Inhoud blog
  • ROUWPRENTJE BOB HULPIA
  • Foto van Bob met baard en Dumb and Dumberhemd
  • Teksten afscheidsviering Bob Hulpia
  • Afscheidsviering in De Haan op 4 okt '08 om 10.30
    Zoeken in blog

    Foto
    Bob Hulpia
    Herinneringen aan Bob Hulpia
    Op 24 september 2008 is Bob Hulpia overleden. Deze Blog is een plaats waar we Bob Hulpia willen herdenken. Al wie verhalen over hem heeft, foto's of filmpjes mag deze hier posten.
    03-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ROUWPRENTJE BOB HULPIA
    Klik op de afbeelding om de link te volgen We kozen ervoor het rouwprentje van Bob in een jongere vorm te gieten. Melanie maakte deze prachtige collage.

    03-11-2008 om 11:59 geschreven door Marij  


    15-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto van Bob met baard en Dumb and Dumberhemd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Op het verjaardagsfeest van Matthéo droeg Bob zijn nieuwste aanwinst: een hemd zoals in zijn favourite film Dumb and Dumber.

    15-10-2008 om 09:33 geschreven door Marij  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Teksten afscheidsviering Bob Hulpia

    Intredelied -  Lacrimosa uit het Requiem van Mozart

     

    Welkom en Lichtritus

     

    Getuigenis van Bert

     

    Muziek : How can I tell you - Cat Stevens

     

    Gebed om vergeving

     

    Wij hebben elkaar veel meer nodig dan we laten blijken

    Wij hebben elkaar meer te bieden dan we gewoonlijk geven

    Wij hebben elkaar veel meer te zeggen dan we meestal uitspreken

     

    Wij kunnen elkaar veel meer troosten dan we beseffen

    Wij kunnen elkaar veel meer danken dan we vermoeden

    Wij kunnen elkaar veel meer steunen dan we tot nu toe deden

     

    Wij kunnen elkaar veel meer vergeven indien we onszelf kennen

    Wij kunnen elkaar beter begrijpen indien we aandachtig zijn

    Wij kunnen elkaar veel meer verdragen indien we rustig zijn

     

    We zouden elkaar veel meer moeten aanmoedigen in het goede

    Wij zouden elkaar veel meer moeten bewonderen in het schone

    Wij zouden elkaar veel meer moeten helpen in het moeilijke.

     

     

    Openingsgebed: Een libel met prachtige vleugels

     

    Op de bodem van een oude vijver

    leefden larven die niet konden begrijpen

    waarom niemand uit hun groep ooit terug kwam

    nadat ze waren opgekropen tegen de stengels

    van de lelies die op het water dreven.

     

    Zij beloofden elkaar dat de volgende

    die werd geroepen

    om de klim naar boven te maken,

    terug zou komen om te vertellen

    wat er met hem was gebeurd.

     

    Al gauw voelde één van hen de innerlijke drang

    om het oppervlak op te zoeken;

    hij rustte boven op een lelieblad uit

    en onderging een glorieuze verandering

    die van hem een libel met prachtige vleugels maakte.

     

    Tevergeefs probeerde hij zijn belofte te houden.

    Terwijl hij heen en weer vloog over de vijver,

    zocht hij naar zijn vrienden daar beneden.

     

    Maar plots begreep hij

    dat zelfs als zij hem konden zien

    zij zo’n prachtig schepsel nooit zouden herkennen

    als een van de hunnen.

     

    Het feit dat wij onze vrienden niet kunnen zien

    of contact met hen kunnen hebben

    na de verandering die wij de dood noemen,

    is geen bewijs dat zij er niet meer zouden zijn.

