KOERS HAASDONK Bart in aktie en onderweg naar een mooie 5de plaats
FOTO'S WK ICF HILLEGEM DD 5/8
Jef in aktie in de grupetto
Ben haalt het laatste uit zijn bidon
Koen Heyrman in de achtervolging
Beeld van het 200 man sterke peloton
Dries Echelpoels in Verhaert Tenue op kop van de wedstrijd
Koen Heyrman zeer bedrijvig. Alex Goossens in 3de positie zou uiteindelijk 5de worden
OVERIGE FOTO'S
SEIZOEN 2007
WEDSTRIJDVERSLAGEN
15-09-2007
9 SEPTEMBER : KOERS Nieuwkerken-Waas (66 kilometer - 10 rondes)
Normaal gezien gingen we gisteren koersen maar na het afzeggen van Ben en Jef besluit ik (Bart) om ook thuis te blijven en vandaag naar het nabij gelegen Nieuwkerken-Waas te trekken.
De weersomstandigheden zijn behoorlijk: af en toe komt de zon tevoorschijn om wat warmte te geven. Zonder zon is het redelijk koud door de stevige Noorderwind. De omloop van 6,5 km gaat dwars door het centrum van Nieuwkerken en bevat vooral smalle landwegen met heel wat haakse bochten.
Er zijn 3 wedstrijden, als eerste starten de toeristen, nadien de recreanten en tenslotte de AB-renners die eerst een trage verkenningsronde maken om aan de finish te stoppen en direct weer definitief te starten. Men vliegt er direct in en het peloton is een lint geworden. Ik bevind me in de 2de helft van de groep en heb het moeilijk om na elke bocht op te trekken en bij te blijven. Ik ben blijkbaar niet in goede doen vandaag en kies dan maar voor een afwachtende strategie. De eerste ronden zo goed mogelijk doorstaan en daarna hopelijk stilaan op te kunnen schuiven als ik er door kom. Al snel wordt ook dit bijgesteld tot louter 'overleven' wanneer in de 2de ronde het peloton breekt en ik helemaal achteraan zit. Ik probeer de koe bij de horens te vatten en zet me meteen op kop om het peloton zo snel mogelijk bij te benen. Niet iedereen werkt even hard mee (waar hebben we dat nog gezien?) maar uiteindelijk krijgen we toch aansluiting in ronde 4 (achteraf bleek dat die achtervolgingsrondes 1 km/u sneller waren dan de vorige rondes). De vreugde is van korte duur, na de eerstvolgende bocht laat een renner het gaatje vallen en is het weer achtervolgen. Ik zet nu alles op alles, spring naar voren en kan weer voor 5 seconden aanpikken want ne een bocht is de kracht en de moed verdwenen om aan de rekker te hangen. Na een paar laatste stuiptrekkingen gooi ik zwaar teleurgesteld de handdoek in de ring en wacht ik op de 6 overblijvende achtervolgers en enkele rereanten. Na een ronde recuperatie draai ik weer volop mee door, de snelheid komt echter nooit boven de 40 km/u. We worden 2 ronden voor het einde uit de wedstrijd gehaald en spurt ik als 3de van deze groep over de meet.
Vlak na de finish ben ik heel ontgoocheld maar na een half uurtje losfietsen kan ik al terug relativeren. Bij het inleveren van de rugnummers blijk ik tot mijn verbazing nog in de prijzen te vallen met een 28ste plaats algemeen.
Hopelijk gaat het volgende week toch wat beter.
Wedstrijdgegevens : 45,8 km - 1u 7m 58s - AVS 40,4 km/u Categorie AB (38 deelnemers) 1.Bart Verhasselt (Evergem, winnaar cat. A) 2.Davy Rauch (A2) 3.Stein Vermeulen (A3) 4.Kris Van Severen (Sint Niklaas, winnaar cat. B) 5.Robby De Roos (A4) 6.Angelo Saman (B2) 7.Alex Goossens (B3) 8.Tim Vercauteren (A5) 9.Wim De Waal (B4) 10.André Van Geertsom (B5) 11.Stefaan Cornelis (A6) 12.Koen Heyrman (B6) 13.Mario Bolssens (B7) 14.Dennis Kerckhaert (B8) 15.Sjacco Matthijs (B9) 16.Fabien Hanssens (B10) 17.Gunther De Cock (B11) 18.Luc Van Looy (B12) 19.Gunther Hanssen (B13) 20.Rob Ocraft (B14) 21.Wim Heyndrickx (B15) 22.Salim Van De Putte (B16) 23.Gino Hoskens (A7) 24.Peter De Maere (B17) 25.Sammy Bogaert (A8) 26.Gunther Van Den Bosch (B18) 27.Ben Suykerbuyk (A9) 28.Bart Cant (A10) 29.Pieter-Jan De Winter (B19) 30.Eric Slock (B20)
Naar jaarlijkse gewoonte staat opnieuw DE CRICQ op het programma. Onder het motto samen uit, samen thuis zijn we dit keer met 3 op pad : Jef, Bart en Ben. De bedoeling is om met zijn 3 goud te rijden zodat we volgend jaar bevoorrecht kunnen starten. Jef had eigenlijk dit jaar al een geel bevoorrecht startnummer gekregen door vorig jaar 'goud' te rijden maar start samen met zijn makkers. Voor Bart is het zijn eerste deelname en Ben heeft nog wat recht te zetten na het net missen van La medaille d'or vorig jaar (hij kwam 3 minuten tekort).
De weersomstandigheden zijn ideaal, bewolkt maar aangenaam warm en vooral droog. Het parcours dit jaar iets aanzienlijk gewijzigd. De Mur du Velomediane en het Parc a Gibier zijn nog steeds van de partij maar daartussenin staan 7 nieuwe hellingen geprogrammeerd.
We starten op een 100-tal renners na echt als laatste. Onder impuls van Jef en Bart halen we dan ook op de eerste helling het ene na het andere peloton in. Ben is de minste klimmer van de 3 dus hij mag het tempo bepalen en de anderen een halt toeroepen indien nodig. Raakt er toch iemand voorop wordt er gewacht zodat we op de tussenstukken op zijn minst met 3 zijn om het tempo hoog te houden. Traditioneel voelen weinigen zich geroepen om mee te werken vandaar dat we zo lang mogelijk samen moeten blijven.
Bart is bergop de sterkste, hij is dan ook de lichtste met zijn 69 kilogram en heeft kracht in overvloed. Waar Jef vroeger op vloekte en waar hij minder voor de dag kwam waren tempocols, dit is duidelijk verleden tijd en ook Jef heeft duidelijk veel kracht bijgewonnen afgelopen seizoen. Hij staat qua gewicht wat zwaarder dan vorig jaar maar klimt nog steeds even gezwind en op kracht. De tijd dat Ben vroeg moet lossen op beklimmingen is ook voorbij, meer kracht gecombineerd met wat gewichtverlies en specifieke klimtrainingen hebben hun effect niet gemist.
Aan de eerste bevoorrading zitten we op een gemiddelde van meer dan 32 km/u. Uiteraard rekenen we nog op een terugval maar we hebben allen oa de Mur du Velomadiane vlekkeloos doorstaan. Bart degradeert alle andere renners tot figuranten en slalomt gewoon de helling naar boven...ongezien sterk. Ook Jef en Ben zien weinigen passeren. De samengestelde beklimming van het Parc a Gibier is de zwaarste klim van Belgie en hoe langer de beklmming duurt hoe meer volg op zijn adem trapt. Ook hier is Bart de sterkste terwijl Ben in het spoor van Jef bovenkomt.
Op de tussenstukken wordt er serieus gas gegeven, we wisselen mekaar perfect af. De wind is ook weer van de partij op de Ardeense hoogvlakten. Regelmatig hangt er een lijvig peloton in ons wiel maar na de eerste de beste beklimming of soms zelfs afdaling zitten we terug met 3. Bart blijkt ook een snelle daler te zijn, niet zonder risico duikt hij naar beneden. Een keertje bijna in het decor maar de correctie was gecontroleerd en goed. Voor een andere renner liep het minder af, hij schatte een bocht helemaal verkeerd in en sneed hem slecht aan. Voor hem eindigt de Cricq tegen een vangrail en in de ambulance waarschijnlijk met een gebroken sleutelbeen.
Bij de tweede bevoorrading zitten rond de 30 km/u gemiddeld, wetende dat de laatste 8 kilometer naar La Roche in dalende lijn zijn zitten we op schema. Er zijn nu vrij veel vlakke stukken en golfplaten en zitten op 50 kilometer van de streep. Ben ruikt de aankomst al en geeft vanaf nu het volle pond. We vorderen nu heel snel maar het doet pijn, ook Bart geeft toe dat het op de vlakke en golfplaten pijn doet. Op de laatste lange klim (Cote de Hodister) legt Ben het tempo enorm hoog. Op de grote plaat voert hij de troepen de eerste 2 kilometer aan, daarna nemen Jef en vervolgens Bart over tot op de top. De pijn in onze benen kan ons niet meer deren, de laatste 4 hellingen van de dag gaan nog vrij goed. Bart is nog steeds de betere klimmer maar het gaat ook niet meer zo gezwind. Bij Jef is stilaan het beste eraf en Ben klimt nog steeds even gelijkmatig als in het begin van de cyclo. Hij neemt Jef dit keer op sleeptouw en geeft hem zodoende wat recuperatiegelegenheid om daarna terug op kop te kunnen komen. Perfecte samenwerking...
We geven Bart het fiat om alleen verder te gaan, hij moet een andere barema halen dan Jef en Ben dus heeft hij er alle baat bij om asap binnen te zijn. Ben weet maar al te goed dat het op minuten kan aankomen dus geeft datgene wat er nog inzit volledig. Met Jef en enkele anderen in het wiel wordt de afdaling naar La Roche ingezet. Het is weer wind tegen dus trappen geblazen om snelheid te houden. Ben heeft nog behoorlijk wat power in de benen maar wordt door Jef en enkele andere geholpen om het tempo tegen de 50 per uur te houden. We zijn snel beneden, draaien de brug in La Roche als eerste op en Jef perst er nog een laatste spurtje uit langs de Ourthe. Bart is ondertussen al een minuutje of 2 binnen terwijl Jef en Ben samen over de meet rijden en laatste 'biep' van de dag horen.
De ruggen van Jef en Ben zijn volledig om zeep en pas nu komt de pijn opzetten. Ben legt zich even neer om de rugspieren te ontspannen wat helpt. Een van de andere mannen die we op sleeptouw hebben genomen bedankt ons voor het geleverde werk. Ben verontschuldigt zich even omdat hij dezelfde man voordien had verweten niet mee te werken. Het was zwaar maar we zijn supertevreden...allemaal goud. Bart was heel sterk, Jef rijdt op 1 minuutje na (de tijd die hij vandaag heeft gebruikt om zijn voorderailleur af te stellen) dezelfde tijd als vorig jaar (hij moet toen een zeer begenadigde dag hebben gehad) en Ben heeft zijn tijd met maarliefst 23 minuten verbeterd.
We keuvelen nog even na met enkele ons bekende renners uit het Waasland alvorens we terug afzakken naar Antwerpen. Volgend jaar starten we allen met gele nummer en is de kans groot dat we met sterkere renners op pad kunnen om onze tijd nog scherper te stellen.
BART : Categorie 3 - Goud - AVS 29,93 km/u - 293ste Algemeen - 58ste Cat 3 - Tijd Col Haussire 15:37 (47ste) JEF : Categorie 4 - Goud - AVS 29,88 km/u - 297ste Algemeen - 108ste Cat 4 - Tijd Col Haussire 17:04 (218de) BEN : Categorie 4 - Goud - AVS 29,88 km/u - 296ste Algemeen - 107ste Cat 4 - Tijd Col Haussire 17:31 (283ste)
26 augustus 2007 Kampioenschap Antwerps Stadspersoneel en Havenarbeiders (55km in 10 rondes)
Dit kampioenschap is enkel toegankelijk voor havenarbeiders en personeel van de stadsdiensten; ik stond met andere woorden als enige van onze ploeg aan de start en daarom schrijf ik dit verslag verder in de ik-vorm.
Na de ploegentijdrit van gisteren heb ik nog 30km kunnen lostrappen in het wiel van mijn ploegmaat Ben en daar begon ook eigenlijk de wedstrijd van vandaag.
Bij het opstaan voel ik dan ook dat de benen zo goed als helemaal gerecupereerd zijn van de inspanning in de ploegentijdrit in Geel.
Er zijn 20 renners komen opdagen voor het Kampioenschap van de Stad en de Haven.Niet echt veel volk dus en opletten geblazen vanaf het begin om mee te zijn met de sterkste renners.Vorig jaar reden immers in de tweede ronde 4 sterke renners weg en was het peloton niet bij machte om hen terug te halen.
Ook dit jaar regent het demarrages vanaf de eerste ronde.Ik weet van vorig jaar nog wie de sterkste mannen zijn en houdt hen dan ook goed in het oog.
Ik merk echter dat er ook serieus naar mij wordt gekeken en telkens wanneer ik me rechtzet om te demarreren of om een gat dicht te rijden zitten er een paar renners in mijn wiel.
Ik heb de indruk dat er 3 renners zijn die er echt bovenuit steken en hou dan ook vooral die gasten in het oog.2 van hen zijn echter ploegmaats en zij versnellen om de beurt.Tot en met ronde 8 lukt het me om op alles te reageren, maar dan gaan de 2 sterkste renners aan de haal en kan ik even niet reageren.De vogels zijn gaan vliegen want ze fietsen snel een voorsprong van 40 seconden bij elkaar en zij sprinten dus voor de overwinning.
