Na een schitterend ontbijt halen Jan en ik de Jeep bij het afhaalpunt in Midrand en na de nodige administratieve formaliteiten en het checken van de onderdelen
vertrekken we richting luchthaven om de vergeten reiszak op te halen.
In de plaatstelijke Pick & Pay voorzien we ons daarna van de nodige proviand en in iedere supermarkt staat er al een....kerstboom
Je kunt nooit genoeg op tijd je marketing-strategie beginnen blijkbaar
Anno 2014, dit wil zeggen USB-ingang in ons autootje en op de tonen op de iPod van Chris Rea, Glen Hansard en David Gray rijden we richting het Magaliegebergte.
De zon, het zomers gevoel en die vriendelijke Zuid-Afrikaanse levensstijl maken dat we laat in de namiddag ons hazepad kiezen...
De GPS die we hebben bijgehuurd is een bijtands, Middeleeuws stuk elektronica...maar functioneert voor geen meter..
We houden het bij de goede, oude landkaart en na een eindje rijden voelen we ons perfekt in ons sas...R561, N2, R565 en zo richting het Magaliegebergte.
Omstreeks 18u zoeken we op ons goed gevoel en intuïtie een camping site en in Oberon vinden we aan een rustig meer een zalige plek.
Eén groot veld, waar zebra's en gemsboks thuis zijn, parkeren we ons tussen enkele bomen.
In het zwarte donkere gat en met de lamp op ons voorhoofd installeren we ons en stoken een vuurtje om onze groentjes en het vlees gaar te bakken.
Een overheerlijk, avontuurlijk gevoel heerst...bij een glaasje rode wijn genieten we stil van de sterrenhemel, van de immense rust en beseffen we welk geluk we hebben
om hier te mogen vertoeven...
Voetjes op de grond, sereen maar overdonderd van innerlijk geluk voelen we ons Koning....koning van een leven met de natuur, een leuke babbel met elkaar
en te mogen reizen...het leven beleven.
Hier te mogen zitten met het geluid van de krekels en de kikkers en een verslagje te mogen maken van "A Day in a Life"...is overweldigend.
Nederig en voldaan ledigen we ons glaasje, op naar een nieuwe dag.
Een laatste nachtelijke plaspauze boven een immense sterrenhemel en met de plaatstelijke gemsboks op 5 meter van je verwijderd laten je voelen dat je als mens enkel
en alleen gelukkig mag zijn hier dit moment te mogen ervaren...
Op naar een nieuwe dag...richting Gaborone, Botswana.
Na het theater-spektakel van de Lettergeletterden en het feestgedruis van het verjaardagsfeest van Kris Duchi vertrekken we met tonnen adrenaline naar Schiphol,
Op naar ons volgend Afrikaans avontuur.
Eenmaal de boardingpassen afgedrukt blijkt dat we...op de "waiting list" staan voor de vlucht naar Jo'burg...indien er plaatsen over zijn krijgen we deze toegewezen.
Het feit dat we deze tickets al 11 maanden geleden hebben aangeschaft blijkt van geen tel. KLM reserveert altijd overboekingen, omdat er
altijd mensen zijn die niet komen opdagen voor hun geboekte en betaalde vlucht..Huh??
KLM....
Na een uurtje bang afwachten krijgen we het heuglijke nieuws mee te mogen vliegen naar Zuid Afrika. Oef..!
Na het opstijgen heeft ons Mieke last van hoogteziekte, is ze zwanger of krijgt ze de eerste symptonen van het Ebola-virus....feit is dat ze zich de de ganse vlucht niet
echt kiplekker voelt en braakneigingen heeft, maar het goedje komt er maar pas uit éénmaal geland in Jo'burg.
Een elftal uurtjes later landen we in Tambo International Airport en na ons te hebben afgedropt aan ons eerste verblijf stellen we vast dat er één van de reiszakken is blijven
liggen in het luchthavengebouw..! Man,man,man...
We vragen aan Papa Dineo, onze vriendelijke taxidriver, of hij bij zijn terugkomst aan de luchthaven eventjes wil checken of er geen bagage is achtergebleven.
Wanneer we hem terugbellen zegt hij dat ze nog in de aankomsthal stond en vermoedelijk door ons werd vergeten bij het wisselen van onze Euro-Currency.
Wel, wel Johannesburg niet veilig?
No way..De altijd goedlachse, vriendelijke Zuid Afrikanen...
Papa Dineo wilde zelfs onze reiszak komen brengen maar kreeg hem niet mee van de Airport Security...
We besluiten morgen terug te rijden naar de luchthaven en de reiszak te gaan ophalen wanneer we onze Jeep hebben opgepikt.
Bij onze aankomst in de African Footprint Lodge in Midrand blijkt dat ze onze kamers hebben moeten veranderen,
omdat een grote groep reizigers is aangekomen.
Door de "Change of Rooms" krijgen we onze nieuwe kamers EN het ontbijt....gratis aangeboden...Huh again?
Yes, sorry for the inconvenience sir.....tja als je aandringt....
We besluiten toch wat kosten te maken en maken een flesje witte wijn soldaat om te bekomen van onze intercontinentale vlucht.
Ziezo, binnen enkele dagen vertrekken we terug, richting Afrikaans continent. Ditmaal wordt het...jawel, Botswana.
Ietsje hoger dan Zuid-Afrika en Namibië, ietsje ongerepter en dus ook ietsje avontuurlijker...
Dit Afrikaans lapje grond op de aardbol heeft ons hartje zowat helemaal ingepalmd en zoals gewoontegetrouw zijn we op zoek naar wulpse avonturen, stukje ongerepte natuur, wilde dieren en vooral wat leute en plezier tijdens al dit moois!
Dat het weeral een onuitgegeven editie zal worden staat buiten kijf,...zelfde manieren van reizen met ons Four-wheel-Driveke, dezelfde vier clowns en dezelfde spirit drijft ons weer naar die onbekende oorden...alwaar de tijd voor ons een maandje stil zal staan, ons hartje ietwat rapper zal kloppen en waar we eventjes mogen stilstaan bij onze leuze : "Het Leven Beleven".
Wil je eventjes stiekem meereizen? Graag!
We proberen voor die geïnteresseerden wat foto's te plaatsen indien we kunnen beschikken over wat internet natuurlijk.
Zo kunnen jullie hopelijk ons domme toeren en fratsen wat meevolgen.
