Volg hier de AC Bonh Masters in Italië van 2 tot 5 juni 2012 Het wedervaren van de AC Bonh Masters die al lopend Italië doorkruisen van Umbrische naar de Toscaanse kust...
07-06-2012
De zoete smaak van de overwinning...
Dag 4 : Laatste dag van de Coast to Coast 2012 race met aankomst aan de Thyreense zee. Voor we zover waren moest er nog 80 km gelopen worden. Elke dag werd er in een ander shirt gelopen, vandaag was het Bonh singlet aan de beurt. Opnieuw een blauwe hemel na het minder warme dagje van gisteren. De temperatuur zou na de middag opnieuw oplopen tot 30C. De eerste leg over 24km liep over een pittig terrein met enkele lange hellingen. De start werd gegeven aan een Monasterio te midden van de wijngaarden. We kregen er eerst een rondleiding en enkele kaarsjes zouden ons naar een goede afloop loodsen. De doortocht door de Brunello wijngaarden was ongetwijfeld één van de hoogtepunten van de race. Ook het lopen op 2 kilometer verlaten spoorweg was op zn minst apart te noemen. Leg 2 en 3 waren dan weer zo goed als vlak. Op leg 4 , de allerlaatste loop van de race werd de Bonh groepstaktiek ten volle uitgespeeld om onze 3de Bonh ploeg, die na dag drie 11 minuten achterstand had op de MMC ploeg, op het podium te halen. En of die Bonh taktiek loonde ! De achterstand werd omgebogen in nog ruime voorsprong en zo was de Bonh overwinning compleet. Het team van Jos, Steven, Marc en Nico won de race met meer dan een uur voorsprong op het team van Luc, Gert, Dirk en neef Tim . Derde plaats was voor het team van Pascal, Stephan, Fernand en Aimé die jammer genoeg al na dag 1 uitviel. De uitreiking van de trofeeën met een glaasje wijn op een klif aan de kust, gevolgd door een frisse duik in de zee, was het orgelpunt van de dag en de race. Op het strand werd afscheid genomen van de andere Belgische teams en het Spaanse team. Van daar ging het richting hotel dat we zelf hadden gereserveerd. Dit hotel bleek een pareltje te zijn, verscholen in de Toscaanse heuvels en eentje om te noteren in het "Hier kom ik nog terug boekje". De keuken werd speciaal voor ons langer open gehouden en onze grote honger werd gestild (afin van de meesten toch) door al het goede wat Toscanië te bieden heeft. Ook het ontbijt was er eentje om U tegen te zeggen. Daarna scheidden ook de Bonh Masters wegen, richting België enerzijds, richting Lucca anderzijds voor nog een dagje Italië op zijn best. En zo loopt (heb je hem :)) een op zijn minst spectaculair avontuur naar zijn eind, waarin de "Mastersbanden" werden aangehaald, met veel plezier, veel kameraadschap, solidariteit en teamspirit. De straffe verhalen zullen ongetwijfeld de verdere Mastersbijeenkomsten kruiden. Volledig in lijn de clausule in het charter dat alle Bonh Masters tekenden, nl " What happens in Italy, stays in Italy" zullen de beste voor publicatie vatbare foto's weldra wereldkundig gemaakt worden J Er werden grenzen verlegd en de plannen voor nieuwe avonturen zullen ongetwijfeld niet lang uitblijven, al willen we nu eerst even genieten van een dagje rust... Alhoewel, het kriebelt al weer om te gaan lopen. Als nu de spiertjes nog meewillen , maar dat kan zoals alles blijkbaar in Italië "no problemo" zijn.../Joss
De derde loopdag van ons Italiaans loop avontuur zit er volledig op. De meeste masters steken al onder de wol want morgen wacht de 4de en laatste loopdag. In tegenstelling tot de eerste 2 dagen was het vandaag een eerder Belgisch weertje. Tot 17u kwamen we niet boven de 18 graden uit, geen zon en de derde etappe werd zelfs bijna afgelast wegens de hevige stortbuien. Die lopers, voor Bonheiden, Marc, Dirk en Fernand gingen dan ook van start in een korte bijna zondvloed. Wat een contrast met de eerste dagen.
Ondertussen gaat de slijtageslag gewoon verder. Mensen doen de raarste bewegingen als ze gaan zitten, rechtstaan, trappen doen of gewoon zelfs stappen. Nico noemen we al de pinguin.
Ach ja, er wordt ook een klassement gemaakt en daar doen we het als Bonheiden atletiek zeer goed. De ploeg van Marc, Steven, Nico en Jos staat eerst. Luc, Dirk, Gert en gastloper Tim tweede en de ploeg van Stephan, Pascal en Fernand vierde. Hier moet wel bij vermeld worden dat deze laatsten zwaar gehandicapt zijn door het uitvallen van Aimé al na 1 dag met een gigantische blaar. Zij krijgen in de etappe waar ze niet kunnen meelopen de slechtste tijd van die etappe toegewezen. Tenzij er iemand 2x loopt. En zo heeft vandaag onze Fernand dan maar etappe 3 en 4, oftewel een ganse (berg) marathon gelopen! De trappist die Marie-Louis hem direct na de wedstrijd uitschenkt is dan ook dubbel en dik verdiend. Zij gaan morgen nog vol aan de bak in een poging om nog 3de te worden. De andere posities liggen min of meer vast, alhoewel je natuurlijk nooit weet in deze extreme omstandigheden.