Het peloton rijdt dus voor de derde plaats en pas op dat moment speelt het door mijn hoofd dat ik moet beginnen kijken naar de andere renners van de stadsdiensten.Ik wil immers graag, zoals vorig jaar, de titel van t Stad mee naar huis nemen.Er zitten nog 4 renners van de stadsdiensten in het peloton, maar 1 ervan rijdt lek en de andere moet afhaken in ronde 8.Ik blijf dus over, samen met Kristof Peeters van Stadsontwikkeling.In ronde 9 (de voorlaatste) realiseer ik me dat onze vriend nog geen meter op kop heeft gereden en dat ik het dus zwaar zal krijgen in de sprint.Slim als hij blijkbaar is, zit hij dan ook plotseling in mijn wiel in de laatste ronde.Met wat handig gemanoeuvreer krijg ik hem toch nog uit het wiel, maar daarbij verspeel ik een plaats of 5 in het peloton in de laatste rechte lijn Ik kan eigenlijk pas te laat aanzetten, remonteer nog bijna heel het pak en wordt derde in de pelotonsprint en vijfde algemeen; MAAR onze wieltjeszuiger werd met 5cm voorsprong vierde algemeen en dus Kampioen van de Stadsdiensten.Ik eindig op de tweede plaats en ben enorm teleurgesteld.Als de meet 20m verder ligt zou ik er nog over zijn geraakt, maar nu kon ik te laat aanzetten.
Ik probeer wel nog sportief te blijven en feliciteer met tegenzin de winnaar van t Stad; hij heeft in elk geval slimmer gereden, maar niet sterker
Rudy Bogaerts wint de sprint met 2 en dus de koers en mag zich kampioen van t Stad en de Haven noemen en mag een heel jaar in een rood/witte trui rijden.Proficiat aan hem, met een verdiende overwinning !
Cijfergegevens Jef: 55km aan 39.8km per uur gemiddeld.
25 AUGUSTUS : GP ROLAND - PLOEGENTIJDRIT (22 kilometer)
Op uitnodiging van onze sponsor Verhaert Glastegels zakken we af naar Geel. De GP Roland wordt jaarlijks georganiseerd en er komen tal van ploegen die specifiek getraind hebben op deze wielerdiscipline. Onze ploeg daarentegen is in allerijl samengesteld zonder enige voorbereiding en bestaat uit : Dries, Jef, Rudy, Koen, Roy en Ben. 4 Coureurs en de sterkste 2 renners van de Kwik Verhaert Wielertoeristen. Zien wat het zegt...
De 3 rondjes verkenning op het parcours dienen eerder om nog snel wat afspraken te maken over de startvolgorde, hoe en waar wisselen,... We kunnen haast niet anders dan goed presteren, via Edwin hebben we tijdrithelmen (zie foto's) van Lazer ter beschikking gekregen. De gezichten staan gespannen, er heerst een gezonde nervositeit.
Ben mag de spits afbijten en start als eerste met de anderen in zijn kielzog. Het tempo wordt meteen de hoogte ingejaagd en Rudy moet meteen alle zeilen bijzetten om in het wiel van zijn voorganger te blijven. Dries (veruit de sterkste van het zestal) neemt over van Ben en de snelheid wordt nog opgevoerd. Na een kopbeurt is het harken om aan te klampen, bijna instant verzuring van de billen en longen die helemaal openstaan om zoveel mogelijk zuurstof op te nemen. Voor Koen blijkt dit moeilijk te verteren en nog voor het einde van de eerste ronde ligt hij overboord. Niet onbegrijpelijk, de eerste ronde gaat gemiddeld boven de 47 km/u !! Een man minder en geen tijd om erbij stil te staan.
De eerste 2 rondes knappen vooral Dries, Jef en Ben het meeste kopwerk op. Roy en Rudy draaien sporadisch mee door. Roy is eerder voorzichtig in de aanvangsfase en voor Rudy is het op het randje. Niet vergeten dat laatstgenoemde niet koerst, de ouderdomsdeken van de ploeg is (50 jaar heb ik me laten vertellen) en een beer van een renner is.
Dries doet het meeste kopwerk en rijdt verrevan maximaal om zijn ploegmaten niet volledig te verzuipen. Jef geeft een heel goede indruk en vanaf ronde 3 laat Roy (18 jaar) zien wat hij kan en draait perfect mee door. Gelukkig voor Ben want hij zat op zijn tandvlees, het feit dat hij moest starten en daarna de eer had om na Dries op kop te komen was eigenlijk iets teveel van het goede. Hij slaat al eens een beurt over maar doet zijn werk, net zoals Rudy trouwens die er nog steeds aanhangt en de mannen die van kop komen al eens een duwke geeft om terug aan te pikken. De snelheid zakt elke ronde een beetje en geregeld moeten Dries en Jef ingetoomd worden wanneer zij te fors doortrekken, de tijd van de 4de renner telt dus mogen we niet teveel volk meer verliezen onderweg.
Het is afzien voor iedereen (behalve voor Dries) maar de wilskracht is groot, in de laatste lange rechte lijn neemt Ben nog een laatste keer over alvorens het vat af is. Hij schreeuwt Rudy vooruit die met Jef, Roy en Dries samen over de meet bolt. Het zit erop en nu...afwachten !!
We kunnen wel zeggen dat een ploegentijdrit moordend is en eigenlijk wel enige voorbereiding en automatismen vereist. Maar goed, het was een leuke ervaring en op 42 ploegen zouden we uiteindelijk mooi 8ste worden. Volgend jaar komen we zeker terug...
Vandaag eindelijk de koers waar ik (Bart) al maanden naar uitkeek. Het parcours passeer vlak voor de deur en dat maakt het speciaal: ik ken bij wijze van spreken elke meter uit het hoofd en er staan een tiental supporters langs de weg te schreeuwen. Dit zorgt voor adrenaline en een grote motivatie. Maar de conditie is niet optimaal na enkele weken minder te trainen door een kleine blessure en de vermoeidheid na het driedaagse festival Pukkelpop zodat ik niet start met grote ambities.
Het weer is de hele dag zeer somber, het regent oude wijven, maar als een wonder klaart het rond 17u toch nog op en het zal de hele avond droog blijven. Wat het parcours betreft zijn er overwegend brede wegen met flauwe bochten en een stuk van 1,5 kilometer landelijke wegen met enkele haakse bochten. De aankomst ligt aan het dorpsplein van Haasdonk. Dit keer zijn Ben (wegens het onheilspellende weer) en Jef (Spinningles) er helaas niet bij.
Er moeten 16 ronden van ongeveer 5km gereden worden, wat neerkomt op 80 km. Deze afstand ben ik in een wedstrijd niet gewoon dus neem ik me voor om het rustig aan te doen in het begin. Maar goede voornemens duren nooit lang en na enkele rondes probeer ik al eens mee te springen met enkele aanvallers. Alles komt echter altijd terug samen op deze snelle omloop. Wanneer bij de doortocht van de 4de ronde de omroeper een premie belooft voor de eerste die 5 km later als eerste de meet overschrijdt. Ik probeer halfweg de ronde weg te rijden en ik houd stand tot op 300 meter van de finish wanneer enkele renners me voorbijsteken. Poging mislukt maar dit was wel de aanzet tot de goede ontsnapping. Beetje bij beetje komen nog anderen aansluiten zodat de kopgroep uiteindelijk uit 16 renners bestaat. Er wordt meteen goed samengewerkt en we blijven buiten schot. Ik sla haast geen enkele kopbeurt over, de benen voelen goed en ik heb niet het gevoel dat ik me opblaas tijdens het kopwerk. Pas in de laatste ronde beginnen de ontsnappingspogingen en iets te overmoedig probeer ik telkens te reageren. Bij een volgende aanval op 2 km van de streep voel ik dan krampem opkomen en rechtstaan op de trappers lukt niet meer. Verdorie, net nu ik me in een ideale positie bevindt om naar een uitstekend klassement te rijden, weigeren de benen om voluit te gaan. Er zit niets anders meer op dan terug in het zadel te gaan en zo goed mogelijk aan te klampen. Ik zak steeds verder weg in de verbrokkelde groep en spartel in laatste positie om het wiel van de voorganger te houden. Op de streep been ik in extremis nog een andere uitbollende A-renner bij en kom als 15de algemeen en 5de A-renner aan.
Met meer sluwheid en een betere conditie zat er heel wat meer in maar al bij al ben ik blij dat ik hier eindelijk nog eens met de goede vlucht mee was en zo ook mee de wedstrijd kleur gaf.
18 AUGUSTUS : Belgisch Kampioenschap AB in Sijsele - 99 kilometer over 19 rondes
Ben is vandaag de enige renner van dienst, de rest van het verslag is dan ook gemakkelijkheidshalve in de ik-vorm geschreven.
Na een sterke wedstrijd vorige week hoopte ik op een gelijkaardig scenario. Ik zal nu maar al verklappen dat ik daar helemaal niet in gelukt ben, ik heb vandaag de handdoek in de ring moeten gooien met krampen tot achter mijn oren !! In ronde 16 kwamen ze plots hevig opzetten in beide bovenbenen, zowel van voor als van achter en geloof me, perfect simultaan. Aangezien fietsen met 2 gestrekte benen, hoe komisch het ook zijn mag om te zien, technisch gewoon niet mogelijk is (ik daag iedereen uit om het ne keer te proberen ), zat er niets anders op dan afstappen.
Bon daar zijn jullie nu al van op de hoogte, gelukkig was het niet allemaal kommer en kwel. Het ging tot op dat punt zelfs vrij aardig en een scenario zoals vorige week was eigenlijk in de maak. Op de prachtige omloop in Sijsele lagen een 8-tal bochten dus moest er redelijk wat geschakeld en terug opgetrokken worden. Zeer belastend voor de spieren zo bleek later. Er moesten 19 rondes worden afgelegd en in het begin zat de koers echt op slot. Er werd niet superhard gereden en zelfs dan raakte niemand echt weg. Blijkbaar had iedereen een beetje bang van de afstand die moest worden afgelegd. Het peloton bedroeg exact 100 renners waaronder ook velen met een daglicentie.
Ergens in ronde 6 raken 6 renners voorop, met niet toevallig sterke mannen zoals Kristof Muys, Davy Rauch, Steven Thys, Marcin Sitarski en nog 2 anderen. Zij draaien perfect rond en nemen in een mum van tijd 45 seconden en later zelfs 2 minuten. Het peloton aarzelt teveel en er is geen samenhang. In ronde 12 onstaat er echter een lijvige achtervolgende groep van naar schatting 25 renners. Ikzelf zit er ook bij en het peloton is niet meer in zicht. Ik begin al te fantaseren over een top 5 plaats op dit BK, ik werk uiteraard volop mee zoals het hoort en vergeet in alle euforie te drinken. 4 rondes later is het prijs zoals ik al uit de doeken heb gedaan...over and out !!
Jammer maar ook hier leer je uit en moet ik toch ook de positieve dingen onthouden. De koers zelf wordt gewonnen door een niet licentiehouder. Davy Rauch is kampioen bij de A-renners en Kristof Muys bij de B-renners. De achtervolgende groep wordt nog deels ingelopen door het peloton en dat was het voor vandaag. Er zijn er velen moeten afstappen vandaag en voor mezelf was het ook van dadde...toch een prachtige training achter de rug. 80 kilometer gereden tegen 40,6 gemiddeld.
Morgen even uitfietsen en als het weer meezit maandagavond koersen in Haasdonk.
11 AUGUSTUS : KOERS EVERGEM (11 rondes - 66 kilometer)
Een week na het loodzware en 120 kilometer lange WK van vorige week moet je profiteren van de conditiewinst die je geboekt hebt. Ben en Jef hebben dit begrepen en trekken naar Evergem. Jef heeft een zware werkweek achter de rug vanwege schuur- en schilderwerken (die nog niet afgerond zijn) en voelt zich loom en verrevan optimaal.
Onze andere makker Bart heeft te kampen met een lichte onsteking aan het dijbeen maar heeft ondertussen de trainingen al kunnen hervatten. Weldra zal hij onze rangen terug versterken...
Evergem, een snel parcours met geen enkele technisch moeilijkheid. Perfect wegdek en de bochten kunnen full speed aangesneden worden. Op het lange stuk na start/finish is het wind op kop en het nadeel voor een mogelijke ontsnapping is dat het peloton mogelijke vluchters steeds in het zicht heeft. Op het einde van de lange strook volgt een heel flauwe bocht naar rechts, eigenlijk rijd je gewoon rechtdoor. Daarna een iets kortere rechter waarna je op een smallere weg komt, hier zal het drummen geblazen worden. Verderdoor volgen enkel nog een snelle linkerbocht en een scherpe rechter (met bij het uitkomen een vluchtheuvelachtig ding dat de weg in twee verdeeld !!) die ons al op de laatste rechte lijn brengt.
De eerste ronde is voor iedereen duidelijk een verkenningsronde, het tempo ligt niet echt hoog. De koers begint in ronde 2 hoewel er niemand echt zin heeft om op het stuk tegenwind de kop te nemen. Naar het einde van de rechte lijn zijn er al eens die demarreren. Desondanks blijft in de eerste rondes alles gewoon samen.
In ronde 3 of 4 is het plots even schrikken als op een recht stuk nota bene een renner tegen de vlakte gaat. Beide Verhaert-renners moeten uitwijken en komen er zonder kleerscheuren vanaf. Ben schuift zelfs heel handig op naar voren en beschouwd dit incident als de start van zijn koers. Vanaf dat moment is hij heel bedreven en aanvalslustig. Hij fixeert zich op de wielen van sterke mannen die een neus hebben om de juiste ontsnapping op poten te zetten (Robby de Roos en Koen Heyrman). Ettelijke pogingen mislukken ronde na ronde maar de benen zitten echt goed. Als Ben dan nog superhulp krijgt van maatke Jef die hem tot 2 keer toe, in no time, terug naar de kop van het peloton brengt, kunnen we stellen dat het Verhaert Bro Cycling Team vandaag één van de sterkste wedstrijden uit hun bestaan rijdt. We kunnen nog speculeren op de spurtersbenen van Ben of een uitvalspoging van Jef..
