Dat de meeste dingen van een afstand of in het voorbijgaan mooier en aantrekkelijker lijken dan ze in werkelijkheid zijn is natuurlijk geen nieuws. Omdat ik nou eenmaal tot de categorie ezel-waarbij-na-100-keer-stoten-nog-geen-lampje-gaat-branden hoor kon ik dus, niet gehinderd door enige twijfel, beginnen aan een nieuw avontuur; Openbaar Vervoer. Ik weet het, in Nederland is dat allemaal bar en boos geregeld, maar hier in Belgique kan dat nooit het geval zijn natuurlijk, alles is hier immers veel en veel beter, mooier, slimmer en nog goedkoper ook.

Ik zag het al helemaal voor me, boekje mee, of stoerder nog, iPod, en dan maar lekker relaxed in de trein gaan zitten forensen. Ja mensen, kijk mij nou eens even hoe ik hier, soepeltjes alsof ik niet anders gewend ben, milieubewust zit te zijn.

Natuurlijk ging en gaat het in het echt ietsje anders. Ik ben veel te zenuwachtig om relaxed te gaan zitten zijn. Laat staan om te lezen, ik sjouw al een dikke week met een boek in mijn handtas maar nog geen letter in gelezen, althans, niet in bus of trein. Ik ben veel te bang dat ik mijn halte mis, zelfs als ik weet dat die pas over een minuut of 20 zal komen. Ik hoef maar een minuutje of 10 in de trein te zitten, uit voorzorg ga ik dus na 5 minuten alvast bij de deur staan om mijn halte maar niet te missen. Het omroepsysteem in de Belgische treinen blijkt namelijk precies hetzelfde te zijn als dat in de Nederlandse varianten zoals ik me het herinner van de laatste keer dat ik met de trein ging (jaartje of 10-20 terug), namelijk als volgt: Attentie alstublieft, wij naderen station … @#$#@$kraak$#@#$piep$#$@#$knars…reizigers in de richting …(&*(&#$#@#... Overstappen, de treinstellen met nummer #$@#$@#^$#@$@! Zullen achterblijven op station.. $@#$#@ kraak piep knars#$@#

Mijn ritje in de bus duurt iets langer, een minuut of 20, maar ook hier is van relaxed zitten en rondkijken geen sprake, ik zit als een arendsoogje te loeren of ik al wat bekends zie, met mijn vinger zenuwachtig op de stopknop zie ik er uit als de eerste de beste randdebiel die wat denkt te kunnen winnen bij De Zwakste Schakel. De hemel te rijk als ik dan eindelijk, en met klotsende oksels en kabbelend kontwater, ook echt op het knopje mag drukken en kan uitstappen. Zo, was dat even een lekker relaxed ritje? Ja, je komt zoveel meer ontspannen aan als je niet zelf hoeft te rijden.