Daarnet ben ik samen met Daniel naar de zoveelste neuroloog geweest. Hij gaf ons heel slecht nieuws. Daniel heeft een zeldzame vorm van Alzheimer, namelijk de ziekte van Lewy Body. Dit maakt de prognose van de ziekteverloop het pessimistisch. Deze ziekte tast niet alleen de hersenen aan, maar ook het lichaam. De eerste symptoom is het verliezen van het bewust zijn. Daarnaast ontstaat er ook een spieratrofie, deze kan leiden tot een totale verlamming. Dit had ik al opgemerkt doordat Daniel zo veel valt. Ook is hij een paar weken geleden stemmen beginnen horen. Ik vergelijk hem met een grote zaal vol mensen waarin hijzelf niet kan communiceren. Daniel was een dichter en filosoof, hij speelde graag met de taal. Toen hij de gedichten van zijn favoriete auteur niet meer kon opzeggen, wist ik dat er iets niet klopte. Dit maakte me kapot. Daarom ben ik pillen beginnen gebruiken, maar die leiden tot demensie. Ik moet op de één of andere manier deze symbiotische gevangenis proberen doorbreken, ik ga door het leven moeten gaan zonder hulp.
