Miserie miserie miserie, ik ben ziek. De laatste dagen heb ik het toilet van wel heel dichtbij leren kennen. Ik ben ondertussen bevriend met de kakkerlak die me daar elke avond komt bezoeken. Sinds vorige week heb ik ook een gaatje in mijn trommelvlies. Tijdens het duiken in het zwembad ben ik op mijn oor geland. Niet mijn schuld, ik kan duiken! Ik zou nu een maand niet mogen zwemmen tot ik weer een check up heb bij de KNO arts. Niet zwemmen is echter niet zo simpel want het is hier 'bakkesheet'! Sinds een week hebben we wel geen zon meer gezien. Per dag stortregent het enkele uren. Niet plezant denk je, maar warm weer en regen heeft wel iets.
Ma goe, genoeg miserie. De meerderheid van de tijd is het hier zeer aangenaam! Ondertussen hebben we eens een zaterdag op een boot gezeten om dolfijnen te gaan bekijken. En dat we ze gezien hebben! Ze kwamen naast onze boot zwemmen en deden allerlei trucjes. Over dieren gesproken, elke zelfrespecterende man heeft hier een parkiet in een mini kooi. Het is een hobby gelijk een ander. Zondagochtend zijn er voor deze vogels zangwedstrijden op het onafhankelijkheids plein. De beste vogels worden voor 500 euro verkocht. De parkieten nemen ze mee op de brommer naar het werk, naar de warung op de hoek,... Een warung is een klein eethuisje waar je een aantal gerechten kan kopen en meenemen. Om de 500 meter vind je er wel één. Meestal worden ze uitgebaat door Hindoestanen of Creolen. De chinesen baten dan weer alle supermarkten uit. Onze chinees heeft een klein bankje buiten staan. Daar gaan we af en toe met de locals een laat avond pintje drinken. Ondertussen heb ik ook Borgoe ontdekt. Dit is een zeer lekkere Surinaamse rum. Met enige zin voor overdrijving kan ik zeggen dat we onze elke avond een glaasje permitteren. Bij onze chinees kunnen we een fles krijgen voor 24.40 SRD. Ik heb al uitgezocht dat we twee flessen mee mogen meenemen naar België.
Twee weken geleden hebben we Braziliaans carnaval gevierd in een club. We waren uitgenodigd door een vriend van de eigenaar. Eerst zijn we meegereden met partybussen door de stad. Deze bussen zijn zeer populair in Paramaribo. Je kan ze huren per uur. Ze hebben giganstiche boxen en geen dak. Daarna waren er optredens, schone vrouwen in aangepaste kledij :) en veel drank! De week erop waren we uitgenodigd op een Hindoestaans huwelijk. Dat was een hele ervaring! Centraal stond er een groepje Indische muziek te spelen. Wederom hadden ze gigantische boxen die over hun maximum gingen met veel gekraak en gepiep tot gevolg. Alle stoelen waren naar hen gericht. Ze speelden muziek terwijl de bruidegom de gasten ontving. We kregen zeer pikante hapjes en drankjes. Na een tijdje werden we per twintig verzocht om plaats te nemen aan de eettafel. Er kwam een hele stoet van mensen langs met water en roti. Roti is een pannenkoek met patatten, vlees en wat groeten. Het is de bedoeling dat je een stukje pannenkoek neemt (met je handen) en daarmee het vlees en de patatten oppakt. Achteraf hoorden we dat het een gearrangeerd huwelijk was.
Dit weekend hebben we een full moon party van zaterdag tot zondag. We rijden ergens naar een kreek waar we gaan bbq, zwemmen, dansen en uiteindelijk slapen. De volgende dag brunchen we en rijden we weer naar de guesthouse. Het leukste dat ik tot nu toe heb meegemaakt heb ik jullie nog niet verteld. Afgelopen zondag hebben we met z'n 5'en onze vaste taxichauffeur gebeld. We vroegen hem of hij ons naar een leuke plek wou brengen. Hij bracht ons naar naar Leonsberg, 20 minuten van de stad. Hier viel werkelijk niets te beleven. We hebben ons een tripstick aangeschaft (zie in de gloria) en zijn beginnen wandelen. Na een goeie kilometer, half in de wildernis, hoorden we in de verte muziek. Toen we aankwamen zagen we dat er een feestje was. We staarden even en werden meteen uitgenodigd. Het was een verrassingsfeestje voor een man die 70 werd. Er speelde een traditioneel bandje. De boxen waren, hoe kan het ook anders, weer gigantisch. We kregen drank en hapjes. In ruil moesten we mee dansen. Aan de meisjes werd gevraagd om ritmisch met hun kont op de muziek te schudden. Ze hebben goed gelachen met dat Belgsiche geklungel. De aanwezige oma's konden het veel beter en lieten dat ook met plezier zien!. Ik werd gelukkig vrijgesteld van deze taak. Na het dansen mochten we mee aanschuiven aan tafel. Het was een onvergetelijke ervaring! 1 mei geeft de vrouw des huises weer een feestje. Wij zijn alvast uitgenodigd.
Op mijn stageplaats gaat alles goed. Ik heb reeds een beter contact met de gasten. Ik denk dat ze me ondertussen wel vertrouwen. Binnenkort vertrekken we voor een weekend naar Matta met een 50 tal personen. We zullen er voorlichting gaan geven rond allerlei drugs. Onze algemene directeur is tevens pastor. Vorig weekend moest hij een opwekkingsdienst verzorgen in de grootste gevangenis van Paramaribo. Ik had het geluk dat ik meemocht. Naar mijn gevoel was de gevangenis amper bewaakt. Ik moest enkel mijn ID even laten zien en klaar was kees. Ik denk dat ik makkelijk een wapen had kunnen binnensmokelen. De dienst was werkelijk adembenemend. Eerst werd er muziek gespeeld, gezongen en gedanst. Allemaal heel leuk! Daarna volgende er een preek van minstens een uur in het Sranan Tongo. Met veel gebaren en geroep werd de boodschap overgebracht naar een 50 tal gevangen. Het was jammer dat ik er amper iets van begreep. Tijdens de preek vielen mensen, al biddend en wenend, op hun knieën en spreidde ze minuten lange hun handen in de lucht. Het gekste van al moet nog komen! Na de preek werd er weer gezongen. Een twintigtal gevangenen kwamen naar voor. Ze werden omhelst door medewerkers van Stichting de Stem. Terwijl ze vastgenomen werden fluisterden ze, vol overgave, met de ogen dicht, minuten lang in de oren van de gevangenen. Dit deden ze net zolang tot de gedetineerden 'flauwvielen'. Het geroep werd harder, het geween intenser. Ik wist totaal niet hoe ik me moest gedragen. Zolang ze niet tot bij mij kwamen vond ik het allemaal oké. Nadat iedereen op de grond of pijnlijker, op een bank, was gevallen was de dienst gedaan. Handen werden geschud, de dames verlieten de kerk al zingend en iedereen was blij.
Bon, ik heb jullie nog wel wat meer te vertellen maar ik heb genoeg geschreven voor vandaag. Vanaf nu probeer ik wat meer, maar kortere berichtjes de wereld in te sturen. Tot de volgende vriendjes!