    (Walter Dudley Cavert)

    Eerste lezing:

     

     Kiezen voor verdriet maakt verder leven mogelijk, zoals de dieren merkten. Zo sluit

    Beertje haar verdriet om de dood van haar vriend op in de kast omdat het niet te dragen is. “‘Mijn verdriet zit in de kast,’ wees Beertje. ‘Niet voor altijd, voor eventjes…’  Dat vonden alle dieren heel handig en zij brachten ook hún verdriet om op te bergen in die kast, groot verdriet, klein verdriet en geheim verdriet. Maar daardoor veranderde de wereld, het werd ongezellig en er viel nergens meer over te praten; het was zo koud geworden in de wereld.
    ‘Ik heb verdriet,’ zei Ezel.
    ‘Geef maar op,’ zei Beertje, ‘ dan stop ik het in de kast.’
     Ezel schudde zijn hoofd.
    ‘Mijn verdriet,’ zei hij, ‘hoort niet in jouw kast. Het past niet eens in die kast van jou!’
    ‘Alle verdriet past in de kast,’ zei Beertje.
    ‘Eén verdriet niet.’
    ‘Welk verdriet dan?’
    ‘Mijn verdriet,’ zei Ezel.
    ‘O,’ zei Beertje.
    ‘Want ik heb verdriet,’ zei Ezel, ‘óm die kast…’
    ‘Dat snap ik niet,’ zei Beertje.
    ‘Dat weet ik,’ zei Ezel. ‘Als je geen verdriet hebt, snap je niks. Dat is bekend… En daarom ga ik weg.’”
    En dan komen de dieren en vragen Beertje om de kast te openen en hun verdriet terug te geven. Je verdriet heb je nodig, het moet erkend worden door jezelf en door de anderen, om weer gelukkig te kunnen zijn.
    “De buffel schraapte zijn machtige keel. ‘We willen je bedanken, Beertje,’ zei hij, ‘voor wat je voor ons hebt gedaan. Maar weet je, we willen zo graag weer gelukkig zijn. En zonder verdriet kunnen we dat niet…’”

    Daarom zijn we hier ook samen om ons verdriet om Bob te delen – te helpen dragen en weer gelukkig te zijn.

     

     

    (Fabel van Sjoerd Kuyper uit Het boek van Josje)

     

    Muziek –  Live: ‘Afscheid’ van Bert en Jan – Jan Depreter

     

    Afscheid

     

    Vaarwel lieve man,

    ‘k zal je missen…

    je zot doen en je lach,

    je grote sterke hart.

     

    Je zit al op de trein

    die we nog niet kunnen volgen

    maar op een dag,

    dan komen we eraan.

     

       Het leven heeft je niet gespaard

       Je zou steeds zijn blijven doorgegaan

       Maar de stemmen in je hoofd

       zwijgen stil…

     

    Vaarwel lieve man,

    Je hebt het langer

    volgehouden dan

    de wereld had gedacht.

     

    Nog één ding voor je gaat:

    Ik hield van jou

    precies zoals je was

    en om alles wat je gaf

     

       Het leven heeft je niet gespaard

       Je hebt lang genoeg gevochten

       Hier in m’n hart hou ik ’n kamer

       voor jou vrij…

     

    Voor Altijd.

     

    Evangelie: Bewerking van de Bergrede Mt. 6 door Nico Ter Linden

     

    Er zijn mensen die zich alleen druk maken om lekker eten en mooie kleren. Alsof er geen belangrijker dingen in het leven zijn. Jezus zei: Kijk nu toch eens goed uit je ogen. Kijk naar de vogels in de lucht. Onbezorgd vliegen ze in het rond. Ze zaaien niet en ze maaien niet en ze stapelen geen voedsel op in schuren. Maar onze hemelse Vader zorgt voor ze. Zal hij dan niet ook voor jullie zorgen? Denk je dat je een dag langer leeft, als je de Mammon achternaloopt?

    En kijk naar de lelies tussen het gras, hoe prachtig ze bloeien. Ze sloven zich niet uit, ze hebben geen stapels kleren in de kast. Maar de koning met al zijn kostbare gewaden ziet er lang niet zo mooi uit als één zo’n bloem.

     

     

    Een bloem doet wat hij moet doen: hij bloeit. Een vogel doet wat hij moet doen: hij vliegt en zingt zijn lied. De mensen moeten ook doen waarvoor ze geschapen zijn: ze moeten liefhebben. Wees dus niet bezorgd over wat je zult eten en drinken en hoeveel kleren je nog moet hebben. Als je alleen maar aan jezelf denkt, ben je blind voor wat een ander nodig heeft. Terwijl jij je klerenkast volstopt, zit een ander in de kou, maar daar denk jij niet aan. Niet zo bezorgd zijn! Zonde van je tijd en zonde van je leven.

