelen maar in Wenen schijnt de zon volop en is het warm. Binnenrijden in Wenen is zonder problemen verlopen. Met de GPS recht naar het hotel gefietst. Ook moet ik vermelden dat de concurrentiestrijd volop begint. Ronny had Kris op de kamer opgesloten zodat deze niet naar het ontbijt kon. Sommigen gaan deze namiddag wat rusten. Anderen gaan wat cultuur opsnuiven. Omstreeks 17u30 komt de consul naar het hotel voor een kleine drink.Morgen richting Hongarije.
Na het gebruikelijke ochtendritueel gingen we samen ontbijten om 6u30. Het ontbijt was meer dan gevarieerd. Daarna de laatste voorbereiding voor de start om 7u30. De bewolking hing laag in de bergen. Hier hebben enkele rijders een tactische fout gemaakt om geen regenvestje bij te hebben. Het buitenrijden van Passau is niet simpel. Daarom zaten we zonder het te weten aan de andere kant van de Donau omdat we naar daar gestuurd werden. Geen probleem zou je zeggen aangezien we eigenlijk heel de dag de Donau moeten volgen. Guus evenwel zat op het juiste parcours,wij dus niet. Na 30 km kregen we een pittige helling voor de wielen. Stijgingspercentage tot 16% en dit voor een goeie 3km. Bovengekomen begon de regen met bakken uit de lucht te vallen. Uiteindelijk moesten we weer afdalen naar de Donau waar we afspraak hadden met Guus onze volger. Daar hebben we enkel droge spullen aangedaan of enkele extra spullen aangetrokken. Vandaar ging het naar Linz, een vrij grote universiteitsstad. Hier hebben we ook wat tijd verloren om het juiste traject te vinden. Het weer was enorm wisselvallig vandaag. Vertrokken met een streepje zon, na 30km de hemelsluizen open, daarna weer volle zon om te eindigen in de regen. Ondergetekende heeft bij het aankomen in het hotel ook nog een spaak gebroken. Uiteindelijk stonden er 199,7km op de teller. We zitten in een leuk hotelletje dat een beetje naar mijn werkgever verwijst Hotel Zur Post.
04-07-2013
Reistips van Jan
Het einde van rit 5 en het begin van rit 6 konden me wel bekoren, het Altmühltal in de deelstaat Beieren. Oorspronkelijk vertrokken op hoofdwegen maar terug vrij vlug verkeerd gereden en daardoor op lokale wegen terechtgekomen. Prachtige streek, heuvelachtig met klimmetjes tot 550m, bebost en groen, en die kleur verraadt regen, zoals we gemerkt hebben. Een gekende stad is Roth en dit moet triatleten bekend in de oren klinken. Wat ons hier opvalt is de ruimte die autobestuurders laten tegenover fietsers bij inhaalmaneuvers. Verder logeren we in pittoreske hotelletjes waar het goed eten is. Zuurkool en worst behoren hier duidelijk tot het verleden. De streek is een aanrader die je zou kunnen benutten als tussenstop op doorreis naar Oostenrijk.
Groetjes Jan
Rit 6 Berching-Passau
Vandaag laatste rit die aankomt op Duits grondgebied. Het zonnetje scheen al vroeg en zou ons heel de dag vergezellen op onze tocht. Onmiddellijk na de start een beklimming om op te warmen. In de berm van deze beklimming stonden honderden schapen in drommen te wachten tot de herder hun de vrijheid zou geven om te kunnen grazen. Het was nog heel stil in de groep tijdens de beklimming. Enkele rijders wilden hun benen eens testen en gingen er even vandoor. De afspraak om boven een helling te wachten wordt goed opgevolgd. Even later onderweg zagen we een Groene specht. Spijtig genoeg had het beestje kennis gemaakt met een auto en dus levenloos. Het parcours was in vergelijking met de vorige dagen vrij vlak al zijn de glooiingen en af en toe een kuitenbijter nooit ver weg. Iedereen doet in de mate van het mogelijke een deel van het kopwerk. Op de grote wegen blijven we zoveel mogelijk achter elkaar om het gevaar tot een minimum te beperken. Na 100km of ongeveer halfweg de rit zat een eenzame ooievaar te zoeken naar voedsel. Ondertussen hadden we reeds halt gehouden voor het middageten. Voor de collegas, om 10u is het pomkoek. Daarna terug verder naar Passau in snelvaart. Wat opvalt in deze streek is de grote velden zonnepanelen die je her en der ziet. Er is hier niet zoveel meer te zien van de waterellende in deze streek enkele weken geleden. Het hotel ziet er goed uit en als het eten nu nog meevalt is ook deze dag weer achter de rug. Morgen richting Oostenrijk.