Ondertussen zijn Robby de Roos (veruit de sterkste man uit koers) en Kristof Muys (ex-wereldkampioen ICF) ontsnapt. 3 rondes voor het einde zit er een groepje van 7 tussen het peloton en de leiders. Ben wacht de spurt niet af en gaat alleen op zoek naar de achtervolgers. Het kost hem 3/4 ronde om alleen aansluiting te vinden bij het groepje van 6 (2 man moesten de rol lossen). Het 6-tal draait perfect rond, ieder doet zijn werk en na anderhalve ronde is er een comfortabele kloof met het peloton. Zelfs de 2 leiders komen in het vizier maar zij zullen stand houden, de spurt is een kolfje naar de hand van Kristof Muys die deze week zijn derde koers wint. Robby de Roos wordt winnaar in de A-reeks.
In het 2de groepje probeert Ben weg te springen vlak voor de laatste bocht. Hij wordt echter gecountered en moet passen als er 3 mannen hetzelfde doen (1 A-renner en 2 B's) en een klein gaatje slaan. Gino Van Broeck is nog de enige A-renner van het groepje en Ben bijt zich vast in zijn wiel. Daar waar de dranghekken beginnen komt hij eruit en verschalkt zijn tegenstander om naar een knappe en welverdiende (al zeg ik het zelf ) 9de plaats Algemeen en 4de plaats in de A-Reeks.
Jef eindigt probleemloos in het peloton en heeft er weeral een goede training opzitten.
In het Oostvlaamse Hillegem wordt er gestreden voor de titel van Wereldkampioen van de nevenbonden en voor het eerst zakken Jef en Ben af naar dergelijke wedstrijd. Het parcours is uitermate selectief en dat zullen veel van de 200 starters bekopen. Er zitten namelijk 2 korte en 1 lange helling in die vooral in de laatste 200m echt venijnig wordt. Ook de lange strook richting aankomst loopt vals plat naar boven en de wind staat daar zeker niet in het voordeel. Nog een bepalende factor is de hitte, het weer is typisch belgisch volledig omgeslagen en het is vandaag haast tropisch warm. Recupereren is, behalve in het stukje afdaling rechts na de start/aankomstlijn, haast nergens mogelijk.
De bedoeling van vandaag is om deze wedstrijd gewoon tot een goed einde te brengen, meer kunnen we momenteel niet verwachten van onszelf.
Er wordt ongelooflijk hard gekoerst van in het begin, de gemiddelde snelheid ligt ergens rond de 41,5 km/u wat echt hard is op dergelijk parcours. Jef en Ben staan hun mannetje en houden voorlopig goed stand. In ronde 4 zouden (naar het schijnt) een viertal renners de benen hebben genomen, waaronder ook Dries Echelpoels (wereldkampioen van 2 jaar geleden). Vervolgens zouden er 2 achtervolgende groepjes samensmelten (30 man sterk) die uiteindelijk de koplopers zouden inlopen. Wij hebben daar eerlijk gezegd weinig oog voor gehad en laten ze het vooraan gewoon uitvechten.
Ben krijgt de laatste 3 rondes een beetje last van krampen maar ze komen niet volledig door. Ben overleefd uiteindelijk de beklimmingen toch nog vrij goed terwijl Jef bergop steeds vlot naar voren schuift. Soms komt hij zelfs ongewild op kop en moet zich dan opnieuw laten inlopen. Het einde halen zal voor beiden uiteindelijk geen probleem vormen.
Vooraan valt de beslissing in de laatste ronde, een Nederlander slaagt erin om op de helling iedereen gewoon in de vernieling te rijden en nog een volledige ronde alleen weg te rijden. De man zou blijkbaar Nederlands kampioen zijn en was ongenaakbaar. Alex Goossens die we ondertussen vrij goed kennen finisht knap 5de ondanks dat hij zich in de koers zelf niet te best voelde.
Ondertussen hebben al veel renners opgegeven en we zien onder andere ook Kristof Muys (veelwinnaar/spurter bij de WAOD) bergop afzien als de beesten. In de pelotonspurt zitten Jef en Ben vlak bij elkaar, Ben gaat langs links en Jef langs rechts. Beiden worden een beetje opgehouden maar dringen ook niet verder aan. Ben eindigt als 82ste en Jef als 87ste algemeen.
Na de meet zoeken we meteen soingneur nonkel op om uit te zweten en de vochtreserves terug aan te vullen. Het is een zware maar heel mooie dag geweest en we kunnen nu tenminste zeggen dat we hebben deelgenomen aan een WK wielrennen !! We hebben uitgereden en zijn daarenboven nog eens bij de eerste helft van het peloton gefinished.
Tot de volgende.
JB
Categorie AB (200 deelnemers) 1.Jacques Schuit 2.Geoffrey Luyssen 3.Christof Marien 4.Peter Behiels 5.Alex Goossens 6.Eric Wellens 7.Pedro Michels 8.Wim Jansen 9.Erwigh Menneken 10.Raf Martens 11.Geert Ceulemans 12.Peter Kharinck 13.Bert Nietvelt 14.Jurgen Keynen 15.Bart Vandenwijngaert 16.Piet Hereijgers 17.Dimitri Nijs 18.Gert Geeraerts 19.Robby De Roos 20.Peter Derynck 21.Dries Echelpoels 22.Yves Boenders 23.Sven Van Hoyweghen 24.Bert De Kerpel 25.Kevin Glorie 26.Kurt Diels 27.Tom Vandierdonck 28. Tjitte Van den Buys 29.Christophe Van acker 30.Daan Boogers 31.Wouter De Lange 32.Jurgen Ribberinck 33.Peter Vermassen 34.Tim Vercauteren 35.David Segers 36.Jenthe Van den Bossche 37.Gino Van Broeck 38.Vincent Brunel 39.Kevin Van der Keer 40.Gwen Van de Velde 41.Jeroen Verstraeten 42.Sammy Vercruysse 43.Sjacco Matthijs 44.Jerome Lamy 45.Eric Hegger 46.Frank Van Haverbeek 47.David Van Hyfte 48.Peter Verhouden 50.Jordan Poulain
1 AUGUSTUS : KOERS BUGGENHOUT (66 kilometer - 9 rondes)
Net terug van verlof en zondag is het WK van de Nevenbonden en dus nog maar een weekje om terug wat koersritme op te doen denkt Jefke en met die gedachte zakt hij af naar de VWF-wedstriid in Buggenhout.
Hij neemt zich voor om zich niet te forceren, geen zotte dingen te doen en zich te beperken tot volgen in het peloton.
Zo gezegd zo gedaan en jef laat zich rustig meedrijven in de eerste 2 ronden. De koers kent echter een typisch VWF-scenario, dwz dat er in de derde ronde een groep van 15 renners wegrijdt en dat de rest van het peloton hen pas terugziet als de wedstrijd over is! Ook vandaag is het dus niet anders. Er proberen nog wel enkele renners de kloof te dichten, maar niemand is sterk genoeg om naar de leiders te rijden Ook de achtervolging door het peloton, vandaag zon man sterk, geraakt niet goed georganiseerd en dus is het spurten voor de 16de plaats.
Jef is sowieso al geen spurtbom en mengt zich dus niet al te fanatiek in het gewoel voor de pelotonsprint, maar blijft er toch nog wel aanhangen, waar anderen afhaken in de laatste ronde, en eindigt zo als 28ste en dus nog net in de top 30.
Een blik op het fietscomputerke leert ons dat er werd gekoerst met een gemiddelde van 42,6 km/u en gemiddelde pols van 155. Een prima training dus en het beoogde doel (wedstrijdritme opdoen) is dus heel goed gelukt.
Zondag andere kost, met een WK-parcours van 118 kilometer, over 12 ronden, met een hellende strook (12x naar boven dus). Hopelijk brengen de bro's hetr er goed vanaf...
Weer een WAOD-wedstrijd in Beveren maar deze keer aan de zuidzijde, op de Kruibeeksesteenweg. Er zijn 11 rondes af te leggen op een parcours dat voor het grootste deel bestaat uit smalle boerenbuitenstraatjes met enkele scherpe bochten. Verder de Kruibeeksesteenweg met een middeneiland en een asverschuiving als te ontwijken obstakels. De finish ligt 150 meter na de laatste bocht.
Sinds een kleine week heb ik last van een kleine ontsteking in het linkerdijbeen maar ik beslis toch om rustig de wedstrijd te rijden om te zien hoe 'ernstig' het is. Helaas zal het geen rustige koers worden. Daarvoor staat er teveel wind en het tempo ligt verschroeiend hoog zodat het na iedere bocht 'alle hens aan dek is' om in het wiel van de voorganger te kunnen blijven. Enkelingen proberen een vlucht op te zetten maar niemand krijgt van het jagend peloton meer dan 50 meter voorsprong. Een paar keer probeer ik mee te springen maar de benen en misschien ook een mindere conditie laten het niet toe het verschil te maken. We gaan dus met z'n allen naar de finish. In de laatste kilometers weet ik me in de top 20 te plaatsen om de spurt aan te vatten. Achteraf bekeken veel te ver om na de laatste bocht nog wat plaatsen te kunnen winnen in de spurt (ik ben nog niets op volle snelheid als ik over de aankomstlijn kom). Uiteindelijk zou ik 17de worden algemeen en 7de in mijn A-reeks, wat toch niet slecht is.
De blessure in het dijbeen is er vandaag achter absoluut niet op verbeterd na de wedstrijd. Ik ga het de komende weken dan ook wat rustiger aan trachten te doen om ergen te voorkomen.
Bart
Categorie AB (60 deelnemers) 1.John Akkermans (Nederland, winnaar cat. B) 2.Giovanni De Beyter (Otegem, winnaar cat. A) 3.Gary De Cock (B2) 4.Kristof Deseure (A2) 5.Tim Vercauteren (A3) 6.Raf Martens (A4) 7.Bart De Wolf (B3) 8.Filip Timbreur (A5) 9.Kurt De Roeck (B4) 10.Alex Goossens (B5) 11.Peter Neels (B6) 12.Rudi Rabout (B7) 13.Geert Dewit (B8) 14.Stefaan Cornelis (A6) 15.Benny De Bock (B9) 16.Koen Heyrman (B10) 17.Bart Cant (A7) 18.Filip Troubleyn (A8) 19.Peter Van Havere (A9) 20.Erwin Van Poucke (A10) 21.Franky Weemaes (B11) 22.Gino Van Broeck (A11) 23.Sven Van Hoey (A12) 24.Steve Randles (A13) 25.Gunther De Cock (B12) 26.Hakim Verbeure (A14) 27.Luc Van Den Berg (B13) 28.Fabien Hanssens (B14) 29.Tom Doutrecoigne (A15) 30.Gunther De Cock (B15)
Vandaag is het onverwacht een zonnige dag geworden en ik besluit mee te rijden met het Kampioenschap van het Waasland in Zwijndrecht. De wedstrijd behoort tot de TTC-ronde van fietsenmaker Nico Lauwaert uit Beveren. Het zijn een 10-tal wedstrijden in het Waasland met een algemeen en puntenklassement met telkens een bijhorende leiderstrui.
Jef en Ben zijn met vakantie dus start ik vandaag alleen in de categorie voor renners met een wedstrijdlicentie. Voordien had ik al 1 wedstrijd gereden in deze TTC-ronde, namelijk in mei te Verrebroek waar ik voorlopig mijn beste resultaat (6de plaats) van het seizoen behaalde.
De plaats van de wedstrijd ligt ten Noorden van de eindhalte van de tram te Zwijndrecht en voor de gelegenheid is er een gesloten parcours afgebakend in deze polders. Het parcours telt 9 haakse bochten waarvan 1 S-bocht en bestaat uit smalle polderbaantjes. Een rondje Zwijndrecht is maar 3,8 kilometer lang zodat er 20 ronden moeten gereden worden tot de finish.
Zoals steeds in de TTC-Ronde staan er weinig renners aan de start, deze keer zijn het er 22. De wedstrijd komt langzaam op gang maar dit is enkel de stilte voor de storm. Na een halve ronde wordt het temo stevig opgetrokken en bijna direct komt er een aanval van Franky Weemaes, de leider in het algemeen klassement. Enkele rondes blijven 3 koplopers een goede 50 meter voor het peloton rijden waarin enkele aanvallen gebeuren zonder resultaat. Wanneer in ronde vier 5 renners wegrijden volgt er geen tegenreactie van het peloton. Samen met een andere renners probeer ik 2 ronden lang aansluiting te vinden met de samengesmolten kopgroep van 8 renners. We lijken echter niet dichter te komen en ik besluit het peloton op te wachten. In het pak wordt er behoorlijk samengewerkt maar de snelheid ligt toch niet hoog genoeg om de leiders te kunnen bedreigen. Het zijn dan ook de betere renners die vooraan zitten en zij zullen met ongeveer 2 minuten voorsprong finishen.
Onze achtervolgende groep met een 11-tal renners blijft nog een 10 rondes goed doorrijden zodat pas in de laatste 4 à 5 rondes aanvallen beginnen te komen. In de 17de ronde geraken 2 renners van het Fusion Team van organisator Nico Lauwaert voorop en nemen meteen een kleine voorsprong. Na 1 van de vele bochten versnel ik van de kop af en krijg iemand in mijn wiel om de achtervolging in te zetten. Mijn medevluchter zit blijkbaar aan zijn laatste krachten en ik moet het meeste werk zelf verrichten. Na 2 ronden op de tanden bijten kunnen we aansluiten en zijn we met 4 om te strijden voor een top 10 plaats. In de laatste ronde demarreren de 2 teamgenoten om beurten en steeds slaag ik erin het gat dicht te rijden. Na 75 kilometer weegt dit door zodat ik deze 2 uiteindelijk in de sprint toch moet laten voorgaan.
Helaas heb ik vandaag weer eens de goede vlucht gemist maar al bij al mag ik tevreden zijn over de rest van de wedstrijd.
