Toen we terugreden naar huis is ons iets heel buitengewoon overkomen, we hebben een leven gered! Luke had gezien dat de vangrail stuk was, dus ging hij gaan kijken in het ravijn. Hij zag dat er een oude man was verongelukt. Ik belde meteen de hulpdiensten en ging hun toen helpen. De oude man, genaamd Ira, vroeg me of ik een brief uit de auto wilde halen. Ik deed dat.

In het ziekenhuis was er geen enkele familie van hem, dat vond ik zo zielig. Ik wou hem ook nog persoonlijk zien, om hem de brief te overhandigen. Hij dacht dat ik Ruth was, zijn vrouw. Hij had me gevraagd om de brief voor te lezen. Hij had de brief zelf geschreven aan zijn vrouw. Maar zij was blijkbaar dood...

Een paar weken daarna overleed Ira ook. Luke en ik waren uitgenodigd op een veiling van zijn kunst. Zijn vrouw en hij waren blijkbaar grote verzamelaars. Toen ik binnenkwam kon ik mijn ogen niet geloven. Al die prachtige kunstwerken!

Er was een portret van Ruth, de vrouw van Ira. Luke had het gekocht. De notaris kwam bij ons en vertelde ons dat er in Ira zijn testament stond dat wie het portret van Ruth kocht, de hele catalogus erfde. Dat betekent dus dat we rijk zijn! 

Luke kan de ranch onderhouden en we kunnen samen ons leven opbouwen!