Beste thuisblijvers,
Vandaag
was het dan zover. Voor één keer gingen we niet naar school met
wiskundeboeken en boterhammendoos ,maar gepakt en gezakt met valies en
slaapzak.
Eindelijk was onze langverwachte bosklassen daar.
De
meester en de juf stonden ons op te wachten vergezeld van juf Annik en
de directeur zelf. Juf Ingrid kon jammer genoeg niet mee vertrekken en
met tranen in de ogen stapten we op de bus. De tranen waren niet alleen
daarom daar, ook onze geliefde ouders zouden we moeten achterlaten/ Maar
niet getreurd we moesten verder.
De bus vertrok en na enkele uren rijden kwamen we aan in wat 'de kleinste stad van de wereld' wordt genoemd.
We
controleerden de kamers pakten onze spullen uit en zagen dat het goed
was. We vulden onze magen met heerlijke durbuyiaanse kippetjes en gingen
op stap naar het centrum. Aldaar genoten we van mooie vertellingen over
het ontstaan van de stad, en de vele capsones van de graaf Jean de
Bohême.
Hieronder enkele sfeerbeelden.
|