De activiteit op de blog is een hele tijd stilgevallen, en dat vooral omdat de activiteit thuis enorm is toegenomen!!
De verhoogde activiteit thuis was enerzijds omdat Vince na zijn 1e
oorontsteking (cf vorig bericht) er een hele reeks andere ziektes aan
koppelde (extra oorontstekingen, stomatitis, keelontsteking,
bronchitis,...). Die zieke periodes waren heel vermoeiend, want hij had
uiteraard extra zorgen nodig én had minder goede nachten (waardoor mama
en papa ook niet voldoende slaap hadden).
Anderzijds omdat Vince ondertussen een behoorlijk actief kereltje is
geworden! Rond zijn 8ste maand begon hij te 'baggeren'. Dit moet je je
als volgt inbeelden: zittende Vince heeft rondom zich massa's
speelgoed, en wil graag van speeltje A naar speeltje B kruipen. hij
lanceert zijn handjes en probeert vooruit te geraken, beseft dat hij
ook iets met zijn benen moet doen, maar weet nog niet goed wat.
Hierdoor experimenteert hij met allerlei bewegingen (poepje optillen
maar helaas direct opzij vallen wegens evenwichtsproblemen, knietjes
vooruit proberen te schuifelen maar niet vooruit geraken wegens voetjes
id knoop,...), die hem echter geen meter vooruit helpen, den duts. Dus
wriemelt hij zijn handjes terug achteruit, duwt zijn poep daar waar hij
denkt dat er plaats is en beland zo op een ander plekje dan hij
vertrok. Met dit patroon kon hij een hele tijd lang op zijn speelmat
zitten achteruit 'baggeren'.. tja, dat werd behoorlijk frustrerend voor
ons manneke, want hij wou VOORUIT!!
Op een dag gaf hij het op, en begon hij zich dan maar volop rechtop te
trekken aan alles wat maar mogelijk was. Hierdoor leerde hij om goed op
zijn knietjes te zitten en hop, plots had hij ontdekt hoe hij de
verdomde voetjes uit de knoop kon halen en op 30/12/08 was de hoogdag
aangebroken: Vince kon plots kruipen!! Tante Gwenny zal het geweten
hbb.. Net die dag kwam ze babysitten, en ze heeft de hele dag niet
anders kunnen doen dan achter hem aanracen, om te zorgen dat hij in
zijn expeditie geen gevaarlijke stoten zou uithalen..
Nu, ik moet toegeven: zijn timing om te leren kruipen was picobello:
tot net voor kerst zat Vince in de crèche nl bij de ijsbeertjes. Dit is
het klasje van de allerkleinsten (de niet-kruipertjes). Na nieuwjaar
mocht Vince over naar het volgende klasje: de Koala-beertjes. De
kindjes hier zijn al wat groter en kunnen kruipen. Doelstelling in dit
groepje is om oa te leren stappen. Dus ik kan da manneke maar al te
goed begrijpen: hij wou niet onderdoen voor de kindjes in het nieuwe
klasje, slim bekeken he!
Bij zijn overgang van de ijsbeertjes naar de koala's kreeg hij zijn 1e diploma, met bijhorende foto:
En ondertussen amuseert hij zich met een combinatie van:
- rondkruipen
- rustig spelen in zijn box
- bumba of samson kijken
- naar papa of mama kruipen, daar stevige handen proberen te grijpen om dan stappe stap doorheen het hele huis te kunnen doen!
- naar de poef van het salon kruipen om zich daar recht te trekken en rondjes rond de poef te stappen
tziet er dus naar uit dat hij misschien tegen zijn 1e verjaardag zal
kunnen stappen, al zal hij dan nog goed moeten oefenen qua evenwicht.
De stapbeweging zelf heeft hij al flink beet, maar die stevige handen
van mama of papa zijn toch echt nog wel nodig om vooruit te geraken.
Alles op zijn tijd he!
En nu is het aftellen naar 20/3, zodat we zijn 1e verjaardag kunnen vieren!!