     

    Homilie

     

    Voorbeden

     

    Laten wij bidden voor elke lijdende mens

    Dat hij troost en kracht kan vinden

    In een blik, een woord of een gebaar

    Voor de vele vrienden, medepatiënten en verzorgers van Bob

    Dat het verdriet hen niet verlamt,

    maar dat zij troost mogen vinden in mooie herinneringen

    en de steunende nabijheid van anderen.

     

     

     

    Laten wij bidden voor hen voor wie Bob een stuk van hun leven was :
    voor zijn ouders, broer en zus en hun families,  voor zijn grootouders, en de hele familie.
    dat hun pijn en verdriet,
    hun ontreddering en hun vragen, hun onmacht,
    een plaats mogen krijgen.
    Dat er mensen om hen heen staan, nu en telkens wanneer dat nodig is,
    die hen tot steun en toeverlaat zijn. Laat ons bidden.

    Laten wij bidden voor Melanie,

    voor wie Bob altijd haar lieve man in spé zal blijven

    dat de leegte aan haar zijde draagbaar wordt

    en dat Bob voor haar mag verder leven

    in de ontelbare verhalen die zij over hem kan vertellen.

    Dat zij overal een luisterend oor, een begripvol gebaar mag vinden

    dat haar steunt in deze moeilijke tijd.

    Laat ons bidden

     

    Laten wij bidden voor Bob zelf,

    Dat hij nu zonder zorgen mag rusten,

    En dat zijn moedig leven

    Een voorbeeld mag zijn voor ons allen.

     

    Offerande (Selectie uit geliefkoosde muziek van Bob)

     

    Eucharistisch gebed

     

    Onze Vader

     

     


     

    Vredeswens

     

    Heer Jezus,
    Gij hebt aan uw leerlingen gezegd:
    Mijn vrede geef ik u;
    mijn vrede laat ik u."
    Geef ook ons vrede
    en de moed om dit sterven
    niet dood te zwijgen
    om dit verlies niet weg te praten.
    Leer ons zien dat sterven ook is:
    geen pijn meer, geen beklemming, geen onrust
    maar enkel nog blijdschap en oeverloze vrede
    tot in eeuwigheid.
    Amen.

     

    Communie (Selectie uit geliefkoosde muziek van Bob)

     

    Dankwoord door zijn ‘Mammatje’.


    Donderdagnacht 25september 2008

     

    Dag Bob, mijn grote Loebas, mijn Beschermengel, soms letterlijk “en” tegelijk voor, achter, links en rechts van mij – ik weet dat Jij verder over mij blijft waken.

     

    Lieve Melanie, Bob’s grote schat, vorige week stonden jullie nog, onverwachts, samen bij mij te koken, als verrassing, en zelfs midden “die” aktiviteit wierp Bob je over zijn schouder en hing je gewoon ondersteboven.  Wat jij voor Bob gedaan hebt is bewonderenswaardig en onbeschrijfelijk.  Ik draag je voor altijd in mijn hart – ik hou van jou.

     

    Tante Ida, dank voor wat ook jij allemaal gedaan en gezorgd hebt voor uwen lieven “Peet” – voor al zijn mooie pull’s door jou gebreid waar hij zo fier op was.

     

    Martin, Bob’s werk en subtiele- zonder veel woorden “grote maat”.  Bob en jijzelf weten hoe ik jou in mijn hart noem – wie jij voor mij bent.

     

    Frans, we zijn ons zorgenkind kwijt – dank voor het vele goede en lieve dat ik van ons kind kreeg.

     

    Mijn schatten van kinderen, alle vier, we kregen samen reeds veel te dragen – wat had ik jullie “dit” graag bespaard.  Het meeste zou ik tot jullie moeten zeggen maar dat hoeft nu niet – we weten het al zonder woorden – ik zie jullie zo graag.

     

    Mijn hart gaat naar Sophie, Hannah, Mattéo maar vooral nu naar ons Paulientje die in haar jonge 8jaar haar mama en papa reeds 2maal zoveel verdriet ziet dragen en nu ook zelf, goed beseft dat ze haren zotten Nonkel Bob, die zijn laatste zondag nog op uw verjaardagfeest was, voor altijd kwijt is. Door samen te spelen,  kappertje of jufrouw, bij wie ik laatst nog op luizencontrole moest, zo zal ik het jou helpen dragen.

