Heey,
Laat maar iets achter.
Comments, opbouwende kritiek of gewoon iets leuk over jezelf!
Alles is welkom :)
Beoordeel dit blog
Over mijzelf
Ik ben Lisa
Ik ben een vrouw en woon in Lebbeke (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 15/06/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Korfbal, lopen, zwemmen, fotografie, schrijven...
Lisa beantwoord graag verdere vragen in het gastenboek :)
Ik geef ook graag adviezen, of bied een luisterend oor. Je mag me alles vragen.
Lisa's Blog
11-08-2011
Mijn lieve zusje :)
Ondertussen mijn 3de poging om dit tekstje online te zetten en aangezien ik zo slim ben om te vergeten tekst te kopieren, zal al mijn lof aan haar verdwenen gaan :) Ik kan geen 3 keer opnieuw alle zware emoties ondergaan enzo :) Neenee, grapje. I'll revise shortly;Mijn zus is een fantastische jonge vrouw aan het worden na een moeilijk pad, dat nog niet helemaal ten einde is, te bewandelen. Ik ben fier op al haar goeds en ook op haar mooie (onbewerkte) stem. Ik wil jullie haar laten horen :) En ik zou jullie meningen aprecieren (op youtube, fb of hier ) :) I'll love y'all 4ever :p
Je bent niet perfect en zal nooit de perfectie nastreven. Geloof het of niet, maar ik hou van wie je bent! Op een dag zal iedereen je aanbidden, trust my words! Want jij durft zijn wie je werkelijk bent en dat vind ik ware schoonheid.
You may think that I'm a freakshow, but keep it up 'cause soon enough you wanna be a loser like me :)
Screw it dude, I'm not perfect. Life just stinks sometimes. I don't know why you need to act like the hole in the toilet. I already need to clean that every day. Yes, you need to be 'trained' in a certain way. If you really want to be loved, you will have to learn how to love and be romantic. If you want a girl, you need to start to really care. Honey, when you are finally a grown up, let me know and we'll talk again. Meanwhile, pretty, pretty please, take your crap somewhere else :)
Yoshi is een border collie, ze is mijn hond. Ja, inderdaad, MIJN hond. Waarom alleen van mij? Omdat ik mijn vrije tijd opoffer om met haar naar de hondenschool te gaan, daarom! Maar ik vind het wel leuk. Ze zal vooral naar mij luisteren, met mij deftig gaan wandelen en ze zal nog meer van mij houden. Lang leve MIJN egoisme (a) Dus, straks mag ik weer helemaal naar de hondenschoolmeneer gaan, die mijn zusje als voorbeeld gebruikt van hoe het NIET moet. Fantastische eerste indruk zusje.. --' And off we goooo
Sommige mannen zouden ook getraind moeten worden- met sommige bedoel ik alle-
Vandaag was mij eerste werkdag van de vakantie. Ik werk in het rusthuis net om de hoek. Ja, ik breng oude mensen hun eten! Het is eens iets anders dan huilende kinderen -niet dat ik niet hou van huilende kinderen, in tegendeel, ze zijn mijn leven :) - Ik vind het fijn om goedemorgen te zeggen tegen deze mensen. Ik vind het leuk dat ze blij zijn met de simpele dingen. Het is fantastisch dat ze vriendelijk en dankbaar zijn. Ok, die dankbaarheid vind ik wel oprecht aangezien ik diegene ben die de kaka uit hun wc kuis, maar toch. Ik denk wel dat het belangrijk is om hen aandacht te geven en telkens een kort babbeltje mee te doen. Ik weet namelijk uit eigen ervaring dat sommige bejaarden weinig of zelfs geen bezoek ontvangen. En we willen allemaal toch een sociaal leven, of niet soms?
Ik hoop dat deze tijd verder blijft gaan. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat er binnen 100jaar nog steeds jongeren zijn die met plezier de kaka uit een bejaarde zijn wc-pot gaat halen. Want zij verdienen rust. Zij verdienen respect. Want zij zijn onze voorouders, en zoals in de oertijd de ouderen gerespecteerd werden, zo zou het nu nog steeds moeten zijn.
Aangezien je bij een ander niet doet wat je bij jezelf ook niet doet, zou je voor een ander evenveel zorg moeten dragen als voor jezelf That's what they call respect!
De hele tijd loop je mij te paaien. Je wil me. Je houdt van me. Zonder mij, is er niets aan je leven.
Grow up, dude! Lieve woordjes doen me niets. Toch niet uit jouw mond. "ik schrijf gedichten" *wow, echt?* "Ja hoor", maar niet heus! Gedichten van het internet halen kan ik ook. Begrijp mij nu niet verkeerd. Mijn toekomstige hoeft echt geen dichter te zijn, verre van. Ik hoef gewoon niemand die over zoiets stoms al liegt.
Dus, conclusie, dit is een gesloten hoofdstuk. Baaibaai, zwaaizwaai, KUSTZE!