En nu beddebak in. Morgen gaat de wekker af om 6u30.
Waarde landgenoten. Naar het schijnt regent het in Belgie¨?
Ach troost jullie, wij moeten hier lopen in 30 graden onder een loden zon! J . Maar laat ons eerst terug gaan naar gisteren
zaterdag want we staan een dag achter met ons blogje. De reden is simpel, ons
verblijf gisteren was zo basic, maar desalniettemin subliem, prachtig en
authentiek, echter het internet was nog niet tot in de Umbrische heuvels
geraakt.
De wake-up call was al om 6u! Jaja, we beleven hier dan wel
een unieke sportvakantie, maar elke dag 90 à 100km overbruggen daar heb je wel
wat tijd voor nodig in dit prachtige edoch verschrikkelijk zware Italië. Ons
vertrekpunt was Grottammare aan de Adriatische kust in het district Marche. Voor
Bonheiden atletiek namen Pascal, Jos en gastloper Tim de eerste manche voor hun
rekening. Onmiddellijk werd het iedereen duidelijk wat ons de volgende 4 dagen
te wachten staat. Hitte, constant klimmen en dalen, off road, bos, enz. Het
woord plat moet hier nog worden uitgevonden. Maar genieten doen we allemaal!
Van het lopen, van het gezelschap, van het lekkere eten en drinken, van de
Italiaanse dolce vita en van de prachtige natuur. Als we terug in België zijn
gaan we dan ook een fotoalbum maken om ieder van jullie mee te laten genieten.
Etappe 2 en 3 werden afgewerkt. De ene loper probeert gewoon het einde te
halen, anderen lopen alsof ze hun PR moeten verbeteren. Etappe 4 werd echter een
kleine domper op de feestvreugde evenwel met een gelukkige afloop. De eerste
8km waren zo erg off road dat er noch fietsers noch autos konden volgen. Spijtig
genoeg liep net daar de koploper verkeerd. Door omstandigheden werd dit pas
gemerkt toen we reeds erg ver in de etappe zaten. Het werd 17u, 18u, 19u en
alle zoekacties van de organisatie en onszelf leverden niets op. Net toen we er
aan dachten om rescue te verwittigen voordat het donker werd, kwam onze
clubgenoot uitgeput uit het bos. Eind goed al goed. Spijtig genoeg heeft een
andere clubmakker zulke grote blaar gelopen dat lopen er vandaag niet in zat.
Hopelijk morgen of dinsdag.
Het avondmaal maakte veel goed. Heerlijke lookbroodjes met
linzen, blijkbaar een plaatselijke specialiteit, een soort ravioli met ricotta, lekker vlees, heerlijke dessertjes, heerlijke wijn en dit alles in een
fantastisch mooie omgeving. Alleen maar stralende gezichten aan tafel.
Vanmorgen kregen we een uurtje extra slaap. 7u30 werd het ontbijt
geserveerd en om 8u15 gingen de eerste lopers van start. Waar er gisteren
vooral alleen werd gelopen, werden er nu meermaals koppeltjes of zelfs triootjes
gevormd. Het is dan officieel gezien wel een wedstrijd, voor de meesten onder
ons komt het plezier en de prestatie an sich op de eerste plaats. Zo liepen Luc
en Marc samen over de meet, in anders etappes waren het Steven en Dirk en een
trio werd gevormd door Fernand, Jos en Gert, een trio kranige 50-igers en zelf
60-iger voor onze Fernand. Vandaag geen vermisten, of extra blaren. Echter
meerdere lopers grijpt regelmatig naar de pijnlijke kuiten of bovenbenen. We
hebben er dan ook allemaal al 2 halve marathons opzitten en zoals eerder
gezegd, de omstandigheden zijn dan wel schitterend, maar wel degelijk zeer zwaar.
Ons avondmaal zit er juist op. Zoals voorheen, lekker en
veel. Hier in Italië praten ze dan ook niet over een voorgerecht, hoofdschotel
en dessert! Neen, antipasta, primi platta, secundo platta, en dessert(s) dit steevast
vergezeld van witte en rode wijn en gevolgd door koffie en de nodige biertjes.
Het leven kan mooi zijn. J
Morgen dag 3, wake-up call om 6u30. Reden, we moeten op tijd
binnen zijn om de vespers in een plaatselijk kloosters te gaan luisteren. Welke
master heeft hier ja op geantwoord verdorie! Tot morgen!