Wat gaat het toch snel vooruit! We hebben zaterdag een half kaarsje uitgeblazen. Vince kan ondertussen al vlotjes op zijn buik rollen (terug ook, maar dan verbaal, zijnde: lang genoeg roepen tot mama of papa je terug op de rug draaien - om dan direct terug op de buik te belanden: leuk spelletje!) Ook zitten begint goed te gaan: in zijn eetstoeltje, maar ook op de grond mits nog support en regelmatig omkippen.
Net op de valreep van zijn eerste semester, heeft hij nog een oor-onsteking versierd. Nadat hij de derde dag op rij koorts maakte van 39°, zijn we dan maar op zondag naar de spoed gereden om een check-up te doen. Conclusie: antibioticum, neusdruppels en 1 week thuisblijven van de crêche... dat was efkes plannen & organiseren!
Maar goed, hij is er al lang weer bovenop en is weer de vrolijke baby van tevoor.
Ondertussen slaapt hij toch weer een stuk moeilijker, elke nacht wordt wel verschillende keer onderbroken - soms 1 min., soms 1uur. Dat kan dan toch wel wat knagen tijdens een drukke werkdag, maar goed: je went anderzijds ook wel langzaam aan een ander levenstempo. Straffer nog, ik zie er zelfs nog pluskanten bovenop: je hebt veel meer tijd om iets productiefs te doen.. of niet natuurlijk.
6 maand dus: leuk want vanaf nu mag hij pletkoekjes bij de fruitpap eten en zit vlees tussen de groentepap. Ik kijk al uit naar pakweg volgende maand, dan gaan we samen eens een lekkere saté met frietjes halen - zonder mayonaise natuurlijk, dat zou wat vettig zijn voor zo'n klein ventje.. ;-)
We zijn net terug van wat vakantie in Bordeaux en omstreken, met een uitgebreide tussenstop in Parijs op de terugweg.
We zaten in het Mercure Médoc Golf&Spa hotel, aan de westkant van Bordeaux, rustig temidden van 36 golfterreinen.
We hebben toch verschillende uitstapjes kunnen doen met Vince, oa. naar Arcachon, Biscarosse, Andernos-les-bains, Cap Ferret en natuurlijk Bordeaux zelf. We hebben de Bordeaux wijngaarden opgezocht en zijn zelf gaan proeven in een chateau in de Margaux streek vlakbij.
Op sportief vlak was het voornamelijk meeleven met de olympische spelen (vooral dan met de fransen en hun emotionele commentatoren - hilarisch), zelf wat golfballetjes proberen raken (moeilijker dan op de Wii) en in het zwembad plonzen - waarin Vince zich kostelijk heeft geamuseerd met zijn baby vlotje.
Hierbij wat leuke beelden... (op de kleinere kan je doorklikken om te vergroten)
Bordeaux - Gironne
Bordeaux - Monument aux Girondins
Bordeaux - Cathédrale St-André
Bordeaux: Grand Théätre / Place Jean Moulin / La grosse cloche / Esplanade des Quinconces
Eindje lopen met de koets - altijd goed voor kriebels in de buik
Wat is da? Fruitpap? Bweh, dat is precies koud! / Ready for swimming! ('k heb toch gezien oe da Misjel Fjelps da doe!)
So sjie !
Little Buddha
In de baai van Arcachon (Andernos-les-bains) hebben ze af en toe een waterprobleempje
Gujan - (oester)jachthaven zonder water, is als een café zonder bier..
Perrier - love at first sight & first french kiss ;-)
Paris - Jardin de Luxembourg
Notre Wie? och, papa maakt toch foto's...
Notre Dame Pantheon
Crêperies overal, zelfs kebab zaken verkopen ze! Waarom? Omdat er toeristen als Veerle op bezoek komen..
Interessant fiets-systeem overal in de stad: goedkoop te huur voor een ritje (1e half uur zelfs gratis) - een super idee!
1 Venti White Mocha Decaf No Cream - To Go (home) svp!
Ondertussen zijn we al goed gewend aan de extra afleiding in huis. Het wordt wel moeilijker om 's avonds nog iets in te plannen zonder regelingen te treffen vooraf. De laatste papfles zit nu al om 20u, dus daarna begint hij aan zijn uitgebreide nachtrust (tot 7u). Na 4.5 maand meet onze rakker 68cm (97 percentiel), en weegt hij 8.1kg (90percentiel) droog aan de haak.
