Althans dat vertel ik mezelf, meestal als ik bezig ben met nog een extra taak. Ik ben verpleegkundige en ik vind dat ik een super job heb. Daarnaast ben ik mama van zes, vrouw van één en oma van een schattige kleinzoon. Een vrije dag voor mij ziet er meestal zo uit.

Mijn kinderen hebben nu de leeftijd dat ze overal naartoe willen worden gebracht. De oudste niet, die is 23 en heeft zijn eigen auto, maar dat is dan weer niet goed voor de gemoedsrust. Alle anderen zijn tussen de 22 en 15 en zitten nog op school.

Voor zover ik me mijn jeugd herinner begonnen scholen vroeger allemaal tussen 8:15 en 8:30. Zo niet meer nu, Hoewel mijn drie jongsten in dezelfde school zitten hebben ze bijna dagelijks een ander startuur. Dat betekent dat ik om 8:00 vertrek met de eerste, terug naar huis rijd om mijn kleinzoon op te halen en hem in de kleuterschool aflever om 8:30. Om 9:00 vertrek ik met mijn volgende passagier en herhaal dit om 10:00 nog een keer. Dan ga ik boodschappen doen. Hierbij minstens drie keer onderbroken door een sms, meestal met de vraag wat we gaan eten vanavond. En of ik een bepaald iets kan meebrengen van de winkel. Tegen dat ik terug thuis ben is het 11:30 en begin ik aan de huishoudelijke taken. Tegen 15:00 begint het af-en aanrijden opnieuw. Tegen 17:00 is iedereen thuis en begint het koken. Mijn dochters zitten bij me in de keuken en zetten foute muziek op. Tijdens de voorbereiding van de maaltijd blèren we die samen mee, om ter luidst. Ik denk echter niet dat we kans hebben op een plaatsje in "Belguim got talent". We eten om 19:00 uur, iedereen hier in huis is hiervan op de hoogte. Maar toch net dan moet iemand dringend weg. Om te sporten, naar een vriendje of om ergens te gaan "hangen". Dit laatste is een zeer herkenbaar gegeven in een huis vol tieners. Je komt ze overal tegen, ze "hangen" in de zetel, op een stoel, tegen een deurpost enz. Wordt ook wel "chillen" genoemd.

Als ik me dan rond 21:00 na het douchen in bed laat rollen heb ik nog net genoeg energie om niets te doen. Ongeveer 5 minuten voor ik in slaap val. Zo kort dat ik het me de volgende dag niet meer zo goed herinner, en me afvraag of ik het niet gedroomd heb.

Maar elke dag neem ik me opnieuw voor om vandaag "ergens" een beetje te niksen. Tenzij ik lekker mag gaan werken.