     

    Pol, zijn anker – Dokters en begeleiding van het OLVrouw ziekenhuis – zijn vele vrienden waaronder zeker ook zijn medepatienten – Marijke Van Nieuwenhuize en de mensen van de VDAB, Veerle Pype en het OCMW van De Haan en Ruddervoorde – iedereen bij wie hij “telkens opnieuw” geprobeerd heeft om te werken zoals de fitness van de sportdienst van De Haan, al wie ik hier zou vergeten die Bob omringden “dank” – zoveel “dank”.

     

    Karla en Noël dank voor de kleding en grote en kleine spullen welke Bob van jullie kreeg om te verkopen op de rommelmarkt voor een extra centje en heel veel leute. Zo ook Betty welke reeds een pak had klaarstaan voor komende zondag te Kaprijke

     

    Rosa, Christiane en Georges, Vriendinnen, Claire, De Zusters en Lieve Collega’s van Eeklo en Arteveldehogeschool – wat hebben jullie me gesteund, telkens opnieuw, door vele kleine dingen of gewoon “niets” maar er te zijn – ik ben jullie zo dankbaar voor koffiekletsjes en andere contacten welke me steeds weer de energie gaven om verder te gaan door uit te kijken naar ons volgende afspraak waar ik het nog allemaal eens mocht vertellen en jullie even attent bleven luisteren, ik zal jullie nog nodig hebben maar ben er ook zeker van dat jullie er zullen zijn – duizend maal duizendmaal “dank”

     

    E.H. Casteleyn en E.H.Pastoor van Oostkamp voor deze viering, Jan voor zijn gitaarmuziek, Riet voor de bloemen en voor allen hier aanwezig – ook in gedachten - hartelijk bedankt.

     

    Muziek – Ave Maria van Gounod

     

    Slotgebed en woorden ten afscheid

     

    Ik zal er zijn

    ook na de kaarsen

    de gebeden van pijn

    in schaduw van tranen.

     

    Ik zal er zijn

    op ademwind heilig

    eeuwig gedragen

    voor elk verdriet veilig.

     

    Geloof me

    ik zal er zijn.

     

    Lees me

    ik zal uit woorden komen.

    Denk me

    ik zal in gedachten wonen.

    Noem me

    ik zal aan lippen dromen.

    Want ik zal er zijn

    voor altijd…

     

    Afscheidsritus

     

    Uittrede – My immortal - Evanescence

     

     

     


     

    Muziek

     

    Intredelied: Lacrimosa uit Requiem vam Mozart

     

    Lied na brief: How can I tell you - Cat Stevens

     

    Na 1e lezing: Live lied van Bert en Jan – Jan Depreter

     

    Offerande:      Nothing Else Matters - Metalica

                            This is the life – Amy McDonald

                            November Rain - Guns n`Roses

                            Don`t you cry tonight – Guns n`Roses

                            Brothers in arms – Dire Straits

                            Halleluya – Jeff Buckley

     

    Communie:     'Benedictus' uit Requiem van Mozart

    Canon in D major - Pachelbel

    'Wir setzen uns mit Tränen nieder' uit Mattheus Passie van JS Bach

     

    Na dankwoord: Ave Maria – Gounod

     

    Uittredelied: My Immortal – Evanescence

     

     

    Wenst u nog een getuigenis te delen met alle mensen die Bob hebben gekend, twijfel niet en zet ze op http://www.bloggen.be/bobhulpia/           

    Of stuur ze door naar zijn moeder, broer of zus: lilianet@live.be , colle.marij@skynet.be , berthulpia@gmail.com   

     

     

     

     

    15-10-2008 om 00:00 geschreven door Marij  


    01-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheidsviering in De Haan op 4 okt '08 om 10.30
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wie wil kan op zaterdag 4 oktober om 10.30u in de St.-Monicakerk in De Haan samen met ons afscheid nemen van Bob.

    01-10-2008 om 00:00 geschreven door Marij  




    Archief per week
  • 03/11-09/11 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 29/09-05/10 2008

    Gastenboek
  • My boy
  • cialis one day pill
  • cialis norge
  • viagra online kaufen de
  • buy canada cialis

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in dit gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs