Onze laatste tentnacht zat erop! Best een vreemd gevoel, de laatste keer de tent afbreken. Een tent die zeker z'n nut bewezen heeft, maar die er ook haar laatste nacht opzitten heeft. Ze heeft best afgezien, en haar tijd voor het containerpark is zeker aangebroken. Natuurlijk had Shanna ook zin in een gezellig ontbijd. Eitjes werden gebakken, om dan direct opgegeten te worden door de vogels in de buurt. Best even vloeken, wanneer je alles mag weggooien, die vogels zitten namelijk vol met bacteriën. Tijd om al de rest dan maar op te eten. Tot plots een vogel, het brood uit m'n mond wou nemen. Best verschieten natuurlijk, dus heb ik hem maar een tik gegeven met een stok, terwijl die een paar meter verder zat, mikken kan ik wel . De sfeer met de vogels was toch gezakt onder het vriespunt, dus werd het tijd de camping te verlaten. Via de ferry, konden we dan verder doorrijden door het park. We kwamen nog verschillende uitkijkpunten tegen, maar wouden toch zeker stoppen bij één. De naam ben ik vergeten, maar het zijn reusachtige duinen, echt prachtig om te zien. Ook loop je daar terug helemaal alleen, het blijft steeds speciaal, nog steeds na al die maanden. Een beetje te vroeg, kwamen we al aardig in de buurt van m'n pa. Dus besloten we nog eens te stoppen in Newcastle, toch ook een grote stad in Australië. Die stad, heeft eerlijk gezegd niet veel meer te bieden dan een grote haven, met veel fabrieken. We hebben toch eens in het centrum gelopen, maar het was er niet echt gezellig. Ook het weer was helemaal omgeslaan, en er stond best wel een gure wind. We warmden ons wat op, met koffie. Ook iets wat we deden in Gosford trouwens. Het wordt hier natuurlijk winter, dus onze warme koffie was zeker gepermiteerd. In de vooravond kwamen we eindelijk toe bij m'n pa, die vooral blij was dat we zonder veel tegenslag de heflt van Australië hebben rondgetrokken. Zo werd het tijd voor vele verhalen, en niet te vergeten, bier!!
Wat kwamen we dicht bij onze eindbestemming! Vandaag zouden we terug meer zuidelijk rijden, om dan nog een goeie 150 kilometer van m'n pa te zitten in Gosford. Ook wordt het onze laatste tent nacht vanavond! Vandaag was het terug inmprovisatie, een park dat Shanna heeft gevonden. Myall Lakes N.P, een groep grote meren, zoals de naam al deed vermoeden natuurlijk. Voor de verandering, terug een kleine rit naar daar van een goede 40 kilometer. Wel een mooie baan, langs de grote meren, wat volgens mij een pak mooier is dan de autostrade, die wat meer in het binnenland ligt. Ook daar, deden we nog eens een grote wandeling, die langs de meren liep. Die wandeling was wel niet de mooiste die we al gedaan hebben, de baan die we regelmatig naast ons wandelpad zagen was best storend. Maar de meren waren wel heel mooi, en vooral heel groot! In de middag, begon onze zoektocht al naar een camping. Ik had namelijk wifi nodig, en dat is hier niet altijd een gemakkelijke opdracht om te vinden. We liepen een paar campings af, en waren toch extra streng voor onze laatste camping, ook de ervaring van gisteren zat nog een beetje in het hoofd. Nee, we moesten een goede camping hebben, zeker voor onze laatste nacht. Zo kwamen we terrecht, in een grote resort, met campinggrond. Een beetje hetzelfde als in Fitzroy Island. Ook daar was er helemaal niemand, en stonden daar voor de verandering helemaal alleen. Maar er was wel wifi, dus kon ik eindelijk nog eens skypen met het thuisfront. Ook een campkitchen was aanwezig, de ideale plaats voor Shanna om haar helemaal uit te leven. Ons tentavontuur zat er na deze avond op, dan kunnen we terug in een gewoon bed slapen, na al die maanden. Het zal best vreemd doen, maar het zal ons ook deugd doen, eindelijk terug een bed!!
Terug een dag, waar we aan het improviseren sloegen. Crowdy Bay stond niet op de planning, maar het zag er wel mooi uit, op Google Maps ;-). Ook het weer was er perfect voor, zodanig we terug vroeg in de morgen al op weg waren. Terug een kleine rit vandaag, een goede 40 kilometer, waarvan wel enkele kilometers off road. Crowdy Bay, is een nationaal park met heel lange, ongerepte stranden. Daar kon je twee wandelingen doen, die we beide deden. De eerste was de langste, en bracht ons via verschillende kliffen aan kilometers lange stranden. Ook kwam je tijdens die wandeling -buiten een paar kangeroes- helemaal niemand tegen. We hadden een beetje hetzelfde gevoel als bijvoorbeeld in Royal N.P, aan de zuidkust. Alleen was het weer nu veel beter, wat onze dag zeker goed maakte. De tweede wandeling, was een stuk korter, en eigenlijk een beetje hetzelfde als de eerste. Ze was zo kort, dat we nog wat tijd vonden om wat op het strand te liggen, helemaal alleen, steeds speciaal! Zo reden we in de namiddag verder, terug richting het zuiden natuurlijk. We besloten dan, om in Forster te blijven slapen. Zeker een gezellig stadje, maar het werd al snel donker natuurlijk. Dus gingen we al gauw op zoek naar een camping, en daar hadden we toch een beetje pech in. Voor de goedkoopste kiezen is zeker niet altijd goed, dus zaten wij met onze tent aan stinkend water, vol met muggen. Ook was er geen 'camp kitchen', een kleine domper voor één van onze laatste tent nacht. Maar we hadden er een mooie dag opzitten, dat was het belangrijkste!
Vandaag stonden we nog eens vroeg op, voor de verandering ;-). We hadden namelijk een hele planning voor de boeg, die we een beetje 'last minute' gemaakt hadden. De oostkust is zeker een prachtige kust, daar hoor je me zeker niet over klagen. Maar het is ook een heel toeristische plaats, wat na een tijdje toch wel wat vervelend wordt. Ook is het best wel wennen, dat je hier voor alles moet betalen. Zo besloten we terug wat meer het binnenland in te trekken, op zoek naar mooie natuur, en minder toeristen. We hadden in een boekje gelezen over Dorrigo N.P, een park in de bergen, waar je een mooie wandeling kon maken in het regenwoud daar. Wat de wandeling ook interessant maakte, was dat je achter een waterval kon wandelen, iets wat we toch nog niet direct hadden gedaan. Zo werd de tent snel afgebroken, en twijfelden we nog even om langs de Banana te passeren. We hebben dat dan uiteindelijk niet gedaan, ze moet maar langer open zijn dan 17u! Zo waren we al vroeg op weg, naar Dorrigo N.P, goed voor een korte rit van een goede 60 kilometer. Let op, die rit was terug niet voor gevoelige kijkers, en was best lastig in de bergen. Daar hadden we natuurlijk al enige ervaring mee, en zo kwamen we een goed uur later aan in het park. Daar was het al gevoelig frisser, we zaten ook een 1 000 meter hoog. We kregen daar direct een kaartje, en begonnen aan de wandeling. De natuur was er terug prachtig, en we waren echt blij dat we terug van de natuur konden genieten. Ook was er niet veel volk, wat we ook konden appreciëren. De wandeling bracht ons langs drie watervallen, waarvan de derde de spectaculairste was. Daar kon je namelijk achter, iets wat prachtige foto's opleverden. Ook hadden we op het einde van de wandeling -net als in Coff's Harbour- terug een houten pladform, waar je kon genieten van een prachtig uitzicht over de bergen. Het weer was zeker niet perfect, maar dat kon het genot zeker niet bederven. De moment dat we terug aankwamen aan de auto, begon het dan ook te regenen, de perfecte tijd om terug te vertrekken, via een gezellige koffiebar, terug naar beneden. Ook beneden was het al goed aan het regenen, dus besloten we nog wat verder te rijden naar het zuiden. Zo kwamen we in Port Macquarie, waar we op zoek gingen naar wifi. We zagen het niet zitten, om in dit regenweer de tent op te zetten, dus zochten we naar een goedkoop alternatief. Zo belandden we in een soort motel, zeer goedkoop en best wel mooi. Ook gingen we naar de Chinees, en aten ons veel te grote maaltijd op bed, voor de film. Zo zie je maar, we maken er altijd het beste van!
O ja, onze 'probeersels' gebeden werden aanhoord, het weer zag er zeker niet slecht uit. Af en toe wat wolken, maar vooral veel zon en geen regen. Gisteren avond heb ik nog een beetje op de kaart, van de buurt hier gekeken. En we besloten dan om naar een landtong te wandelen. Die landtong begon in de haven hier, wat helemaal niet ver was van de camping. Eerst moesten we een stuk over het strand wandelen, wat ons al direct bij een eerste hindernis bracht. We moesten namelijk een riviertje over, op het strand. Het viel al ons op, dat iedereen een hele omweg deed, via een brug. Daar wouden we natuurlijk niet aan mee doen, en stoer zoals we zijn rolden we direct onze broek op en deden we ons schoenen uit. Het was best wel spannend, met een gsm in je broekzak. Maar we haalden de overkant, al was het soms heel nipt om je recht en droog te houden . Zo kwamen we dan in de haven, waar we via een pad langs de rotsen naar die landtong konden stappen. Langs dit pad moesten uitkijken voor dolfijnen, het zou een plaats zijn waar er veel zitten. We proberen veel geduld uit te oefenen, maar zijn er niet in geslaagd ze te spotten. Zo werd het tijd, voor terug een stukje natuur. Niet dat er bomen stonden op die landtong. Maar wel veel gras, en laat gras in combinatie met de zee nu net één van m'n favoriete combinaties zijn. We wouden naar het uiteinde van de landtong geraken, waarover we eerst langs een serieuze helling moesten. Niet dat die klim zo hoog was, ze was vooral steil, heel steil. Problemen gaf dit zeker niet, het viel ons gewoon op ;-). Op het uiteinde van die landtong hadden we ook een mooi uitzicht over de zee, waar we toch steeds bleven uitkijken naar dolfijnen. Ook zette de zon ons aan om daar toch wat blijven plakken. Toch had Coff's Harbour nog wat te bieden, wat we wouden bezoeken, dus werd het toch tijd om terug te keren. Onderweg kwamen we dan ook nog zo een gezellige souvenir winkel tegen, waar vooral Shanna bleef plakken . Wanneer we er toch weg geraakte, reden we de heuvels in, waar je een mooi uitkijkpunt had over de stad. Dit uitkijkpunt was zeker spectaculair, want het was een houten platform, gebouwd boven een grote afgrond. Niet voor mensen met hoogtevrees, tenzij je het mooie uitzicht daar zeker niet wil missen natuurlijk. Zo werd het al in de late middag, en tijd om door te rijden naar onze laatste stop hier in Coff's Harbour, de Banana. De Banana is een soort binnenpretpark, waar je van alles kan doen. Als uitschieter wouden we zelf snoep maken, wat daar mogelijk was. Wat we vergeten waren, was dat alles hier sluit om vijf uur. Dus waren we eigenlijk net te laat, best frustrerend, alles dicht om vijf uur. Ook in het centrum was er niet veel meer te beleven na vijf uur. Alles sluit daar ook, wat een dode sfeer brengt in de stad. Dat is toch even wennen, wanneer je van België bent. Zo werden we een beetje verplicht, terug onze tent in te kruipen, en ons 'nuttig' bezig te houden...
Het was er duidelijk aan te zien dat we op het einde van onze trip waren. Enerzijds was het weer goed aan het veranderen, wat niet zo positief uitkwam voor ons. We reden namelijk terug meer naar het zuiden, en daar wordt het - in tegenstelling zoals in België - winter. Dus wat meer regen, en koudere temperaturen was hetgeen we momenteel ondervonden. Ook deden we geen al te grote afstanden meer met de auto, zodat we vandaag goed waren voor een rit van ongeveer 150 kilometer. Coff's Harbour, is zoals de naam doet vermoeden, een klein stadje met haven. Buiten de gezelligheid van het stadje, kan je er ook terecht voor met dolfijnen te zwemmen. Dolfijnen? Jah, dan staat dit natuurlijk hoog aangeschreven bij Shanna. Na het shoppen in Yamba, vertrokken we dan in de gietende regen naar ons volgend avontuur. Daar bezochten we, zoals gewoonlijk de toeristische dienst voor toch nog wat meer info. Daar werden we toch een beetje ontgoocheld. Het zwemmen tussen de dolfijnen, was toch de hoofdreden waarom we naar hier kwamen. Nu kwam het uit, dat dit niet met dolfijnen in het wild was, maar in een aquarium. Dat is natuurlijk iets dat je ook in België kan, dus gaf dit toch een kleine 'domper'. Goed, we wouden het hoofd niet laten hangen, en besloten daar dan wat meer te genieten van de gezelligheid hier. Eerst een camping zoeken natuurlijk, wat zeker geen probleem gaf. Er waren er hier verschillende, wat ons de mogelijkheid gaf om eens goed te vergelijken ;-). Natuurlijk moest het ook stoppen met regenen, voordat we onze tent konden opzetten. Gelukkig waren de weergoden ons toch eindelijk eens goed gezind, waarna we onze tent in relatief goede omstandigheden konden opzetten. Zo werd het toch al wat laat om nog iets te gaan doen, vijf uur donker, weet je nog? Zo vulden we onze avond, gelijk we hier al regelmatig gedaan hebben, kaarten, lezen... Hopelijk morgen wat beter weer!!
.