Uitslag 1. Peter Neels 2. Kris Van Severen 3. Franky Weemaes 4. Alex Goossens 5. Robby de Roos 6. Peter van Havere 7. Koen Heyrman 8. Gunther van den Bosch 9. Mario Bolssens 10. Dirk Cleys 11. Bart Cant 12. Danny Smet 13. Dirk de Pauw 14. Johan de Rop 15. Patrick de Roos 16. Wim Heyndrickx 17. Davy de Blieck 18. Roger Schuurman 19. Herman Bogaerts
Tweede koers op twee dagen vandaag voor Bart en Ben vandaag. Jef had gisteren al vroeg in de wedstrijd materiaalpech dus zou vandaag goed voor de dag kunnen komen. Sinaai is de wedstrijd waar Ben, door zuivere overschatting van de eigen capaciteiten, vorig jaar na een drietal rondjes de handdoek moest werpen. Men weze gewaarschuwd...
De start en aankomststrook is geplaveid met van die kleine mozaïkkasseitjes. Niet echt leuk om over te rijden maar beter dan kinderkoppen. Het is echter een vrij lange strook en na de eerste linkse bocht wordt de kwaliteit van de steentjes er niet beter op. Wielen rammelen, kettingen slagen tegen frames en renners worden danig door elkaar geschud. Gelukkig is de rest van het parcours geasfalteerd. Verder weinig technische, nog gevaarlijke stukken in het korte rondje. De laatste bocht naar de meet is breed maar ligt niet echt goed (riooldeksel steekt nogal hoog uit de grond). 100 meter verder beginnen we opnieuw aan de kasseitjes richting finish.
De benen van Bart voelen in het begin niet zo goed aan. Het was een zware wedstrijd gisteren en aan het deelnemersveld te zien zal dat ook vandaag het geval zijn. Ben voelt dat hij goed gerecupeerd is van gisteren en de eerste rondjes verlopen dan ook naar wens. Zoals gewoonlijk zitten de bro's niet ver van elkaar en laten we in de aanvangsfase het inititatief aan anderen. Ben is het meest voorin te vinden, maar zeker niet op de eerste rijen. Bart komt er stilaan door en ook Jef schuift na enkele verkenningsrondjes op naar voren.
Dries Echelpoels en David Van Pelt hebben ondertussen een vlucht opgezet met nog 2 andere renners. Het peloton blijkt onmachtig en niet in staat te counteren en een deftige organisatie neer te zetten. Als Ben op kop van het peloton in ronde 3 doorkomt bedraagt de achterstand op de leiders 30 seconden, de ronde daarna al meer dan 50 seconden. Ook mannen als Kristof Muys krijgen niet voor mekaar en het peloton blijft samen.
De rondes verstrijken 1 voor 1. Jef geeft nog even een demonstratie weg van hoe over kasseien te zweven maar verder is er weinig te beleven. Er wordt hard gekoerst, Bart en Ben zijn gretig en proberen geregeld weg te springen terwijl Jef beulenwerk op kop verricht. In de voorlaatste ronde probeert Bart het nog eens samen met Koen Heyrman maar ook deze poging loopt op een sisser af. Spurten geblazen met veel volk. Bart en Ben zitten tegen de krampen aan en Jef is niet gecharmeerd met de sprintgedachte. Eerstgenoemde renners zitten vlak bij elkaar maar worden nog voorafgegaan door een pak anderen. Het is traditioneel drummen, duwen en trekken. Ben kan zich vrijmaken maar kan niet recht op de trappers blijven doortrekken. Hij verkrampt naar het einde en moet in het zadel gaan om 11de A-renner te worden. Bart eindigt vlak na hem op de 12de plaats ook met krampen in de benen. Jef kon zelfs niet aanzetten vandaag omdat hij bijna van de weg wordt geduwd door een renner die zich plotseling gewoon recht zet. Over en uit goed klassement.
Voor de meesten breekt nu de vakantieperiode aan dus zal ieder voor zich individueel moeten uitmaken waar en wanneer er gekoerst wordt. Het tweede weekend van augustus spreken we verder af. Een goed verlof aan iedereen !!
Wedstrijdgegevens : 71 kilometer - AVS 40,4 km/u
Categorie AB (67 deelnemers) 1.David Van Pelt (Zoersel, winnaar cat. A) 2.Dries Echelpoels (Hoevenen, winnaar cat. B) 3.Theo Akkermans (B2) 4.Robby De Roos (A2) 5.Jamy Ivens (A3) 6.Kristof Muys (B3) 7.Bart De Wolf (B4) 8.Rudi Rabout (B5) 9.Filip Timbreur (A4) 10.Davy Rauch (A5) 11.André Van Geertsom (B6) 12.Stefaan Cornelis (A6) 13.Tim Vercauteren (A7) 14.André Langenberg (B7) 15.Dirk Brijssinck (B8) 16.Pascal Van De Velde (B9) 17.Gunther De Cock (B10) 18.Bart Van Kerschaver (A8) 19.Koen Heyrman (B11) 20.Francis Renneboog (A9) 21.Michael Van de Casteele (A10) 22.Fabien Hanssens (B12) 23.Siggy De Maere (B13) 24.Ben Verburgt (A11) 25.Bart Cant (A12) 26.Dennis Kerckhaert (B14) 27.Patrick Watteny (B15) 28.Tom Van Osselaer (A13) 29.Stefaan De Grauwe (A14) 30.Andy Van Loon (B16)
Moerzeke is opnieuw het strijdtoneel vandaag, zij het op een ander parcours dan eerder dit jaar. Het is een mooi rondje maar het lijkt wel alsof de wind bijna overal in het nadeel zit. Slechts 1 recht stuk waar de wind goed zit. Het beloofd weer een zware koers te worden !!
Zoals gewoonlijk bij de VWF is er niet ongelooflijk veel volk op komen dagen. Er zijn wel enkele sterke blokken aanwezig (Frutos en Mercevit) die het koersbeeld zullen bepalen. Het VBCT staat nu ook met 3 renners aan de start (Jef, Bart en Ben) maar kunnen niet optornen tegen de supprematie van deze ploegen.
De eerste twee rondes blijft het hele pak samen, op dat moment zijn er al wel verschillende renners uit koers gestapt !! Jef moet noodgewongen, na een ongelukkig manoeuvre, in ronde 2 de strijd staken. Na een klein contact met een andere renner zijn er 2 spaken uit zijn voorwiel stuk gesprongen. Over en uit is het harde verdict...
Bart brengt Ben hiervan meteen op de hoogte, de koers gaat gewoon door. In ronde 3 organiseren de Frutis en Mercevit mannen de goede ontsnapping. 18 mannen zijn gaan vliegen. Op het stuk tegenwind proberen nog een negental renners te ontsnappen en het lijkt ze te lukken. Bart rijdt nagenoeg op zijn eentje de kloof op die mannen dicht en zit dus in een tweede achtervolgende groep. Ben houdt in de derde groep de benen stil maar merkt bij de volgende doortocht dat Bart de rol heeft moeten lossen. Op de rechte lijn richting finish wordt Bart terug opgeraapt en kan gewoon terug aanpikken.
Ben rijdt in 1 van de volgende rondes ook nog samen met aanvankelijk 1 en later met 2 metgezellen weg uit het peloton. Ze houden een hele ronde stand maar ze zijn niet sterk genoeg om tegen de wind op te boksen. De poging was trouwens nutteloos, de leidende groep is buiten schot op 1 minuut 30 seconden.
Achteraan wordt de handdoek geworpen en het is pas in de laatste ronde dat er nog 4 renners ontsnappen om hun top 20 plaats veilig te stellen. Het peloton van Ben en Bart perst er nog een spurtje uit. Beiden zetten gelijktijdig aan richting eindmeet, Ben zal uiteindelijk 2de en Bart 4de van de pelotonspurt worden. Goed voor een respectievelijke 23ste en 25ste plaats algemeen.
Een zware koers en goede training, het was warm en de wind eiste zijn tol. Desondanks lag het gemiddelde nog net boven de 41 km/u.
Morgen koers in Sinaai, hopelijk zijn we hersteld van de inspanningen.
Een Belangrijke dag vandaag voor het Verhaert Bro Cycling Team, we heten dan ook Bart Cant van harte welkom in onze vriendenploeg. We kennen Bart van tijdens de trainingen bij de Polderrenners en de wedstrijden bij de WAOD en VWF. Een 25-jarige hardrijder pur sang die totnogtoe altijd alles op zijn eentje moest rooien. Door regelmatig tegen mekaar te koersen (en we moeten toegeven dat hij ons al dikwijls pijn heeft gedaan maar ook dikwijls heeft geholpen door extreem lange kopbeurten voor zijn rekening te nemen) kwamen we meer en meer met elkaar in contact en van het een kwam uiteindelijk het ander. Vandaag rijdt hij voor het eerst in de Verhaert tenue...
Het zou zomer moeten zijn in deze periode maar het lijkt eerder herfst. Het is gelukkig droog als we naar St. Gillis afzakken. Het parcours lijkt eigenlijk nergens op. Slechte en smalle wegen en een drietal gevaarlijke bochten met kinderkoppen en een brede sleuf met gras. Verder 2 lange stukken wind mee en 3 stukken wind tegen. Hierbij ook de laatste rechte lijn.
Er is veel volk opgedaagd en dat maakt het er niet minder gevaarlijk op, naast neerslag hangen ook valpartijen in de lucht.
Het tempo zit er meteen goed in (what else is new) en de 3 Bro's houden makkelijk stand. Voor de eerste gevaarlijk bocht is het elke ronde opnieuw drummen om in een zo goed mogelijke positie de lange rechte lijn wind mee aan te vatten. De volgende bocht wordt traag genomen om vervolgens aan de linkerkant van de weg op het kantje te gaan. Gelukkig volgt de volgende linkse bocht al vrij snel en loopt deze iets beter. De wind komt terug in de rug waardoor de snelheid enorm wordt opgevoerd, dit is eigenlijk het zwaarste stuk van het parcours. De volgende rechtse bocht bestaat opnieuw uit een strook kasseien waarna opnieuw alles links op het kantje wordt gegooid om verderop de laatste, lange rechte lijn in te gaan. Met de wind in het nadeel kan dit wel eens een spurtje worden voor krachtpatsers.
Het wordt op gegeven moment enorm donker boven Sint-Gillis en in de verte zien we een felle regenvlaag naderen. Enkele druppels hebben we daarvan gevoeld en een prachtige regenboog was duidelijk zichtbaar net voor ons. De koers zit heel lang op slot en alles lijkt erop dat we een massaspurt gaan krijgen.
Op 2 rondes voor het einde ontsnapt er toch een trio met Franky Weemaes, Robby de Roos en Bart Verhasselt. Het peloton reageert en Bart is mee. Jef en Ben stoppen voortreffelijk af samen het enkele Raboutrenners die hetzelfde doen voor Weemaes en Muys. We worden daarbij nog geholpen door 2 valpartijen in de laatste 2 rondes, telkens in dezelfde bocht die door de motregen gevaarlijk glad was geworden.
De 3 koplopers blijven sterk voorop en Franky Weemaes rondt prachtig af met een spurtzege. Ook het achtervolgende groepje met Bart blijft uit de greep van het peloton en Bart rijdt met een knappe 7de plaats in de A-reeks zijn beste resultaat van dit seizoen. Proficiat maatke, de sponsor zal content zijn
Jef en Ben controleren netjes en halen iedereen die er vanonder wil muizen resoluut terug. Het kopwerk laten ze aan de anderen over die regelmatig zitten te vloeken vanwege het goede storingswerk. Beide renners zitten in een vrij goede positie om de pelotonspurt aan te vatten. Jammergenoeg komt Ben vrij vroeg op kop en moet hij nog een viertal renners voorlaten met als resultaat een 14de stek. Jef moet Robby van Raemdonck nog net voor zicht dulden en wordt 15de. Eigenaardig genoeg wordt Van Raemdonck 2 plaatsen voor Ben geklasseerd, blijkbaar wordt er hier al eens met de natte vinger gewerkt.
Al bij al leuk dat we al meteen ploegentactiek konden toepassen vandaag en controlerend konden rijden. Zo mogen er nog meer koersen volgen en dat nag van ons gerust beginnen nu zaterdag in Moerzeke of zondag in Sinaai.
Wedstrijdgegevens : 64,24 kilometer - 1u36 - AVS 40 km/u - MAX 59,0 km/u
Categorie AB (61 deelnemers) 1.Franky Weemaes (Melsele, winnaar cat. B) 2.Robby De Roos (Moerbeke-Waas, winnaar cat. A) 3.Bart Verhasselt (A2) 4.Kristof Muys (B2) 5.Davy Rauch (A3) 6.Koen Heyrman (B3) 7.Tim Vercauteren (A4) 8.Paul Snels (B4) 9.Peter Mol (B5) 10.Rudi Rabout (B6) 11.Sven Van Hoey (A5) 12.Arend Henzen (A6) 13.Fabien Hanssens (B7) 14.Bart Cant (A7) 15.Gunther De Cock (B8) 16.Alex Goossens (B9) 17.Kees De Wijze (B10) 18.David Van Pelt (A8) 19.Giovanni De Beyter (A9) 20.Francis Renneboog (A10) 21.Robby Van Raemdonck (A11) 22.Stefaan Cornelis (A12) 23.Ben Suykerbuyk (A13) 24.Ben Verburgt (A14) 25.Johan Akkermans (B11) 26.Filip Vandamme (B12) 27.Bart De Wolf (B13) 28.Mario Bolssens (B14) 29.Jef De Batist (A15) 30.Stefaan De Grauwe (A16)
30 JUNI 2007 : KOERS ELVERSELE (64 kilometer - 9 rondes)
Vandaag zijn Jef en Ben present in Elversele. Jef verjaart vandaag en hoopt op een glansprestatie. Veel geluk heeft hij echter niet, 2x lek in de opwarmronde maken de generale repititie niet echt geslaagd. Het euvel wordt uiteindelijk opgelost en we kunnen van start gaan op deze toch wel mooie omloop.
