De gelukvinder
Inhoud blog
  • Recensie
  • Personages
  • Spanningstechnieken
  • Tijd en Ruimte
  • Vertelstandpunt

    de schoolblog van Bob Bruin
    21-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Recensie
    “De gelukvinder”, in de gouden lijst genomineerd op 12 september 2008. Het is een jeugdroman gebaseerd op waar gebeurde feiten. Het geeft een beschrijving van de onderdrukking van de Taliban doorheen de ogen van een jonge Afghaan. Maar is dit boek zo goed als het lijkt?

    Het boek is allereerst gericht op emotie. Door het als een flashback te beschrijven verliest het verhaal zijn meeste spanning. Het boek begint namelijk in Nederland, in ons tijdperk.

    De Harde Realiteit

    De invallen van de Taliban worden in dit boek op een duidelijke manier beschreven. Het is namelijk zo dat, zelfs vandaag nog, de Taliban een ferme onderdrukking beoefend op bepaalde streken. In dit boek lijdt de hoofdpersonage niet aan een trauma van de feiten, maar in andere gevallen zou dit kunnen.

    De Asielzoekers

    Dit boek beschrijft eveneens de mensenhandel goed. De zogenaamde ‘bottendragers’ zijn een synoniem voor ‘mensensmokkelaar’.  Dit feit is echter mooier gemaakt dan de werkelijkheid, wat het minder realistisch maakt.
    In het algemeen is het een goede jeugdroman, hoewel het een zwaar boek is. Het is ten rechte benoemd in de gouden lijst. Er is ook een les in verwerkt: wij, Europeanen, lijden een mooi leven in vergelijking met andere mensen.


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Personages
    Doorheen heel het boek is de protagonist Hamayun. De antagonist is de Taliban, een actieve fanatieke religieuze groep. In het begin is de deuteragonist Faisal (p. 48-100), dan de ouders van Hamayun (p.100-170) en vervolgens de oudere broer van Hamayun (p. 171-einde). Een perfect voorbeeld van een ‘round caracter’ is Hamayun, waarover het hele verhaal gaat. Zij maturiteitspeil gaat ook naar boven doorheen het verhaal net zoals zijn ervaring.

    Een goed voorbeeld van een ‘flat caracter’ is de Taliban, die heel het verhaal door de mensen, waaronder Hamayun, onderdrukken. Het verhaal gaat voor het grootste deel over de Taliban oppressie en de mensenhandel.
    Een echt voorbeeld van een stereotype is er niet. Het boek is echt realistisch en hard. Het enige mogelijke voorbeeld daarvan is doorheen de ogen van de protagonist. De Taliban, die hij ziet als slechte mensen met een baard die hun eigen regels bezitten.

    In het begin van het boek is Hamayun 8 jaar. Hij denkt als een normaal kind van deze leeftijd en wordt ook zo behandeld door andere mensen. Hij heeft enkele pestproblemen op school, maar die worden meestal snel opgelost. Hij heeft nog geen maturiteit of ervaring. Zijn denkwijze is typisch dat van een kind: soms heeft hij het moeilijk om dingen onmiddellijk te begrijpen en als men feiten van hem weg wilt houden, zoekt hij toch altijd een manier om ze te weten te komen.



    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spanningstechnieken
    Afghanistan, een land zoals vele andere landen, op enkele details na: de Taliban, een fanatieke religieuze groep met strenge regels. De staat kan de Taliban niet stoppen, het volk moet lijden. Een islamitische burger leeft gelukkig met zijn vrouw. Ze hebben een kindje, Hamayun. De vader Padar, wilt zich verzetten tegen de Taliban. Alleen durft hij zich niet te tonen als de man die Afghanistan zal verlossen. Vele brieven worden vanuit zijn hand geschreven. Sommige bereiken nooit hun doel, andere wel. Als de inhoud van deze brieven openlijk zouden gemaakt worden, zal de Taliban een hevige reactie teweegbrengen. De Taliban is erg bekent voor hun wreedheid en koelbloedigheid. De tijd gaat voorbij, alles lijkt vergeten te zijn. Af en toe hoort men op de radio het nieuw van een moord of aanslag, men vermoed altijd de Taliban. Niemand ziet het op de televisie, omdat dit verboden is door de Taliban. Alhoewel hebben sommigen mensen toch een televisie thuis. Verstopt achter boeken, in de kelder of in een kleerkast.

    Het boek zou beginnen met dit hoofdstuk. Het zet onmiddellijk de lezer in een bepaalde sfeer en wekt een zekere spanning op. Het hele boek is realistisch, daarom heb ik het eerste hoofdstuk zo realistisch mogelijk gemaakt.



    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tijd en Ruimte
    Het hele verhaal is één grote flashback. De flashback wordt chronologisch verteld. Eigenlijk denkt de protagonist terug aan het verleden, daarom is het best dat hij chronologisch terugdenkt voor de vlotheid van het lezen. (p.18-280, behalve p.98-99, 10-05 en 282-einde) Er is ongeveer (voor mij) 5 uur nodig om het boek uit te lezen. Het boek vertelt met enkele tijdsprongen (vb.: 8 naar 10 jaar)
    De protagonist denkt eerst terug aan Afghanistan, zijn geboorteland, waar hij en zijn familie weg zijn moeten vluchten door de onderdrukking van de Taliban. Na een vermoeiende reis komen ze in Nederland terecht, in Amerspoort. Dit is een grappig moment omdat Hamayun aan een agent moet vragen waar hij is. Daar hoort hij voor het eerst Nederlands. (p. 156, laatste regel) Een andere belangrijke plaats is een asielzoekerscentrum waar ze terecht komen en moeten wachten op een verdict of ze wel of niet toegelaten worden om in Nederland te wonen.



    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertelstandpunt
    Het hele boek door, is het door een persoonlijk ik-vertelstandpunt (handelend en vertellend) dat men het verhaal volgt. Namelijk vanuit de ogen van de protagonist. Doorheen het verhaal ziet men ook zijn immaturiteit wanneer hij een oude dame “James Bond” noemt (p.134-139), of een gespierde man “de hulk”. (p. 143) *
    *regel 15-16
    Doorheen heel het boek voelt men alleen de emoties van de protagonist.



    22-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De gelukvinder
    Het boek "De gelukvinder" is geschreven door Edward van de Vendel, tesamen met Anoush Elman. Het is gepubliceert door Querido Slash en het bevat 333 bladzijden. Het verhaal is gebaseerd op waar gebeurde feiten. De korte inhoud is als volgt:
    Hamayun zit in havo 4 en wil filmer worden. Maar eerst schrijft hij een toneelstuk over zijn eigen verleden. Over het dagelijks leven in Afghanistan, en de grappen die hij er uithaalt met zijn vrienden. Over de nacht dat de Taliban zijn vader gevangennemen. Over de lange reis naar Europa Over de aankomst in Nederland en over het wonen in een asiel-zoekerscentrum.

    Voor meer informatie: De trailer van het boek kan men vinden op:
    www.gelukvinder.edwardvandevendel.com/Trailer.html


    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs