Het was al onze laatste dag Fraser, wat
gaat de tijd weer snel. Goed, er stond weer van alles op het
programma, dus we waren er terug vroeg bij. Zo reden we direct al
naar..., een ander meer hier op het eiland. Dit was niet zo
gemakkelijk bereikbaar, als Lake Mckenzie. De auto moest je parkeren
op het strand, en dan moest je nog een drie kwartier wandelen, niet
zo gemakkelijk in het zand. Best vermoeid kwamen we aan, aan het
meer. Maar de wandeling was zeker meer dan de moeite waard. Het meer
was ook prachtig, en lag helemaal tussen enorme zandduinen. Daar kon
je ook van de duinen glijden, recht het water in.
Ook bezochten we nog Eli Creek. Een soort
rivier, waar je u door de stroming kan laten meedrijven, op het
einde kom je dan terug aan de zee. Ook het water daar, is er
uitzonderlijk mooi en zuiver. Na al dit mooi, werd het tijd om terug
te rijden naar de ferry, waarbij de mannen toch uit hun pijp moesten
komen. De gids had zich vastgereden, zo werd het tijd om allemaal
goed te duwen. Fraser zat erop, en persoonlijk was dit
m'n favoriet, hier aan de oostkust. Het is er een echte 'mancave',
met 4WD en bier. Moest ik hier wonen, vond je me hier regelmatig ;-).
Onze tweede dag Fraser Island, die goed
volgeboekt zat. Vandaag was het Pasen, dus wou onze gids wat vroeger
opstaan. Er zijn hier nu heel veel toeristen, en die moesten we toch
wat voor zijn. We zouden namelijk naar het bekendste meer hier gaan,
Lake McKenzie. Op weg naar daar, was het toch soms spannend, met het
diepe zand. Af en toe moesten we heel traag rijden, maar niemand is
echt vastgeraakt.
Lake McKenzie, was echt een paradijs.
Het is een prachtig meer, met mooi wit zand. Ook het water is er zo
zuiver, dat je wel overal de bodem kan zien. Daar bleven we even, tot
de grote massa toeristen kwamen. Het was tijd om verder te gaan,
waarna we naar een regenwoud gingen, hier op het zandeiland. Een
regenwoud, op een zandbodem, is iets heel uniek. En dit was ook echt
de moeite om eens te zien. Na de lunch reden we dan naar het
scheepswrak, dat hier al een paar tientallen jaren geleden is
aangestrand. Ook dit vond ik persoonlijk de moeite om te zien, en
gelukkig stonden er daar niet teveel toeristen. Zo kwam onze tweede dag aan z'n einde,
qua bezichtigen toch. Erna was het terug tijd voor drankspelletjes,
iets waar Aussies toch wel wat gek van zijn. Goed een Belg moet je
daarin niet teveel uitdagen natuurlijk . Ook gingen we nog eens uit in de avond.
Toch een hele belevenis, met een paar zatte Aussies.
Vandaag was het terug vroeg opstaan, om
zes uur ging de wekker al. We moesten er vroeg bij zijn, om naar
Fraser Island te vertrekken. Nadat iedereen was uitgechekt, was het
tijd om op de bus te stappen richting Rainbow Beach, waar we de ferry
zouden nemen naar Fraser. Op de bus werd het al duidelijk dat we bij
veel andere jonge mensen zaten, wat toch positief is, en wat ons ook
jong houdt ;-). Wanneer we in Rainbow Beach waren,
maakte we kennis met onze gids, en onze auto's. De eerste auto werd
bestuurd door onze gids, de andere drie door onszelf. Iedereen die
wou rijden, moest zich opgeven, iets wat Shanna en ik zeker deden. Zo
kwam ik in een auto terecht, met vijf vrouwen. Daarna kregen we een
korte uitleg, over hou de 4WD in elkaar zat, en was het tijd om te
vertrekken naar de ferry. Dat was een rit die Shanna voor haar
rekening wou nemen, waarbij het laatste stuk ook over het strand was,
best even wennen die eerste meters.
Op de ferry moesten we maar tien
minuutjes zitten, waarna we aankwamen op Fraser. Fraser Island, is het
grootste zandeiland ter wereld, waar er geen enkele baan is. Daar
rijd je enkel over het zand, iets wat we na de ferry ook
onmiddellijk moesten doen. Zo reden we meer dan 50 kilometer over het
strand, aan een snelheid van ongeveer 100 km/u. Dit gaf echt een leuk
gevoel, en was echt een hele ervaring. Na deze rit kwamen we dan aan
aan de 'champagne pool', waar we de tijd kregen om te zwemmen. Daar
zwem je tussen rotsen, waarbij er af en toe water inkomt door de hoge
golven. Zo ontstaan er bubbels in het water, vandaar de naam. Daar
ook vlak bij lag Idian Head, een hoge rots in de zee. Daar had je een
mooi uitzicht over de lange stranden, vol 4WD's en de zee natuurlijk.
Ook gaf deze plaats toch een vies gevoel, aangezien er daar vroeger
een heel aboriginal dorp is uitgemoord, door iedereen van die rots in
zee te gooien. Aangezien dat het hier ook vroeg donker
wordt, werd het al tijd om terug te keren naar de resort, terug via
het lange strand, een tocht die ik dan voor de rekening nam. In die
resort kregen we dan allemaal een kamer, per vier. Zo zat ik met drie
vrouwen op de kamer, tof ;-). Gelukkig hielden de dames het rustig,
na de drankspelletjes, en moet ik eerlijk toegeven, dat slapen echt
geen probleem was .
Wakker worden, op een gratis camping,
het is toch iets speciaal. Nog voor zes uur, stond de politie aan
onze tent. De gratis camping, waarover we gelezen hadden, was meer
illegaal dan gratis. We kregen tien minuten om onze tent af te
breken, of we kregen een boete van meer dan 200 dollar. Natuurlijk
waren we direct wakker, en de tent werd nog nooit zo snel afgebroken. Goed gezind waren we niet echt, en we
besloten onszelf wat te gaan oppeppen in de McDonald's, waar de
koffie toch best smaakte. Het voordeel wat we ook hadden, is dat we
nu meer aan onze dag hadden. Daar besloten we ook van te profiteren,
en we trokken naar het strand van Bundaberg. Die staat namelijk
bekend, omdat er daar veel schildpadden aan land komen, om hun eitjes
te leggen. Eens die zijn uit gebroed, gaan de pasgeboren schildpadden
van daar dan natuurlijk ook in zee. Jammer genoeg was het seizoen net
voorbij, waardoor we geen enkele kunnen spotten hebben. Gelukkig was
het strand wel heel mooi, en we besloten er toch wat van te
profiteren. We genoten daar van de ochtendzon, en het was ook de
perfecte plaats, waar onze tent eindelijk eens kon opdrogen. Al een heel stuk meer opgeladen, waren
we dan klaar om te vertrekken naar Noosa, waar onze driedaagse trip
zou beginnen naar Fraser Island. Het was niet zo ver, een goede 200
kilometer. Wat daarbij wel leuk was, is dat je onder de baan kan
genieten van gratis koffie. Een leuk initiatief hier in Queensland,
om de lange afstanden wat te verlichten bij de bestuurder en
passagiers. Eens we in Noosa waren, moesten we ons
direct aanmelden in de plaatselijke jeugdherberg. Daar kregen we al
een briefing, aangezien we zelfs zouden rijden met een 4WD op Fraser
Island. Ook zouden we veel op het strand rijden, en daar moet je toch
voor bepaalde zaken wat opletten. Na al dat, was het toch tijd om te
slapen, en dat was even verschieten. We lagen namelijk met 16 op één
kamer, toch wat teveel van het goede. Goed, over klagen mochten we
zeker niet doen, want al gauw vielen we in slaap.
Terug een 'rijdag' vandaag, aangezien
we toch wat tijd hadden verloren in Townsville. Ook is er tussen
Airlie Beach en Bundaberg niet zo veel te zien. Je hebt wel
Rockhampton, maar dat is een stad zoals Townsville, en zo hebben we
er hier al een paar gezien natuurlijk. Neen, plaatsen die wat minder
interessant zijn, gaan we nu overslaan, zo kom je aan een rit van
ongeveer 800 kilometer, wat hier toch relatief normaal is in
Australië. Gelukkig was het weer niet zo super,
wat de 'rijdag' toch wat lichter maakte. Zo kwamen we zonder
problemen, nog voor zes uur s'avonds aan in Bundaberg. Daar was het
toch even verschieten, wanneer het al bijna donker was om zes uur
s'avonds. In het tropische noorden is dit normaal, daar is het steeds
maar 12 uur klaar. Maar hier, al een pak meer naar het zuiden, wordt
het toch ook vroeg donker. De logica op dat gebied, is echt ver te
zoeken, dus besloten we maar ons hoofd er niet al te veel over te
breken . Nadat de tent opgezet werd, trokken we
nog even het stad in. Daar was het zeker mooi, maar pasen kwam eraan,
en dat is hier toch een heel belangrijke feestdag, hier in Australië.
Zo waren veel winkels dicht, en liep er niet zoveel volk op straat.
Gelukkig was er een shoppingscenter, dat wel open is. Daar konden we
ons belkrediet eindelijk eens opladen, van ons Australisch nummer.
Wat hadden wij daar een vreemde situatie voor. We gaven onze
gsm-nummer aan de vrouw van de winkel, ze hebben dat hier nodig voor
te herladen. Blijkbaar was dit de verkeerde nummer, het viel al ons
op dat niemand ons terug belde, wanneer we hem of haar ons nummer gaven
. Na het shoppingscenter, ging het Shanna
niet zo goed af. Ze kreeg steeds meer en meer last van haar
blaasontsteking, waar ze nu toch al een paar dagen mee rondloopt.
Aangezien hier alle dokters al stoppen met werken om vijf uur,
besloten we er mee naar het ziekenhuis te gaan. Daar kreeg Shanna de
goede medicatie, wat toch nodig was met onze drie dagen Fraser Island
in het verschiet. Hopelijk geneest ze spoedig genoeg!
.