Vlak na de start moeten we de enige helling (we zijn al blij dat er 1 is) op, een kuitenbijterke van naar schatting 200-250 meter. De pees zit er zoals gewoonlijk meteen op, Bart Cant neemt de eerste halve ronde volledig voor zijn rekening. Hij stormt de helling furieus op en trekt nog een heel eind door daarna.
De goedlopende macadam kent een aantal snelle bochten, de gemiddelde snelheid blijft hoog. Het stuk dat ons naar de laatste rechte lijn brengt is zware kost vanwege tegenzittende wind. Zowel Jef als Ben zijn prominent aanwezig in de koers en zitten netjes vooraan. Ze knappen misschien wel te veel werk op in de beginfase van de wedstrijd. Vooral de te lange kopbeurten zullen beiden later bekopen. Goede benen maar duidelijk nog niet ervaren en geslepen genoeg.
Ergens in ronde 4 of 5 zitten beide Verhaert Boys op kop van het pak in de laatste rechte lijn over start/finish. Ze trekken stevig door en net deze inspanning was er teveel aan. Op de helling zelf en boven versnellen een aantal renners om nooit meer gegrepen te worden. Iets later ontstaat er een achtervolgende groep van een 15-tal renners en opnieuw zitten we er niet bij. We blijven achter met een groepje van slechts 6 man, de rest is al uit koers gestapt.
We vechten als leeuwen en draaien op 1 rennerke na redelijk goed rond. 2 rondes voor het einde komen we tot op 50 meter van de tweede groep maar krijgen het gaatje niet dicht. We berusten ons in de rol die ons vandaag toebedeeld wordt. We rijden op tempo de wedstrijd uit, samen uit en samen thuis.
In de laatste ronde wordt een valpartij in ons groepje net vermeden. Jef en een Rudyco-renner (die achterom keek en van zijn lijn afweek) haakten even in elkaar, gelukkig zonder erg. De renner die nog niets had meegewerkt zag zijn kans om de rest t everschalken en versnelt. Gelukkig is iedereen alert en geeft men hem geen meter ruimte. Hij zit nu op kop, net waar je niet wil zitten en de rest volgt geduldig. Bij de meesten zijn de krachten echter volledig verdwenen. Ben heeft al 2 rondes krampneigingen en Jef heeft ook veel gegeven. Het is ieder voor zich in de laatste rechte lijn.
Op 200m voor de streep zet onze 'wieltjeszuiger' van ver aan. Er zit nog behoorlijk wat power achter (wat niet onbegrijpelijk is) en niemand kan nog echt reageren. Ben wacht vrij lang met aanzetten en gaat langs links op volle door en raast op 10 meter van de streep voorbij zijn tegenstander die zijn inspanning niet kon volhouden en zich moest rechtzetten. Ere wie ere toekomt en een wieltjeszuiger mag op eer geen aanspraak maken.
Jef en Ben hebben genoten van een prachtige en zware wedstrijd maar zijn toch een beetje teleurgesteld. Opnieuw de goede vlucht gemist ondanks dat ze beiden heel sterk waren vandaag. Ervaring komt met de, hopelijk weken. Al bij al een mooie namiddag en ze kunnen het ons alweer niet afpakken.
Jef fiets nog in het gezelschap van Bart Cant naar huis en woensdag staat er in St. Gillis-Waas de volgende wedstrijd geprogrammeerd.
28 JUNI 2007 : KOERS BEVEREN (60 kilometer - 9 rondes)
Donderdagavond en het is de enige dag van de week die qua weersomstandigheden een beetje deftig is. Beveren is niet ver en mocht Jef geen spinningles moeten geven, had hij zeker samen met Ben komen koersen.
Het parcours met start op de Lt. Van Eepoelstraat in Beveren kent enorm veel bochten, verschillende vluchtheuvels en een niet altijd even goed wegdek (hoewel het nog meeviel). Er staat veel wind vandaag en die staat grotendeels in het nadeel, vooral op het middenste gedeelte van het parcours temidden van de Waaslandse weilanden.
Veel volk en schoon volk in Beveren, zij het figuurlijk onder de vorm van goede renners. Er wordt meteen de pees op gelegd en voor mezelf is het na een schammele opwarming serieus pompen om mee te kunnen. Ik bengel regelmatig achteraan maar zie gelukkig veel slachtoffers vallen die er na 2 rondjes al de brui aan geven. Ook Bart Cant was van de partij en kende in het begin de nodige moeite met het tempo, daarna was daar anders weinig van te merken.
De traditionele vlucht is natuurlijk weer afgesproken met de toppers. Dries Echelpoels, Franky Weemaes, Kristof Muys en nog een drietal anderen bouwen een comfortabele voorsprong uit op het peloton. Het peloton is na een vijftal rondjes al serieus uitgedund, ikzelf kom stilaan beter in mijn ritme. Het dieselmotorke is op toerental gekomen terwijl Bart Cant weer om de haverklap beulenwerk aan het verrichten is vooraan het pak. Ook Robby Van Raemdonck was nog eens present, het deed me plezier hem attent mee voorin te zien in het peloton. Naar het eindje toe kreeg hij het behoorlijk lastig had ik de indruk maar de man heeft karakter zat.
Op het stuk tegenwind kon ik ronde na ronde en stilaan naar voren schuiven. Ik kwam er terug een beetje door terwijl vele anderen aan het einde van hun Latijn waren. Net op dat moment, 2 rondes van het einde, rijd ik vanachter plat. Niets aan te doen, de avondwandeling met de fiets aan de hand over een half parcours was relaxerend.
De volgende ronde kwamen de leiders o.l.v. Dries Echelpoels met meer dan 1 minuut voorsprong op het peloton voorbij. Zij gingen zeker buiten schot blijven. Het peloton was zelfs in 2 stukken gescheurd en hoewel het verschil slechts 100 meter bedroeg werd het gaatje niet dichtgereden. Thomas van Keukenrenovaties deed nog een serieuze inspanning op kop van het 2de peloton maar kwam iets verder ten val na een bocht. Bart Cant probeerde nog de kloof te dichten maar ook bij hem traden krampen op. Hij zou uiteindelijk 12de in de A-reeks worden en 26ste algemeen.
Ik heb van de spurt voor de overwinning of voor alle volgende plaatsen niets gezien en laat de uitslag voor zich spreken. Ik heb er alleszins een beestige intervaltraining en een aangename avondwandeling op zitten. Hopelijk zaterdag in Elversele meer geluk.
BEN
Wedstrijdgegevens : 44,34 kilometer - AVS 40,9 km/u !
Categorie AB (61 deelnemers) 1.Kristof Muys (Eine, winnaar cat. B) 2.Franky Weemaes (B2) 3.Dries Echelpoels (B3) 4.Raf Martens (Minderhout, winnaar cat. A) 5.Geert Ceulemans (A2) 6.Sjacco Matthijs (B4) 7.Koen Heyrman (B5) 8.Jelle Lambrechts (A3) 9.Alex Goossens (B6) 10.Rudi Rabout (B7) 11.Tim Vercauteren (A4) 12.Sven Van Hoey (A5) 13.Bart Vlerick (A6) 14.Gunther De Cock (B8) 15.Andy Van Loon (B9) 16.Francis Renneboog (A7) 17.Nick Reyerkerk (A8) 18.Gino Van Broeck (A9) 19.Eric Vereecken (B10) 20.Filip Troubleyn (A10) 21.Bruno Van Den Eynde (B11) 22.Fabien Hanssens (B12) 23.Bart De Wolf (B13) 24.Ben Suykerbuyk (A11) 25.Paul Snels (B14) 26.Bart Cant (A12) 27.Filip Thoen (A13) 28.Stefaan De Grauwe (A14) 29.Sammy Bogaert (A15) 30.Ivan Verschueren (B15) - Hans Vergauwen (A16) en Gunther Hanssen (B16)
22 JUNI 2007 : KOERS WACHTEBEKE (60 kilometer - 10 rondes)
Het weer voorspelde weinig goeds, gans de dag stortregen. Vorig jaar zouden we nooit de verplaatsing gemaakt hebben terwijl we dit jaar geleerd hebben om niet blindelings op het weerbericht af te gaan. Eens Ben in het Oostvlaamse gehucht arriveert klaart het wonder boven wonder helemaal op. Uiteindelijk zouden we het de hele koers droog houden en zelfs de zon zien...
Ben is alleen vandaag, vandaar een iets korter verslag dan normaal. Mooi rondje in Wachtebeke en slechts 60 kilometer af te leggen. Alle groten zijn aanwezig op het appel : Dries Echelpoels, Marcin Sitarski, Kristof Muys,...
Van bij de start zijn het ook die mannen die aan den boom beginnen te schudden met vooral een heel sterke Dries Echelpoels. In ronde 3 zitten alle voorgenoemde mannen in een kopgroep en hebben een behoorlijk gaatje geslagen. Ben denkt dat de goede vlucht weg is en rijdt alleen het gat op die toppers volledig dicht. Het peloton hangt eraf maar de grootheden beslissen dan dat het nog te vroeg is en laten zich terug inlopen. Kostbare krachten verspilt voor Ben en hij tracht zo snel mogelijk te recupereren in het pak (68 deelnemers).
Uiteindelijk zou zich een kopgroep vormen van een 6-tal renners. Hieronder Dries Echelpoels en maarliefst 5 A-renners. Hoogst ongebruikelijk (meestal zijn het vooral B-renners) maar deze renners werken goed samen en houden stand. Denkelijk is Dries op het einde nog weggereden van zijn compagnons om als eerste over de streep te komen. In het peloton verloopt alles vrij hectisch bij het ingaan van de laatste rechte lijn. Ben zit een beetje ingesloten en kan pas heel laat het register opentrekken. Hij haalt nog een 10 de plaats in de A-reeks (en 24ste algemeen), niet slecht voor 4 weken zonder wedstrijdritme. De benen en de conditie zit goed, de rest komt wel vanzelf.
Opnieuw twijfelachtig weer maar Ben en Jef beslissen om ter plaatse te beslissen of ze al dan niet zouden koersen. It's a go...
In de opwarmingsronde begint het wat te druppelen maar daar blijft het ook bij. Deze wedstrijd wordt georganiseerd door Rudy Cornelis en men heeft in Hamme een mooi rondje uitgestippeld. Grote banen, weinig bochten, perfect afgezet...niets op aan te merken.
Er verschijnen een 30 à 40 A-renners aan de start waarvan een hele hoop in dezelfde blauw-gele tenue. Zij zouden de wedstrijd uiteindelijk beslissen en controleren. Er wordt meteen goed gas gegeven en al vrij snel komt de goede vlucht tot stand, 10 renners zijn weg waarvan 4 of 5 van de blauw-gelen. In de achtergrond zijn er te weinig mensen die kunnen en/of willen meewerken om de kloof te dichten. Ben, Jef, Bart Cant en een paar enkelingen doen meer dan hun best en offeren gigantisch veel krachten. Op gegeven moment komen we heel dicht bij de koplopers maar zelfs dat schudt die pannekoeken/profiteurs niet wakker.
Ben geeft er na 5 rondes de brui aan en staakt elke vorm van medewerking, hij gaat een beetje achteraan bengelen. Jef rijdt nog geregeld op kop maar niet meer à bloc. De kloof met de koplopers wordt zienderogen groter en achterin heeft iedereen zich erbij neergelegd. De samenwerking en het aflossen verloopt gewoon slecht of helemaal niet. Er zijn er dan bij die, compleet nutteloos, te fors versnellen en dan 20 meter voor de groep bleven uitrijden.
Er worden nog 2 renners opgeraapt die voorin de rol hebben moeten lossen dus zal het peloton spurten voor de negende plaats. In de laatste ronde worden en dan schuiven de mannen die nog geen klop hebben gewerkt naar voor...degoutant gewoon. Eentje in het rood probeert er vanonder te muizen maar wordt terecht teruggehaald. Een viertal anderen proberen kort voor het einde nog weg te geraken maar Jef rijdt zich helemaal leeg ten dienste van de eindspurt van Ben. Of die nog veel voorstelt na alle geleverde inspanningen is nog maar de vraag maar Jef knalt met een lange rush het gaatje dich. De hergroepering is een feit en de spurt kan beginnen. Ben raakt een beetje ingesloten maar kan zich uiteindelijk vrijmaken langs links en wordt 5de van de pelotonspurt en 13de algemeen. Jef eindigt op een spijtige 21ste plaats net buiten de prijzen.
Ben slingert nog wat verwijten naar de pannekoek die de spurt won maar geen moment heeft meegewerkt in de loop van de wedstrijd. Zo is het natuurlijk makkelijk koersen. Ik persoonlijk zou dan liever in mijne zetel blijven liggen maar voor sommige lamme profiteurs is dat dan het ultieme hoogtepunt van hun sportieve kunnen. Ze vinden zich waarschijnlijk slim en geslepen maar respect dwingen ze alleszins niet af. Doe zo voort pannekoeken...
10 JUNI 2007 : KOERS GREMBERGEN (70 kilometer - 10 rondes)
Jim werken, Peter en Ben familiale verplichtingen dus Jef moet alleen afzakken naar de koers in Grembergen.
Aldaar geen gebrek aan onbekenden ondertussen; Bart Cant bijvoorbeeld maar ook de kopman van het Copsteam komt handje schudden voor de wedstrijd...De bedrijvigheid van Jef op de hellingen (en de rest van ons team) tijdens de vorige koersen is blijkbaar in goei aarde gevallen bij de andere renners.
Een volledig vlak parcours vandaag en dus geen klimmekes om 'onnozel' op te doen. Een rondje met vrij veel bochten, een 70 renners en een stevige wind zijn de ingrediënten voor vandaag. Nonkel en Roos zijn uiteraard ook weer van de partij.
