Spannend, dit is het allereerste bericht op deze blog. Al een hele tijd ben ik aan het denken om een blog bij te houden over de beestjes die ik het liefste zie, mijn katten. Op dit moment lopen er hier 2 rond, Bix en Gebbie. Gebbie is op 28 april 1 jaar geworden en Bix heeft zijn eerste verjaardag op 1 mei mogen vieren.
Ze zijn alle twee ongelofelijk lief, maar toch ga ik hun alle twee apart voorstellen.
BIX
Om hem met een woord te omschrijven: schattig Hij woont sinds juli 2007 bij mij. Op een avond stond een collega aan de deur met een klein lief katertje op zijn arm. Daar kan toch niemand nee op zeggen. Hij was toen ongeveer 10 weken. Mijn collega zijn broer was 'vergeten' om zijn kat te laten sterilliseren en zat met een nestje waar hij niet vanaf geraakte. Het katertje werd met een verschrikkelijk blaas en grom concert onthaald door Chester (hier later meer over). Na 24 uren goed nadenken ben ik op de naam BIX gekomen, ik was op zoek naar een korte en originele naam. Na een maandje gegrom en geblaas van Chester werd er eindelijk vriendschap tussen hun gesloten. Chester kon het verdragen dat Bix in zijn buurt was. Tijdens die maand had Bix het halve huis afgebroken (bij wijze van spreken). Hij was nogal wild met spelen en heel nieuwsgierig. Er zijn dan ook wat planten enz. gesneuveld. Wanneer hij 3 weken thuis woonde vernielde hij een heel mooie kamerplant, ik heb hem toen opgenomen en op het terras gezet zodat hij zich daar kon uitleven. Dat uitleven duurde welgeteld 5 minuten. Het eerste insect dat hij zag vliegen moest hij vangen. Een wesp natuurlijk, dat monsterachtig beest stook Bix in zijn lip. De rest van de namiddag heeft mijn stoer katertje op de zetel liggen jammeren. 2 Maanden later liet ik 's morgens zoals altijd de katten buiten, Bix bleef mooi op het platte dak (de sprong om naar beneden te gaan was hem nog te groot) en Chester vertrok naar beneden om zijn ronde in de buurt te doen. Dat was de laatste keer dat ik Chester gezien heb.
Bix was het niet gewoon om lang alleen te zijn en toen hij Chester begon te missen is hij beginnen treuren. 2 Dagen nadat Chester verdwenen was kwam ik thuis en Bix stond de longen uit zijn lijfje te schreeuwen. Op dat moment heb ik gezegd dat er zo snel mogelijk een nieuw katje bij moest komen, liefst één dat even oud was als Bix.
Zo begon mijn zoektocht op de website van Cat Shelter.
Daar was ze dan het ondeugende en liefste katje dat opgevangen was: GEBBIE
Ze zat al 4 maanden in een opvanggezin. Vele mensen waren al voor mij gaan kijken naar haar, maar haakte dan gelukkig af. Het lag niet aan haar uiterlijk ofzo, neenee, ze is heel schuw. Iedereen die haar kwam bekijken kreeg haar enkel in de deuropening te zien. Maar ik zag meer dan de voorgangers. Ik zag hoe lief en aanhankelijk ze was voor de mensen die haar opvingen. Ze liet haar pakken en knuffelen, wel nog niet bij mij, maar ik was er van overtuigd dat ze bij mij ook zo zou zijn. 2 Weken later ben ik haar gaan ophalen. Door een ontsteking op de wondjes van de sterillisatie had ze iets langer in het opvanggezin moeten blijven. Bij haar aankomst in haar nieuwe huis was Bix enorm enthousiast. Hij liet direct naar de draagmand om zijn nieuwe zus welkom te heten, Gebbie moest er spijtig genoeg niets van weten. De eerste uren thuis waren dan ook heel moeizaam, Bix wou haar beter leren kennen, maar Gebbie wou liever een beetje wennen aan de nieuwe omgeving. Ze heeft toen een paar uurtjes onder de zetel gezeten. Tegen bedtijd had ik Bix op de slaapkamer gezet zodat Gebbie de hele nacht op haar gemak haar nieuwe huis kon verkennen. Zodra ze door had de Bix de salontijger niet meer door de living sloop kwam ze onder de zetel uit. Vrij snel kwam ze naar mij toe. Ik was danig ontroerd dat ik tranen in mijn ogen kreeg. Ze liet haar ook snel oppakken, toen wist ik 100 % zeker dat ik de juiste keuze had gemaakt.
Ondertussen zijn Bix en Gebbie de beste vrienden.
Vanaf nu ga ik proberen om wekelijks iets over hun te schrijven, het zijn meestal zo'n varkens dat er wel altijd iets over te vertellen valt.
Bix en Gebbie
Spannend, dit is het allereerste bericht op deze blog.
