These are two "monni's" (zoals men ons hier in Antwerpen noemt) speaking...
Yes, we hebben het gevonden! Na een lange zoektocht ontdekten we net hoe we hier moeten inloggen om ook eens een berichtje te posten. Tussen het wenen (omwille van de toekomstige heimwee naar dit kamp met al die schatjes) door laten we graag even weten hoe het ECHT met de moni's gesteld is: -Stijn heeft volgens de kinderen al 3 liefjes in de moniploeg... (volgens sommigen zelfs al een kind, hé Lauren :p) -Sien is 17 en zou al 10 jaar gelukkig getrouwd zijn (De waarheid komt uit de kindermond?) -Laura -onze dansster- kan niet blijven stilzitten bij het horen van een kampdans en zou uren kunnen blijven dansen met de kindjes -Leen slaagt er toch elke dag opnieuw in om van ons halfvoorbereide toneel een grappige "Boer-zoekt-vrouw" - aflevering te maken -Amber is verdronken in al haar post -Lauren kreeg tijdens het bakken van de cake even haar C4 omwille van haar onhandigheid (zelfs de jongsten begrepen het sneller) -Phebe, ons maMAATJE, heeft haar handen soms vol wegens kleine noodgevalletjes (zoals bv. muggenbeten, nu we er aan denken, krijgen we opnieuw jeuk) -Marjolein leerde gisteren de kindjes het verschil tussen "Tessa" en gewone plakband; voor ons blijft het een mysterie... -Charlotte -in de kindermond ook wel 'de baas' genoemd- heeft dankzij de kinderen de liefde van haar leven gevonden, of toch bijna (de dokter toonde verdacht veel interesse tijdens het bezoek ) -en Lynn & Jana zijn nog steeds op zoek naar Marcelleke... (de dikke regenworm met blauwe ogen die volgens boer Nico in de mesthoop leeft, geen zorgen vanavond zoeken we nog even verder!)
Conclusie: de moni's zullen morgen moe maar voldaan thuiskomen!
Nu moeten we weer aan de slag op het boerenhof want vandaag is het hier geen feestdag! (citaat van Owen: een echte boer moet zelfs op feestdagen klaarstaan voor de dieren - en de kinderen die hen willen verzorgen)
Het einde nadert en de vermoeidheid slaat zienderogen toe... De ideale mix om stilaan onze inwendige klok op 'soezen' te zetten en zelf van de laatste workshops en voedermomenten te genieten. De kindjes borgen hun kattenkwaad op (of komt het door de vermoeidheid? ;-), wat een stuk rustiger begeleiden was voor onze moni's. Bij deze wil ik al mijn moni's nu al bedanken voor hun schitterende inzet, doorzet en uitzet (dit mag letterlijk genomen worden, hé Lauren ). Ze waren er voor jullie kinderen elke dag opnieuw van 7.45h 's morgens tot 22h 's avonds. Begeleiden, een luisterend oor bieden, amuseren, helpen, ruzies oplossen, heimwee verhelpen, activiteiten leiden... En dat non-stop! Ja, ook 's nachts kwamen de moni's uit hun bed voor de zieken en verborgen ze hun eigen (soms zware) vermoeidheid voor de kinderen (of zouden ze dit doen uit schrik voor hun VV? :p).
Deze ochtend ben ik voor de eerste keer zelf mee gaan voederen. Wat een zalig half uur: met een toffe bende kinderen alle (grote) dieren op de boerderij gaan voederen en dit onder een perfect blauwe hemel met stralende ochtendzon. Wat moet een VV nog meer hebben?
De kindjes kennen ondertussen ook goed de dagstructuur en dit komt ons alleen maar ten goede. Zo worden we gelukkig niet meer belaagd door heimwee (leuk om de kindjes terug blij te zien! ;-) maar door stralende blikken die er echt weer zin in hebben.
Gisteren vond ik helaas geen vrijwilligers meer voor de blog. Vermoedelijk zal dit vandaag ook niet meer het geval zijn. Wel blijven we jullie graag op de hoogte houden door dagelijks wat foto's te posten! Momenteel laden we een 400-tal foto's op van gisteren, dus ga zeker een kijkje nemen straks op onderstaande pagina!
Ik wil jullie zeker allemaal bedanken voor het nauwgezet volgen van ons kamp. Het doet deugd om regelmatig familie via deze weg te horen. Jullie berichten waren een grote steun tijdens heimwee-momenten. Ook kinderen die weinig post ontvingen, vonden het dan weer zeer tof om hier iets te mogen ontvangen. Na het kamp zullen er wellicht geen foto's meer verschijnen op kazou.be, omdat hier heel wat beeldmateriaal terug te vinden is. We hebben er voor gekozen om jullie op deze manier bij ons kamp te betrekken en ik denk dat de beste keuze van de 2 was :) HARTELIJK DANK voor jullie lieve berichten, we hopen dat jullie schatten -naast moeilijke momentverhalen- ook met toffe verhalen en belevenissen naar huis komen!
Zonnige groeten (want ja, hier hebben we een hele periode schitterend weer gehad)
Deze morgen heb ik reeds een bericht gepost met daarin onze groepsfoto. Aangezien er nog geen enkele reactie kwam, vermoed ik dat jullie dit nog niet gezien hebben.
