Ik en mijn broertje, Jem, waren in een zomer gewoon aan het spelen, toen we Dill tegenkwamen bij onze buurvrouw Rachel. Dill is een jaar ouder dan mij en was een slim jongetje. Hij bleek elke zomer langs te komen en sindsdien speelden we elke zomer met elkaar. Jammer genoeg mochten we niet te ver van huis spelen, anders konden we onze kokkin Calpurnia niet horen wanneer ze ons riep. We gingen vaak naar 'The Radley Place', het huis van een mysterieus persoon, Arthur 'Boo' Radley. Hij was een heremiet en kwam nooit uit zijn huis, daardoor leek het huis onbewoond. We speelden vaak spelletjes over hem waarin hij altijd een soort monster was.
Volgende keer vertel ik wat ik nog meer heb gedaan
Mijn vader, Atticus, was advocaat. Ook al was hij niet altijd de beste vader doordat hij het meeste van onze opvoeding aan Calpurnia overlaat en hij veel ouder was dan alle andere kinderen hun vader, ik bleef altijd naar hem opkijken omdat hij een 'gentleman' was. Op een bepaalde dag moest hij Tom Robinson verdedigen. Tom was een kleurling die samen met de andere zwarte bevolking in een buitenwijk van Maycomb woont. Hij werd beschuldigd van het verkrachten van Mayella Ewell, een blank meisje. Er zijn veel getuigen en één van die getuigen is de vader van het meisje, Bob Ewell. Ik had een bloedje hekel aan die man.
Mijn vader wist dat alle getuigen tegen hem waren en dat het een verloren zaak was, maar hij ging alles op alles zetten om Tom onschuldig te laten verklaren. Zo had Atticus als motief dat de misdaden gepleegd waren met de rechterhand van Tom, terwijl hij zijn rechterhand nooit kon gebruiken. Atticus wist dat Bob, de vader van Mayella, zijn dochter mishandelde, maat hij had geen bewijzen tegen hem. Ondanks dat Atticus aantoonde dat de getuigen waren aan het liegen, besliste de jury dat Tom onschuldig is.
Dat was het voor nu. De volgende keer vertel ik nog at meer over Bob. Tot dan!
Na de rechtszaak kon Bob het niet verkroppen dat Atticus zijn imago had beschadigd en wou hij dus wraak nemen op Atticus. Maycomb is grotendeels racistisch, en omdat Atticus een kleurling verdedigde, werd hij na het proces een 'neger liefhebber' genoemd. Dit was natuurlijk ook ten nadele voor mij en mijn broer, maar we hielden ons sterk. Ook voor Tom zag het er niet goed uit, hij werd vermoordt tijdens een ontsnappingspoging.
Dat was het dan voor nu, in mijn volgend bericht zal ik mijn laatste verhaal vertellen.
Op een dag was het Halloween, en dit waren we gaan vieren in het dorp. Na een leuke avond liepen ik een mijn broer terug naar huis. Om naar huis te gaan moeten we altijd door een park gaan. We hadden het gevoel dat we achtervolgd werden en opeens vloog alles weg voor mijn ogen, het enige wat ik me nog herinner is dat ik Jem hoorde gillen. Toen ik ontwaakte, was ik opeens thuis en wat bleek: de heremiet Boo Radley had ons gered uit de handen van Bob die ons wou neersteken. Boo wou de held niet uithangen en zei dat Bob was gevallen en hij op zijn mes viel en hij zo ook de arm van Jem had gebroken.
Dit waren al mijn verhalen. Ondertussen ben ik al volwassen. Dit was voor mij een mooie terugblik naar mijn jeugd vol goede en minder goede momenten. Ik hoop dat jullie allemaal hebben genoten van mijn blog.