Vertrekken doet altijd een beetje pijn, meestal dan toch... :)
Donderdag 31 mei, 5AM. Terwijl Bonheiden nog slaapt
verzamelen 11 Bonh masters aan de Krankhoeve. Er wacht een trip van bijna
1500km naar Grottammare in Italië waar zaterdag de start zal gegeven worden van
de Coast to Coast 2012 race. Drie wagens zetten koers richting zuiden via Luxemburg,
Frankrijk, Zwitserland tot Italië. Rond 21u parkeren we de wagens op de parking
van Hotel Prater in Grottammare. Bagage droppen op de kamers en onze grote
honger kan wel een Pizza aan. Hoewel de honger groot is worden toch maar normale
pizzas besteld en ook 1 Maxi. Toen de
eerste normale pizzas werden geserveerd moesten we even slikken (figuurlijk)
want de exemplaren bleken groter dan welk maxi dan ook in België. We hielden dan
ook onze adem in en keken vol belangstelling richting keuken waar het Italiaanse
maxi exemplaar zou worden aangerukt. De obers hadden 8 kleine bordjes meegebracht
om het monster te verdelen en op te serveren. Maar door de lange rit en de
grote honger verdween de Giant in 1 enkele maag en de bordjes verdwenen ongebruikt
richting keuken Wat witte en rode wijn en we sliepen als rozen nadien We
waren in Italië en voelden ons gelijk thuis.
Vrijdag 1 juni en iedereen tekent present op het afgesproken
uur aan de ontbijttafel. Gevarieerd en lekker. Ook de Italiaanse koffie,
geserveerd door de Koffiemanager himself was heerlijk. We maakten kennis met
de organisatie van de CTC die ons vertelden dat s avonds de briefing zou
doorgaan om 18u maar het kan ook 19u zijn of euh zelfs op een ander uur. We
waren nu helemaal in Italië Na een stevige wandeling tot Grottammare langs de
strandboulevard genoten we van een heerlijke pastalunch les pieds dans leau
op het strand vlakbij het hotel. Nadien een frisse duik in zee en een korte
verkenningsloop van 30min om de beentjes even los te gooien. Ondertussen waren
ook Luc C met enkele MMC lopers én paspoort gearriveerd. Straks staat de
briefing op de agenda en daarna het avondmaal. Waarschijnlijk pasta maar dat is
nu net wat we nodig hebben. We zijn nu eenmaal in.. Italië. Morgen wordt het
menens We houden jullie op de hoogte.
Op zondag 20 mei stond een laatste lange duurloop met heuvels op het schema. Hiervoor gingen we richting Leuven met start aan het sportkot voor een duurloop van 27km door Heverleebos en het Meerdalwoud. Onderweg enkele stevige kuitenbijters met de beklimming van de Kluis in Sint-Joris-Weert als hoogtepunt. Een vijftal MMCers sloten aan bij de Bonheiden Masters voor deze training. We zien elkaar weer in Italië. De laatste week voor de start van de CTC wordt er eentje met wat langere recuperatieve duurloopjes al zullen zondag 27 mei toch een aantal Bonh Masters aan de start staan van de 20Km door Brussel om tijdens de beklimming van de Tervurenlaan alvast even een Italiëgevoel te hebben... Hier alvast enkele CTC12 deelnemers voor de start van de Abdijentocht in Averbode !
Aan alle echtgenotes en/of vriendinnen van de dappere CTC-ers.
Nog een 19-tal dagen en jullie echtgenotes vertrekken met de moed in de schoenen naar Italië. Luc vd S, Luc C, Dirk, Jos, Pascal, Marc, Nico, Carl, Aimé, Fernand, Steven, Stephan, Gert en gastloper Tim, weken zijn ze zich al aan het voorbereiden op deze zware klus. Trainingen worden afgewerkt, regelmatig met veel tegenzin. Plannen moeten worden gemaakt omdat het nu eenmaal niet anders kan en daar horen dan weer afzonderingen bij in het ongezellige Brughuis te Muizen. Het valt ons allen dan ook zeer zwaar dat we het lieflijke Bonheiden een weekje achter ons zullen moeten laten om deze klus in Italië te gaan afwerken. We gaan jullie missen!
Om toch een beetje contact met elkaar te houden, gsm in het buitenland kost nu eenmaal zeer veel geld en we gaan dan ook amper of niet bereikbaar zijn, hebben we dit blogje gecreëerd. Dagelijks gaat 1, of meerdere, van onze jongens een verslagje posten van ons Italiaans avontuur. Mocht er voordien nog iets spannend gebeuren i.v.m. deze trip zullen jullie het ook hier lezen.
Op zondag 20 mei stond een laatste lange duurloop met heuvels op het schema. Hiervoor gingen we richting Leuven met start aan het sportkot voor een duurloop van 27km door Heverleebos en het Meerdalwoud. Onderweg enkele stevige kuitenbijters met de beklimming van de Kluis in Sint-Joris-Weert als hoogtepunt. Een vijftal MMCers sloten aan bij de Bonheiden Masters voor deze training. We zien elkaar weer in Italië. De laatste week voor de start van de CTC wordt er eentje met wat langere recuperatieve duurloopjes al zullen zondag 27 mei toch een aantal Bonh Masters aan de start staan van de 20Km door Brussel om tijdens de beklimming van de Tervurenlaan alvast even een Italiëgevoel te hebben...