Bericht van Noor, Eduard, Yano, Jana, Janne, Lotte, Elodie
Dag mama's en papa's
Het is hier leuk op kamp! We hopen dat jullie thuis zonder ons kunnen ;-) Vandaag hebben we al veel spelletjes gespeeld. Maar deze morgen mochten we werken als echt boeren en boerinnen. Zo begonnen we met vroeg op te staan. Vlug ontbijten en om 9 uur moesten we gaan voederen! De varkens (Fien, Louise en Patapouf), konijnen en cavia's (waaronder 1tje 'Kazou' heet => werd vorig jaar geboren tijdens een Kazou-kamp), de poezen, de geiten en de schapen, alles en iedereen kreeg eten.
Na het voederen startten de workshops.
1) Graanverwerking: Broodjes voor vanavond bakken: Eerst water afmeten, bloem afwegen en dan moesten we alles kneden met wat gist en boter. Het kneden duurde wel wat lang
2) Melkverwerking: Deze morgen hebben we chocolademousse gemaakt, wat ons 4-uurtje zou worden.
3) Wolverwerking: Eerst maakten we een tekening met verschillende kleuren 'wol' (vilt). Daarna goten we zeepwater erover, bubbelplastiek erop leggen, opnieuw zeepwater op gieten en een kwartier (!) wrijven. Dat duurde wel hééél lang voor ons... Gelukkig was het resultaat héél mooi want we mochten er met naald en draad een zakje van maken!
4) In de tuin werken: We gingen eerst wat planten zoeken met boer Nico (toffe boer!). Daarna mochten we de plantjes water geven (prei, pompoen, tomaten, ...). Eens dat gedaan, kregen we uitleg over de verschillende kruiden. We plukten er enkele en gingen daarmee kruidenolie maken. Binnenkort mogen jullie dat zelf even proeven!
5) Dieren verzorgen: We mochten achteraan in de kar van de tractor staan De varkens hun stal moest als eerste gekuist worden. Jammer dat Fien niet in het modderbad wou, zo misten we een leuk spektakel. Patapouf deed wel zijn behoefte in het modderbad, dus misschien noemen we het vanaf vandaag best een kakabad ;-). Na de varkentjes waren de pony's en de ezel aan de beurt. Ezel Noor, pony James en de laatste pony (weten we niet meer), genoten met volle teugen van hun kambeurt! We hebben veel vlechtjes in hun manen gemaakt
Na de workshops, hebben we lekkere frietjes met sla, worteltjes en stoofvlees gegeten. Als dessertje kregen we een snoepje (!). Deze namiddag speelden we nog 1 tegen allen en vanavond sluiten we af met wat keuzespelletjes én het toneeltje van de boer die een vrouw zoekt. Van welk programma zou dat komen???
Ziezo!! Het zit er weer op voor vandaag!
Lieve knuffels en zoentjes en lachjes van...
De boerderijbewoners Noor, Eduard, Yano, Jana, Janne, Lotte en Elodie!!!
Want ja, in tegenstelling tot de 'verre Vlaanders' is het hier schitterend weer Gisteren een zeer aangename temperatuur gehad en ook vandaag is de dag alweer lekker warm gestart.
Met enige vertraging posten we een kort dagverslag van gisteren. Deze middag komen er opnieuw enkele kinderen aan het woord. Wegens een zeer drukke dag is dit gisteren niet doorgegaan. We moesten namelijk naar het bos. Dit was een dik half uur stappen waardoor de platte rust een stuk werd ingekort.
Het eerste voedermoment is goed verlopen (én wat een enthousiasme!), ondertussen komen de kinderen van groep 2 opnieuw binnen en ik hoor in de gangen al heel wat verhalen waaien ;-). Om 10h starten de workshops wol-, graan- en melkverwerking, in de tuin werken en de dieren verzorgen. De foto's van gisteren kun je weldra bewonderen. Momenteel zijn ze aan het laden :)
Na de korte middagrust, trokken we naar het bos voor een bosspel. Dit bleek achteraf een goeie zet, want de kindjes vielen als een blok in slaap
Om onze dag af te sluiten, kregen we toestemming om een kampvuur te maken. (Hier moeten we de brandweer bellen vooraleer een vuurtje te stoken. Afhankelijk van de 'code', krijg je toelating. Gelukkig was het code geel!) Dit gezellige samenzijn was een uitstekend moment om al onze blogberichtjes voor te lezen. De kinderen waren zeer blij om iets van jullie te vernemen, dus laat gerust jullie verhalen maar horen! (tip: Alles wordt wel in groep voorgelezen, dus persoonlijke zaken best niet teveel in vermelden ;-) )
Helaas was gisteren ook een heimwee-dag. Heel wat kinderen hadden nood aan de warme vleugels van hun monitoren... Gelukkig hebben we heel wat goeie 'stand-in-mama-moni's' mee, die jullie schatten de nodige zorg en aandacht konden geven. Wees dus niet ongerust als jullie binnenkort een brief ontvangen met (misschien) negatief nieuw. Die brieven worden de eerste dagen geschreven en een aanpassing is soms nodig. Eenmaal we woensdag / donderdag zijn, zal dat al een heel stuk beter zijn.
Ziezo, meer nieuws laat ik over aan de kinderen! Zij zullen deze namiddag hun ervaringen openhartig met jullie delen ;-)
Liefs
Charlotte & de monicrew
ps: Een niet-nader-genoemde-moni vraagt wanneer haar papa eens een berichtje gaat posten. Bij deze, papa's van mijn boerinnen: gelieve jullie even te laten horen ;-)