Voilà, dit wordt officieel ons laatste postje op Braziliaanse bodem. We hebben het nog deze middag over gehad… ongelooflijk hoe snel de tijd weer gevlogen is. Morgen omstreeks deze tijd zitten we te wachten in de luchthaven van Rio de Janeiro in plaats van deze nu in Salvador om terug te vliegen naar ons koude belgenlandje. We zullen de sfeer, warmte en gezelligheid in Brasil missen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maar eerst ons laatste (voorlaatste? Straks nog carnaval in Rio…) capriolen eens vertellen J. Zoals eerder gezegd waren we nu op onszelf aangewezen in Salvador. Toch 1 van de grootste steden hier en volgens sommigen toch redelijk gevaarlijk. Nu ja, we zijn altijd verschrikkelijk voorzichtig geweest dus daarom geen foto’s van carnaval ’s nachts. Als ‘gringa’ val ja enorm op en je moet het toch niet gaan zoeken ook.

Oh ja, den hostel… een rode draad in al onze avonturen… nu ja, we komen daar aan (na een heel moeilijke zoektocht) en we waren daar waarschijnlijk de eerste en zeker de enigste klanten. 3 dagen alleen in een enorme hostel gezeten in een grootstad tijdens het enorme populaire carnaval… wie kan er dat zeggen? Jill heeft er haar eigen theorie over maar bon, das een verhaal voor in België J.  

Eerste dag hebben we de wijk Pelourinho verkend, die gelukkig heel dicht bij onze hostel lag. Michael Jackson heeft er zijn clip voor ‘They don’t  care about us’ opgenomen. Misschien herinner je je nog de kleurrijke huisjes op de achtergrond samen met een groep trommelspelers ‘Olodum’. Die zijn hier enorm populair en tijdens carnaval ook de attractie (hier noemen ze het een bloco) om te zien. Jammer genoeg spelen ze vanavond en zijn wij onderweg. We zijn er ook enkele keren ’s avonds tijdens carnaval geweest en hier is de sfeer familialer. Geen enorme ‘trios elétricos’ (dat zijn enorme trucks met grote speakers met bovenop een podium erop voor de zanger(s) & spelers) maar eerder parades en trommelspelers. In het drukkere Barra (waar we gisteren naar toe geweest zijn) heb je die daar wel. Wel een indrukwekkend zicht om een hele straat te zien shaken op de tonen van een populair liedje. En echt iedereen doet mee! 

Tweede dag ter plaatse hadden we terug een eilandentour geregeld. Eigenlijk wilden we eens het bekende strand ‘Morro de São Paulo’ bezoeken maar dat was qua ferry onmogelijk zonder er te blijven slapen en dat hadden we er niet voor over. Maar toch nog enkele mooie stranden gezien en een flinke trip met de boot gedaan. Leuke ontspannende dag.

Derde dag pakten we vol goede moed onze rugzak om een zeeschildpaddenreservaat in Praia do Forte te bezoeken. Eerst de lokale bus nemen richting busstation maar het vriendelijk madammeke van de plaatselijke ‘Lijn’ had ons wat verkeerd verstaan en plotseling zaten we ergens aan een strand. Geen enkel idee waar trouwens… alleen vonden we het niet zo’n mooi strand als die van gisteren. Dan maar wat gerelaxt  in de hostel om dan volop carnaval te gaan vieren.

Gisteren zijn we dan eindelijk bij de schildpadden geraakt (op eigen initiatief zonder hulp J). Het dorpje van Praia do Forte is enorm toeristisch. Overal zijn er winkeltjes, restaurants en bars. Tis wel gezellig ergens hoor… en zeker voor mensen die een rondtrip doen en ergens een plaats zoeken om uit te rusten. Maar dat was ons doel niet. We wilden het initiatief rond de bescherming van de zeeschildpad bezoeken. Ondertussen bestaan ze al 33 jaar en overal op de Braziliaanse kusten hebben ze controleurs die de nesten van de schildpadden markeren en ze eventueel uit risico-gebieden verwijderen. Blijkbaar is het voor de baby-schildpad heel moeilijk om het volwassendom te bereiken. Slechts 1 op de 1000 baby’s wordt volwassen. Hoe meer er dus eigenlijk uitkomen en ook beschermd worden, hoe beter eigenlijk. TAMAR (zo heet het initiatief) schat zo al rond de 9 miljoen schildpadjes gered te hebben. Verder sensibiliseren ze de lokale vissers ook rond de problematiek van het gebruik van visnetten.

Vandaag is zoals verteld terug een opkuis- en reisdag. Toch nog even van geprofiteerd om ons geliefde ’Pelô’ nog eens te bezoeken en nog eens voor de laatste keer de sfeer van carnaval in Salvador da Bahia op te snuiven. Straks kunnen we eens vergelijken met Rio. We zijn benieuwd!

Groetjes