Onze laatste dag in Ovifat was deze morgen aangebroken. Dat vonden we natuurlijk wel wat jammer, maar we keken er ook naar uit om terug in ons eigen bedje te slapen en onze mama's, papa's, broers, zussen... terug te zien.
Maar eerst hadden we nog een drukke voormiddag voor de boeg.
Nadat we ons hadden aangekleed en gewassen, mochten we direct beginnen met het maken van onze valiesjes.
Daarna moesten ook de kamers nog wat opgeruimd worden. Dat deden we allemaal nog voor het ontbijt.
Daarom konden we een stevig ontbijt goed gebruiken. Voor de laatste keer aten we samen onze pistolets en dronken we onze chocomelk.
Na het ontbijt mochten we nog wat spelen tot Ria en Oli ons de planning voor de voormiddag vertelden.
Bij Ria kwamen we heel wat te weten over dierensporen. Ze vertelde ons dat dierensporen niet enkel pootafdrukken zijn, maar ook nesten, uitwerpselen, knaagsporen op takken of bomen... Ria had veel materiaal bij om ons alles te tonen en wist heel veel, ze kon al onze vragen beantwoorden en we hebben dus weer veel bijgeleerd.
Bij Ria mochten we ook een klein knutselwerkje maken. We kregen een bol klei en mochten deze kneden en vormen tot een schijfje waarin we een pootafdruk maakten van een ree, een hert of een everzwijn. Dat was heel tof en nu hebben we ook een souvenirtje om mee te nemen naar huis.
Oli nam ons, voor een laatste keer, mee naar het bos. Daar gingen we op zoek naar dierensporen en we vonden er heel wat: pootafdrukken van een ree, knaagsporen van eekhoorns, keutels van reeën en nog veel meer.
Hij toonde ons ook een open plek in het bos waar vooral bij zonsopgang en zonsondergang, maar soms ook overdag, dieren komen zoeken naar eten. Oli legde uit dat we heel stil moesten zijn, zodat we de vossen of reeën niet zouden wegjagen. Dat hebben we dan ook heel goed gedaan, maar jammer genoeg hebben we geen dieren gezien.
En dan zat onze laatste activiteit van de bosklassen erop. We trokken nog een laatste keer naar de eetzaal om er samen ons middagmaal te nuttigen: lekkere spaghetti. We gaven een applausje aan Ria om haar te bedanken voor de fijne week. Na het eten zongen we samen met de andere school een bedanklied voor de mensen van de gîte. We gaven ze nog een daverend applaus, want ze hebben goed voor ons gezorgd. We kregen zelf ook een applausje van hen omdat we een aangename groep waren. Dat was fijn om te horen.
Na het middagmaal mochten we nog even spelen op het grasplein en daar hebben we dubbel en dik van genoten. Wanneer de bus aankwam, schoten we in actie en hielpen we de juffen met het laden van de bus. Dat ging heel vlot, dus we waren al snel klaar om te vertrekken.
De busreis verliep wat minder vlotjes als de heenreis. We hebben vier uur op de bus gezeten en dat is wel lang. Gelukkig hadden we strips en spelletjes mee en hadden we veel om over te babbelen na zo een drukke week. De juffen hadden water en koeken mee en zo geraakten we moe, maar tevreden in Wetteren Ten Ede. Onze gezichtjes glunderden van verwondering en blijdschap toen we ons ontvangstcomité zagen staan. Wow, zoveel mensen!
Bedankt om ons met zovelen op te wachten en voor het geduld! Het deed deugd om op zo'n manier te mogen thuiskomen.
Wij gaan nu naar huis, waar we al onze verhalen gaan vertellen en vroeg in onze bedjes kruipen.
Deze ochtend hadden sommigen onder ons het al wat moeilijker
om op te staan. Maar de nachtrust heeft ons duidelijk goed gedaan, want we
verzamelden weer vol enthousiasme voor een nieuwe dag in onze living.
Vandaag zou weer een leerrijke dag worden, want op het
programma stond de prehistorische jacht en het koken met planten uit het bos.
In de voormiddag gingen de kinderen van het derde leerjaar
planten en kruiden zoeken in het bos met gids Ria. We kregen eerst een woordje
uitleg over welke planten we wel en welke planten we zeker niet mochten
plukken. Daarna gingen we met zn allen op stap. We zochten paardenbloemen,
look zonder look, smalle weegbree, de blaadjes van het madeliefje, en
verzamelden alles in onze mandjes. Toen onze verzameling uitgebreid genoeg was,
gingen we aan de slag met onze potten en pannen! We bakten woestijnbrood en
maakten een omelet. Op het menu stond ook lekkere kruidenkaas, een soep en een
thee. We werden in groepjes verdeeld en iedereen ging aan het werk. Wassen,
snijden, mengen en bakken; alles kwam aan bod! Iedereen deed zijn uiterste best
om zijn receptje zo goed mogelijk te maken. Als laatste kwam het allerleukste
aan bod: het proeven! Alle gerechtjes smaakten heerlijk! Dat hadden sommige
niet verwacht! Het was een hele fijne voormiddag met veel informatie. Misschien
kunnen we alles wat we weten eens gebruiken als we op stap gaan met mama en
papa?
De kinderen van het vierde leerjaar ging terwijl op
prehistorische jacht met gids Chantal. Ze vertelde ons over de dieren die
leefden in de prehistorie en we speelden een leuk verhaal over jagers na in een
toneeltje. Daarna wilden we graag zelf op jacht, maar aangezien veel dieren uit
de prehistorie zijn uitgestorven, hebben we ze zelf geschilderd. Toen onze
dieren klaar waren, gingen we naar buiten om op hen te jagen. Chantal toonde
ons een echte speer en toonde hoe we deze moesten gebruiken. Dat was niet
gemakkelijk, maar we slaagden er toch in om de dieren te vangen. Toen hadden we
een vuurtje nodig om ons eten klaar te maken dus probeerden we met Chantal vuur
te maken met vuurstenen. Dat lukte niet zo goed, maar we hebben de techniek
toch flink ingeoefend.
Het jagen was heel leuk, maar we hadden er wel grote honger
van gekregen. Gelukkig stond er ondertussen een lekker middagmaal op ons te
wachten in het restaurant.
In de namiddag wisselden de activiteiten. Het derde leerjaar
ging op jacht en de kinderen van het vierde leerjaar mochten met Ria koken met
kruiden uit het bos.
Onze activiteiten waren vandaag iets sneller gedaan dan op
andere dagen en dat kwam goed uit. De juffen hadden beloofd dat we nog eens in
onze kampen mochten spelen en dat hebben we vanmiddag gedaan. Kampen werden
afgewerkt, oorlogen werden uitgevochten en liedjes werden gezongen. Rond 18u
waren onze knieën en handen zo vuil dat we ons nog snel wasten voor het eten.
Daarna konden we aan tafel. We kregen pasta met stoofvlees voor onze neus! Wat
een vreemde combinatie! Na wat rare blikken begonnen we eraan en het smaakte
ons beter dan verwacht! Het avondmaal werd afgesloten met een ijsje, mmmm!
Als laatste activiteit stond er een quiz op het programma.
De juffen hadden de hele week vragen verzameld over alles wat we geleerd hadden.
Welke groep had het best geluisterd? De quiz werd afgewisseld met enkele zeer
knappe optredens van de leerlingen! Wat een spektakel hebben wij gezien, amai!
Uiteindelijk won de groep van de eekhoorns met een zeer nipte voorsprong. Als
prijs werden er chipjes uitgedeeld.
Moe maar heel tevreden kroop iedereen in zijn bed voor de
laatste nacht hier in Ovifat. Morgen wordt nog een drukke dag dus wij gaan snel
slapen
Dag mama's, papa's, broers, zussen, oma's, opa's, juffen,...
Deze morgen waren sommigen al vroeg wakker, terwijl anderen
het een beetje moeilijk hadden om op te staan. Maar toen ze zagen hoe mooi het
weer buiten was, stapten ook zij met een brede glimlach uit bed. We wasten de
slapertjes uit onze ogen en trokken onze gemakkelijke kleren en lange kousen
aan, want vandaag gingen we op veentocht en daar moesten we goed op voorbereid
zijn.
We aten een stevig ontbijt en maakten ons lunchpakket voor
deze middag klaar. Nog snel onze tanden poetsen, zonnecrème smeren en onze
rugzakjes maken en we waren klaar voor de veentocht.
De gidsen voor vandaag controleerden nog even of we goede
schoenen aanhadden en onze rugzakken in orde waren. En daarna konden we
vertrekken. We stapten door bossen, beekjes en de veenmoerassen. De gidsen
vertelden ons over de dieren die we zagen en de planten die we tegenkwamen. We
mochten zelfs eens kauwen op een blaadje dat naar look smaakte en op een
blaadje dat naar komkommer smaakte. We trokken grote ogen toen we dat deden,
want die smaken hadden we niet verwacht. De kinderen van het derde leerjaar
zagen een molletje en de kinderen van het vierde leerjaar een
rivierkreeftje. Dat vonden we natuurlijk
wel heel speciaal.
In de veenmoerassen moesten we goed uitkijken, want anders konden we in de
modder zakken. Hier en daar zat er wel eens een laars vast in de modder of
zonken de voeten eens onder, maar dat vonden we stiekem wel eens leuk.
Toen we bijna aan het einde van de tocht waren, kwamen alle
kinderen samen in de toffe speeltuin bij het natuurcentrum van Ovifat. En daar
hadden de juffen nog een verrassing voor ons. We kregen een ijsje, dat was
smullen! Op deze warme dag hadden we al wat gezweet, dus konden we de afkoeling
goed gebruiken.
Na een hele dag wandelen over moeilijke en steile wegjes
kwamen we terug aan de gîte. De gidsen vertelden nog dat we vandaag 14 km
hadden gewandeld en daar zijn we wel fier op! De gidsen vinden dat we heel
flink opgelet en gewandeld hebben. En de juffen zijn natuurlijk heel fier op
deze prestatie!
We hebben allemaal heel erg genoten van deze dag, maar nu
zijn we wel wat moe. De kinderen met modderige beentjes mochten onmiddellijk de
douche in, terwijl de anderen nog wat speelden. Na het avondmaal douchten de
anderen zich, terwijl de rest rustige spelletjes speelden. We kregen ook onze
post en dat zorgde voor veel blije gezicht en leuke verhalen van het
thuisfront.
We kruipen vanavond wat vroeger in onze bedjes, want na deze avontuurlijke dag
kunnen we onze slaap zeker en vast goed gebruiken!
We kijken al uit naar morgen, want morgen gaan we op
prehistorische jacht en gaan we koken met kruiden en planten. We mogen dan ook
nog eens naar onze kampen en daar hebben we zin in!
Vele groetjes uit Ovifat!
(PS: bedankt voor de vele briefjes en kijk zeker ook eens
naar onze mooie fotos van de veentocht.)
Onze eerste nacht in Ovifat verliep heel rustig. Na de
stevige wandeling van gisteren waren we dan ook moe. Maar deze ochtend sprongen
we vol energie, en met veel zin in een nieuwe dag, uit ons bed. De juffen
hadden gisteren verteld dat vandaag een drukke dag zou worden en ze hadden
zeker niet overdreven.
Na het ontbijt ging het derde leerjaar op bivak. In een heel
tof spelletje zochten we, om het snelst, het materiaal om kampen te bouwen. Daarna
gingen we met de hulp van onze gidsen aan de slag. Allemaal samen bouwden we
een groot kamp. En we kregen ook nog goed nieuws: de volgende dagen mogen we
nog eens verder werken aan het kamp en er in spelen!
Het vierde leerjaar ging terwijl op oriëntatietocht. We gingen
zonder gidsen en gewapend met kaart en kompas op stap. We kregen elk fotos mee
en moesten onderweg zoeken waar onze fotos getrokken waren. Dat was niet
gemakkelijk, maar wel belangrijk want zonder deze info zouden we verloren
lopen. We voerden onze opdracht goed uit, waardoor me maar drie keer verloren
liepen.
Na het middageten, lekkere croque monsieurs, wisselden de
klasgroepen van activiteit.
Het derde leerjaar ging op oriëntatietocht. We vertrokken
met een klein hartje op tocht, want van de jongens en de meisjes van het vierde
leerjaar hadden we al gehoord dat het helemaal niet gemakkelijk was! Maar goed,
met onze rugzak gingen we op stap. We hielden onze fotos goed bij en ook de
kaart werd nauwlettend in het oog gehouden. Na tien minuutjes stappen hadden we
de eerste fotos al gevonden, toppie! Onze tocht ging de hele middag verder en
verliep veel vlotter dan verwacht. Iedereen herkende de fotos en we liepen
niet verloren! Op het laatste ging het even mis (de fotos vonden we niet
meteen en ook de weg was ons niet helemaal duidelijk), maar met een klein beetje
hulp van de juffen geraakten we weer in de gîte! Het was een lastige, maar
leuke middag!
Terwijl ging het vierde leerjaar kampen bouwen met gids Ivo.
Dat was niet gemakkelijk, maar gelukkig kregen we hulp van de gidsen. En na het
kampen bouwen, maakten we ook nog een avontuurlijke tocht. Dat vonden we
fantastisch! We klauterden langs de bomen op steile wegjes en door een beek. Onze
schoenen en broeken waren al snel goed nat, maar dat trokken we ons niet aan. Op
het einde van de tocht klommen we op een berg en we waren allemaal verwonderd
toen gids Ivo vertelde dat die berg de rode skipiste was en er twee weken
geleden nog op geskied werd. Nat en vuil kwamen we terug aan de gîte, maar
gelukkig mochten we onmiddellijk de douche in!
Na deze vermoeiende middag kregen we nog een stevig
avondmaal, het derde leerjaar ging douchen en het vierde leerjaar speelde
rustige spelletjes. Zo zijn we weer klaar voor een nieuwe dag.
We hebben er lang naar uitgekeken en vanochtend was het
eindelijk zover: we vertrokken op bosklassen! Met een brede glimlach op ons
gezicht, enkele traantjes en vooral veel gezwaai vertrok de bus richting
Ovifat. Na een vlotte busrit kwamen we toe op onze bestemming en daar mochten
we onmiddellijk onze kamers ontdekken.
Dat was eventjes spannend, maar we zijn allemaal heel tevreden met de
mooie kamers en onze toffe kamergenoten. Ondertussen hadden we grote honger,
gelukkig stond de heerlijke pizza te wachten in het restaurant, mmmm dat was
smullen.
Na het eten maakten we kennis met onze gidsen en vlogen we er onmiddellijk in.
We maakten een fikse ontdekkingstocht door de bossen en de venen en trokken
naar het hoogste punt van België: Signal Botrange. Daar hadden we een prachtig
zicht op een al even prachtige natuur. De gidsen vertelden ons allerlei weetjes
over planten en toonden ons enkele dieren in het bos. Met 6 kilometer in de
benen kwamen we terug aan de gîte en stond er een lekker vieruurtje klaar. Daarna
maakten we onze bedjes, ruimden we onze kamer op en mochten we alweer aan tafel
schuiven. Deze keer kregen we lekkere frietjes met balletjes in tomatensaus. Na
het eten gingen de afwassers van dienst aan de slag en schreven de anderen hun
brieven naar huis. Juf Magda las nog een mooi verhaal voor over de Kleine Prins
en daarna kropen we moe maar tevreden in onze bedjes.
We kunnen onze slaap goed gebruiken, want morgen hebben we
weer een drukke dag voor de boeg. We gaan op oriëntatietocht en mogen echte
kampen bouwen in het bos. Spannend!
Veel groetjes,
De avonturiers van het 3de en 4de
leerjaar en de tevreden juffen.
