De ware democratie, de zuivere democratie is gebaseerd op het menselijk gelijkheidsideaal. Voor iedereen gelden dezelfde gelijkheden, rechten en vrijheden zoals ze trouwens ook staan beschreven in de rechten van de mens. Als je deze waarden ziet, kun je niet ontkennen dat ze wel heel dicht bij het socialisme aanleunen. Democratie wordt gebruikt in zowel de constitutionele monarchie als in de democratische republiek.
Democratie is echter een hol begrip als die enkel tot de beau monde of tot de gevestigde waarde behoort. Als ze enkel toebehoort aan het deel van de bevolking dat de meeste invloed of rijkdommen bezit. Die burgerij zaal haar democratie gebruiken als het er echt toe doet en wanneer het er echt om draait. En als dat gebeurt dan staat de kleine man of de arbeidersklasse in zijn geheel machteloos. Ik gebruik met opzet arbeidersklasse, want nog steeds bestaat de maatschappij waarin we vandaag leven uit klassen. De rijke, de middenstand en de arbeiders. Net daarom klinken de woorden als democratie, rechtvaardigheid, gerechtigheid en mensenrechten zo hypocriet. In een samenleving waar het wilde kapitalisme regeert, willen die woorden eigenlijk zeggen, democratie voor de rijken, gerechtigheid voor hij die welwillend is voor de bezittende klasse en mensenrechten voor hij die de gevestigde orde als ik het zo mag zeggen, verdedigt.
Kan iemand mij zeggen van welke democratie de arbeiders van Renault Vilvoorde, Sabena, of de textielarbeiders van Bekaert hebben kunnen genieten, toen ze van de een op de andere dag op de keien werden gegooid? Welke gerechtigheid krijgen, niet alleen in België trouwens maar wereldwijd, de vrouwen en kinderen die verdwijnen en welke rechtvaardigheden krijgen de illegale arbeiders of de miljoenen vluchtelingen wereldwijd die hun land ontvluchten omwille van politieke instabiliteit, conflictsituatie of jarenlange oorlog. Welke zijn deze mensen hun mensenrechten?
De democratie in zijn zuivere vorm, waar echt iedereen gelijk is, die bestaat niet. Voor diegene die verdrukt is in de samenleving is de democratie ontkend of beter vernietigd. Wie genoeg middelen heeft beschikt over alle vrijheden en voordelen. Denk echter niet dat de kleine man in de straat diezelfde voorrechten zijn toegedaan. Weet dat er een arsenaal wettelijke bepalingen zijn die toelaten om wanneer er ernstige beroering zou ontstaan, betogers aan te houden (het beste voorbeeld zagen we recent toen deurwaarders via de rechter de staking mocht breken). Maar weet zelfs dat pamfletten, betogingen, vergaderingen en samenscholingen van meer dan 5 personen verboden kan worden.
Na de gebeurtenissen in onze partij de voorbije week, kunnen we vandaag eindelijk die bladzijde omslaan en beginnen aan de campagne voor de verkiezingen 09. Onze sp.a blijft dan toch voor socialisten en progressieven anders staan, een onderschrift dat door de leden zal worden gedragen en gesteund. De fouten van de partijtop werden toegegeven. Wij zijn een socialistische partij die altijd al progressief is geweest. Wij moeten staan voor sociale rechtvaardigheid, solidariteit en gelijkheid. Dat zijn zaken die wij allemaal moeten meedragen en alleen als we echt in onszelf geloven en alleen als we onze eigenheid bewaren kunnen we geloofwaardig overkomen.
Eenheid binnen onze partij is een belangrijk goed, tweedracht leid tot ruzie en onvrede. We mogen dan eens van mening verschillen, het mag nooit onze gemeenschappelijke banden verbreken. En hoewel we in juni 2007 een zware opdoffer hebben gekregen, moeten we als partij deze nederlaag ondergaan en de lessen trekken uit de boodschap die de mensen ons geven. We moeten hard werken om het vertrouwen terug te winnen en onze partij moet openstaan voor iedereen die zich socialist wil en kan noemen en samen met ons wil vechten voor een samenleving die eerlijk, solidair, verdraagzaam en begripvol is voor elkaar. Wij als socialisten moet instaan voor een sterk overheidsingrijpen (als we in een regering zitten natuurlijk) om de sociale en maatschappelijke problemen op te lossen.
Ons collectief is daarbij ons strijdwapen. Als partij verliezen en winnen we allemaal samen. Wij zijn een familie die bereid is om vol overtuiging voor onze standpunten te verdedigen en ze over te brengen naar iedereen in onze samenleving. Het verhaal van het socialisme in de Belgische politiek is er een van vele gebeurtenissen. Met zowel negatieve als positieve ervaringen. Maar wat ik ervan wil onthouden is dat de socialistische partij steeds in de bres sprong als het echt om de mensen ging.
Het algemeen enkelvoudig stemrecht kwam erdoor. NMGW (nationale maatschappij van goedkope woningen) werd opgericht. Het recht op staken en de achturendag zijn er door ons gekomen, De sociale zekerheid sterk uitgebouwd tot een betaalbaar goed voor iedereen. Er zijn nog zoveel meer zaken die wij hebben gerealiseerd maar laat ons niet vergeten dat het Charter van Quaregnon (1894), ons eerste verkiezingsprogramma, de basis vormt van al onze campagnes. En hoewel deze tijd natuurlijk al ver achter ons ligt kan het geen kwaad om erop terug te blikken en zien wat er in die tekst stond en kijken of we ons zelf niet zijn verloren ergens onderweg.
Laat ons vandaag, met een nieuwe start beginnen, waarbij we samen met een duidelijk signaal naar de kiezer trekken. Met een boodschap waar de kiezer oren naar heeft. Waarbij we ieders belang verdedigen, en opkomen voor sociale onrechtvaardigheden of dramas. Een land waar sp.a niet in een regering zetelt, is een slecht bestuurd land. Dat is de afgelopen 2 jaar nu wel bewezen denk ik.
