Het is weer een hele tijd geleden dat ik hier wat postte. Maar het was vrij druk met school en vandaag ook examen. Maar vanaf morgen ga ik weer proberen zoveel mogelijk actief te zijn hier.
Zoals als jullie kunnen zien ben ik met een poll begonnen, om te kijken waar jullie het meeste aan hebben. Of dat is met gedichten/teksten,.. of met mijn eigen verhaal/verhalen of met tips, of een combinatie van 2 van deze of met alle 3 of misschien wel met iets heel anders dat jullie me dan altijd mogen laten weten.
Even een tijdje geleden, maar hier ben ik weer. Het is er allemaal niet makkelijker op geworden, maaja. School loopt niet zo als het zou moeten met alle gevolgen vandien. En de adviezen over school e.d. die ze me geven, daar weet ik niet wat ik moet doen maarja. Gelukkig steunen nog een paar mensen me. En sinds kort heb ik via een anderen site een jongen A. leren kennen en probeer hem zoveel mogelijk te helpen, al heb ik zelf hulp nodig ik wil en zal anderen helpen. Al kan ik hem niet met alles helpen en dat knaagt wel. We leerden elkaar op een leuke manier kennen, tot er een soort van ruzietje kwam waar we beide even down van waren.. Al snel daarop vertelde A. vertelde me al zijn problematieken omdat hij dacht dat het me allemaal koud liet, wat niet was en wat ik hem onmiddellijk liet weten. Ondertussen is alles terug zoals op het moment dat we elkaar leerde kennen, en probeer ik hem zoveel mogelijk van op afstand te ondersteunen. Het is niet makkelijk, omdat ik weet dat ik hem in september of oktober na zijn laatste reis van vrijwilligerswerk moet afgeven . Het was een hele schok om van het te horen dat hij na die reis zijn euthanasie gaat laten uitvoeren . Ik probeer hem wel te overhalen het niet te doen en zoveel mogelijk te helpen e.d.. Ik vind het moedig van hem dat hij me dit allemaal vertelt heeft en de kans geeft hem proberen te helpen.
Hopelijk lukt het bij jullie een beetje. Hier is het niet zo geweldig. Daarstraks las ik na school in de krant de namen van het koppeltje dat gisteren is omgekomen tijdens een ongeval met de mobile home. En schrok toen ik de foto van het koppeltje zag, want ik kende die jongen heel goed. Weeral iemand weg op 10 dagen 2 mensen verloren. Hoop dat het niet weer hetzelfde gaat zijn als in 2011 toen ben ik op een jaar tijd een hoop mensen verloren. Toen kon ik me er doorslaan, maar dat kan ik niet nog eens aan. Wanneer kan ik eindelijk beginnen met al die verliezen te verwerken? Het wordt echt eens tijd dat me dat lukt, want zo houd ik het niet lang meer vol . Pfff vraag me echt af waarom alles soms toch zo moeilijk moet zijn. Nu dit en dan daar nog eens een groot dilemma erbij van wat en hoe ik nu verder moet met de andere problemen. Of ik de gegeven raad opvolg of niet.. Ik weet het niet meer. Wat is de juiste beslissing en wat niet? Of wat is het beste? Ik heb gewoon te veel schrik om de keuze te maken. Als ik ze opvolg raak ik misschien vrienden, toffe klas, familie kwijt. Als ik ze niet opvolg is raakt het nooit opgelost. Waarom zijn keuzes toch zo moeilijk? Ik wil gewoon niemand verliezen.
Hier zijn we weer. Soms vraag ik me echt af hoelang iemand moet vechten om er niet aan kapot te gaan. Het is niet omdat je een lach op je gezicht hebt, dat je ook daadwerkelijk gelukkig bent. Maar jammer genoeg gaan de meeste mensen gewoon af op wat ze zien. En wanneer ze het dan wel merken, dan zeggen ze allemaal het komt wel goed, en volhouden en van die dingen. Maar dat is allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maarja deze week valt toch al een heel klein beetje beter mee dan vorige week. Dankzij school toch een heel leuk begin van de week gehad, de klas in 2 splitsen en dan op 2-daagse vertrekken. Dat was echt super, we hebben met ons groepje al besloten dit in de paasvakantie te herhalen. Toch iets positiefs dan.