Al van bij de start proberen enkele renners weg te rijden maar telkens worden ze teruggehaald door het peloton. De meest bedrijvige renner van het pak is Bart Cant: op kop sleuren, gaten dichtrijden EN zelf proberen weg te geraken. Na een rondje rustig meebollen om te zien hoe de beentjes de aanpassing van de Dolomieten naar het vlakke land verteren, besluit Jef het voorbeeld van Bart te volgen en zich meer vooraan het peloton te laten gelden. In de vierde ronde gaat hij alleen achter de kopgroep van 6 renners aan en krijgt het gaatje dicht na een tussensprint van 500m. De benen voelen goed aan en Jef heeft het gevoel dat hij een inspanning langer kan volhouden...de trainingsarbeid in het hooggebergte heeft blijkbaar resultaat!
Ook deze groep wordt teruggepakt en daarna blijft het een paar rondjes rustig in het peloton. Jef kan zich de hele tijd vooraan handhaven en dat valt blijkbaar op want in de 4de laatste ronde komt een andere renner vragen of hij dadelijk mee wil demareren... De kerel, een beer van een vent, voegt woord bij daad en plaatst een splijtende demarage, waarbij hij Jef toeschreeuwt mee te gaan. Deze twijfelt niet en springt met de nodige moeite in het wiel. Nog 2 anderen gaan mee, Bart Cant (waarschijnlijk de sterkste renner van de koers) en nog een jonge snaak. De verstandhouding is er en we slaan een mooi kloofje, door het bochtige parcours kunnen we vaak uit het zicht van het peloton blijven. De 4 renners geloven volop in hun slaagkansen. De hele 7de ronde rijden ze voor het peloton uit maar het mag niet baten. Ook zij worden bijgehaald en let nog 3 rondes te gaan is alles weer samen. Er komen nog verschillende aanvalspogingen maar niemand raakt weg en dus wordt het een massasprint. Jef weet dat hij vooraan moet zitten want er zijn nog 2 verraderlijke bochten voor de laatste rechte lijn. Door het vele kopwerk en het vol meewerken in de ontsnapping is de jus eenbeetje uit de benen en vat hij de spurt aan midden in het pak. Bart Cant snelt hem nog voorbij naar een 11de plaats en Jef haalt nog een knappe 17de plek.
Moe maar voldaan en tevreden over de aanpassing van de bergen en kleine verzetten naar de polders en de 'grote plaat' kan Jef huiswaarts keren. Nog wat napraten met de Nonkel en Bart Cant en dan de auto in terug naar Linkeroever.
Onderweg naar Vlezenbeek (bij Brussel) deden de weergoden ons haast terugkeren, de regen viel met bakken uit de hemel. Verschillende scenario's werden door Jef, Jim en Ben besproken. Met zo'n weer koersen werd meteen uitgesloten, het risico zou te groot zijn met onze Dolomieten Challenge in het vizier.
Het bleef gelukkig bij een fikse bui en nadat we met de auto een rondje over het parcours reden, stond ons besluit vast. Koersen maar...
Een toerke van ongeveer 10km met 2 vrij lange beklimmingen en nog 1 korter, venijnig knikje na één van de twee afdalingen. De mooie brede wegen drogen snel op en we zouden gans de koers droog blijven.
Vanwege het beperkt aantal deelnemers mogen de A en B-renners samen van start gaan, een verstandige keuze en van enig niveauverschil is weinig tot niets te merken. De eerste ronde gaat het meteen snel en je mag 2 keer raden wie er op de beklimmingen meteen op kop zit...Jef laat zich meteen opmerken en voert de ganse groep aan. Jimmy en Ben zitten op dat moment gezellig nog wat te keuvelen achterin. Plots is het peloton in 2 gescheurd, Jef is mee en de tweede groep wordt abrupt wakkergeschud. Het tempo gaat de hoogte in, Jimmy en Ben schuiven stilaan op (zonder mee te werken uiteraard) terwijl alles terug samensmelt. Vanaf ronde 3 begint ook Ben zich te roeren voorin en wisselt met Jef de ene na de andere uitvalspoging af. Geen enkele poging blijkt te lukken tot in ronde 5 Jef een gaatje laat vallen waardoor Ben aansluiting kan vinden bij een ruime kopgroep van 20 renners. Ervan overtuigd zijnde dat dit de goede vlucht is, werkt Ben 200% mee voorin en is zeer bedrijvig. Jammergenoeg stokt de samenwerking (de kopgroep is volgens sommigen te groot) en na iets meer dan een ronde voorop te hebben gereden, vindt het peloton aansluiting bij de staart van de vluchtersgroep.
Alles kan herbeginnen. Jim heeft totnogtoe vrij economisch gereden hoewel hij regelmatig achterin gaatjes heeft dichtgereden. Jef geeft te kennen dat het beste er bij hem af (niet verwonderlijk) is en ook Ben zit niet meer super. Desondanks blijven de 3 Verhaert-renners super actief en attent vooraan bij het ingaan van de laatste ronde. Ben stelt voor om de spurt bergop aan te trekken voor Jim, maar deze zit aan de voet van de heuvel plots helemaal vooraan. Hij zit te vroeg op kop maar houdt al bij al heel goed stand. Jef hangt achteraan de eerste groep (alles is blijkbaar in stukken uit mekaar gevallen) en perst er net als Ben alles uit. Ben wordt 14de, Jimmy 17de en Jef 20ste. Lekker dicht bij mekaar op deze prachtige koersdag, wat kunnen een paar kameraden meer vragen?
Wedstrijdgegevens : 68 kilometer - AVS 42,4 km/u !!!
Beter weer dan verwacht op deze feestdag en dan kriebelen de beentjes van de bro's. Peter is op stage in Calpe (Spanje), Jim had familiale verplichtingen en ging op zijn eentje een lange duurtraining doen. Ben en Jef zakken wel af naar Boekhoute waar zij ook vorig jaar met 2 aanwezig waren.
We kennen het parchtige rondje nog van vorig jaar en weten dat het ons over mooie, brede asfaltwegen leidt met een licht oplopende aankomststrook en na de start/finishzone een klein stukje bergop. Vervolgens krijgen we een stukje klinkers voorgeschoteld om daarna de velden in te duiken waar snel wordt gereden.
Na een rondje opwarmen groeten we onze trouwste supporters (Nonkel en Roos voor diegenen die dat nog niet wisten) en rijden nog wat heen en weer op de laatste rechte lijn. Na de start zit de snelheid er meteen goed in, wegrijden is haast onmogelijk. Zelfs als je Dries Echelpoels heet laten ze je niet zomaar rijden uit het peloton. Ben en Jef bollen goed mee in de buik van het peloton, omdat Jef niet echt kan rekenen op zijn eindsprint schuift hij meer naar voren. Ben blijft rustig afwachten en spaart zoveel mogelijk krachten.
Op kop van het pak is het werken geblazen! Gaten trekken en dichtrijden, meegaan met een groepje en weer ingelopen worden, dat is zowat het verhaal van de wedstrijd voor Jef. Hij heeft heel goede benen en handhaaft zich steeds bij de eerste 15 van het peloton bestaande uit 76 renners. Ook vorig jaar reed Jef hier sterk, blijkbaar heeft hij iets met dit parcours.
In de voorlaatste ronde duikt Ben plots naast Jef op en deze laatste weet dat zijn ploegmakker klaar is om een goede spurt neer te zetten. Het peloton is nog steeds samen en een massasprint lijkt onvermijdelijk. Tijdens de ultieme ronde is het duwen en wringen voor een goede uitgangspositie. Net voor de laatste bocht zien we Dries Echelpoels versnellen en die kans laten we niet schieten. In zijn wiel winnen we zeker 20 plaatsen. In de laatste 2,5km is het echter een complete chaos met een stevige valpartij tot gevolg (iets achter Ben). Jef mengt zicht niet meer in het gewoel terwijl Ben alles in de schaal werpt, hij kwakt en wordt gekwakt dat het een lieve lust is.
Hij spurt heel sterk (langs de linkerzijde van de weg) naar een 6de plaats van het ganse peloton en een mooi klassement behoort tot de mogelijkheden. Jammergenoeg was het niet de spurt voor de overwinning, er waren er nog 5 gaan lopen en Kristof Muys (weer hij) mag de bloemen in ontvangst nemen. Een mooie 11de plaats algemeen (6de in de A-reeks) is het uiteindelijke verdict voor Ben. Jef eindigt in het peloton maar rijdt geen prijs door net buiten de top 30 te vallen. Ook hij gaat tevreden naar huis want hij heeft de benen eens goed kunnen testen en de koers hard gemaakt.
Keep on cycling and see you sunday in Vlezenbeek waar hopelijk een geaccidenteerd parcours is uitgestippeld.
JEFKE
Wedstrijdgegevens : AVS 42,4 km/u
Categorie AB (76 deelnemers) 1.Kristof Muys (Eine, winnaar cat. B) 2.Andy Van Olmen (B2) 3.Raf Martens (Minderhout, winnaar cat. A) 4.Robby De Roos (A2) 5.Piet Hereijgers (B3) 6.Francis Renneboog (A3) 7.Rudi Rabout (B4) 8.Hans Ardeel (B5) 9.Peter Hooreweghe (A4) 10.Stefaan Cornelis (A5) 11.Ben Verburgt (A6) 12.Kieran De Fauw (A7) 13.Bart Vlerick (A8) 14.Sven Vanacker (A9) 15.Bart De Wolf (B6) 16.Fabien Savat (B7) 17.Jan Lippens (B8) 18.Patrick Vaeyens (B9) 19.Joachim Meiresonne (A10) 20.Françus Van Gorp (B10) 21.Frank Van Huele (B11) 22.Stefan Bauwens (B12) 23.Bart Van Kerschaver (A11) 24.Tom Brulez (B13) 25.Nikola Lion (A12) 26.Stijn Peeters (A13) 27.Gino Van Broeck (A14) 28.Tom Willems (A15) 29.Salim Van De Putte (B14) 30.Steve Randles (A16)
Vrijdagavond en niets anders te doen. Het was lang twijfelen door steeds wisselende weersomstandigheden. Om 17u bellen Jef en Ben voor het laatst en besluiten er voor te gaan. Jimmy past omdat hij s'morgens al in de regen naar zijn werk was gefietst en liever niet teveel risico's neemt met de Dolomieten Challenge in het vooruitzicht.
Vorig jaar was deze koers met een gemiddelde van 43,1 km/u de snelste wedstrijd van het jaar, niemand van ons haalde dan ook de eerste 30. Door werkzaamheden is het parcours lichtjes gewijzigd, eigenlijk een positieve verandering.
Ondanks het feit dat er 61 deelnemers aan de start staan ervaren zowel Jef als Ben dat het tempo gevoelsmatig niet echt hoog ligt. Blijkbaar hebben beide jongens een goed vormpeil te pakken (misschien door de zware VWF koers vorige week) want de snelheden zijn perfect normaal en gaan geregeld naar 55 km/u.
De eerste ronde zitten beide Verhaert renners achteraan het peloton, een positie die Jef in ronde 2 niet meer ziet zitten. Hij schuift vlot vele rijen op in een comfortabele positie. Ondanks de wijze woorden van Johan (gericht aan Ben) om op te schuiven blijft laatstgenoemde rustig zitten, de benen voelen een beetje slap aan hoewel hij schijnbaar vlot meegaat.
Het peloton scheurt in twee stukken en het merendeel van de sterke mannen zit vooraan. Onze mannen zitten beiden achteraan. Ben moeit zich voorlopig niet met de achtervolging waar vooral Koen Heyrman berewerk verricht. Jef doet meer dan zijn deel en met ne man of 5 slagen ze erin om na lang achtervolgen de kloof tot op 150 meter te verkleinen. De 5 voorin raken een wat uitgeput omdat ze verder weinig tot geen hulp krijgen, de kloof vergroot zienderogen naar enkele honderden meter. Ben merkt dit op en gaat met frisse benen een handje toesteken. Met behulp van diezelfde 5 renners en de langste kopbeurten slaagt hij erin om op een halve ronde het gat dicht te rijden, nota bene op het zwaarste stuk van het parcours waar de wind vrij spel heeft. Bij de anderen was het volledig op, overnemen zat er niet meer in maar Ben reed harkend de laatste hectometers op karakter dicht. Het peloton was terug samen, Jef zet Ben uit de wind en schuiven beetje bij beetje op. 2 renners zijn gevlucht als we plots te horen krijgen dat we nog maar in ronde moeten rijden (ipv 2), waarschijnlijk door de duisternis.
Het peloton zet alles op alles en de 2 vluchters worden gegrepen, we stevenen af op een massaspurt. Ben is niet volledig bekomen van de geleverde inspanning maar zit nog steeds perfect in het wiel van Jef. Het klassieke gedrum voor een goede uitgangspositie begint, het Verhaert-treintje zit een beetje te ver naar achter bij het ingaan van de laatste bocht. Ondertussen is Peter Mol erin geslaagd van het peloton weg te springen en hij is de afgescheiden winnaar van de dag. De sprint verloop chaotisch, Jef drijft zijn snelheid stilaan op zoekend naar een gaatje om Ben te lanceren. Net op het moment dat hij wil aangaan zet een voorligger zich in volle spurt recht, Jef wijkt uit naar links en moet op de rem. Weg snelheid en gangmaker voor Ben die zich toch nog langs rechts van diezelfde renner op gang trekt. Vanuit ongeveer 30ste positie rijdt hij naar een mooie 15de plaats algemeen en 6de plaats in de A-reeks. Jefke finished 28ste algemeen en 14de in de A-reeks.
Beide renners voelden zich een beetje slap vandaag maar kwamen toch sterk voor de dag. Vorig jaar haalde niemand van ons hier de eerste 30, dus kunnen we met deze uitslag thuiskomen.
Na 4 weken inactiviteit wat betreft competitie staat Jef vandaag opnieuw te popelen om erin te vliegen. Ben is hiermee uitermate tevreden omdat hij het (wegens omstandigheden) de laatste weken zonder ploegmaats moest stellen.
