Ons kostbaar bloed

Bloed kennen we als een rode vloeistof die bij een verwonding naar buiten vloeit. Je hebt al eens ervaren dat na een verwonding het bloeden niet blijft duren: er vormt zich een bruinachtig korstje of roofje dat de wonde dicht en verder bloedverlies voorkomt.

Wanneer je wat vers bloed (A) in een reageerbuisje giet, gaat het langzaam stollen. Er ontstaat een vaste, donkere massa (B2), te vergelijken met het roofje. Deze massa heet bloedkoek en de bovendrijvende geelachtige vloeistof (B1) noemen we het serum.
Vers bloed kunnen we ook onstolbaar maken door een chemische stof toe te voegen en goed te schudden.
Nadat we dit onstolbaar bloed hebben gecentrifugeerd (C), zien we dat een donkere vaste massa (C4) zich heeft afgescheiden van een bovendrijvende licht gekleurde vloeistof (C3). Deze vloeistof verschilt van het serum doordat ze ook nog het fibrinogeen bevat. We noemen ze plasma.



Door chemisch onderzoek kunnen we in het bloed voedingsstoffen en afvalstoffen aantonen. Blijkbaar wordt in het darmstelsel verteerd voedsel opgenomen in het bloed en vervoerd naar alle levende cellen. Afvalstoffen, waaronder zouten en ureum, ontstaan in de levende cellen van gans het lichaam. Opgelost in het bloed, worden ze vervoerd naar de organen die instaan voor de uitscheiding van deze afvalstoffen.

ONTDEK VERDER...KLIK HIER
(met interactieve filmpjes)


Heb 2,14