Hier zijn we weer. Eerder deze week vertelde ik jullie al dat deze week niet echt geweldig begon. Nuja ik kan jullie ook vertellen dat die niet zo geweldig eindigt. De vriendin waar ik in mijn vorig bericht over vertelde ben ik sinds woensdagavond helaas voor altijd kwijt . Ik ben er gewoon kapot van, voel me zo rot dat ik haar niet heb kunnen helpen terwijl ze altijd zei dat ik de enigste was die haar zou kunnen helpen, omdat niet anders dat deed. En nu heb ik gefaald . Ik ben er zo kapot van maar heb nog niet geweend, ben nog niet aan mijn verwerking begonnen. Dat kon ik niet, er was geen tijd voor, ik moest leren voor het examen van vandaag dat hopelijk toch een beetje is meegevallen. Maar nu eventjes rusten naar 2 weken hard blokken. En dan zien we wel weer verder. Tot de volgende keer!
De week vakantie zit er intussen weeral op. Maar wat voor een week is dit? Had het me toch heel anders voorgesteld. Gisterenavond was een hel, kreeg van een viendin een telefoontje dat ze er een eind aan ging maken. Ik ben in de auto gesprongen en naar haar gereden, met terwijl mijn gsm op luidspreker zodat ik op haar kon blijven inpraten. Toen ik daar kwam was het gelukkig nog niet al te erg, het zag er niet uit maar het was nog te doen. Heel de dag heb ik aan haar zitten denken, en met haar zitten sturen. Ik ben geen moment gerust, hoop dat ze het aan haar begeleiding heeft kunnen zeggen. Dat niet dagelijks met dezelfde angst, van oh nee ze heeft toch niet gedaan of ze gaat toch niet weer bellen om te zeggen dat ze iets gaat doen, moet zitten. Ik wil haar niet kwijt, als ik nu nog iemand verlies kan ik dat niet aan, ik heb al teveel vriend(inn)en moeten afgeven . Ik weet niet meer wat ik nu nog wel moet doen, maarja. Hopenlijk valt het examen van vrijdag mee, want probeer je maar eens te concentreren met heel die toestand, maarja. We zullen wel zien zeker? Fingers crossed.
The feeling that you mean nothing And the pain that you need to bare I know what it is, I got through it and sometimes still have to And I've learned a few things allready You gonna feel better in the end ! Feeling depressed And being negative all the time I know what it is But with help You can come strong out off it And the price you needed to pay to get helped Is surly worth it We learned to live and fight Gotten trough all those things for a time But we will be able to chase our dreams And make them true Letting all those losers behind of you ! I will never let you lose do not think i will I will be there with you And stand ready for you
De vakantie is begonnen, en wat hebben we er zin is niet dus.. Zal toch blij zijn als die stomme vakantie gedaan is. Vandaag kreeg ik weer een duidelijk signaal dat de hulpverlening me in de steek laat voor de zoveelste keer. Soms vraag ik me echt af waarom ik al die moeite doe. ze helpen me toch niet, of als zeme dan toch helpen laten ze me weer vallen. Ik ben het echt beu om te blijven vechten, zonder resultaat. Als ze me zouden (blijven) helpen, dan zou het me op een dag lukken om alles op te lossen. Maar elke keer kom ik er weer alleen voor te staan
met alle gevolgen vandien. En de adviezen over school e.d. die ze me geven, daar weet ik niet wat ik moet doen 
maarja. 
. Het was een hele schok om van het te horen dat hij na die reis zijn euthanasie gaat laten uitvoeren 