Dit kreeg ik vanacht doorgestuurd in een smsje van een vriend. Of het van zijn eigen hand is, weet ik niet. Hoe dan ook, de gedachte achter dit gedicht vind ik mooi. Bedankt om eindelijk wat gevoelens te tonen :)
Jouw hand
Nu jij daar niet meer staat, om mij liefdevol te leiden Jouw hand, onzichtbaar, uit de mijne hebt laten glijden, raken mijn vingers versteend en verstard sluiten zich als een ijzeren band langzaam rond mijn hart
Vorige week woensdag ging ik naar de zee. Een bezoekje brengen aan mijn meter en peter. Ik had eigenlijk nog nooit op mijn eentje naar de zee gereisd, wat, dat besef ik nu, heel vreemd is voor een 17jarig meisje. Achja, voor alles een eerste keer zeker? J Het voelde wel anders om helemaal op mezelf de trein te nemen, die trouwens werd afgelast -lang leve de NMBS-. Zo dingen alleen doen, vind ik niet zo erg. Soms heb ik dat wel nodig, een beetje Lisa-tijd, maar deze keer dus niet. Om de een of andere reden zitten al mijn gedachten op een rijtje. Die reden leest dit tekstje waarschijnlijk ook J Het zeetje waar ik geweest ben, is Heist. Niet Heist-op-den-Berg, meneer de Locketman, maar Heist aan de zee. Over meneer de Locketman gesproken. Die man vindt mij dus echt niet leuk. Hij laat mij teveel betalen en wil geen weekendticket geven. Achja, nog eens, lang leve de NMBS J Maar ik ben aan het afdwalen. Aan dat zeetje, Heist dus, heb ik een hele hoop vakanties besteed in mijn jonge jaren. Wanneer ik op de trein de oude camping voorbijreed, kreeg ik weer het zalige gevoel van een 10-tal jaren geleden. Ik nam fotos, want ik wou deze beelden altijd bij me houden, ook thuis. Het was wel vreemd om alles, na zo een lange tijd, nog exact te weten liggen en flashbacks te hebben terwijl ik rondom me heen keek. Een hele dag, heb ik als in een trance alles beleefd. Het was in een woord, FANTASTISCH! Het heden aanschouwend, dacht ik terug aan het verleden. Maar, het kon niet blijven duren. Het was tijd om naar huis te gaan. Overdreven gelukkig- ik wou zelfs op straat dansen- stapte ik nog eenmaal langs al mijn jeugdherinneringen. Maar, mijn euforie duurde niet lang meer, want in mijn jeugdherinneringen, komt mijn opa ook voor. Mijn lieve opa, die, net als ik die dag, altijd alleen naar de zee reisde. Opa, waar je ook bent, ik hoop dat je weet dat ik nog steeds aan je denk en dat ik dat altijd zal blijven doen.
Fotos zijn herinneringen aan een tijd waarvan je weet dat je dacht gelukkig te zijn.
Soms, meisje, denken we dat de wereld aan onze voeten ligt. Of vinden we de wereld 'toch maar klein'. Het lijkt dan wel of niets op deze grote planeet ons in de weg kan staan omdat je jezelf grootser voelt en alles kan overschouwen. Dan zou je willen wegzweven, de macht overnemen. Want wij kunnen dan alles aan. Dat zou dom zijn, maar soms doen mensen dat. Ja, meisje, mensen zijn soms dom. Zo dom dat ze denken alles aan te kunnen. Dat wist jij niet. Maar ze geraken hier niet mee weg hoor, meisje. Laat je nooit manipuleren door hen. Zorg er voor dat je ze niet achterna loopt zoals een kip zonder kop. Want als je dat doet, meisje, dan zie je even weinig of zelfs minder dan zij. Als je dat doet, bots je tegen dezelfde onzichtbare muur. Geloof me, meisje, wanneer je gaat zweven, doet het vallen nadien veel harder pijn. Want zij die gaan zweven, laten hun echte vrienden achter op de grond. En in hun eigen, naar hun gevoel, superieure leventje gaan ze verder met hun zwevende fake vrienden. Maar de echte vrienden gaan verder, gekwetst. Gekrenkt, gebroken. Ze concentreren zich liever op andere echte vrienden, wat normaal en goed is. Ze gaan verder en willen meestal niet meer omkijken naar een gesloten hoofdstuk. Naar een hoofdstuk waarvan ze alle letters één voor één probeerden om te draaien. Zodat ze konden terug keren naar de tijd die vroeger was. Wanneer onze zwevende mensen dan helemaal alleen vallen, meisje, zal er niemand zijn om ze op te vangen. In tegenstelling tot bij jou. Ik zal er altijd voor je zijn. Maar, meisje, lief meisje, breng het alsjeblieft niet zover. Laat mij niet in de verleiding komen om op te geven. Want ik lees liever en boek in een stuk uit, zonder een hoofdstuk te moeten weghalen.