Met de fiets naar Moerzeke (bij Hamme-Dendermonde) was onze opwarming, deze kon tellen met een afstand van om en bij de 40 kilometer. Net op tijd voor de inschrijving en de start van de wedstrijd. De ronde verkennen zat er niet in maar volgens Roger (die net met de C-renners zijn koers had beeindigd) een mooi toerke zonder noemenswaardige obstakels.
Er staan niet overdreven veel deelnemers aan de start, meestal valt de koers dan vrij snel in een beslissende plooi. Zit je niet in het juiste gezelschap kan je het schudden.
Op het einde van ronde 1 zijn er al 7 renners ontsnapt, moeten sterke gasten zijn om op deze zware omloop zo vroeg het hazenpad te kiezen. Jef koerst attent mee voorin en Ben bengelt achteraan om toch even het rondje op te kunnen nemen. Er zit slechts 1 scherpe bocht in het parcours en in ronde 2 begint de koers pas echt. Een paar jongens springen samen weg en slaan een gaatje. Een heel deel enkelingen zien hun kans gekomen en demarreren één voor één. Als Bart Cant aangaat (ne kerel die er altijd voor gaat en enorm sterk is) zit Ben op de eerste rij van het peloton. Zonder enige inspanning krijgt Ben plots enkele meters kado van het peloton en hij spurt in 1 trek (met de nodige moeite) naar het wiel van Bart Cant en enkele anderen. Jef past de ploegentactiek toe en blijft zitten uit schrik om andere renners mee te nemen. Van mij (Ben) had hij gerust net als ik mogen proberen het gat dicht te rijden, zeker zo vroeg in de koers.
Onder leiding van vooral Bart Cant komt een 2de peloton van 15 renners tot stand met 45 seconden achterstand op de leiders. Achteraan is Jef de sterkste en hij knapt het meeste werk op met slechts enkele anderen. De rest waren pannekoeken volgens onze bro...
De koers ligt schijnbaar in een definitieve plooi. Ben doet zijn deel van het werk, geeft wat hij heeft (alles dus) en naarmate de koers vordert komen de 7 leiders in het vizier. 20 seconden, 15 seconden...nog 10 seconden op 2 rondes van het einde en net dan gaat het licht bij Ben uit. Hij moet de groep laten rijden door waaiervorming op het zware stuk tegenwind. Heel jammer want blijkbaar stokte iets verder het tempo nadat de koplopers werden bijgehaald, Ben had hier perfect even op adem kunnen komen.
Ook Jef rijdt zich te pletter achteraan maar de kloof met het voorliggende pelotons (waar iedereen meewerkt uiteraard) werd steeds groter. Ben gaat de voorlaatste ronde alleen in, de benen lopen volledig leeg en de tegenwind is er nu echt teveel aan. Gelukkig kan hij aanpikken bij de 2 leiders van de B-reeks plus een eerder geloste renner. Beide B-renners zijn beresterk en wisselen mekaar perfect af, Ben bijt op de tanden om hun wiel te kunnen houden en zal uiteindelijk op een handvol seconden van de - tête de la course - als 23ste finishen. Het duurt lang alvorens het peloton aan komt stormen (5 minuten) en Jef wordt tweede in de sprint en 25ste algemeen.
Dit was een beestig zware koers, nergens recuperatie en 66km vlammen à bloc. Zowel Ben als Jef zijn diep geweest vandaag en kunnen tevreden zijn. Een geslaagd wederoptreden van Jef en een bevestiging van de goede vorm op het vlakke bij Ben. Volgende vrijdag avondkoers in Beveren, we zien er al naar uit...
Zoals het aantal rondes doet vermoeden, een kort rondje met veel draaien en keren. Er dagen veel minder deelnemers op (45 stuks) dan gisteren in Doorslaar, maar de sterke mannen zijn opnieuw paraat. Kristof Muys die zich gisteren een beetje heeft gespaard, Dries Echelpoes die na 4 weken rust de benen eens komt testen plus nog enkele anderen die gisteren niet aan de start stonden.
Ik voel van in het begin dat het heel zwaar gaat worden. Het tempo ligt echt hoog en het veelvuldige optrekken/spurten na de bochten eist veel slachtoffers. Een ideaal toerke om (als ge sterk genoeg zijt) met een paar man voorop te blijven. Zo dachten ook Dries Echelpoels, Kristof Muys en Peter Mol (sterke kerel van Boidin in wit/oranje plunje) die er in ronde 2 of 3 al vanonder muizen. In het peloton controleert de zwart-wit-rode ploeg uit Brugge (van mijn collega Bjorn Saeles nvdr) het hele gebeuren. Zij zitten daar met een 7-tal renners en spelen het goed en slim.
In ronde 3 of 4 kom ik zelf voorop om het tempo hoog te houden, niet om de leiders terug te pakken maar om de koers zo hard mogelijk te maken. Behalve een beresterke kerel in T-Mobile outfit hielp er echter niemand mee waardoor ik er op het einde van de ronde bijna volledig door zat. Het was pompen of verzuipen in de volgende ronde en de lichte pijn in mijn rug kon ik best missen. We bleven er echter aanbengelen terwijl er al velen afgewaaid waren. 3 renners voorop en ons peloton was nog hooguit 30 man sterk.
Op een lint raast ronde na ronde voorbij en pas in ronde 13 raakt uit ons peloton nog een groepje van 7 weg. Zij kunnen nog sprinten voor de zege in de A-reeks aangezien de koplopers allen B-renners zijn. Ondertussen ben ik zelf enigszins hersteld maar gevoelsmatig zitten de benen niet echt goed om te spurten. Kristof Muys wint de wedstrijd voor Peter Mol en Dries Echelpoels, de zege in de A-reeks gaat naar Koen Demuynck en ikzelf finish ligt afgescheiden van het peloton als 12de algemeen en 7de in de A-reeks.
Uiteindelijk een beter dan verwacht resultaat maar het deed echt pijn vandaag...no pain no gain.
Prachtig koersweer, er is duidelijk iets mis met het klimaat maar als wielrenner hoor je me niet klagen. Het verslag vandaag is volledig in ik-vorm omdat ik (Ben) vandaag moederziel alleen ben gaan koersen. Jimmy moest jammergenoeg werken, Jef sukkelt met de rug en opteerde voor een lange duurtraining samen met Peter. Laatsgenoemde legt nu de nadruk op lange duurtrainingen om zich klaar te stomen voor onze Dolomieten Challenge eind mei.
Mooi parcours in Doorslaar met grotendeels goed lopende tarmac (of MacAdam). Er zit slechts 1 gevaarlijke chicane in het parcours waar men het wegdek heeft opgelapt met pure pek, zo'n donkere plek die bij warme temperaturen (zoals vandaag) wel eens gevaarlijk glad durft zijn.
Enorm veel renners aan de start, ik schat een tachtigtal alleen voor de AB-reeks. Vandaag wilde ik eens testen of ik nu echte sprintersbenen heb zoals de fysieke inspanningsproeven steeds beweren. Ik trok me met andere woorden geen bal aan van heel het koersgebeuren en liet me welwillende meevoeren in het (te grote) pak. Ronde na ronde verstreken aan uiterst lage polsslagen en zelfs op de momenten dat het tempo echt werd opgetrokken in de 50 per uur voelde ik me nog goed en sterk genoeg om in de spurt nog deftig op de pedalen te kunnen stampen.
Op 3 rondes voor het einde heb ik wel nog geprobeerd om met een vrij grote groep weg te geraken toen het peloton uiteen scheurde tegenwind. Uiteindelijk werden we gegrepen maar zat ik nog steeds vooraan in derde positie. De chicane naderde en ik voelde onheil naderen. De renner die de dubbele bocht als eerste aan te hoge snelheid nam, schuift onderuit door een te bruusk remmanoeuvre. De Rudico-renner daarachter kon niet meer weg, probeert over de renner te springen en katapulteert zichzelf de lucht en de greppel in. Als derde had ik reeds wat snelheid geminderd en kon (zonder te remmen) de renners probleemloos ontwijken. Ik hoorde het kraken beste vrienden, de Rudico-renner moest afgevoerd worden met de ambulance...de koers ging gewoon door.
In de laatste ronde was het opnieuw knokken voor de beste positie, er waren 11 vluchters blijkbaar die voorop standhielden. De pelotonspurt was voor de 12de plaats. Ik zat opnieuw te ver, 40 meter achter de kop van het peloton dat door Kristof Muys en co werd aangevoerd. Na de laatste bocht gewoon alles geven, ik stak zo op m'n eentje 30 renners voorbij aan de rechter kant van de weg en bevond me waar ik moest zijn. Ik werd in het zog van Kristof Muys vijfde van het peloton en bolde ik met een polsslag van 201 over de meet. Even bescheiden vuistje gebald want ik had volgens mij echt nog overschot.
Het Nottebohm liegt niet en ik heb zonder al te zware inspanningen een mooie koers en resultaat (16de plaats overall en 9de van de A-reeks) neergezet. Morgen denkelijk naar Heusden om nog wat puntjes voor het regelmatigheidscriterium te sprokkelen, over de tactiek zullen we nog eens een nachtje slapen.
BEN
Wedstrijdgegevens : 63 km - AVS 42,5 km/u - MAX 59,5 km/u
Categorie AB (85 deelnemers) 1.Christophe Vandenberghe (Bissegem, winnaar cat. A) 2.Raf Martens (A2) 3.Koen Demuynck (A3) 4.Fabien Hanssens (Kluisbergen, winnaar cat. B) 5.Michel Thierens (B2) 6.Wim Feys (B3) 7.Luc Puimege (B4) 8.Peter Van Havere (A4) 9.Francis Renneboog (A5) 10.Kristof Wielfaert (A6) 11.Sven Van Hoyweghen (A7) 12.Etienne Claus (B5) 13.Igor Van Den Berghe (B6) 14.Michael Van de Casteele (A8) 15.Kristof Muys (B7) 16.Ben Verburgt (A9) 17.Stefaan Cornelis (A10) 18.Cedric Maertens (A11) 19.Patrick Vaeyens (B8) 20.Sven Vanacker (A12) 21.Stijn Van Steenberghe (A13) 22.Pascal Dobbelaer (B9) 23.Stefaan Eeckhout (A14) 24.Tom Van Osselaer (A15) 25.Filip Vandamme (B10) 26.Filip Troubleyn (A16) 27.Alex Goossens (B11) 28.Ard Van Houte (B12) 29.Fabien Savat (B13) 30.Gunther De Cock (B14)
Ten noorden van Antwerpen vinden we in Meer/Hoogstraten een mooi uitgestippeld parcours terug. Een mooie brede aankomststrook, 1 technische chicane-bocht, een lang stuk naast de snelweg waar de wind heel hard vol in het aangezicht blaast, een kort hellingkje van 30m, een aanzienlijke versmalling in de weg om terug op de hoofdbaan richting finish te razen.
Het vormpeil is zowel bij Jef, Jim als Ben uitstekend. Nochthans moeten ook zij de eerste rondes zwaar op de tanden bijten om bij te kunnen blijven. Vooral het lange stuk wind tegen is ongelooflijk zwaar, zelfs het kleinste gaatje dat je laat vallen kan fataal zijn. Een gans peloton op een sliert met gekromde ruggen over het stuur gebogen, alles uit de kast halend om dat achterwiel niet te verliezen.
Weg raken is haast niet te doen vandaag, kom je alleen te zitten in de wind ben je een vogel voor de kat. Pure zelfmoord maar toch zijn er velen die proberen en proberen. Zo raakt Jim ergens in ronde 2 plots voorop met een medevluchter die snel om aflossing vraagt...en die niet krijgt. Jim blijft verstandig in diens wil zitten om kort daarna door het peloton opgeslokt te worden. Iets later zit ook Jef even afgescheiden in een iets groter groepje vooraan, de andere bro's passen de ploegentactiek perfect toe en houden even de benen stil. Deze poging (zoals alle andere die zullen volgen) mislukt eveneens.
Wel een luxe dat we dit seizoen effectief als ploeg kunnen rijden, vorig jaar was het gewoon ieder voor zich overleven en nu kunnen we mekaar perfect aflossen vooraan.
Vanaf half koers is Ben zeer bedrijvig. Hij fixeert zich een beetje op het wiel van Kristof Muys (winnaar in Oosteeklo vorige week) ook al is dat misschien een beetje te hoog gegrepen. Ben hoopt dat er door waaiervorming verschillende pelotons zouden ontstaan zodat het een gevecht van man tegen man of peloton tegen peloton zou worden. Hier komt echter niets van en ondanks enorm veel pogingen om samen met oa Kristof Muys en Koen Heyrman weg te raken, blijft alles samen.
Er zit opnieuw een spurt aan te komen en iedereen schuift weer en masse naar voren. Ben verdedigt zijn goede positie voorin met hand en tand, Jim schuift na een heel verstandige koers stilaan op naar voren en Jef bevindt zich iets meer naar achteren (relatief in het fel uitgedund peloton) in een minder gunstige positie. Jim stelt even voor om zich voor Ben nog even uit te sloven maar deze geeft te kennen niet meer over de beste benen te beschikken en laat Jim voluit voor zijn eigen kans gaan.
Na het opdraaien van de laatste rechte lijn duikt Ben meteen in een piepklein gaatje aan de linkerkant van de weg en passeert verschillende renners. Daarna blokkeert hij jammer genoeg en slaagt er niet meer in nog andere renners te remonteren. Jim komt nog over hem en zal uiteindelijk als 13de algemeen (10de in de B-reeks) finishen. Wie zegt dat Jim niet kan spurten? Als hij een beetje vroeger aanzet rijdt hij zo de top 10 binnen. Ben eindigt knap 15de algemeen (4de in de A-reeks) en Jef rijdt tot zijn eigen verrassing nog een prijs met een 27ste plaats algemeen (13de in de A-reeks).
Deze koers werd totnogtoe unaniem als zwaarste koers van het jaar bestempeld. De wind was meedogenloos en we hebben het allemaal geweten.
"Bij de VWF hebben ze koersen met hellingen" zo zei Johan Gysemans 'AKA Nonkel Pozzato' ons vorig jaar, "dat is echt iets voor jullie". Vandaar viel onze keuze deze week op het selectieve parcours van Dworp waar we met een dagvergunning voor het eerst meekoersen bij de VWF.
Dit Vlaams-Brabantse gehucht is gelegen vlakbij de Alsemberg wat bij een beetje wielerkenner al een belletje doet rinkelen. De finale van de Brabantse Pijl wordt er jaarlijks gekleurd (vorig jaar door Oscar Freire) en wij amateurs dienden vandaag 6 keer deze 1 kuitenbijter te trotseren.
De start van de wedstrijd is op de Alsembergsesteenweg zelf, een ware boulevard en een schril contrast met de start en aankomstplaatsen van de meeste WAOD-koersen. Organisatorisch klopt alles zoals een bus, seingevers te over, politie, parkeergelegenheid, perfect wegdek en veel supporters. Soigneurs De Nonkel en Roos hebben opnieuw de verplaatsing gemaakt, echt super...bedankt.
Even het rondje van 11km verder beschrijven. De Alsembergsesteenweg kent na de start 3 stijgende stroken waarvan vooral de laatste vrij nijdig is. Vervolgens draaien we linksaf, dalen een stukje om aan de beklimming van de Alsemberg te beginnen. Dit is duidelijk geen veredeld viaduct, maar een heuse klim van 1km met een eerste strook die simpelweg als steil kan beschreven worden. Tijdens de opwarmingsronde slagen we enigszins aan het twijfelen of onze komst hier wel gerechtvaardigt is... Gelukkig vlakt het heel even af en is recupereren mogelijk om daarna het laatste stuk aan te vatten naar de top. Eens boven slagen we opnieuw linksaf om in een rotvaart (65 km/u) de spectaculaire afdaling van de Alsemberg aan te vatten. Via 2 ronde punten en enkele bochten komen we uiteindelijk terug op de Alselbergsesteenweg die ligt afloopt naar de finish. Waarschijnlijk gaat het hier vandaag op een spurt aankomen, de beklimming van de Alsemberg ligt te vroeg in de ronde om een jagend peloton af te kunnen schudden.
Tussen de 60 à 70 renners verschijnen aan de start, Ben en Jef posteren zich op de eerste rij om verrassingen te vermijden. Ook bij de VWF wordt er meteen stevig ingevlogen, verschillende renners proberen op de eerste hellende stroken meteen te ontsnappen. De Verhaert renners laten zich gewillig meedrijven, afwachtend en benieuwd naar het tempo op de Alsemberg. De beklimming loopt voor beiden vlekkeloos, Jef voelt zelfs dat er meer inzit dan volgen en heeft een plannetje om in de voorlaatste ronde iets te proberen.
Ongeduld en impulsiviteit maken zich echter weer meester over hem en tijdens de 2de beklimming voert hij al de forcing. Er vallen slachtoffers en het pak scheurt uit elkaar. Ben blijft in cadans verder klimmen, wetende dat de aangebrachte schade in de afdaling snel hersteld zal worden. Op de iets minder steile stroken van de Alsemberg noteren we een snelheid van 44 km/u, om maar even het niveau aan te tonen. De koers verloopt gunstig en kent een gelijkaardig scenario in de volgende rondes, in ronde 4 en 5 rijden beide geel-blauwe renners nota bene op de glooiende stroken op kop van het pak.
Ben koerst verstandig, spaart zich zoveel mogelijk (is relatief natuurlijk) tijdens de beklimmingen om nog een degelijke spurt neer te kunnen zetten. In de laatste ronde is de energie bij Jef een beetje weggevloeid en neemt eens niet het voortouw, zijn ploegmakker komt nu sterk voor de dag en schuift resoluut naar voren. In de afdaling worden waanzinnige risico's genomen om een zo goed mogelijke uitgangspositie te bemachtigen. Jef smakt bijna tegen het asfalt en moest op een borduur springen, hij beslist om het voor bekeken te houden. Ben zit in het heetst van de strijd en slaagt er mits de nodige stuurmanskunsten, lef en kwakken in een degelijke positie te verwerven. Zeker niet de ideale (schatting 30ste positie bij het opdraaien naar de finish) maar hij slaagt erin om niemand meer te laten passeren en naar een 17de plaats te sprinten. Jef eindigt in het peloton en beide bro's kunnen terugblikken op een mooie en goed gereden koers.
Keep it up bro's...de wielertoekomst ziet er stralend uit op korte en lange termijn als we de lijn kunnen doortrekken.
Categorie A 1. Verhulst Franky 2. Van Uffel Tom 3. Van der Heyden Willem 4. Hellemans Werner 5. Ceulemans Geert 6. Devleeschauwer Philippe 7. De Maseneir Steve 8. Van Gucht Mario 9. Vermassen Peter 10. Van Pachterbeke Patrick ... 17. Verburgt Ben
D-Day voor het Bro Cycling Team dat vandaag met 3 renners aan de start verschijnt : Jimmy, Jef en Ben. Bazel, het zwarte beest van vorig seizoen... Zelfde parcours, veel betere weersomstandigheden en hopelijk veel betere conditie/benen.
Opnieuw rijdt het team als opwarming met de Fiets naar Bazel om zich rustig te kunnen prepareren voor wat komen gaat. Er heerst een gezonde nervositeit wat in de verkenningsrondjes duidelijk zichtbaar is. Vooral Jef staat op scherp aangezien dit zijn eerste koers van het jaar is, bij de start zit hij dan ook bijna helemaal voorin. Jimmy en Ben blijven iets meer achteraan zitten om kort na de start stilaan op te schuiven naar de voorste gelederen.
Na de start draaien we rechts de Portugesestraat in die aanvankelijk nog vrij goed ligt maar een heel slecht tussenstuk kent (putten, kiezeltjes,...). Naar het einde loopt deze straat ligt hellend naar boven alvorens we opnieuw rechts afdraaien op een stuk waar enorm tempo wordt gereden. Vanaf hier ligt de omloop er eigenlijk perfect bij en voelen onze 3 renners dat Bazel dit jaar geen probleem zal vormen. De eerste rondes verlopen prima en we maken zonder twijfel vanaf ronde 3 mee de koers. 1 voor 1 gaan we in het offensief, we recupereren fenomenaal goed (in vergelijking met vorig jaar) en komen daardoor allen heel sterk voor de dag. De ontsnapping van de dag hebben we opnieuw gemist dus zorgen we er mee voor dat de vluchters terug gegrepen worden. Op gegeven moment rijden we zelfs met 3 op kop van het peloton over de start/finish-lijn, onze talrijk opgekomen supporters zijn (net als wij) onder de indruk.
Zoals gezegd houden de vroege vluchters (8-tal renners ongeveer) niet stand en in de voorlaatste ronde smelt alles terug samen. In de laatste ronde is er even commotie wanneer we plots het CD-peloton in het vizier krijgen, sommigen (waaronder Ben) nemen de gelegenheid te baat om bij het inhalen een klein gaatje te slaan. Een 15-tal renners scheiden zich lichtjes af maar kunnen het aanstormende peloton niet op afstand houden. De sprinters (die nog geen trap teveel hebben gedaan uiteraard) schuiven massaal naar voor en zorgen voor de traditonele hectiek om een zo goed mogelijke positie in te nemen.
Plots bevindt Jim zich helemaal vooraan het pak, hij ziet af als de beesten en heeft de pecht dat hij in de laatste bocht teveel snelheid verliest aan de binnenkant. Ben heeft ondertussen het wiel van Jimmy te pakken en gaat meteen over zijn ploegmakker die de grote molen moeilijk op gang krijgt. De sprint is in volle gang en ook Jef zit dicht bij. Het doet bij iedereen duidelijk zeer en ondanks het vele werk in de koers doen we het allemaal meer dan behoorlijk : Ben 26ste, Jef 31ste en Jimmy 40ste.
Nu we voor onszelf bewezen hebben over een goede conditie te beschikken en qua niveau heel dicht bij mekaar te liggen, moeten we ervan profiteren om 'slimmer' te koersen. Een expliciete kopman gaan we niet aanduiden maar als er een ploegmaat meespringt of voorop is, houden we de benen stil, laten een gaatje vallen of laten iemand anders het 'vuile' werk doen. Hadden we dat in Bazel gedaan en onszelf iets meer rust gegund, hadden we allemaal veel dichter kunnen eindigen.
Volgende week koers in Dworp waarin de Alsemberg is opgenomen. Spek naar de bek van Jef en benieuwd hoe Ben uit de verf zal komen. Tot dan...
BEN
Wedstrijdgegevens : Afstand 70 km - AVS 40,6 km/u
Categorie AB (83 deelnemers) 1.Peter Mol (Kapelle, winnaar cat. B) 2.Geoffrey Luyssen 3.Mario Auwers 4.Rein-Jan Elenbaas (Goes, winnaar cat. A) 5.Koen Heyrman 6.Frederick De Vinck 7.Frederik Ghyselen 8.Franky Weemaes 9.Ruben Hoes 10.Kees De Wijze 11.Peter Van Den Broeck 12.Kristof Muys 13.Sammy Vercruysse 14.Kristof Wijckmans 15.Fonny Kint 16.Davy Paeshuyse 17.Reynhont 18.Tim Vercauteren 19.Pascal Dobbelaer 20.Wouter Covens 21.Rudi Rabout 22.Tom Brulez 23.Thomas De Rijcke 24.Gunther De Cock 25.Wim Feys 26.Ben Verburgt 27.Bart Cant 28.Luc Poortmans 29.Kristof Dhondt 30.Tom Van Osselaer 31. Jef De Batist ... 40. Jimmy Engels
De koe bij de hoorns vatten dachten Jimmy en Ben, na een goede voorbereiding deze winter beter vroeg de benen testen dan laat. Hopelijk verloopt de eerste koers beter dan vorig jaar...
Gavere (net voorbij Gent) is de plaats waar de strijd zal plaatsvinden en we zijn zeker niet alleen, het was zowaar aanschuiven tot buiten om in te kunnen schrijven. 92 deelnemers in de AB-categorie, nog nooit gezien bij een koers van de WAOD! Na toch nog een snel rondje te hebben opgewarmd, komen we maar net op tijd (laverend tussen alle auto's) voor de start.
De voorspelde regen, blijft op enkele druppels na, uit. Gelukkig maar want met een peloton van 100 renners over smalle landwegen razen is al gevaarlijk genoeg. Constant wringen, remmen, manouvreren...leuk is dat zeker niet en hopelijk komen we er heelhuids door. Mede door de omvang van het peloton en de smalle wegen, ligt het tempo met momenten zelfs laag. We rijden dan ook alletwee probleemloos mee.
In de eerste paar rondes raakt niemand weg, sommigen proberen wel maar worden dan o.a. door Jimmy tot de orde geroepen. In ronde 2 haalt hij, met het peloton in zijn kielzog, een groepje ontsnapten in zijn eentje terug. Dan weet je al dat het goed zit bij Jimmy!
Ben merkt in ronde 5 dat Davy Peirsman zich stilaan begint te roeren en naar voren schuift. Het moment van de goede ontsnapping zou wel eens nabij kunnen zijn als Davy demarreert en een 4-tal anderen meeneemt. Ben probeert het gat dicht te rijden wat eerst lijkt te lukken, hij nadert snel maar valt stil en wordt opnieuw opgeslorpt door de groep. For the record, het was de goede ontsnapping...
Het liedje van Ben is in ronde 6 volledig uitgezongen, niet omdat de benen niet meer konden maar omdat hij lek reed. Netjes werd hij afgezet door de bezemwagen terwijl Jimmy nog vol in koers zit. Het aantal rondes wordt op het laatste moment op politiebevel met 1 verminderd, jammer dat Jimmy bij het ingaan van die laatste ronde net wat te ver naar achter zat (hij dacht op dat moment dat er nog 2 rondes te rijden waren). Toch slaagt hij erin terug op te schuiven en zelfs nog eens goed aan de boom te schudden (van een fel uitgedund peloton trouwens) op een lang recht stuk.
De spurt voor de overwinning is een kolfje naar de hand van Davy Peirsman (waar we in de winter al eens samen mee trainen), op kop vertrekken en niemand komt erover, hij lijkt me klaar voor een sterk seizoen... In het peloton wordt slechts door enkelen gespurt en Jimmy haalt nog net de top 30 (29ste plaats) maar er zat volgens hemzelf meer in. Alleszins proficiat Jim.
De conditie en snelheid zijn ok. Volgende week in Bazel zal het perfecte meetpunt zijn. Vorig jaar iedereen hopeloos eraf gereden (op Jimmy na) dus kunnen we komende zaterdag perfect zien of we verder staan of niet...
Tot dan
BEN
Categorie AB 1.Davy P (Temse, winnaar cat. A) 2.Kevin Glorie 3.Kurt Staessens 4.Rob Hendrickx (Hoogstraten, winnaar cat. B) 5.Jelle Lambrechts 6.Marc Block 7.Wim De Nolf 8.Kurt Himpe 9.Kristof Muys 10.Norman Proost 11.Giovanni De Beyter 12.Thierry Folens 13.Peter Derynck 14.Bart De Wolf 15.Raf Martens 16.Thomas Segaert 17.Tonny De Feyter 18.Pedro Versieren 19.Kees De Wijze 20.X De Berdt 21.Gunther Van Goethem 22.Stefaan De Grauwe 23.Rudy Bertier 24.Pieter Van Driessche 25.Wim Boon 26.Françus Van Gorp 27.Kristof Dhondt 28.Fabian Helderweirt 29.Jimmy Engels 30.Rein Jan Elenbaas
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
), zat er niets anders op dan afstappen.
