Ik startte de dag met een les communicatie van de lerarenopleiding in groep T. De ontspannen sfeer dat in het klaslokaal hing, sprak me meteen aan. Hoewel de les communicatie voor de studenten vaak een saaie les is, slaagde de lerares erin om theorie af te wisselen met film, debat en veel inspraak van de studenten zelf. Ik was na een halfuurtje al afgeleid, maar de manier van lesgeven en de losse omgang met de studenten is me wel bijgebleven. Een lerarenopleiding is een opleiding dat ik nooit zou willen volgen, maar groep T is zeker oké!
Mijn keuze voor de namiddag was reflectie en portfolio, gegeven door een grappige, Hollandse man. Wat me hier is bijgebleven is vooral zijn originele manier van informatie delen en zijn andere kijk op het lesgeven zelf. Hij vertelde dat je dingen soms van een andere invalshoek moet bekijken. Je moet niet bang zijn om je eigen ding met een opdracht te doen, want iedereen heeft zijn eigen talent. Ik vond het zeker een geslaagde namiddag.
Omdat Tita de jongste is, was ze veroordeeld om heel haar leven bij haar moeder Mama Elena te blijven en tot de dood voor haar te zorgen. Ze heeft van jongs af moeten werken in de keuken en heeft nooit échte moederswarmte gekend. Mede omdat haar oudere zus Nacha haar grootgebracht heeft. Ook haar grote jeugdliefde Pedro trouwde met een zus van Tita, Rosaura. Sinds die dag werd Tita overvallen met een vreselijke kou die ze niet kon verwarmen. Later kregen Pedro en Rosaura samen een kind. Tita hechtte zich erg aan de kleine jongen en bracht hem mee groot. Maar Mama Elena stond erop dat Pedro, Rosaura en de baby de haciënda verlieten omdat ze merktte dat er nog steeds iets was tussen Pedro en Tita, en ze vond dat Tita zich niet moest moeien met de voeding van het kind. Helaas overleed het jongetje hierdoor, want enkel Tita wist wat hij nodig had. Dit was de druppel voor Tita.