Rit 5 Tauberbisschofsheim-Berching
Aangezien er gisteren problemen waren met de internetverbinding, is hier de rit van gisteren. Het zag er deze morgen grijs en bewolkt uit na het ontwaken. Ontbijt om 6u30 en om 7u30 de weg op voor de voorlaatste rit op Duits grondgebied. Het parcours was minder lastig maar de wind blies af en toe in het nadeel. In de voormiddag viel nog een drupje regen maar in de namiddag, na de middagstop, begon het feller te regenen zodat de regenvestjes en schoenovertrekjes werden bovengehaald. We kwamen dan ook kleddernat aan in het hotel. Het voordeel was dat de fiets van Jann geen vervelende tik meer had. Waar de regen al niet goed voor is. De laatste twee dagen geen moeilijkheden gehad om het hotel te vinden dat vandaag wel redelijk goed verscholen lag. Tijdens de dagelijkse stops worden de SOYA drankjes, verstrekt door ALPRO via Pauls dochter, fel gesmaakt. Er zijn verschillende smaken en allemaal even lekker. Wij zijn de firma en haar dan ook dankbaar.
02-07-2013
Rit 4 Bad Kreuznach-Tauberbisschofsheim
Het was 5u vandaag wanneer het irritante geluidje uit Jan(met enkele n) zijn gsm mij wekte. Ik bleef nog even liggen in bed zodat Jan zich kon douchen. Iedere minuut rust telt in deze expeditie. Douchen, ontbijten en inpakken lukt iedereen aardig zodat we zonder vertraging kunnen vertrekken. In en uit steden rijden zal nog enige oefening vergen. Vandaag het zonnetje mee en de wind iets tegen. Op sommige momenten was het wel heel warm. De hellingen begonnen op een kleine col te lijken. De ene al wat langer en mooier dan de andere. Zes tot zeven km klimmen met een gemiddeld percentage van 6 à 9%. De deelnemers tasten elkaars klimcapaciteiten af. Er is er eentje bij die niet snapt hoe het komt dat we steeds zijn aanvallen kunnen beantwoorden. De verklaring is dat er een ergerlijke tik uit zijn fiets komt. Je hoort hem van 100m ver afkomen. Als hij bij ons is, is het een koud kunstje om de aanval op te vangen. Ik denk dat hij Jann noemt (let wel, met dubbele n). Zou het niet de Nederlander uit het gezelschap kunnen zijn? We hebben de naam gevraagd van de fietsenmaker maar we gaan geen reclame maken op deze blog. Vandaag hebben we de overzet genomen over de Rijn. Dat is enkele fietskm gespaard. Net na deze overtocht heeft een reiger zijn darminhoud geledigd op Ronny. We hebben hem getroost met het gegeven dat hij geluk heeft dat olifanten niet kunnen vliegen. Hotelletje is rustig gelegen en we maken ons klaar om ons voetjes onder tafel te steken.
01-07-2013
Reistips voor thuisblijvers
Telkens ik van vakantie terugkom en de reisroute loopt via de Ardennen realiseer ik me welk een prachtig gebied dit is. Gisteren tijdens de tweede rit heb ik weer mooie plekjes ontdekt. Enig nadeel is de staat van het Belgische wegdek. Als je echter de moeite neemt om een kleine 150 km verder te rijden dan kom je in de Eifel. Prachtige streek, geen meter vlak, de reeds langere klimpartijen, vrij rustig van verkeer en een perfect asfaltje (zie omgeving rit 3). Ik kende deze streek niet maar het is een aanrader. Temeer daar je na de inspanning nog even aan een Weizenbier of aan een glaasje witte wijn kan nippen.
Groetjes Jan
Rit 3 Prüm-Bad Kreuznach
Toe ik in alle vroegte een blik door het raam wierp, zag ik dat het vandaag een prachtige dag ging worden. Het ontbijt stond klaar om 6u15 en een uurtje later zijn we vertrokken. We werden deze morgen koud gepakt. Hotel buiten en direct een klim van enkele km. Als men pas wakker is moet de motor nog aanslaan en doet men het best wat rustig aan. Daarna werd het constant klimmen en dalen. De streek is hier prachtig(zie reistips Jan),vooral als men de drukkere wegen kan vermijden. Op een bepaald moment Guus even kwijtgespeeld. Iedereen zat zich af te vragen waar deze achtergebleven was tot hij plots uit de andere richting opdook. Probleem opgelost en we reden verder aan een tempo waar iedereen zich goed bij voelde. We houden bewust het tempo laag. We zijn tenslotte nog maar drie dagen ver. Onderweg zagen we enkel dode dieren liggen. De discussies laaiden hoog op() welke dieren dat nu waren. De diersoorten die de revue passeerden waren hermelijn, das, bunzing, marter, enfin we zijn er nog niet uit. Ook een ongeval gezien en een snoodaard die van de weg was geraakt met zijn bestelwagen en op hulp stond te wachten. Omstreeks 17u in het hotel aangekomen. De uitbater wilde de fietsen in een open garage plaatsen waar iedereen zomaar toegang had maar na aandringen van ons heeft hij toch een veilige plek binnen gevonden. Op naar de volgende.
30-06-2013
Hoe was het vandaag?
Het was vroeg dag deze morgen. Iedereen om 6u aan het ontbijt om daarna de start te nemen om 7u. De discipline is van de eerste dag aanwezig en iedereen is stipt op tijd met zijn bagage aan de volgwagen. Hier en daar werd nog een fiets gepoetst en ingeolied want gisteren, met de soms miezerige en bijwijlen felle regen, hadden de beweegbare delen van de fiets toch één en ander te verduren gekregen. Gestart met een asgrauwe bewolking en 12gr warm of koud. Het Is zomer zeggen ze dan. Op deze momenten is een mens en vooral een fietser al tevreden dat er geen regen uit de lucht valt. Toch mogen we zeker niet klagen. Na enkele uren begon zowaar het zonnetje af en toe vanachter de wolken te piepen. De armstukjes en andere overtollige kledingstukken werden opgeborgen. De kortere hellingen zoals gisteren zijn er niet meer bij. Het waren vandaag eerder kleine colletjes. Langer en steiler dus. Al is er natuurlijk geen vergelijking met een echte col. Na 50km sloeg het noodlot toe. Het versnellingsapparaat van Kris was in het achterwiel gedraaid. Hier hebben we wat tijd verloren waardoor we wat later dan we hadden gehoopt in het hotel waren. Kris heeft op een creatieve manier verder gereden. Hoe, moet je hem later maar eens vragen. Er werden wisselstukken aangevoerd rechtstreeks uit Belgie . Bedankt aan de mensen die dit voor elkaar gebracht hebben. Alles opgelost dus. Ook de eerste lekke band te melden. De gelukkige was Raf. Bij aankomst in Prüm hadden we af te rekenen met een markt waardoor we het hotel niet onmiddellijk konden bereiken. Oplossingen lagen voor de hand. Door de menigte met onze bagage naar het hotel. Op sommige momenten moet men kunnen improviseren en op zulke tocht moet je soms rekening houden met het onverwachte. Vandaag ongeveer 196km gefietst met ongeveer 2800 hoogtemeters. Het eten was weer voortreffelijk en nu gaan we stilaan in ons bed kruipen om het afgepeigerde lichaam de broodnodige rust te gunnen
Gisteren
Acht uur deze morgen. Elf wielertoeristen of moeten we zeggen expeditieleden maken zich klaar om de tocht naar Istanbul of Baku aan te vatten. Het weer was niet echt van de partij maar toch zagen we blije gezichten aan De Burg in het prachtige Brugge waar de schepen van sport Annick Lambrecht het startschot zou geven. Het was nog even bang afwachten of de nodige visa voor Azerbeidzjan ter plaatse gingen afgeleverd worden zoals afgesproken. En inderdaad, mevrouw Norgiz Taghizode PR van de Azerbeidjaanse ambassade kwam deze persoonlijk afleveren. De hele(gele) bende zette zich daarna in beweging om naar het verder gelegen Aalter te fietsen waar we werden ontvangen op het gemeentehuis door mevrouw Brigitte Bergez, schepen van sport. Hier werd een receptie aangeboden. Tussen de lijnen wil ik even vermelden dat een aantal leden van de Melse toeristenclub WTC Statietrappers zich tussen deze gele meute zouden mengen en de hele rit tot in Gilly zouden meefietsen. Ze hebben zich niet gespaard om enig kopwerk te doen. Een heel korte stop werd ook nog ingelast aan café De Mandel in Grammene. Onderweg enkel kleinere tegenslagen gekend zoals verliezen GPS systeem, afbreken statief camera en af een toe toch de nodige regen. Voor de rest kan ik zeggen ,geen lekke banden en allen goed aangekomen op de eerste bestemming. We werden door Fausto in de watten gelegd voor wat de ontvangst en het avondeten betreft. Iedereen was meer dan voldaan en het was heel lekker. Roland kreeg ook nog een herinnering en een taart aangeboden door het huis voor zijn zoveelste (163e) beklimming van de Mont Ventoux dit jaar. Nu gaan we vroeg slapen want morgen vanaf 6u ontbijt en om 7 terug de fiets op voor de rit naar Prüm. Bedankt aan iedereen die aanwezig was in Brugge-Aalter-Deinze of ergens onderweg.
