Goede namiddag kleine spruit,
We weten nu bijna 2 weken lang dat jij in mn buik woont. Op maandag 26 april deed ik een zwangerschapstest, terwijl ik me klaarmaakte om te gaan werken. Ik hoefde niet lang te wachten, want de overduidelijke + kwam al zeer snel tevoorschijn, jouw teken van leven. Papa sliep nog, en je kan je wellicht inbeelden hoe ik hem figuurlijk uit bed blies toen ik het licht in de kamer aandeed en hem het ongelooflijke nieuws vertelde. Hij kon die ochtend niet meer verder slapen, begrijpelijk niet? Ik kon het nieuws eerst niet goed vatten, ook al ben ik zeer blij met je komst! Nu begint het pas echt door te dringen. Logisch ook, want jouw aanwezigheid laat zich ook voelen in mateloze hongerbuien, vermoeidheid, zware misselijkheid en nog een paar andere kleine details. Maar ik heb een grote troost, en dat is dat ik jou hierna in de plaats heb! Ik kijk erg uit naar het moment dat ik je zal leren kennen en je eindelijk in mn armen zal kunnen sluiten.
Omdat ik al een paar keer felle buikkrampen had gehad, ben ik naar de gynaecoloog gegaan op 28 april. Ik maakte me zorgen om je! Gelukkig kon de dokter me vertellen dat je je op de goede plek in mn buik bevond. Je was vijf en een half weken oud, dus we konden je hartje nog niet zien kloppen. Maar wetende dat je daar goed je weg had gevonden, stelde me erg gerust. Ik kreeg wel al je allereerste foto mee naar huis!
Donderdag 6 mei was het de verjaardag van je oma. We hebben haar via een gedichtje in haar verjaardagskaartje verteld dat als alles goed gaat, ze binnen ongeveer 7 maanden oma wordt. Ze was echt diep ontroerd, en ik ook. Je ziet het kleine engel, jij bent welkom! Ik kan je alvast de boodschap meegeven dat je oma je rot zal verwennen. Je opa ook hoor, geen zorgen! Je zal bij hen in het bos kunnen ravotten tot wanneer je niet meer kan.
Mama wacht nog even om het aan haar ouders te vertellen. Ik wil eerst zeker weten dat alles echt goed met je gaat. Dat weet ik pas als ik de volgende keer naar de gynaecoloog ga, op 4 juni. Ondertussen klopt je hartje ook al, dus dat zullen we dan ook kunnen zien. Ik leef echt naar deze datum toe, niet enkel om je hartje te zien kloppen, maar tegen dan wordt de kans steeds kleiner en kleiner dat we je alsnog zouden kunnen verliezen.
Dus kleine spruit, hou je inmiddels goed aan mama vast. Ik probeer ervoor te zorgen dat niets jou overkomt. Groei maar rustig verder.
Een hele dikke kus van mama! (en van papa ook, hij werkt ondertussen heel hard verder aan ons huisje om het klaar te krijgen wanneer jij je longetjes voor de eerste keer met zuurstof zal vullen).