Hij begint ook al redelijk goed rechtop te zitten, zijn rugje wordt steviger en steviger. Alleen gaat het natuurlijk nog niet zonder omvallen. Opmerkelijk ook hoe snel ze dingen oppikken: handjes draaien voordoen, en enkele dagen later zit hij zelf naar zijn draaiende handjes te staren.
rechtervoet is mijn favoetriet
Sinds vorige week heeft hij ook zijn voetjes ontdekt en sinds gisteren nog maar rolt hij vanzelf van rug naar buik. Spijtig is wel dat de omgekeerde beweging nog niet lukt en begint hij na een tijdje te huilen... Dus draai je hem terug op zijn rug, alleen maar zodat hij na 30sec. opnieuw op zijn buik ligt te huilen.. It's not rock'n'roll only, baby! )
Mag ik deze dans van u? The hangmat men euh.. ik denk best firewire gebruiken..
Dat wil ook zeggen dat hij ondertussen al verschillende keren in de crêche is geweest en Veerle ondertussen weer aan het werk is. Ondanks het genot van lang samen te kunnen zijn na de geboorte met Vince, keek ze op het einde van het verlof er toch wel naar uit om terug wat meer sociaal contact te hebben en nog eens met andere dingen bezig te kunnen zijn. Dat gebeurt dus ondertussen, hoewel het fysiek wel terug aanpassen is aan het dagelijks ritme!
Vince laat de sociale interactie zich ook wel bevallen in de kinderopvang (eigenlijk een klein schooltje in Wilrijk vol klein grut, +-90 baby's!). Al vanaf de eerste dag stond hij geboekt als rustige, sociale baby: een droom voor een onthaalmoeder.. En met zijn bescheiden lachjes is hij blijkbaar al snel in een favorietenrol gekropen: dat komt nog wel van pas later als er moet gevochten worden om de schommelstoel, slimme kerel ;-)
Nu maar hopen dat hij niet te snel een paar kinderziektes oploopt, anderzijds heeft hij genoeg reserve. Sterker nog, hij is de gemiddelde curves van Kind&Gezin naar boven aan het trekken want hij springt quasi uit de maximale bandbreedte, zowel qua lengte als gewicht (+- 7.8kg voor 67cm). 't Zal geen boeferke zijn zeker! Sinds dit weekend is de fun er wel wat af, want de groentepapjes hebben hun intrede gedaan (enkel nog 's middags alleen voorlopig), tesamen met gesmodder en geschrei. De traantjes komen vooral omdat meneer vindt dat het te traag gaat, dus de tijd tussen lepel afkappen in de mond en nieuwe lepel klaar voor de mond, hou je best zo scherp mogelijk.. hij is zelfs zo vriendelijk om je hand mee te helpen sturen, wat dan weer nefast is voor extra gesmodder
come,come, gimme some!
Dus nadat je de groentepap zo vakkundig mogelijk erin hebt gelepeld, rep je je om een volle fles pap te prepareren, die hij met gemak erachteraan kapt. euh, tja, ik denk dat het vooral langs Veerles familiekant zit, of worden vleesschotels van 14personen altijd opgegeten door 8 eters?
Tegenwoordig heeft hij een speciale slaaphouding gevonden: hij trekt altijd een doekje over zijn hoofd, dat geeft geborgenheid veronderstel ik, daarna trekt hij een ander doekje tot over zijn kin zodat 1. zijn voeten niet te warm krijgen (hate it when that happens! heeft hij duidelijk van mij) en 2. kan hij ook de rest van zijn gezicht bedekken. Je moet er vooral over waken dat hij nog kan ademen, maar gelukkig zijn die doekjes ook dun genoeg. Dit beetje vreemde zicht krijg je dan.
Nog even een kleine update over onze tuin: eindelijk zijn de 4 kanjers van bomen omgezaagd! Gebreveteerde tarzans hebben die gisteren vakkundig naar beneden gehaald, tak per tak en meter per meter. Hier zie je nog de top naar beneden komen van die grote den, die bedekte ongeveer heel het grasperk.
)
