OK ik had een huis gekocht.

Gelukkig was ik naar de bank geweest en had ik al gevraagd hoeveel ik zou kunnen lenen.

Ik zat ruim onder het maximum bedrag dat de bankdirecteur me voorgesteld had. Ik zou als ik het goed uitrekende zelfs minder per maand moeten afbetalen dan dat ik  aan huur moest betalen.

Dus ik naar de bank. Ik leg mijn dossier op tafel, de lening aanvraag werd ingediend dat is het.

Dacht ik toch.

Ik moest nu ook op korte termijn de EOT in orde krijgen en de bijkomende kosten van de aankoop op tafel leggen.

En daar begon dan het feestje.

EOT? Ok maar dan moet je daar en daar op toegeven. Niet dat het levensbelangrijke zaken waren maar toch. Toegeven omdat er geen tijd is om te onderhandelen is niet plezant.

EOT nog op tijd bij de notaris laten passeren? Ok maar dan moet je voor die spoedprocedure nog eens lekker bij betalen.

 2 weken later kreeg ik telefoon van de bank. Uhm uw lening…. Ze is niet goedgekeurd…..

Als verklaring volgde het volgende. Jij kan alleen wel zoveel lenen maar de lening van het andere huis (dat dus in de EOT beschreven stond als niet langer mijn eigendom) loopt en jij daar mee verantwoordelijk voor bent….. krijg je geen lening van ons.

Stress angst en paniek overweldigden me.

De bankdirecteur voegde er nog netjes aan toe. Ah ja jij tekende mee bij het aangaan van de lening, zij koopt je woning over (zegt ze) maar volgens ons kan ze dat niet betalen. Dus, ze kan je beloven wat ze wil zolang wij er niet zeker van zijn dat de lening kan terugbetaald worden krijg jij geen lening. Want als er problemen zijn dan zal jij de lening moeten afbetalen.

Als huisverlater werd ik naar mijn gevoel gegijzeld. Ik mocht wel lekker veel huur betalen en niemand die er naar kraait. Maar owee als ik zelf een woning wou kopen.